biri ilə rəqabət aparan ehtiyaclar və maraqlar arasında tarazlığın təmin olunması
vacibdir. Müasir sosial və iqtisadi ehtiyaclar bizim və gələcək nəsillərin həyatının
asılı olduğu bu resursların uzun müddət ərzində varlığına və ekoloji sistemlərin
həyat qabiliyyətinə ziyan vurmayan tərzdə ödənilməlidir.
Ekoloji tənəzzül insanların bilavasitə istifadə etdiyi çoxsaylı resursların
həm keyfiyyətinə, həm də kəmiyyətinə mənfi təsir göstərir. Təbii ehtiyatların
vəziyyətinin pisləşməsinə kifayət qədər diqqət verilməməsinin nəticələri faciəvi
ola bilər. Suyun çirklənməsi balıq ehtiyatlarına zərbə vurur. Torpağın
şoranlaşması və eroziyası məhsuldarlığı azaldır. Kənd təsərrüfatı təyinatlı
torpaqların korlanması və meşələrin qırılması quraqlığa və torpaq qatının
eroziyasına səbəb olmuş, planetin bəzi rayonlarında aclığı adi hala çevinnişdir.
Dəniz resurslarının həddən artıq istismarı və tükənməsi dəniz kənarında yaşayan
cəmiyyətlər üçün təhlükə yaradır. Oduncaq tədarükü və rütubətli tropik meşələrin
qırılması mühüm təbii yaşayış vasitələrinin məhvinə gətirib çıxarmış və qlobal
bioloji müxtəlifliyə ziyan vurmuşdur. Təbii resursların ekoloji cəhətdən
düşünülməmiş tərzdə hasilatı nəticəsində böyük ərazilər viranə qalmış və
çirklənmişdir. Ən böyük təhlükə isə bir çox hallarda tənəzzülün nəticələrinin
aradan qaldırılmasının qeyri-mümkünlüyüdür.
Təbii ehtiyatların qorunması müəyyən məhdudiyyətlərin tətbiqini nəzərdə
tutsa da, eyni zamanda sahibkarlıq fəaliyyətində yeni iqtisadi təfəkkürün
yaranması üçün çoxsaylı mühüm stimulların və imkanların meydana çıxmasının
mənbəyidir. Əhalinin yüksəktəminath təbəqəsinin həyat tərzini və enerji
istehlakma münasibətinin dəyişməsi daha səmərəli texnoloji proseslərdən istifadə
olunması ilə yanaşı, qlobal inkişafın dayanıqlı modelinin yaradılmasına imkan
verəcək. Təbii ehtiyatların idarə olunması və qorunması məsələlərinin milli
inkişaf strategiyasına daxil edilməsi çoxlu sayda müsbət nəticələr verə bilər. Bir
sıra ölkələrin iqtisadiyyatının asılı olduğu turizm əhəmiyyətli faydalar, o
cümlədən həyati əhəmiyyət kəsb edən infrastruktunın yaradılmasını, birbaşa və
dolayı məşğulluğun artmasını, xarici valyuta daxilolmalarının çoxalmasını,
ekoloji biliklərin yayılmasını, beynəlxalq əlaqələrin genişlənməsini, milli şüurun
möhkəmlənməsi üçün unikal imkanların açılmasını təmin edə bilər. Turizmin
inkişafının təbiətin qorunmasını təmin edə biləcək həyat qabiliyyətli
strategiyasının hazırlanması vacibdir.
BMT, habelə onun bir sıra üzv-dövlətləri tərəfindən irəli sürülən
təşəbbüslər də inkişaf sahəsində atılan bütün addımlara yerli icmaların cəlb
774
olunmasının mühümlüyünü göstərir. Bu proqramların həyata keçirilməsi
nəticəsində yerli əhalinin, sadəcə kənar benefısiar qismində deyil, marağı olan
tərəf-müqabil kimi iştirakı yeni perspektivlər açır. Bu proqramlar bir çox yerlərdə
təbiətin qorunmasının üstünlüklətinin dərindən dərk olunmasına, yerli icmaların
ətraf mühitin, havanın təmizliyinin saxlanmasında iştirakının genişlənməsinə,
kənd yerlərində gəlirlərin artmasına səbəb olaraq, çox yaxşı nəticələr vermişdir.
Onlar çoxlarının öyrənməsi üçün mühüm nümunə kimi xidmət edir.
Ancaq ətraf mühit ilə inkişaf arasındakı qarşılıqlı əlaqə yalnız təbii
resurslardan səmərəli istifadə olunması ilə məhdudlaşmır. Yaşadığımız dünyada
ekoloji tarazlığın saxlanması və qorunması bəşəriyyətin inkişafının mühüm
hərəkətverici qüvvəsi olmaqla yanaşı, insanların salamat qalmasının mühüm
amilidir. Cəmiyyətin rifahı havanın, suyun keyfiyyətinin aşağı düşməsi və digər
ekoloji risklər nəticəsində insanların sağlamlığının pisləşməsi, erkən ölümü ilə
sarsılır. Zəhərli maddələr birbaşa yaxud ətraf mühitin dəyişməsi nəticəsində
dolayısı ilə sağlamlığa mənfi təsir göstərir. Sağlamlığa təhdidlər çox müxtəlif -
ultrabənövşəyi şüalanmadan, ərzağın və suyun keyfiyyətinin pisləşməsinədək
formada meydana çıxır.
Toksik kimyəvi maddələr və ağır metallar çayları, gölləri, dənizləri və
başqa su təchizatı mənbələrini çirkləndirir. Bu çirkləndirici maddələrin çoxu
içməli sudan adi sutəmizləmə üsulları ilə aynXa bilmir.
Təbiətdən istifadənin yaxşılaşdırılması vəzifəsi sahibkarlardan, ev
təsərrüfatlarının mülkiyyətçilərindən, fermerlərdən, beynəlxalq ictimaiyyətdən
və hökumətlərdən davranış tərzinin dəyişdirilməsini tələb edir. Ekoloji dəyərlərin
iqtisadi fəaliyyətdə lazımınca əks olunması üçün məqsədyönlü siyasət gərəkdir.
Həm dövlət, həm də özəl müəssisələr fəaliyyətinin ekoloji fəsadlarına görə
məsuliyyət daşımalı, hökumətlər isə ekoloji cəhətdən səmərəli inkişafa şərait
yaradan siyasətin işlənib hazırlanmasında və strategiyaların həyata
keçirilməsində aparıcı rol oynamalıdır.
Ətraf mühit, cəmiyyət, iqtisadiyyat və siyasət arasında mövcud olan
qarşılıqlı əlaqə inkişafın ekoloji cəhətinə milli mövqedən yanaşmanın
əhəmiyyətini vurğulayır. Yoxsulluqla ekoloji dayanıqlılıq arasındakı əlaqə
xüsusilə inandırıcıdır. Yoxsul icmalarda çox vaxt ənənəvi torpaqlardan
istifadənin ciddi etik normaları mövcud olsa da, demoqrafik təzyiqin güclənməsi
və resursların çatışmazlığı onları ətraf mühitə zərər vurmadan
775