Oyoq - qo '/in bog 'lab, qo 'y kabi so 'ydi,
Tomog'i tagiga :ar dsshsha qo'ydi.
Sarv
boshini
ayladi
tanidan
judo,
Tozaqan dashshaga to 'Idi, behido.
Buyurilgan joyga dashshani jallod,
Olib borib, to'kdi, pokxium i bedod.
Ajabo, dashshani qay yerga qotil.
To 'kkan bo 'Isa, undan о 'sib chiqdi gul.
Sizga aytib beray uning nishonin,
Bu giyohning nomi, «Siyovush qoni».
Keyinchalik bahorda tabiatning uyg'onishini Siyovushning gul-chechak bilan
qayda tirilishi ramzi sifatida qabul qilganlar. So'g'diylar o'rtasida Siyovush
obraziga hurmat shunchalik baland bo'lganki, hatto uning obrazini tabiatning
tirilishi va o'lishi xudosi darajasiga ko'targanlar.
Tarixchi M uhammad Narshaxiy ham o 'zining «Buxoro tarixi» asarida Huxoro
atrofida m ug'lam ing 700 atrofidagi qal'a-ko'shklar va otashparastlam ing
ibodatxonalari bo'lganligini yozadi. N arshaxiy Buxoroda butparastlaming bozori
Siyovush kulti bilan bog'liq bo'lgan. Butlar har yili yovqotilgan va uning o'rnlga-
xudoning yangitdan tirilishi ramzi sifatida yangisi yaratilgan. Nurshaxiyning
yozishicha, «duradgorlar va naqqoshlar u yildan bu yilgacha Iml yo'nib,
belgilangan kunda ... bozorga keltirib sotishar va xalq uni sotib ulishar ekan. Har
qachon but yo'qolsa yoki sinsa yoki eskirsa... boshqasini topib olishar va eskisini
32
tashlar ekanlar». Qadimgi Xorazm o'lkasi tarixi va etnografiyasini keng tadqiq
etgan S.P.Tolstov, Ya.G'ulom ov, Jabborov va boshqalar xorazmliklarning eng
dastlabki diniy tasavvurlari animizm, totemizm, fetishizm, magik ko'rinishda
bo'lganligi va eramizdan avvalgi I- ming yillik o'rtalariga kelib, quyosh so'ngra
esa olovga sig'inganliklarini ko'rsatib o'tadilar. Yetnograf olim G.Snesaiyev esa
xorazmliklar bir zamonlar quyoshga topinganlar, e'tiqod belgisi hisoblangan
quyosh tasviri uy-ro'zg'or jihozlari hisoblangan turli xil idishlar, namat, gilam,
eshiklarda muhrlanganligini la'kidlab o'tadi. O'zbekistonning boshqa hududlariga
nisbatan iqlimi sovuq keladigan xorazmliklar uchun quyosh tafti va yorug'ligi o 'ta
muhim bo'lgan. Shu boisdan ham qadimgi xorazmliklar dastlab quyoshni, so'ngra
olovni muqad-daslashtirganlar. eramizdan avvalgi V-I asrlar zardushtiylik dinining
shakllanishi va mustahkamlanishi davrlari hisoblanadi. Xuddi mana shu davrda
bunyod etilgan qadimgi Xorazm shahar-qal'alari: Qo'yqirilganqal'a, Jonbosqal'a,
Bozorqal'a, A yozqal'a, Tuproqqal'alarda olib borilga tadqiqotlar ulaning
barchasida otashparastlar ibodatxonalari mavjud bo'lganligini ko'rsatadi. Ayrim
qal'alar (masalan, Jonbosqal'a)dan topilgan buyumlardan ot tasviri yoki spool
haykalchalar qadimgi xorazmliklarning otga sig'inishi (totemistik qarashlari)dan
darak beradi. Albatta, ko'hna Xorazmning keyingi davrlar tarixida «Avesto»da
ko'rsatilgan dehqonchilik m a'budasi Anaxitaga, Amudaryo xudosi va kemachilar
homiysi er Xubbiga va tabiat hodisalariga sig'inish mavjud bo'lganligini
ko'rsatadi. Umuman olganda, qadimgi xorazmliklarning afsonalari, yozuvi va
diniy qarashlari qal'alardan topilgan san'at va hunarmandchilik namunalari bu
o 'lk a xalqlarining m a'naviy madaniyati, estetik didi va dunyoqarashi nihoyatda
yuqori bo'lganligini ko'rsatadi. Beruniyning ma'lumotlariga ko 'ra va olimlaming
tasdiqlashicha, eramizdan avvalgi III - II asrlarda Xorazmda Q o'yqirilganqal'ada
mustaqil astranomik kuzatish ishlari* olib borilgan markaz va yulduzlar jadvali
mavjud bo'lgan. Eramizdan avvalgi I ming yiliikning birinchi yarmida yaratilgan
«Avesto» matnlariga e'tibor bersak, qadim ajdodlarimiz o 'sh a davrlardayoq
dehqonchilik, chorvachilik va hunarmandchilikni rivojlantira olganligini ko'ramiz.
