Filologiya
məsələləri, №4, 2017
449
kum olan Züleyxa (Köhnə xəstəlik), xəstəliyinə görə Anadoluya sığınan
Nəzmi (Axşam günəşi), İstanbuldan Milasa sürgün edilən Kamal Murad
(Atəş gecəsi) Anadoluya olan yad münasibətlərini ilk başdan hiss etdirirlər,
buranın mühitinə, insanlarına alışmaq onlara çətin gəlir. Ümumilikdə, Rəşat
Nurinin qəhrəmanları İstanbulda doğulub böyümüş, bəziləri Avropa görmüş,
bir-iki əcnəbi dil bilən, ancaq müəyyən səbəblər nəticəsində, məcburən Ana-
doluya üz tutan insanlardır. Anadolu sanki onların yaşamaq məcburiyyətində
qaldıqları bir sürgün məkanıdır. Amma eyni zamanda Anadolu Rəşad Nurinin
qəhrəmanları üçün bir sınaqdır, imtahandır, bu mühitin özünəməxsus çətinlikləri
qarşısında sınmamaq, ayaqda qalmaq və möhkəm iradə nümayiş etdirmək. Ədib
sanki qəsdən, şüurlu şəkildə öz qəhrəmanını şəhərbəşəhər, kəndbəkənd gəzdirir,
müxtəlif problemlərlə qarşılaşdırır, ağır sınaqlar qarşısında qoyur və bununla
qəhrəmanını yetkinləşdirir, mətinləşdirir, Belə durumlarda insan xarakterin-
də özünə bəlli olmayan cəhətlər kəşf edir, özünü dərk edə bilir, nə istədiyini
anlaya bilir və müstəqil olaraq həyat yolunu seçir. Rəşad Nurinin ilk qələm
təcrübəsi 1920-ci ildə yazdığı “Gizli əl” romanı olsa da, ona ədəbi şöhrət
gətirən romanı 1922-ci ildə yazdığı “Çalı quşu” romanıdır. Bu roman eyni
zamanda türk ədəbiyyatında Anadoluya açılan geniş bir pəncərədir, çünki
müəllif ilk dəfə olaraq bu əsərində Anadolu mühitini çox geniş şəkildə təsvir
etmiş, Anadolu insanının hərtərəfli portretini yaratmış, Anadolunun təbiəti
ilə insanın ruh aləmi, psixoloji vəziyyəti arasında maraqlı bir kontrast
yaratmışdır. Tədqiqatçı Tanpınar “Reşat Nuri ve eserleri” başlıqlı yazısında
“Çalı quşu”nun yazıçı üzərindəki təsirini bu sözlərlə ifadə etmişdir: “Rəşadın
əsəri bu günümüzə bir yığın yalnış anlamanın arasından gəldi. Bu romanın
qazandığı şöhrət xalqın bütün təbəqələrini sarmışdır və bizi onun sentimental
havası içində görməyə alışdırmışdır. Doğrusunu desək, Rəşad Nurinin özü
də bu ilk şöhrətin havasından bə birdən birə gələn oxucu kütləsinin sevgi
təzyiqindən tamamilə qurtula bilmədi və “Çalı quşu”nu romandan romana,
parça-parça olsa belə davam etdirdi (2, 441). Rəşad Nuri Güntəkin böyük
ustalıqla qələmə aldığı “Çalıquşu” romanı ilə özünün ədəbi taleyinin pik
zirvəsinə çatmış və “bu roman demək olar ki, ədəbi taleyini həll etmişdir.
Müəllif romanın qəhrəmanı Fəridəni - Çalıquşunu şəhər həyatından ayıraraq,
Türkiyənin ən ucqar kəndlərinə qədər qarış-qarış gəzdirir, müxtəlif
təbəqələrə məxsus insanların riyakar və səmimi, bürokrat və xeyirxah, ağır
güzəran və təmtəraqlı həyat sürən insanlarla qarşı-qarşıya qoyur.
