55
C. RUSYA EGEMENLİĞİNDE KIRGIZLAR
1. Rusya egemenliğinin yerleşmesi
Rusya egemenliği altına giren ilk Kırgız boyları Batı Sibirya
Vilayetine ait olan Semey bölgesinin idari sınırları içinde kaldı.1865
yılında Aral denizinden Issık Göl bölgesine kadar olan bölgeleri
kapsayan Türkistan Vilayeti kurulmuş ve Türkistan Valiliğine
Çerniyayev atanmıştır. Kırgızistan’ın Çüy, Issık Göl, Talas, Ketmentepe
bölgeleri bu vilayetin sınırları içinde yer alıyordu. Daha sonra, 1867 de
Türkistan Genel Valiliği olarak teşkilatlanan Türkistan Vilayetinde,
günümüzdeki Kırgız coğrafyası, Yedi Su, Sır-ı Derya, Fergana ve
Semerkand Vilayetleri arasında bölüştürülmüştür.
Rusya İmparatorluğu ele geçirilen bu yeni vilayetlerin yönetimi
için özel bir Kanun hazırlamış ve bu bölgelerde askeri sömürge idareleri
kurulmuştur. Rusya’dan göç ettirilen Rus nüfus Kırgız topraklarına
yerleştirilmeye başlanmış ve tarıma elverişli alanlar göç ettirilen bu Rus
nüfusa verilmiştir. Bu sömürge yönetimi Kırgız egemenliğini ve iktisadi
gücünü yok etmeyi hedeflemiştir. 1868 – 1883 döneminde 15 yıl gibi bir
sürede Yedi Su bölgesinde 36 Rus köyü oluşmuştur. Ruslar esasen tarıma
elverişli olan Çüy ve Isık Göl bölgelerine yerleştirilmiştir. 1896 yılında
ise bu bölgelere göç ettirilen Rusların sayısında üç misli artış
olmuştur.
66
19. yüzyıl sonlarından itibaren Ruslar Güney Kırgızistan’a da
göç ettirilmeye başlanmıştır. Bu dönemde Ruslardan başka Doğu
Türkistan’dan kaçan Dungan ve Uygur nüfus da Kırgızistan’a göç
etmiştir. Topraklarının Rusların eline geçmesi sonucunda Kırgızların
şikayet ve ayaklanmalarından endişe eden Rus yönetimi 1896 – 1906
döneminde Kırgız Vilayetlerine Rus göçünü yasaklamışsa da Rus ahali
göç etmeye devam etmiştir. Kırgız illerine 1907 yılında 2700 aile
yerleşmiştir. Böylece üretim büyük ölçüde tarıma elverişli bölgelere
66
Ö.Osmonov, A.Asankanov, a.g:e. s. 244-246
56
yerleştirilen Rus nüfusun eline geçmiştir. 1905 – 1907 yılları arasında
göç eden Rusların sayısı, 1905 yılında Rusya’da vuku bulan devrim
sonuçları ile de izah edilebilir. Rusya Hükümeti devrimle beraber göç
yasağını kaldırmış ve topraksız köylülerin göçüne izin vermiştir. 1891
yılında hazırlanan bir Kanuna göre Kırgızların konar göçer olarak
yaşadığı dağlar ve tüm diğer bölgeler devlet arazisi olarak ilan edilmiştir.
Böylece Kırgızların toprakları istendiğinde müsadere edilen devlet
mülküne dönüştürülmüş ve Kırgızlara özel mülk hakkı tanınmamıştır.
Kırgızlar Rus egemenliği altına girdikten sonra da ekonomik yaşamları
genellikle hayvancılığa dayanıyordu. Rusya İmparatorluğu siyasetine
göre Kırgızistan bölgesi Rus ticareti ve ham madde sağlanması
bakımından önemli bir konumda idi. Örneğin 1906 yılında Pişpek
67
ve
Prjevalsk pazarlarında satılan hayvanların % 90’ı Kırgızların yetiştirdiği
hayvan ürünleriydi.
