Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
94 www.vivo-book.com
– Qrey, – kəsik-kəsik deyir o. O, necə də kobuddur. – Mister Qrey, bu Uelçdir. Məndə sizə gərək olan informasiya var. – Dinamiklərdə qıcırtıdan mexaniki səs gəlir. – YaxĢı, onu elektron poçtuma atın. Nəsə əlavə etmək istərdiniz? – Yox, ser. Qrey düyməni basır, danıĢıq bitdi, yenidən musiqi səslənir. Nə ―salam‖, ―nə sağ ol‖. YaxĢı ki, onun yanında iĢləmək barədə təklifi qəbul eləmədim. Bu fikrin özündən belə diksinirəm. Öz iĢçilərinə qarĢı o, çox tələbkar və soyuqqanlıdır. Telefon zəngi yenidən musiqi sədalarını yarıda kəsir. – Qrey.
– Məxfilik haqqında müqavilə poçtunuza göndərilib, mister Qrey. – Qadın səsi. – YaxĢı. BaĢqa heç nə yoxdur, Andrea? – XoĢ gününüz olsun, ser. Kristian sükandakı düyməni basaraq əlaqəni kəsir. Musiqi yenidən səslənməyə macal tapmamıĢ telefon zəngi səslənir. Ġlahi, yəni o, bütün günü bu sonsuz telefon zənglərinə cavab verməli olur? – Qrey, – deyir o. – Salam, Kristian. Hə, vəziyyət necədir? Onunla yatdınmı? – Salam, Eliot. Telefon danıĢığım eĢidilir və mən maĢında tək deyiləm. – Kristian ah çəkir. – Yanındakı kimdir? – AnasteyĢa Stil. – Salam, Ana! ―Ana!‖ – Sabahın xeyir, Eliot! – Sizin haqqınızda çox Ģeylər eĢitmiĢəm, – səsini alçaldaraq deyir o. – Keytin dediyi sözlərin heç birinə inanmayın. Eliot gülür.
95 www.vivo-book.com
– Mən AnasteyĢanı evə çatdırım. – Kristian vurğulu Ģəkildə adımı tam Ģəkildə tələffüz edir. – Səni də götürüm? – Hə, əlbəttə. – GörüĢərik. Yenidən musiqi səslənir. – Niyə mənə ―AnasteyĢa‖ deyə müraciət edirsən? – Çünki bu, sənin adındır. – Mənim ―Ana‖dan xoĢum gəlir. – Hələ də? – deyə o donquldanır. Biz, demək olar ki, evə çatmıĢıq. Nə tez! – AnasteyĢa, – tələsmədən Qrey tələffüz edir. Ona acıqlı halda nəzər yetirirəm, amma o, buna fikir vermir. – Liftdə baĢ verən Ģey bir daha təkrarlanmayacaq. Ġndi hər Ģey plan üzrə gedəcək. Mənzilimizin astanasında xatırlayıram ki, o, mənim harada yaĢadığımı heç soruĢmayıb. Ah, hə… axı o, mənə kitablar göndərmiĢdi və deməli, ünvanımı bilir. Mobil telefonları izləmək imkanı olan və Ģəxsi helikopterə malik olan insan üçün ünvanı aydınlaĢdırmaq problem deyil. Niyə o, məni bir daha öpmək istəmir? Xətrimə dəyir və səbəb mənə aydın deyil. Qrey kübarlıqla maĢından düĢür və mənimçün qapı açmağa tələsir. Əsl centlmen, liftdəki dəyərli anlar istisna olmaqla. Mən qızarıram, dodaqlarımızın toxunuĢunu xatırlayaraq və ani olaraq dərk edirəm ki, ona toxuna bilməmiĢəm. Mən barmaqlarımı bu çox qəĢəng, dağınıq saçlara keçirmək istəyirdim, amma əllərimi tərpətmək halında belə deyildim. Heyifsilənirəm xatırlayaraq. – Liftdəki xoĢuma gəldi, – maĢından düĢərkən astaca deyirəm. Sonra zəif tərzdə köks ötürüb düz giriĢ qapısına sarı yollanıram. Keyt və Eliot yemək masası arxasında oturublar. On dörd min dollarlıq kitablar heç yerdə görünmür. Di yaxĢı. Mənim onlarla bağlı öz planlarım var. Keytin simasında qəribə bir təbəssüm dolaĢır, sanki coĢqun gecədən sonra hələ də özünə gəlməyib.
96 www.vivo-book.com
– Salam, Ana! – Keyt yerindən qopur və məni qucaqlayır, sonrasa yaxĢıca nəzərdən keçirməkdən ötrü uzadılmıĢ əllər məsafəsində məni özündən ayırır. Üzünü turĢudaraq Qreyə tərəf çevrilir. – Sabahın xeyir, Kristian, – deyir və onun səsinin ahəngində azca düĢmənçilik hiss olunur. – Miss Kavana, – deyə o sırf rəsmi tərzdə tələffüz edir. – Kristian, onun adı Keytdir, – deyə Eliot iĢə qarıĢır. – Keyt. – Qrey nəzakətlə baĢıyla təsdiqləyir və gülümsəyən, hər ikimizi bağrına basmaq üçün yerindən qalxan Eliota acıqlı halda baxır. – Salam, Ana. – Onun mavi gözləri sevinclə parlayır və o, ilk baxıĢdan xoĢuma gəlir. O Kristiana heç oxĢamır… düzdür, axı onlar övladlığa götürülmüĢ uĢaqlardır. – Salam, Eliot, – deyə mən də gülümsəyir və dodağımı diĢləyirəm. – Eliot, getmək vaxtıdır, – Kristian təzyiqlə tələffüz edir. – Gəlirəm. O, Keytə sarı dönür, onu qucaqlayır və uzun-uzadı öpür. Vəssalam… yer tapdılar da. Xəcalətdən tər tökərək dayanmıĢam, Kristian isə diqqətlə mənə baxır. Acıqlı halda gözlərini qıyır. Niyə o, məni öpə bilmir? Eliot Keytdən qopmur, onu öpərkən elə əyilib ki, saçları az qala döĢəməyə dəyir. – Sağ ol, qızcığaz. Keyt sadəcə əriyir. Əvvəllər heç vaxt onu bu cür görməmiĢəm: ağlıma bu sözlər gəlir – ―sevimli‖ və ―üzüyola‖. Üzüyola Keyt! Bax a! Eliot, yəqin ki, əla.... Kristian gözlərini qapadır və donuq ifadə ilə baxır, hərgah deyəsən, onunçün bu mənzərə çox xoĢdur. O, ―at quyruğu‖ndan çıxmıĢ telimi qulağımın arxasına keçirir və bu toxunuĢdan nəfəsim tutulur. BaĢımı onun əlinə doğru azca əyirəm. Kristianın baxıĢında hərarət duyulur və o, barmağını üst dodağıma toxundurur. Damarlarımdakı qan cuĢa gəlir. Və o dəqiqə də dayanır bu coĢqu – Qrey əlini götürür. – Hələlik, quzum, – deyə o, astaca tələffüz edir və mən təbəssümümü gizlədə bilmirəm – bu, ona heç bənzəməyən bir jest idi. Axı anlayıram, bu lağdır, lakin bu müraciət qəlbimin dərinliyində mənə xoĢ gəlir. – Saat səkkizdə ardınca gələcəm. Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|