«Avesto» ning «Yasna» va «Vandidod» kabi qismlarida Ahuramazdaning eng
yaqin yordamchilari, y a'n i buyuk kuch-qudratga ega bo'lgan ilohlardan biri —
Xshatra Varya m a'danlardan turli xil buyumlar yasovchi hunarmandlar homiysi
sifatida qabul qilinadi. Bundan shunday xulosaga kelish mumkinki, eramizdan
avvalgi I ming yiliikning boshlaridayoq Markaziy Osiyo hududida ijtimoiy-
iqtisodiy narishlar sodir bo'lgan. Dehqonchilik, chorvachilik va hunarmandchink
inmlaniyati ancha rivojlanib, mehnat taqsimoti tugallanib ulgurgan, ijtimoiy
tabaqalanish
amalga
oshib,
davlat
hokimiyati
o'm atilgan
va
mustaqil
davlatchilikning tamal toshi qo'yilgan. Ayniqsa, Qadimgi moddiy va m a'naviy
madaniyatimiz haqidagi m a'lum otlam i, eng avvalo, «Avesto»dan, shuningdek,
yunon tarixchilari Gerodot, Kvint Kursiy Ruf, Plutarx, Arrian, Diodor, Strabon,
Pompey Trog, Yustiri asarlaridan olish mumkin. Masalan, Strabon xorazmiylami
sak-massagetlar turkumiga kiritadi, qadimgi so'g'dlar va baqtriyaliklar turmush
tarzi va xulq-atvori bilan o 'zaro farqlanmaydi, deydi. Tarixiy va arxeologik
manbalarga k o 'ra xorazmiylar, baqtriyaliklar va so'g'diylar o’z kiyim-kechaklari,
hosh kiyimlari, qurol-aslahalari bilan saklardan farq qilmaganlar. Vohadagi ular
33
saklar bilan deyarli bir tilda gaplashganlar. etnik jihatdan dehqonchilik vohalarida
joylashgan elatlarda Amudaryoning yuqori havzasidagi xorazmiylar, Gurgan quyi
oqimidagi girkanlar, Kopetdog etaklaridagi umumiy nomdagi parfianlar, M urg'ob
havzasidagi
m arg'iyonlar, Zarafshon, Qashqadaryo vohalaridagi
so'g'dlar,
Surxondaryo vohasidagi baqtriyaliklar va parkana (Farg'ona) liklar tarixiy
m anbalarda tilga olinadi. Yuqori Amudaryoning ikki sohilidagi barcha elatlar
eramizdan avvalgi I ming yillik o'rtalarida yuksak m adaniyatga ega bo'lib,
irrigatsiya va qurilish inshootlarini hunarmandchilik va
G 'a rb san'ati sirlarini
egallagan, z o 'r m a'naviy qadriyatlam i yaratgan etnik Bilimlar, hatto qo'shni
davlatlarga o ’z ta'sirini o'tkazganlar. Har qanday xalq yoki elatning dovrag'i o 'z
madaniyatining o 'ta rivojlangan, isblab chiqarishdagi yutuqlari va xalq og'zaki
ijodi nam ynalarining keng qamrovligi bilan boshqa xalqlarga yetib boradi.
