119
ilkin səs verdi
Azərbaycan!
Leninizm bayrağının bütün Şərqdə, ilk dəfə Azərbaycanda dalğa-
lanması o demək idi ki, inqilab azəri xalqının ruhundan doğmuşdur;
onun həyati tələbatından, maddi-mənəvi ehtiyaclarından yaranmışdır.
Ona görə də azəri şairlərinin Leninə, sosialist inqilabına külli miq-
darda əsər həsr etmələri təbiidir.
Xalqımız inqilabdan sonra özünü daha da yaxşı dərk etdi, nəyə qa-
dir olduğunu anlamağa başladı. M.Hadinin vaxtilə köks ötürərək
yazdığı:
Qoymuş miləl imzasını əvraqi-həyata,
Yox millətimin xətti bu imzalar içində.
misralarının əksinə olaraq S.Vurğun inamla deyir:
O böyük dastanın hər varağında,
Onun hər fəslinin yazılmağında
Mənim yurdumun da öz imzası var.
Əlbəttə, Oktyabr inqilabını azəri şairlərinin yaşlı nəsli birdən-birə
dərk edə bilməzdi. Lakin çox keçmədən onlar da tədricən anladılar ki,
bəşəriyyətin qurtuluş yolu inqilabdadır.Hüseyn Cavid kimi bir sənət-
karın inqilabdan sonra yeni, inqilabi məzmunda əsərini – «Azər»
dastanını yazması fikrimizi sübut edə bilər.Dastanın qəhrəmanla-
rından birinin dili ilə şair, inqilabdan əvvəl və sonra azəri həyatının
müqayisəli təsvirini gözəl, poetik detallarla verir.
İnqilabı öz bədii yaradıcılığının ən yetkin dövrundə qarşılayan
şairlərin əksəriyyəti belə olmuşdur. Onların hamısı təxminən bu yolla
getmişdir. Doğrudan da, yaşlı şairlərin əksəriyyəti Oktyabr inqilabının
dünya əhəmiyyətini gec-tez dərk etmişlər.
İnqilabi mövzunun poeziyamızda işlənməsində C.Cabbarlının,
A.Şaiqin, Ə.Nəzminin böyük xidmətləri olmuşdur. Kommunist yazıçı
M.S.Ordubadi üçün inqilab daha əziz idi. Çunki o özü fəal inqilabçı
olmuşdur. M.S.Ordubadi sosialist inqilabı haqqında, onun böyük rəh-
bəri Lenin haqqında o zaman ən yaxşı şeirlərin müəllifi kimi ta-
nınmışdı. Onun «Leninə», «Bahar çiçəkləri» və s. şeirləri indi də
120
təravətini itirməmişdir:
Səd şükr, bahar oldu, ötüb fəsli-zimistan,
Şuralar ilə ziynət alır səhni-gülüstan.
… Azadə vətən, hürr süxən, biz də mühəyya,
Hər qülbədə, hər göydə açılsın yeni şura!
İnqilab və azadlıq haqqında gözəl niyyətlər, xoş arzu və diləklər
Oktyabr ərəfəsində yaranan şeirlərdə, o zamankı bolşevik və demok-
ratik mətbuatda dərc olunan bədii nümunələrdə çoxdan səslənməkdə
idi. O vaxt «Yoldaş» jurnalında inqilabi romantika ilə dolu olan,
zəngin mündərəcəli şeirlər çap olunurdu. Bu tipli əsərlərdə inqilabın
gələcəyinə möhkəm inam, sağlam, romantik ruh hakim idi.
Sovet hakimiyyətinin ilk illərində poeziyada inqilab mövzusu
şübhəsiz, hərtərfli poetik lövhələrlə, tablolalarla işlənə bilməzdi. O
zaman inqilab gah pəriyə, gah dan ulduzuna, gah da günəşə bən-
zədilirdi. Başqa sözlə desək, inqilabi mövzularda yazılan şeirlərdə bir
səthilik nəzərə çarpırdı, inqilabın dərin ictimai mahiyyəti, fəlsəfi əsası
hələ sənət dili ilə verilmirdi. Buna görə də şairlərin çoxu təsvir et-
dikləri hadisələrin bilavasitə iştirakçısından daha çox seyrçi, müşa-
hidəçi mövqeyində dururdular. Bu, həyatın, əsrin inkişaf istiqamətini,
onun hərəkətverici qüvvələrini yaxşı görməməkdən, ictimai-siyasi
hadisələrin mahiyyətini aydın dərk etməməkdən irəli gəlirdi. Dövrün
qabaqcıl inqilabi ideologiyası olan marksizmlə tanışlığın kifayət
səviyyədə olmaması da bu ziddiyyətləri görməyə əngəl törədirdi.
