İ
İ
İcarə (rent) – icarə əmlaka, torpağa və digər təbii ehtiyatlara müqavilə
əsasinda, əvəzi ödənilməklə müddətli sahib olmaq və bunlardan
istifadə etməkdir. İcarəyə iqtisadiyyatin bütün sahələrində yol verilir
və o, mülkiyyətin bütün formalarının və növlərinin əmlakı barəsində
tətbiq edilə bilər. İcarə münasibətlərini (icarəyə verənin icarəçi ilə
münasibətləri) tənzimləyən əsas sənəd icarə müqaviləsidir. İcarə
müqaviləsində aşağıdakılar nəzərdə tutulur: icarəyə verilən əmlakın
tərkibi və dəyəri, icarə haqqının məbləği, icarənin müddəti və s. İcarə
haqqı tərəflərin razılığı ilə natura formasında, pul formasında və ya
qarışıq formada təyin edilə bilər. Dövlət əmlakının (mənzil fondundan
başqa) icarəyə verilməsi üçün icarə haqqının minimum məbləği
əvvəlcədən normativ qaydada müəyyən edilir.
İcarə haqqı (rentals) – xarici şirkətlərlə bağlanmış sazişlər (məsələn,
hasilatın pay bölgüsü) çərçivəsində dövlət əmlakından istifadə üçün
ödənilən haqlardır.
İcra-nəticə əsaslı büdcələşdirmə (performance or result based
budgeting) – əsas etibarilə büdcə xərclərinin büdcə təşkilatının strateji
məqsədləri, bu məqsədlərə çatmaq üçün icra olunan işlərin nəticəliliyi
əsasında tərtibi.
İcbari xərclər (compulsory expenditure) – bilavasitə bu və ya digər
razılaşma və bunun əsasında qəbul edilmiş alətlər nəticəsində yaranan
xərclərdir. AB-də bu, daha çox kənd təsərrüfatı və baytar xərcləri,
beynəlxalq razılaşmaların maliyyələşdirilməsi, heyət təqaüdlərini bildirir.
AB-də 1999-cu il mayın 6-da qəbul edilmiş IV Əlavə razılaşma icbari
və qeyri-icbari xərclərin detallarını müəyyən etmişdir. AB Şurası icbari
xərclər qərarında son söz hüququna malikdir, qeyri-icbari xərclərdə isə
bu hüquq AB Parlamentinə məxsusdur.
İctimai əhəmiyyətli qurumlar (publicly important bodies) – kredit
təşkilatları, sığorta şirkətləri, investisiya fondları, qeyri-dövlət (özəl)
sosial fondları, qiymətli kağızları fond birjasında dövriyyədə olan
hüquqi şəxslər və maliyyə hesabatlarının tərtibi tarixində müvafiq icra
hakimiyyəti orqanının müəyyənləşdirdiyi meyar göstəricilərinin (illik
gəliri, hesabat ili ərzində işçilərin orta sayı və balansın yekun məbləği)
ikisindən yuxarı olan göstəricilərə malik kommersiya təşkilatlarıdır.
İ
İctimai sektor üçün mühasibat uçotunun beynəlxalq standartları
(international accounting standarts for public sector) –
Mühasiblərin Beynəlxalq Federasiyasının İctimai Sektor üzrə Komitəsi
tərəfindən işlənib hazırlanmış, qəbul və təsdiq olunmuş mühasibat
uçotu standartlarıdır.
İctimai vəsaitin idarəolunması (İVİ) (public financial management) –
İVİ büdcə tsiklinin bütün fazalarına – büdcə hazırlanması, daxili
yoxlama və audit təminat, monitorinq və razılaşmalar haqda məruzə
və xarici auditə qanuni və təşkilati nəzarət strukturudur. İVİ-nin geniş
məqsədlərinə fiskal intizama nail olmaq, resursların prioritet ehtiyaclara
bölüşdürülməsi və ictimai xidmətin effektiv və səmərəli təşkili daxildir.
İdarəolunan və idarəolunmayan korrupsiya (controlled vs.
uncontrolled corruption) – bəzi ölkələrdə mərkəzləşdirilmiş,
uzlaşdırılmış
və
intizamlı
(idarəolunan),
digər
ölkələrdə
mərkəzləşdirilməmiş, qarışıq, qaydasız korrupsiya mövcud olur.