Qadimgi yunon va rim tarixchilari o 'z asarlarida avlod-ajdodlarimizning turush-
turmushi, hayot kechirishi, m ashg'ulot turi, qo'shni xalqlar bilan bordi-keldisi —
iqtisodiy va madaniy aloqalari, xarakteri va intilishlari haqida so 'z yuritadilar.
Yunon solnomachisi Diodor o'zining «Tarixiy kutubxona» asarida M arkaziy
Osiyoning qadimgi xalqlari: skiflar, saklar, massagetlar, arimasplar haqida
qisqacha bo'lsa-da to'xtalib o'tadi. Hozir biz yashab turgan hududlarda qadim-
qadimda skiflar va ulam ing turli qabilalari — shak (sak), massaget va boshqalar
yashaganlar.
Keyinchalik skiflar hozirgi
Volga, Don,
Dunay
daryolari
bo'ylarigacha bo'lgan hududlarai bosib olganlar. «Skiflar M arkaziy Osiyodan
tarqalgan edi»,
deb yozadi rus olimi A.B.Ditmar o'zining «Skifiyadan
elefantingacha» nomli asarida. Demak, turli sabablarga ko’ra (bizningcha, o ’zaro
qabilaviy kelishmovchiliklar natijasida Markaziy Osiyo hududlaridan ketib qolgan
skiflar Yevropaning ancha ichkarisigacha cho'zilgan bepoyon o'lkalarga kirib
borib yashaganlar va u yerlarda o 'zig a xos madaniyatni yaratganlar,
Qadimgi yunon tarixchisi Gerodotning ta'kidlashicha, skiflar quyidagi xudolarga
sig'inganlar: «Tabiyati — m a'budalar m a'budi (yunonlarda Gestiya), Papey —
osmon xudosi (yunonlarda Zevs), A pi (Geya), Taytosir (Appolon) — cho'ponlar,
keyinchalik poklik xudosi, Argim pasa (Afrodita) — sevgi, m uhabbat vago'zallik
xudosi, Fagimasad (Poseydon) - dengiz xudosi. Skiflarda urush xudosidan
boshqa xudolarga haykal o 'm atish, ibodatxona va mehrob qurish odat emas, —
deb yozadi tarixchi. G erodot sanab o 'tgan yetti xudo m a'bud zardushtiylaming
yetti m a'budlari — A huram azda va Olti Amesha Spentalariy Voxu M anna
(yezgu-niyat), A tavaxishta (to'g 'rilik , rost so'zlash), Xshatra V arya (um id va
qudrat), Spenta Armayeti (komillik, mukammallik), Xaurvatat (salomatlik),
Ameretat (umrboqiylik) ham da borliq haqidagi tushunchalariga muvoflq — yetti
qavat osmon, yetti qavat yer, yetti sayyora haqidagi tushunchasi bilan bog'liq
bo'lishi mumkin. Qadimgi skiflam ing diniy tushunchasi va tasavvurlari hamda
xudolari yaxlit, muayyan tizim ga ega bo'lgan, ya'ni har bir m a'buda hayotning
muayyan -bir sohasini boshqaradi, yuqoridan quyiga, asosiylari ikkinchi
darajalilari bilan uzviy bog'liq tarzda tasavvur qilingan. Skiflar borliqni uch
qism: osmon, o'rtalik va yerdan iborat deb bilganlar. Olov — esa ana shu uch
qismni bir-biri bilan bog'laydi. Olov — ilohiy kuch, u Tahiti nomi bilan bog'liq,
Tahiti sk if xudolari panteonida birinchi o 'rin d a turgan. U — asosiy xudo,
34
Xonadon, oila, o'choq xudosi hisoblangan. Shu sababli skiflar «shoh Tahiti nomi
bilan» deb qasam ichganlar. Tabitining bosh xudo sifatida e'zozlangani bejiz
emas, chunki olov к о 'chmanchilar hayotining manbayi, oilaning hamrohi,
farovonligi va sihat-salomatligining asosiy omili bo'lgan. Har bir xonadonda