Qeyd etmək lazımdır ki, inqilabi poeziya dedikdə yalnız bilavasitə
Oktyabr mövzusunda yazılan əsərlər nəzərdə tutulmamalıdır. Məlum
olduğu kimi inqilab mövzusu geniş və çoxcəhətli anlyışdır. Buraya
əməyin tərənnümü, azadlıq uğrunda mübarizə və s. motivlər daxildir.
Ona görə də bu tematik əlvanlıq inqilab mövzusunda yazılan əsərlərin
müxtəlifliyini, rəngarəngliyini təmin edirdi.
İnqilabın ilk illərində yazıb-yaradan A.Şaiq, H.Cavid, Ə.Cavad,
M.S.Ordubadi, C.Cabbarlı kimi şairlərin bu mövzuda yazdıqları əsər-
lərdə bir qayda olaraq həmişə müasir hadisələr keçmişlə müqayisəli
şəkildə təsvir edilir. Bu tipli əsərlərdə başlıca olaraq köhnə, istismarçı
dünyaya nifrət və yeni, azad dünyaya rəğbət; birincini tənqid, ikincini
tərənnüm hissi hakim idi.
A.Şaiqin «Əmək pərisinə», «Zərbəçi», «Üç lövhə», «Bizimdir»,
121
«Hər şey var» və s. şeirləri bu səpgidədir. Müəllif «Hər şey var» şei-
rində vətəninin gözəlliyini, xalqının qabiliyyətini görmək istəməyən
bəzi kosmopolitlərə cavab verərək, iftixarla yazırdı:
Bu ölkədə nələr yoxdur görənə?
Hər yan, hər şey bir-birindən gözəldir.
Bunları şairə diktə edən, onun şeir rübabını mücərrəd anlayışlar-
dan, romantik, görünməz əfsanələrdən, boş və əsassız xəyallardan
uzaqlaşdıran Oktyabr inqilabı idi. Yalnız Oktyabr işıqları şairə düz-
gün yol göstərdi, onun diqqətini – «Həpimiz bir günəşin zərrəsiyiz» -
tezisindən ayırdı, ona sinfi bərabərsizlik həqiqətini öyrətdi, dost və
düşmənini tanıtdı.
İnqilabın bədii tərənnümü M.Müşfiqin yaradıcılığında daha geniş
yer tutur.
Mən kiməm, o böyük Leninin oğlu,
Bir insan tutamaz keçdiyim yolu.
Hərbin göylərində yarın qorxulu
İldırımlar kimi çaxacağam mən.
Müşfiq Oktyabr inqilabının atəşin təbliğatçılarından biri idi.
Birinci dərsimiz – internasional,
İkinci dərsimiz – burjuya siqnal,
Üçüncü dərsimiz – ölür kapital.
Azərbaycan sovet poeziyasının yaradıcılarından olan S.Rüstəmin
ədəbi fəaliyyətində də inqilabi mövzular üstünlük təşkil edir. O,
poeziyaya gəldiyi vaxt Azərbaycan ədəbiyyatında kəskin ideoloji
mübarizələr gedirdi. Burjua şairlərinə, dekadent ədəbiyyatının nüma-
yəndələrinə qarşı sənət meydanında duruş gətirmək asan deyildi.
İnqilabın yetişdirdiyi şairlər o zaman hələ gənc idilər; sənətkarlıq
cəhətdən kamilləşməmişdilər.Bütün bu çətinliklərə baxmayaraq,
sovet şairləri məfkurəcə sağlam, ideyaca möhkəm idilər və onlar
düşmənlərə qarşı mübarizədə bu silahdan bacarıqla istifadə edirdilər.
S.Rüstəm ilk ədəbi təcrübələrindən başlayaraq inqilabi ideyaların
ardıcıl, dönməz carçılarından biri kimi çıxış etməyə başladı. O, ədə-
biyyatımızda siyasi lirikanın gözəl nümunələrini yaradan bir şair kimi
diqqəti cəlb etmişdir. Şairin «Komsomol», «Ələmdən nəşəyə», «Üs-
Dostları ilə paylaş: |