68
Kırgız halkının evvelce Hokand Hanlığına ödemekte olduğu
vergilerde Rus egemenliği döneminde de bir değişiklik yapılmamış ve
Kırgızlar Hokand’a ödedikleri vergileri Rus yönetimine ödemeye devam
etmişlerdir. Kırgızlar ellerinde bulunan hayvan sayısına göre
vergilendiriliyordu. 1882 yılından itibaren vergiler arttırılmış ve Birinci
Dünya Savaşı dönemine gelindiğinde ağırlaştırılmış vergiler ailelerce
hayvan başına ödenemeyecek miktarlara ulaşmıştı.
69
Kırgızistan’a göç eden Rus, Ukraynalı, Uygur ve Dungan’ ların
etkisi ile tarımcılıkta değişiklikler olmuş, buğday, pamuk, pirinç ve sebze
çeşitleri ile ziraat üretimi çeşitlendirilmiştir. Bu süreç 19.yüzyılın ikinci
yarısından itibaren Kırgız boylarının pazar ekonomisine katkıda
67
Pişpek Bişkek’in eski adıdır. Prjvalsk ise Isık Göl bölgesindeki Karakol şehrinin eski
adıdır.
68
Ö.Osmonov, A.Asankanov, a.g.e., s.248
69
Örneğin; Koyun başına 3 tıyın, at başına 30 tıyın, Deve başına 50 tıyın, olan vergiler
1914 yılına gelindiğinde (bir som = 100 tıyın hesabı ile) hayvan başına 15 soma ulaşmış
ve ağır bir yük haline gelmişti..
57
bulunacak şekilde yerleşik düzene geçmeleri sonucunu doğurmuştur.
Yerleşik düzen önce Fergana Vilayetinde başlamış olup 1917 yılına
gelindiğinde 362 bin olan Fergana nüfusunun 206 bini yerleşik hayata
geçmiş bulunuyordu. Kuzey Kırgızistan’da 20. yüzyılın başında 70
Kırgız köyü varken Rus ve Ukraynalıların köyleri 100’den fazla idi, 5
Alman 3 de Dungan köyü bulunuyordu
70
.
20. yüzyıl başında sanayi alanında kömür madeni işletmeciliği,
demiryolu inşaatı, jeolojik araştırma incelemeleri, büyük sulama projeleri
ve askeri stratejik bölgelere yol ve köprü yapımı gibi alt yapı çalışmaları
gelişmeye başlamıştır.
Ekonomik hayattaki bu değişim süreci Kırgız boylarının sosyal
yaşamını da etkilemiştir. Sosyal sınıflar Baylar, Manaplar ve Fukaralar
olarak ayrılıyordu. Rus yönetiminde bu hiyerarşi yok olmuş ve Boluş,
Starçın, Bey, Atgabiner’ler meydana çıkmıştır.
2. Rus Yönetimine Karşı Ayaklanmalar
Rus yönetiminde Kırgız boylarının tarihi geleneklerinin
değiştirilmesi mümkün olamamıştır. Nitekim Rus egemenliğinin
yerleşmesinden bir süre sonra Rus yönetimine karşı isyanlar baş
göstermiştir. Rus İmparatorluğunun sömürge siyasetine karşı Fergana
vadisi halkı 1898 de bağımsızlık mücadelelerine girişmiştir. Bu
mücadeleye bölgedeki Özbek, Kırgız, Kazak ve Tacik boyları katılmıştır.
Ayaklanmanın önderi Dukçü (çıkırıkçı) Madali adlı halk içinde
dürüstlüğü ve güvenirliliği ile ün salmış bir Kırgız olmuştur. 17 Mayıs
1898 tarihinde Mintepe köyünde iki yüz kadar Özbek ve Kırgız isyancı
toplanmış ve Andican’a doğru yürümüşlerdir. Kısa sürede bölge halkları
desteği ile ayaklananların sayısı iki bini aşmıştır. Andican’daki Rus
askeri garnizonuna saldıran isyancılar Andican’ı ele geçirmiş fakat
70
Ö.Osmonov, A.Asankanov, a.g.e., s.249
Dostları ilə paylaş: |