o'choqning mavjudligi (keyinchalik olovxonaning paydo bo'lishi) urug'-aym oq
birligining" timsoli hisoblangan. Bundan ko'rinadiki, skiflardagi muqaddas
yettilik va uchlik raqamlari dastlab olovga sig'inuvchi ajdodlarimiz ilmiy, badiiy
hamda diniy dunyoqarashlari, rasm-rusum, udum va marosimlarida, so'ngra
Markaziy Osiyoda yashovchi turli qabila, elat va millatlar turmush tarzidagi
muqaddas sonlar shaklida saqlanib kelingan. Ahmoniylar imperiyasi va
Markaziy Osiyo madaniyatiga ellinizm elementlari kirib keldi. Ahmoniylar
saltanatini yemirib tashlagan Yunon-Baqtriya bosqini Markaziy Osiyo
mintaqasini, xususan suhd madaniyatini aylantirdi. Yunon-Baqtriya davrida
Oyxonum
(Shim A fg’oniston),
Saksanoxur va Tahtisangin
(Tojikiston),
Dalvarzin tepa, Yorqurg’on, Afrosiyob Talibarzi (O ’zbekiston) kabi shaharlar
qurildi. Yunon harbiy manzilgohlari aholisining tushmush tarzi va madaniyatini
aks ettiruvchi ellinistik uslubdan Yunon-Baqtriya shaharlarda ochib o ’rganildi.
Infoatlar tosh, xom va pishiq g ’ishtdan tiklandi. Ustunlar korinf usulida
ishlangan. Saroy va ibodat majmualari, gimnaziya, teatr binolari ochib
tekshirilganda ustunlar attik bazaltlar, akant yaproqlari, palmetallar, cheti
naqshlangan cherepitsa-anlifikslar singari unsurlangan foydalangan holda
ko’rilgan. Y unon-Baqtriyapodsholigida teatr san’ati va musiqani rivojlanganligi
to’g ’risida m a’lumotlar mavjud. Baqtriya saroylarida yunonistonlik aktyorlar,
musiqachi va raqqoslaming guruhlari saqlangan. Ayniqsa, yunon xalq teatrining
«maskars», «mim» singari turlari keng yoyilgan. Ulami klassik tragediya va
komediyalardan farqi belgilangan matn bo’lmagan, yoki matnsiz chiqilgan, lekin
u yunon tilini bilmagan mahalliy aholiga tushunarli bo’lgan. Aktyorlar sharoit,
tomoshabinlaming ruhiyatiga ko’ra matnlami o ’zgartirganlar-musohaba, xazil-
mutoyiba, havj, hikoya, -qo’shiq usullarida ijro etganlar. Raqs, musiqa,
ko’zbo’yamachilik va akrabatik mashqlar teatr ijrochiligining muhim elementlari
bo’lgan. Hukmdorlar homiylik ko’rsatgan mahalliy aktyorlar ham shakllangan;
«Masxaraboz» Milliy teatming-namunasida hamon ellinistik belgilar saqlanib
qolgan. Yunon-Baqtriya madaniyati sinkretizmi (qoirshiqligi) turli tillami
yonma-yon faoliyat ko’rsatishi, har xil yozuvlar tizimi va dinlaming o’zaro
singishib ketishida ham ko’rinadi. Eramizdan avvalgi III-II asrlarda oromiy,
Yunon-Baqtriya yozuvlari keng ishlatilgan, keyingisi yunon alfaviti asosida unga
bitta harf qo’shim (jami 25 ta harf) baqtriya yozuvi vujudga kelgan.
Zardo’shtiylik hukmron din sifatida saqlansada aholini yunon xudolari
timsollariga sig’inish alomatlari paydo bo’lgan. Xorazm madaniyatini alohida
ta’kidlash lozim. Shu mintaqa sug’oriladigan dehqonchilik, shahar madaniyati
shakllangan eng qadimgi manzilgohlardan bo’lib, bu yerda O ’zbekiston
hududidagi qadimgi (er.avv. VII-VI asrlarda) davlat asoslangan. Xorazm (er.avv.
