T ü lk ü isə q o n aq ları q a rşıla m a q ü ç ü n h azırlaşırd ı.
O , eh tiy at ü çü n y u v a sın ın a ğ z m d a b ö y ü k b ir ç a la qazdırm ış, üstünü
ot v ə ə lə flə b a s d ın n ış , b u ra g iz li y o lla r ç ə k d irm işd i.
T ü lk ü ü stü ö rtü lm ü ş h ə m ə n ç a la n m q a rşısm d a d ayandı v ə qışqırdı:
-
E y m ən im ə z iz q o n a q la rım , b u y u ru n , içəri g ə lin , öz m ü b a rə k q ə -
d ə m lə rin iz lə bu q a ran lıq ev i işıq lan d ırın .
S o n ra çalan m y o lu n u aç d ı, ö zü isə g izli y o lların b irilə çıxıb qaçdı.
D o v şan n a z la n a -n az la n a , c a n a v a r isə q a z la n a -q a z la n a tülk ü n ü n q aran -
lıq y u v a sın a g ird ilə r. L a k in ay aq ların ı iç ə ri q o y m a q la çalaya d ü şm ə -
ləri b ir oldu. C a n a v a r q ə z ə b lə n ib d o v şam p a rç a -p a rç a etdi. D ü şm ə n -
lə rd ə n xilas o lm u ş tü lk ü isə q u y ru ğ u n u d a lın a ş ə lə lə y ib m e ş ə y ə getdi.
B u m ə s ə li o na g ö rə d ed im b ilə s ə n ki, ağ ıllı adam d ü şm ə n d ə n ehtiyath
olub say ıq lığ ı ə ld ə n v e rm ə s ə , h eç k ə s o n a q alib g ə lə b ilm əz.
OYÇU VƏ TÜLKÜ
Rəvayət.
D im n ə dedi: - B ir gün b ir o vçu sə h rad a g ə z ə rk ə n cəld,
ayıq, çevik və q ıv raq bir tü lk ü gördü v ə o saat d ərisin ə vuruldu,
quyru ğ u n a aşiq oldu, tam ahı cu şa g əld i, tü lk ü n ü tu tm aq h ə v ə silə onun
ardınca düşdü, y uvasını b ə lə d lə d i. S o n ra yu v asın m ağzm da b ir quyu
qazıb üstünü ç ö r-ç ö p lə , o t- ə lə f lə örtdü, ü z ə rin ə bir p a rç a leş qoydu, özü
isə b ir pusquda otu ru b tülkünün tə lə y ə d ü şm əsin i g ö z lə m ə y ə başladı.
T ü lk ü y u v ad an çıx ıb leşi, ot v ə ə lə fı g ö rd ü k d ə ö z -ö z ü n ə dedi: -
O la b ilə r bu ə lə fin için d ə b ir can a v a r v ə ya a ltın d a b ir adam yatm ış
olsun. E htiyatlı o lm aq lazım d ır. Y o x sa bu leş ö z b a şın a harad an gəlib
b u ra ç ıx a bilər?!
T ü lk ü belə fık irlə şd ik d ə n so n ra le şə y ax ın la şm a q d a n vaz keçdi,
baş alıb k ən d ə y o llan d ı, m e ş ə y ə getdi. N ə fsin i sa x lad ı, ö zü n ü bəla
g ird ab ın d an xilas etdi. T ə s a d ü fə n , bu z am an c o n g ə llik d ə n yeni çıxm ış
b ir p ə lə n g leş iyi duy araq o v ç u n u n q a zd ığ ı q u y u y a t ə r ə f gəldi. O vçu
tap p ıltı eşidib tü lk ü n ü n tə lə y ə d ü şd ü y ü n ü z ə n n e d ə rə k özünü quyuya
atdı, p ə lə n g ov cu n u tu taraq p a rçalad ı. B u m ə sə li ded im b ilə sə n ki,
b a şq a sın a quyu q a z a n ö zü d ü şə r.
KOR VƏ GÖZLÜ
Rəvayət.
D im n ə d ed ı: - R ə v ay ət e d irlə r ki, bir zahid v ar idi. O,
inzivaya çək ilib g e c ə -g ü n d ü z dua oxum aq, ib a d ə t e tm ə k lə m əşğul
olardı. O nun m ö m in lik şö h rəti d illə rə düşm iiş, abidlik avazəsi dünyaya
səs salm ışdı.
0 vilayətin d in d ar b ir padşahı v ar idi. G u şə n işin olm uş q o ca z a h i-
din əhvalından x ə b ə r tu tcaq tez atlanıb z iy a rə tin ə gəldi, onun acın a-
caqlı v əz iy y ə tin i g ö rd ü k d ə z a r-z a r ağladı. S o n ra zah id d ən x e y ir-d u a
verm əsini xahiş etdi və b ir n eçə gün orda q alm asın a icazə istədi. Z ahid
x e y ir-d u a verib d ü n y a v ə ax irətd ən sö h b ət açdı, şah qarşısın d a yoxsul
b ir süfrə açdı, v ə z iy y ə td ə n şikayot etdi. Ş ahın ona rəh m i g əld i, bir
n e ç ə gün d ən so n ra ş ə h ə rə qayıdarkən zahidi d ə böy ü k n a z -n iy a z la özü
ilə saraya g ətirdi.
Bir az k eçm əd i ki, zah id h ər m ə sə lə d ə şah ın ən yaxın, m ohrəm
m ə sləh ətçisi oldu. O n u n razıhğı olm adan heç b ir ciddi təd b ir görülıuür,
heç bir fərm an verilm ir, heç b ire d a m edilm irdi. V a r-d ö v lət, şan -şö v k o t
zahidin təb iətin i doyişdirdi. O, ibadətdən əl çək ıb x əy an o tə ol atdı, h a -
kim iyyəti olo keçirm ok x əy alın a düşdü.
Padşah gördü ki, zah id in başında özg ə sevda vardır; ölkoyo sahib
olm aq xoyalındadır. Ə v v ə llo r bir tikə çö rək əlo g ətirm ək haqqında fı-
kirləşirdiso, indi böyük b ir m om ləkəti olo k eçirm o k haqqında düşünür.
T osadüfon bu zam an zahidin k öhnə tanışlarından bir do rv iş o na
q o n aq golm işdi. Z ah id in ovvolkino oxşam ayıb, tam am ilo doyişdiyini
g ö rdükdo to o ccü b ctdi.
Z ahid dərv işi görüb özünü tanım azlığa v u rd u və ona o h əm iy y o t
vcrm odi. D orviş dcdi: - E y zahid, bu nə işdir ki, tutm uşsan? Sonin
ö zü n d o n x ə b o rin y o x d u r, to kobbür v ə q ü ru r şərab ı soni m ost ctm işdir.
S onin m o səlin ham an k o r m osolidir ki, var.
Z ahid dedi: - K ora no olm uşdu ki?
Q onaq dcdi: - B ir k o r ilo bir gözlü yoldaş olub, bir yerdo soforo
çıxdılar. K orun o lin d ə b ir qam çı var idi. M indiyi atı həm in qam çı ilo
vurardı. Birdon qam çı k o ru n olindon yero düşdü, k o r atından aşağı enib
q am çını ax tarm ağ a b aşlad ı. B ir z ə h ə rli ilan şax tan ın təsirin d ən M u-
san ın osası kiırıi y e rə u zan m ışd ı. K or kişi onu öz qam çısı təso v v ü r
e d o rək o lin ə g ö tü rü b a tın a m indi. G özlü k o ru n o lindəki ofı ilam
g ö rd ü k d ə qışqırdı:
Dostları ilə paylaş: |