213
kimi, öz tədqiqatlarını konkret cümlə elementlərinin funksiyonal-
semantikası əsasında quran funksional
dilçilik də aktual üzvlənmə
tərəfdarlarının bu mövqeyini qəbul edə bilməz.
Nitqın yaranması və qəbulu ilə bağlı fikirlərimizin davamı
olaraq qeyd edək ki, növbəti dərs günü müəllim keçdiyi dərslə bağlı
sual, şagirdlər isə bu suala cavab verərkən hər iki tərəfin beynində
dərketmə aktının bütün fazaları gerçəkləşir. Bu zaman müəllim və
şagirdlərin beynində cərəyan edən dərketmə fazaları eyni bir zəncirin
halqaları kimi bir-birini tamamlayır.Yəni müəllim dərketmə aktının
3-cü fazasında sual verəcəyi sahəni müəyyənləşdirir, 4-cü fazada
sualın predmetini mətn formasına transformasiya edərək
nitqində
ifadə edir, məsələn, “Kompüterin hissələrinin birləşdirilmə qaydası
necədir?”.
Həmin sualın verilməsi müəllim üçün özünün dərketmə
aktının 4-cü fazası, şagirdlər üçün isə özlərinin dərketmə aktının 1-ci
fazası olur.
İkinci aktın birinci fazası: Mətn formasında verilmiş sual
şagirdlərin beynində transformasiya olunaraq gerçəklik elementinin
vizual obrazına və eyni zamanda sual rezonansına malik ikinci
intellekt obrazına çevrilərək qəbul olunur.
İkinci aktın 2-ci fazası: Sual rezonansı ilə birlikdə qəbul olun-
muş ikinci intellekt obrazı baş beyində analoji gerçəklik element-
lərinə ekvivalent olan birinci intellekt obrazlarının saxlandığı intellekt
kodları silsiləsinə nəql olunur və müvafiq gerçəklik elementinin
bütün (birinci, ikinci, əgər varsa, vizual
və abstrakt təsəvvürlərdən
ibarət) obrazları ilə qarşılaşdırılır.
İkinci aktın 3-cü fazası: Nəql olunmuş intellekt obrazı daxil
olduğu intellekt kodunda rezonans yaradaraq onu aktivləşdirir.Həmin
kod daxilində sual rezonansına malik olan intellekt obrazına uyğun
bütün informasiya (və ya bütövlükdə həmin intellekt kodları silsiləsi)
seçilir, məntiqi şəkildə sıralanır.
İkinci aktın 4-cü fazası:Suala cavab təşkil edən informasiya
intellekt obrazları formasında tam şəkildə açılır, mətn şəklinə və
214
sualın konkret cavabı formasına transformasiya olunaraq nitq şək-
lində söylənilir.
Bu cavabın verilməsi şagird üçün özünün dərketmə aktının 4-
cü fazası, müəllim üçün isə özünün dərketmə aktının 1-ci fazası olur,
ümumi sual-cavab silsiləsinin isə 3-cü aktı cərəyan edir.
Bu dəfə də verilən cavab müəllimin beynində mətn formasın-
dan obraz formasına transformasiya olunaraq qəbul edilir (dərketmə
aktının 1-ci fazası). Qəbul olunmuş obraz müvafiq intellekt obrazla-
rının saxlandığı intellekt koduna ötürülür (dərketmə aktının 2-ci
fazası). İntellekt kodu daxilində bu obraz gerçəklik elementinin bütün
(birinci, ikinci və əgər varsa, vizual və s.) obrazları ilə müqayisə olu-
nur (dərketmə aktının 3-cü fazası), müqayisənin
nəticəsini əks etdirən
intellekt kodu və ya obrazı yenidən mətn formasına transformasiya
olunaraq cavabın düzgün və ya yanlış olması haqqında məlumat
verilir (dərketmə aktının 4-cü fazası).
İndi də bu qiymətləndirmə müəllim üçün özünün dərketmə
aktının 4-cü fazası, şagird üçün isə özünün dərketmə aktının 1-ci
fazası olur, ümumi sual-cavab silsiləsinin isə dördüncü aktı cərəyan
edir.
Beləliklə, nitq prosesinin davam etdiyi bütün müddət ərzində
belə zəncirvarı silsilə aktları bir-birini əvəz edir. Burada aktiv və
passiv kommunikantın rolunun dəyişməsi, yəni şagirdin danışması və
müəllimin onu dinləməsi və ya müəllimin sual verməsi, şagirdin ona
cavab verməsi nitq və onun yaranma mexanizmində mahiyyət etibarı
ilə heç nəyi dəyişmir. Bu sadəcə olaraq
zəncirin bir həlqəsindən
növbəti həlqəsinə keçidi göstərir.
Burada kompüterlə bağlı nümunədə dərketmə aktının bütün
fazalarının intellekt obraz və kodları ilə getdiyini,nitqin isə yalnız 1-ci
fazanın informasiya qəbulu və 4-cü fazanın informasiya verilməsi
mərhələsində iştirak etdiyini və hər iki halda onun iştirakının
illüstrativ mahiyyət daşıdığını görürük.
Məlumdur ki, bütün təfəkkür prosesləri ən qısa və optimal
yollarla icra olunur. Buna görə də, belə bir fikir yarana bilər ki, nitq
215
prosesi ilə bağlı dərketmə və təfəkkür 2-ci intellekt obrazları ilə getsə,
intellekt obrazının nitq şəklində modullaşmasına (və ya əks şəkildə
icra olunan prosesə) ehtiyac qalmaz və bu vəziyyət dərketmə-nitq,
nitq-dərketmə keçidi ilə bağlı prosesləri sürətləndirə bilər.