IV asrlarda) Aleksandr Makedonskiy bosqiniga qadar Ahmoniylar istilosidan
ozod bo’lgan davlat, xorazmiylar Hindiston, Xitoy, Yaqin Sharq va Yevropa
Sharqi bilan qizg’in savdo aloqalari bilan dong taratganlar. Tarixiy solnomalarda
35
Miru/mliklurni ladbirkorligi, ishtiyoqmandligi qayd etilib, ulam i «ilm sohiblari»
deb ulugunlur. Kunal, qal’a, ko’pqavatli saroylar qurish nafaqat amaliy malakani,
bulki murakkub hisob-kitob va o ’lchovlami ham talab qilar edi. Moviy yo’l
ko'rsutkichluridan foydalanishni bilmay dasht-sahrolardan o ’tib bo’lmasdi.
Xorazmliklar er. I asridan VIII asrigacha o ’zlari foydalangan mahsus taqvil
tizimini yaratdilar. Bu taqvim Al-Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan
yodgorliklar» asarida mufaasal tavsiflangan. Uning m a’lumotiarini arxeologlar
tomonidan topilgan, III asrga oid asl nusxa huddatlar ham tasdiqlaydi.
Beruniyning m a’lumotiga ko’ra, xorazmliklar mustaqil astronom ik kuzatishlar
olib borganlar, osmonning yulduzlar xaritasini yaxshi bilganlar.
Doira
shaklidagi, dastlabki diametri 42 metrli bu bino keyinchalik 8 ta mustahkam
minoraga eng bo’lgan devorlar bilan o ’rali, diametri 80 metmi tashkil etgan. Ikki
oavatli markaziy bino devorining qalinligi 7 m etr bo’lgan. Olim lam ing
tadqiqotlariga ko’ra Qo’yqurilgan qal’a astronomik kuzatish, izlanishlar olib
borilgan ilm qarorgohi bo’lgan. Kushon saltanatining dastlabki manzil markazini
Baqtriya tashkil etdi. Iqtisodiyot asosi dehqonchilik bo’lib, murakkab irrigatsiya
va yirik sug’orish infoatlari barpo etildi. Hunarmanchilik va savdo-sotiqning
jadal rivojlanishi shaharlami gurkirab rivojlanishiga, g’ishtlardan bino etilgan
qal’a va Saroylami qurilishiga olib keldi. Bu paytda G ’arb mamlakatlari, xususan
Rim imperiyasining sharqiy viloyatlari bilan sado aloqalari birinchi o ’ringa
chiqdi.
Kushon
podsholarining
tangalari
Kiyev
yaqinida,
«Efiopiya,
Skandinaviya va Rim imperiyasi shaharlaricfen topilgan. M arkaziy Osiyo
buddaviylikni butun Osiyo-Xitoy, Yaponiya, Koreyaga tarqalish manzilgohini
tashkil etdi. Kushonlar davrida yozuvning turli tizimlari amal qildi. Aramey
yozuvi asosida kushon-baqtriya alfaviti, sug’d va xorazm yozuvi rvojlandi:
Surxq Q otalda (Afg’oniston) yunon alfavitidagi kushon yozuvi topilgan.'