Bunlar ideal tiplərdir. Çox ölkələr haradasa aralıq kateqoriya kimi
səciyyələndirilə bilər. İdarəolunan korrupsiya hadisələrində idarə edən
elita korrupsiya proseslərinə və prosedurlara nisbətən ciddi nəzarət
edir. Məsələn, keçmiş Sovet İttifaqı və Asiya əjdahaları Cənubi Koreya
və Tayvan iqtisadi genişlənməni korrupsiya (idarəolunan) ilə birgə
təcrübədən keçirdi. İdarəolunan korrupsiya hadisələrində müəssisələr
korrupsiyanın səviyyəsini proqnozlaşdıra və hesablaya bilir və onu
ölçülə bilən xərc kimi xərclərinə daxil edirlər. Buna görə idarəolunan
korrupsiya ticarətə və investisiyaya mənfəət norması baxımından
əsas maneə olmaya bilər. İdarəolunmayan korrupsiya olan ölkələrdə
korrupsiya ümumi və əvvəlcədən müəyyənləşdirilməyən olur. Kimin
nə qədər fayda alacağı və nədən alacağı idarəedicilərin komandanlığı
altında deyil. Ümumən idarəolunmayan korrupsiya iqtisadiyyata daha
zərərli hesab olunur, lakin uzunmüddətli dövrdə idarəolunan da ölkə
iqtisadiyyatına mənfi təsir edə bilər.
İkiqat vergiqoyma (double taxation) – korporasiya gəlirlərindən birinci
dəfə korporasiya gəlir əldə edəndə korporativ gəlir vergisi, ikinci dəfə
isə bu gəlirlər dividend şəklində öz səhmdarlarına verildikdə fərdi gəlir
vergisi tutan sistem.
İkili mühasibat yazılışı (double-entry bookkeeping) – mühasibatda
hesabın sol tərəfi debet, sağ tərəfi isə kredit adlanır. Ümumi debet
kreditə bərabər olmalıdır.
İqtisadi həyatın kriminallaşması (criminalizition of economic life) –
aşağıdakılarda ifadə olunan tendensiya: a) Əhalinin gəlirlərinin mühüm
bir qisminin cinayətkar yollarla əldə edilməsi;
İ
b) Mütəşəkkil cinayətkarlığın təsərrüfat subyektləri üzərində nəzarət
etməsi;
c) Mülkiyyətin cinayətkar əməllərlə təkrar bölgüsü (qarət, fırıldaqçılıq
və s.);
ç) Vergi ödənməyən sövdələşmələrin geniş yayılması.
İqtisadi renta (economic rent) – istehsal faktoru əsasında əldə edilmiş
gəlirlə hazırkı peşədəki faktorunun saxlanılması üçün zəruri olan gəlir
arasında fərq.
İqtisadi rifahın göstəriciləri (economic welfare indicators) – bunlara
daxildir: adambaşına düşən ÜDM; iqtisadi artım (ÜDM-in səviyyəsində
baş verən dəyişikliklər); gəlirlərin bölgüsü və yenidənbölgüsündə
bərabərlik; həyat əhəmiyyətli və qeyri-həyat əhəmiyyətli məhsul və
xidmətlərlə təminat səviyyəsi; iş fəaliyyətinin keyfiyyəti (iş yerində
sağlamlıq və təhlükəsizlik); mədəniyyət xarakterli xidmətlərin
mövcudluğu və onlarla təminat dərəcəsi.
İqtisadi təsnifat (economic classification) – hazırkı GFS Manual
(Government Finance Statistics Manual – Dövlət Maliyyə Statistikası
Təlimatı) xüsusi olaraq xərclərin razılaşmaların təbiətinə görə
təsnifatına istinad edir. Razılaşmaların təbiəti dedikdə, haqqı ödənilmiş
və ödənilməmiş, cari və ya kapital məqsədləri üçün, əldə edilmiş
xidmət və əmtəələrin xarakterinə görə və sektor və subsektor qəbulu
razılaşmaları başa düşülür. Bu, ümumiyyətlə dövlət əməliyyatlarının
təbii və iqtisadi effektlərini müəyyənləşdirmək üçün istifadə edilir.
Baxmayaraq ki, GFS-də formal olaraq “iqtisadi” kimi təsvir edilməmiş
gəlirlərin təsnifatına daxil olan cari (vergi və başqa ödəmələr), kapital
və qrantlar oxşar məqsədlərə xidmət edir.
İqtisadiyyata kredit qoyuluşları (crediting in economy) – bankların
əsas aktiv əməliyyatlarından biri olub, onların sərbəst resurslarının
yerləşdirilməsini – müştərilərə kredit verilməsini xarakterizə edir.
İqtisadiyyatın dövlət tənzimlənməsi (state regulation of economy) –
bazar mexanizminin normal fəaliyyət göstərməsi, iqtisadi və sosial
problemlərin həlli məqsədilə dövlətin təsərrüfat subyektləri fəaliyyətinə
və bazar konyunkturuna təsirinin forma və metodlarının cəmi.
İqtisadiyyatın dövlət tənzimlənməsinin 2 əsas forması mövcuddur:
birbaşa – dövlət mülkiyyətinin genişlənməsi, qanunvericilik və idarəçilik
vasitəsilə və dolayı – iqtisadi siyasət tədbirləri əsasında: investisiyaların
stimullaşdırılması, məşğulluğun təmin olunması, antiinflyasiya
tədbirləri, ixrac və idxalın stimullaşdırılması.
Dostları ilə paylaş: |