Anadolunun baxımsızlığı, yoxsulluğu, geriliyi, yerli əhalinin inanclara
bağlılığı kimi sosial problemlərlə iş və məslək həyatına yenicə atılan
Fəridənin sıxıntıları qarşılaşdırılır. Rəşad Nurinin öncə “İstanbul qızı” adı ilə
dörd pərdəlik pyes halında olan və sonradan romana çevirdiyi bu əsərini
yazmağında məqsəd bir gənc qızda bir az təhsil, bir az nəşə, xəfiflik və
sərbəstliyin elə də qorxulu bir şey olmadığını və zamanı gəlincə həyatın
Filologiya məsələləri, №4, 2017
450
müşkül vaxtlarında özlərinin ayaqları üzərində dayana biləcəklərini sübut
etmək idi. Çünki həmin ərəfələr gənc qızlarda nəşə və sərbəstlik yaxşı əlamət
sayılmazdı. Rəşad Nuri Güntəkin kövrək qəlbli, ürkək baxışlı, cılız, təcrü-
bəsiz bir gənc qızı Fəridənin obrazında qəhrəmanlara məxsus ən ali
xüsusiyyətləri cəmləyə bilmişdir. Əsər boyu Fəridə işini sevən, maarifçi,
məsuliyyətli bir müəllim, çətinliklərdən qorxmayaraq ən uzaq yerlərdə işlə-
məyə razı olan vətənpərvər-müəllim, insanlara qarşı mərhəmətli, şagirdlərinə
qarşı şəfqətli, zərif bir ürəyə sahib olan, sevgisi yolunda hər cür əzab-
əziyyətə qatlaşan, dilində nifrət etdiyini söyləsə də, qəlbinin dərinliyində
Kamrana olan sevgisinə sadiq qalan ləyaqətli qadın obrazı kimi qarşımıza
çıxır. Bu obrazın timsalında Rəşad Nuri Türk romanının ən ideal qəh-
rəmanını yaratmışdır.
“Həyatım boyu oxucu üçün tək sətir yazmadım. Çox böyük ehtimal ki,
öz zövqüm üçün yazdım və fikrimcə romançı insanın iç-üzünü görməyə,
həyatın iç-üzünü ağlamağa məcburdur” (3,10). R.N.Güntəkinin romanlarında
böyük bir həyat gerçəyi vardır. Nə dövrün çətinlikləri, ölüm və itkinlik qorxusu,
ətraf insanların və cəmiyyətin basqısı R.N.Güntəkin qəhrəmanlarının gözünü
qorxutmağa, həyat amalına və mübarizəsinə maneçilik etməyə, onların qarşısını
kəsməyə, “mən”ini sındırmağa qadir deyildir. Biz bu xarakterik xüsusiyyətləri
ədibin müəllim obrazlarının simasında görürük. Rəşad Nuri bəzi romanlarını
tamamən təhsilə və Anadolunun aydınlanmasına həsr etmişdir. Cəmiyyətin
təhsillə irəli gedəcəyinə inanan yazıçı, ideal müəllim obrazları yaradaraq milli
ədəbiyyatın düsturlarından olan “məktəbdən məmləkətə” şüarına sadiq qalır.
“Çalı quşu” romanında Fəridə, “Yaşıl gecə” romanında Əli Şahin, “Acımaq”
romanında Zəhra, “Qan davası” romanında Ömər maarifçi-müəllim obrazlarıdır.
Müxtəlif zamanlarda həm müəllim, həm müdir, həm müfəttiş vəzifələrində
fəaliyyət göstərən Rəşad Nuri romanlarında müəllim obrazına bir başqa özəl
yanaşmış, müəllimliyi uca tutmuş, müəllim qəhrəmanlarını sanki ideallaş-
dırmışdır. Amma xarakter etibarilə, ədibə görə müəllim də bir insandır, onun
da müsbət məziyyətləri və zəif tərəfləri vardır, ailə, çevrə daxilində
problemləri vardır, müəllim də sevər, sevilər, iztirab çəkər, nifrət edər, ya
nifrət edilər, bacarıqlıdır, ya bacarıqsızdır, həyatının müəyyən mərhələ-
lərində yüksələr, yaxud enmə nöqtəsini yaşayar, yəni bir insana məsləyindən
öncə insan kimi yanaşmaq lazımdır. “Çalı quşu”nun qəhrəmanı Fəridə bütün
sevimliliyi, sağlam xarakteri, möhkəm iradəsi, sədaqəti, eşq və duyğu
zənginliyi ilə oxucuya təqdim edilir. Müəllif fərdi özəlliklərlə kifayətlənmir,
həm də bir müəllim olaraq qəhrəmanını bizə təqdim edir. Bir tük qızı
təsadüflər nəticəsində də olsa ucqar bir Anadolu kəndi olan Zeynilərdə
müəllimlik edir və geriliyinş səfalətin, cəhalətin qaraltdığı ruhları öz ruhunun
və zəkasının nuru ilə işıqlandırır. Ədib “Yaşıl gecə” romanının qəhrəmanı
Əli Şahini-idealist Cümhuriyyət müəllimini öz istəyi ilə Anadolunun bir