Termizdagi
Qoratepa,
Fayoztepadan
hinlaming
Brahma,
Kxoratshxa
yozuvlaridagi bitiklar topildi. Kampirtepa esa (Surxondaryo) M arkaziy
Osiyodagi eng qadimiy, noyob qo’lyozma (er.avv. II asm ing 1 yarmi)
papirusdagi bitik topildi. Asrimizning boshida Buyuk Xitoy devori minolaridan
birida topilgan «ko’hna so’g ’d yozuvi» alohida qiziqish uyg’otadi. Yozuv
cramizni
312-313
yillarida
bitilgan
bo’lib,
unda
Xitoydagi г so’g ’d
savdogarlarining faoliyati haqida m a’lumotlar berilgan. Kushonlar san’ati
qo’shni mamlakatlar va xalqlar san’atlariga ta’sir ko’rsatuvchi namunalami
yaratdi. Er. I-IV asrlardagi badiiy madaniyatning asosiy hususiyati Osiyoga
olamni anglashga ellinistik ta ’sim i tafakkur tarozisidan o ’Jkazishdir. Xalchayon
(Hr.avv. I-e...ni 1 asrlari)-Kushon san’atining ilk yodgorliklaridan biri bo’lib
undan topilgan asarlarda ko’proq hukmdor Geroy Sanat ulug’langan. Qabulxona
devorlarining yuqori qismidan o ’rin olagan loydan ishlangan haykallar m ajmuida
hukmdor va a ’yonlari tasvirlangan. Haykal obrazlari ifodali b o ’lib, unda
tasvirlanayotgan obrazlaming individual belgilari kolzga tashlanib turadi. Unda
tunlunavor ruhdagi qabul marosimi v a jang lavhalari aks ettirilgan. Markazda
podsho xonadoni va uning ilohim hoimlari-Afina, Gerakl, N iki obrazlari
gavdulangan. Kushon san’ati Kushon imperiyasidan keyin ham ana shu zamonlar
turli ellardagi, jumladan, Markaziy Osiyo, Hindiston va Xitoylik san’at ustalari
36
va ijodkorlarini ruhlantirib keldi. Kushon san’ati an’analari ifodasi I lindistondagi
Gupta davlatiga xos haykallar, Sug’ddagi bo’rtma tasvir va bezaklar (Panjikent.
Vuraxiva, Afrosiyob), Sharqiy Turkiston topilmalarida bir-biridan farqlanadi.
Shunday qilib qadimgi Markaziy Osiyo madaniyati taraqqiyoti mobaynida o’ziga
xos an’ana va yutuqlami saqlabgina qolmasdan, ulkan mintaqada umumiy
qadriyatlami vujudga kelishi, Yaqin va O ’rta Sharq mamlakatlari bilan madaniy
aloqa munosabatlarini rivojlantiriga imkoniyat yaratib madaniy yuksalishni
yangi sifat bosqichiga ko’tardi. Qadimgi Markaziy Osiyo madaniyatining rivoj
nuqtasi bo’lgan Kushonlar madaniyati hududiy va mazmun jihatidan ayro
olingan madaniyat emas edi. U o ’zida Sharq, Markaziy Osiyo, Antik dunyo va
hind madaniyatlari yutuqlarini o ’zida mujassa etib, Sharq va Jahon xalqlari
madaniyatini yana ravnaq topishiga asos bo’ldi. Kushon imperiyasi davrida (I-III
asrlar)M arkaziy Osiyoda sug’orma dehqonchilik, hunarmadchilik, shaharsozlik,
savdo-sotiq va iqtisodiy aloqalar ravnaq topdi. Buga Kushon-Baqtriya yozuvlari,
brahm a va kharoshhi hind alifbosidagi yozuvlar, kushon tangalari guvohlik
beradi. Buddizm dinning rasmiy darajasi budda ibodatxonalarining o’sha zamon
san’ati bilan bezatilishida namoyon bo’ladi. Termiz yaqinidagi Ayritomdan
topilgan ibodatxona tashqi devori peshtoqlariga sarg’ishroq toshlardan haykallar
o’matilgan. Bino ichida g’ishtdan ishlangan «Budda» haykalining qoldiqlari
topilgan. Haykallaming ishlanish uslubi, kiyimi, musiqa asboblari Hindiston,
O ’rta Osiyo, Yunoniston madaniyatlarining o ’zaro ta’sirida rivojlanganligidan
dalolat beradi. Kushon davri madaniyati Markaziy Osiyoning eng cho’qqisi
hisoblangan, m a’lum zudud va zamon bilan chegaralanmaydi. Bu madaniyat Old
Osiyo, Markaziy Osiyo, Antik va Hind madaniyatlari yutuqlarini o’zida jamlab,
qo’llab Sharq xalqlarining o’rta asrdagi madaniyati rivoji uchun asos bo’ldi va
jahon madaniyati tarixida o ’chmas iz qoldirdi.
Dostları ilə paylaş: |