561
www.vivo-book.com
Ģirəsi, südlü qara qəhvə və ingilis çayı, əgər varsa, – məndən gözünü
çəkmədən deyir o.
– SifariĢçün çox sağ olun, ser. Vəssalam? – Leandra cidd-cəhdlə
kənara baxır. Biz eyni zamanda gözlərimizi qaldırırıq, ofisiant qız allanır və
tələsik uzaqlaĢır.
– Bilirsənmi, bu düzgün deyil. – Süfrədəki plastikdə naxıĢlar çəkir,
özümü təmkinli saxlamağa çalıĢıram.
– Düzgün deyil?
– Ġnsanları bu cür valeh etmək düzgün deyil. Qadınları... məni.
– Səni valeh edirəm?
Mən ―hm‖ deyə mızıldanıram.
– Daim.
– Bu yalnız görüntüdür, АnasteyĢa, – incə tərzdə deyir o.
– Yox, Kristian, yalnız görüntü deyil.
О, qaĢlarını çatır.
– Mən yox, siz məni valeh eləmisiniz, miss Stil. Biryolluq və
geridönməz. Öz gözütoxluğunuzla valeh etmisiniz. Yerdə qalanlar önəmli
deyil.
– Buna görə də fikrini dəyiĢdin?
– Fikrimi dəyiĢdim?
– Hə, bizimlə bağlı …
562
www.vivo-book.com
Kristian düĢüncəli halda uzun barmaqlarıyla çənəsini sığallayır.
– Yox, dəyiĢməmiĢəm. Biz sadəcə vurğuları qoymamalıyıq, əgər
istəyirsənsə. Bizdə alınacaq, buna əminəm. Sən oyun otağında köləm
olacaqsan. Qaydaları pozduqda səni cəzalandıracam. Yerdə qalanına
gəlincə… sənin dəlillərinə qulaq asmağa hazıram. ġərtlərim belədir, miss
Stil. Razısınız?
– Deməli, səninlə yata bilərəm? Sənin çarpayında?
– Bunu istəyirsən?
– Hə.
– YaxĢı. Səninlə bir yerdə doyunca yata bilirəm, özüm də bilmirəm
niyə. – Kristian qaĢlarını çatır və susur.
– Qorxuram ki, məni atasan: əgər Ģərtlərini qəbul etməsəm, –
yavaĢca deyirəm.
– Səndən heç yerdə qaça bilmərəm, АnasteyĢa. Həm də ki… –
Kristian kəkələyir və azca düĢündükdən sonra əlavə edir: – …bu, sənin
tərifindir – kompromis. Məktubunda yazmıĢdın. Bu, mənə yarayır.
– Mənə daha çox Ģey vermək istədiyinə görə xoĢbəxtəm, – utanaraq
donquldanıram.
– Bilirəm.
– Bilirsən? Hardan?
563
www.vivo-book.com
– Sadəcə bilirəm, – Kristian gülümsəyir. O nəyisə gizlədir. Amma
nəyi?
Leandra sifariĢlə birgə peyda olur və biz bir müddət susuruq. Mədəm
aclıqdan quruldayır. Kristian boĢqabı acgözlüklə boĢaltmama razılıqla
tamaĢa edir.
– Səni qonaq edə bilərəm? – soruĢuram.
– Qonaq edə?
– Yeməyin pulunu verməyi nəzərdə tuturam.
– Yox əĢĢi, – gülümsəyir.
– XahiĢ edirəm!
Kristian üzünü turĢudur.
– Məni əməlli-baĢlı qadın itaətkarı etmək istəyirsən?
– Sadəcə yeganə yerdir ki, burda iki nəfərin haqqını ödəyə bilərəm.
– АnasteyĢa, sənin səyini qiymətləndirirəm, amma bundan imtina
etməyə məcburam.
Dodaqlarımı kip sıxıram.
– Bəsdir qaĢqabağını tökdün, – məni dümsükləyir.
564
www.vivo-book.com
Kristian hara gedəcəyimiz barədə heç nə demir. Onun izləmə tutqusu
sərhəd tanımır. O, maĢını anamın evi qarĢısında saxladıqda bu faktı Ģərhsiz
saxlayıram. Hər Ģey onsuz da bəllidir.
– Ġçəri keçəcəksən? – ürkək ahənglə soruĢuram.
– ĠĢlərim var, amma axĢam gələcəm. Neçədə?
Məyusluğuma güc gəlmək istəyirəm. Axı niyə bu seksual müstəbid
olmadan yaĢaya bilmirəm? Hə-ə, mən onun dərdindən dəli-divanəyəm.
Üstəlik o, uça da bilir.
– Çox sağ ol… mənə daha çox bəxĢ edirsən.
– Dəyməz, АnasteyĢa.
О, məni öpür və mən yenidən onun füsunkar qoxusunu içimə alıram.
– Tez qayıt.
– Məni saxlamağa cəhd eləmə, – o pıçıldayır.
VidalaĢarkən əl yelləyirəm və Kristian günün parlaq iĢığında yox
olur. Əynimdə onun gödəkcəsi və Ģortu var mən istidən biĢirəm.
Mətbəxdə təlaĢ hökm sürür. Anam hər gün Ģam yeməyinə
multimilyonçunu gözləmir axı. О, tamamilə əldən düĢüb.
– ĠĢlər necədir, əzizim? – anam soruĢur və mən od tutub qızarıram,
axı bu axĢam nəylə məĢğul olduğum ona məlumdur.
– YaxĢı. Kristianla planerdə uçduq.
– Planerdə? Bu nədi belə, motorsuz təyyarə?
565
www.vivo-book.com
BaĢımla təsdiqləyirəm.
– Bax ha!
Anam nitq qabiliyyətini itirir, əslində bu, ona xas xüsusiyyət deyil.
Özünə gələrək o, sorğu-sualı davam etdirir:
– Bəs gecə? Söhbət etdiniz?
Lənət! Rəng verib-rəng alıram.
– Gecə də, səhər də söhbətləĢdik. Deyəsən, bəzi Ģeyləri
aydınlaĢdırdıq.
– Lap yaxĢı.
Anam mətbəx masasına qoyulmuĢ dörd aĢpaz kitabına baĢ vurur.
– Ana, istəyirsənsə, Ģam yeməyini özüm hazırlayaram.
– Yox, balaca, sən çox qayğıkeĢsən, amma mən özüm eləmək
istəyirəm.
– YaxĢı, – köks ötürürəm.
Anamın kulinar Ģedevrləri zay etmək adəti mənə yaxĢı məlumdur.
Amma kim bilir, bəlkə bu dəfə bir Ģey alındı? Ola bilsin ki, Savannaya
köçdükdən sonra o, öz aĢpaz məharətini daha yaxĢılaĢdırıb. Elə vaxtlar olub
ki, onun biĢirdiyinin heç düĢmənimə də qismət olmasını istəməmiĢəm.
Yalnız missis Robinson istisnadır… Yelena. Bax ona bir damcı da rəhm
etmərəm! Görəsən, bu zalım qadını görmək mənə qismət olacaqmı?
Gərək Kristiana məktubla təĢəkkür eləyəm.
Dostları ilə paylaş: |