MahirəNərimanqızı
Yüklə 2,94 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 106 *** Hardansa yol tapar qara –qorxular, uğursuz buludlar çökər üstünə, hirslə çiliklənən qapqara gecə, təlaĢ örtüyünü çəkər üzünə... Ayrıla bilməzsən qarıĢığından, Gömülər içinə qurğuĢun kimi. Yarıb dərinliyin ərintisini, Çaxar qaranlığa tərs qurĢun kimi. Göylərin qeyzlə yerə qovduğu Sərsəri küləklər baĢında oynar, Hiddərlə çaxnaĢan ildırımların Dəli tufanları gözündə qaynar... Yol tapar yuxuna sürünən kədər, Get- gedə sıxlaĢar vaxtın qüssəsi. Yağıb ağırlaĢan göz yaĢlarını Dəlib keçə bilməz qəlbinin səsi. BaĢında çatlayar baxtın yazısı, Zamanı əyirib ömür hörərsən... Gözünü açanda sən bu dünyanın Bütün yollarını bağlı görərsən. *** www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 107 Zaman və mən Gözümü dünyaya zamanla açdım, Zamanla anladım külli-varlığı... Zamanla birlikdə mən də dəyiĢdim, Zamanla ayırdım qaradan ağı... Əlini əlimdən çəkib qopardı, Gizlənpaç oynadıq zamanla bəzən. Biri birimizi tuta bilmədik, Mən qovdum ,o qaçdı,o qovanda mən. Zamanla dəyiĢdi bütün ölçülər, Günlər bir il kimi gəlirdi mənə, Ayların, illərin uzaqlığında, Ġllər də gün kimi göründü mənə. Zamanın öz vaxtı,mənim öz vaxtım, O yaman tələsdi mən gecikəndə. Əlimə dolaĢdı ən dar macalda, Hardasa ləngidi mən gözləyəndə. Günlər nəfəs-nəfəs qısalıb itdi, Yükünü üstündən ata bilmədi. Yoxluğu o qədər böyüdü bəzən, Yüyürüb bir ana çata bilmədi. Zamanı olanlar zamanla getdi, Kimlərsə tələsib zamansız öldü... www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 108 Tuta bilməyənlər vaxtın ucundan, Sonuncu ümiddən əli üzüldü. Itdi etibarı vaxtın, məqamın, Tezinə - gecinə inam qalmadı. Geri qayıtmadı bircə anı da, “Sonra” söylədiyim heç vaxt olmadı... Hər Ģeyi götürüb getdi özüylə, Mən qaldım zamansız... heç yoxmuĢ kimi... Ġndi də zamanın zamansız üzü Çəkir arxasınca mənsiz kölgəmi... *** Məndən daha uzaqlar Mənim bu dünyayla bağım yox kimi, Süzülən bir damla yaĢ üstündəyəm... Yoxluğun yellənən asılqanında Qərarsız, davamsız boĢ üstündəyəm... Gözümün çəkdiyi bütün yolların Ağrısı çəkilib vaxtın üzünə... Qadağa qoyulmuĢ xatirələrdən Hərdən qan sıçrayır ömrün gözünə... www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 109 YaddaĢı itirmək -uğursuz səbəb, Unutmaq-faydasız ,vecsiz bəhanə, Altını üstünə çevirmək üçün Vaxtın bir anı da bəs edər mənə. BaĢına qaynar su tökülmüĢ kimi Günlər də azardan çətin dirçələ... Götür-qoy etdiyim düĢüncələr də Bəlkə,nəfəs alıb məndən dincələ... Qıfıllı sirlərdə boğulub qalan Qəlbin sıxıntısı yığın-yığındır. Hər kəsin özündən uzaq tutduğu Uzaqlıq- hər kəsdən mənə yaxındır. Ağlımdan,qəlbimdən gizli tütduğum O yaxın uzaqlıq məni səsləyir... Məni bu dünyadan çəkib getməyə, Məndən uzaqlarda bir mən gözləyir... *** Dünyayla aranda qalan Dərdini bir Ģama söylə, Ovsunla dolub- boĢalan Sehrli bir cama söylə. Ağzını tut boĢ quyuya, Yüklə 2,94 Kb. Dostları ilə paylaş:
|