Əlbəttə ki, belə düşünmək yanlışdır.
Normal düşünmə qabiliyyətinə malik insanlarda dərketmənin
dildən,nitqdən və ya mətndən daha tutumlu və mücərrəd olan intel-
lekt obrazları ilə getməsi bu prosesi 100-1000 dəfə sürətləndirir. Əgər
ümumilikdə dərketmə və təfəkkür prosesi dil,
nitq və mətn vasitəsilə
reallaşsaydı, o halda bu proses mətnoxuma sürəti ilə baş verərdi.Bu
zaman yuxarıdakı nümunədə müəllimin verdiyi sualın (Kompüterin
hissələrinin birləşdirilmə qaydası necədir?) cavabını fikirləşmək üçün
şagirdlərə ən azı 5-7 dəqiqə, yəni kompüterin hissələrinin birləşdiril-
məsi qaydası və ardıcıllığı ilə bağlı müəllimin mühazirə şəklində
söyləmiş olduğu mətnin oxunmasına sərf olunan qədər vaxt lazım
gələrdi.
Amma, əslində, bu sualın cavabını düşünmək üçün şagirdlərə
1-3 saniyə vaxt kifayət edir. Çünki onlar mətnlə deyil, obrazlarla
düşünürlər. Bəzən düşünmə zamanı onlar nitqdə və ya fikrən “O...,
sonra o..., sonra ...” və s. kimi sözlər desələr də,
bu sözlərin nə
ümumiyyətlə düşünmə prosesinə, nə də dərketmənin ayrı-ayrı
fazalarına heç bir dəxli yoxdur. Bu sözlər fikrin axını istiqamətində
yaranan əlavə reaksiyadan başqa bir şey deyildir
1
.
Bu sualla bağlı əsas düşünmə prosesi isə, şübhəsiz ki, kom-
püterin hissələrinin bütün obrazlarının (birinci və ikinci intellekt
obrazı) xatırlanması yolu ilə baş verir. Məhz xatırlanan intellekt
obrazlarının (və əgər varsa, qismən də gerçəklik elementinin göz
önündə canlandırılan vizual obrazlarının) köməyi ilə şagirdlər 1-3
saniyə ərzində kompüterin hissələrinin birləşdirilməsi qaydasını yada
salırlar.
1
Müqayisə et. Выготский Л.С. Психология, изд. Апрель Пресс, “ЭКСМО-ПРЕСС”,
Москва, 2000. s. 840-842.
216
§ 4.2. Nitqin yaranmasında real gerçəkliyin rolu
Dil və onun struktur vahidləri informasiya ötürülmüsi ilə bağlı
okkazional şəkildə meydana çıxan nitq ehtiyacından yaranır. Ümu-
milikdə belə olmasına baxmayaraq, dil struktur vahidlərinin, o cüm-
lədən, bu və ya digər konkret nitqin (onun tərkib hissələrinin), eləcə
də nitqi əmələ gətirən söyləmlərin yaranmasına əhəmiyyətli dərəcədə
təsir göstərən bir sıra digər faktorlar da vardır ki, bunlardan ən
başlıcaları real gerçəklik və kommunikant faktorlarıdır.
İlk növbədə nitqin yaranmasına
real gerçəklik faktorunun təsi-
rini və ya söyləmlərin yaranmasında onun rolunu nəzərdən keçirək.
Obyektiv aləmdə baş verən bütün hadisə və dəyişkənliklərdə real
gerçəklik faktoru mütləq şəkildə nəzərə alınır. Çünki gerçəklik fakto-
runu nəzərə almayan istənilən yenilik
cəhdi uğursuzluğa məhkum-
dur. Buna real həyatdan çoxsaylı nümunələr göstərmək mümkündür.
Psixoloji və linqvistik mahiyyətdən çox ümumi fəlsəfi kateqo-
riya mahiyyəti daşıyan real gerçəklik anlayışını bütün genişliyi ilə
deyil, yalnız linqvopsixolji cəhətdən nəzərdən keçirək.
İnsan obyektiv aləmin digər varlıqları kimi hər bir fəaliyyətin-
də real gerçəkliklərlə hesablaşmalı, onları nəzərə almalıdır. O, özü-
nün və ya digər insanların fəaliyyət və münasibətlərini real gerçəklik-
lərə uyğunlaşdırmaq məqsədi ilə həmin gerçəkliklərlə bağlı müəyyən
informasiya mübadiləsində olmalıdır ki, bu da nəticə etibarı ilə real
gerçəkliklərin nitqdə əks olunmasına gətirib çıxarır.
Digər tərəfdən, yuxarıda qeyd etmişdik ki,
bu və ya digər dil
struktur vahidi, yalnız dərk olunmuş gerçəklik elementləri ilə bağlı
yaranır. Dərk olunmuş gerçəklik elementləri də, əksər halda, insanın
həyatı boyu təmasda olduğu gerçəklik faktlarıdır. Bu səbəbdən, özü
istəməsə belə, insan oğlunun olumundan ölümünə qədər bütün həyatı
təmasda olduğu obyektiv aləmi və onun real gerçəkliklərini dərk et-
məklə keçir. Yaşadığı, şahidi olduğu bütün faktlar obyektiv aləmin
real gerçəklikləri olduğuna görə bu və ya digər hadisə haqqında
danışanda, o, həmin gerçəklikləri öz nitqində əks etdirmiş olur.