5) XX ə srdə elmlə rin ekologiyalaş dırılması
XIX əsrə qədər nəinki bütün kontinentlər,onların hissələri də kəşf
edilmişdir.Bununla yanaşı regionlarda ekoloji ekspedisiyalar təşkil edilir və onılar
torpaq,bitki,heyvanat aləmi ilə yanaşıinsanlar haqqında da qiymətli məlumatlkar
toplayırdılar.Yerin əmələ gəlməsi haqqında köhnə nəzəriyyələrlə yanaşı
Kopernikin,Layelin ideyaları yeni maraq doğururdu.Təbiətşünaslığın ümumi
inkişafında bir çox alimlərin ideyaları mühüm əhəmiyyət kəsb edir:
D.Mendeleyevin elementlərin dövrü qanunu.1871-ci ildə elementlərin dövrü
sisteminə dair kəşfi ilə elementlərin təbiətdə yayılmasına dair təhlilləri təbiət
elmləri sahəsində konstruktiv əhəmiyyət kəsb etmiş və indi də etməkdədir.
V.Vernadskinin tədqiqatları biosferə həsr edilməklə geokimya və biokimya
elmlərinin ,eləcə də radioekologiyanın əsaslarını yaratdı.Bu alim tərəfindən biosfer
haqqında təlimin yaradılması ekologiya elminin formalaşmasına təsir
göstərmişdir.Onun təlimi ekologiya elminin inkişafı ilə yanaşı insanın təbiətə təsiri
barədə yeni ideyaların irəli sürülməsinə səbəb olmuşdur.
V.Dokuçayev,A.Voyeykov Coğrafi ekologiyanın əsasını yaratmışlar.Keçən
ə
srin 70-ci illərindən başlayaraq rus alimləri ilə yanaşı Azərbaycanın təbiətşünaslıq
və coğrafiya elmləri əsasında coğrafi ekologiya və ətraf mühitin mühafizəsi sahəsi
formalaşmağa başladı.
XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq sənayeləşmənin və urbanizasiyanın
yüksəlişi dövründə ekoloji biliklərin formalaşmasında yeni mərhələ dövrü
yarandı.Bu dğvrü təbiət-cəmiyyət münasibətləri haqqındakı biliklər sisteminin
formalaşdığı mərhələ də adlandırırlar.XIX əsrin axırı-XX əsrin əvvəllərində təbiət-
insan münasibətlərinin öyrənilməsində yeni ideyalar və daha sonra ekoloji
məktəblər yarandı: " nsan ekologiyası","Antropocoğrafiya məktəbləri" və s.
XX əsrin ortalarında planetin əhalisinin sürətlə artması ilə əlaqədar bioloji
məhsuldarlığın öyrənilməsinə ehtiyac yaranmışdır.Buna görə də, 1964-cü ildə
Beynəlxalq Bioloji Proqram(BBP) tərtib edildi.Proqrama əsasən əhalinin bioloji
məhsula artan tələbatının öyrənilməsinə başlanıldı.Beləliklə beynəlxalq təşkilatkar
yarandı.
6) Təbiət-əhali təsərrüfat sisteminin strukturu və qarşılıqlı əlaqəsi
XX əsrin ikinci yarısından başlayaraq ekoloji anlayışlarda təbiət-əhali-
istehsal münasibətlərinin izahı xüsusi yer tutmağa başladı.Bəzi mərhələlərdə
insanların iqlimdən,torpaqdan,landşaftdan asılılığına üstünlük verilirdi. nsanların
səhhətinin və məskənlərinin təbii amillərdən asılı olaraq dəyişməsi ideyaları tarixi
coğrafiya sahəsindəki biliklıri zənginləşdirmişdir.
Təbiət-əhali-istehsal obyektləri,onlar arasındakı prorseslər daxilindəki
çoxtərəfli əlaqə və qarşılıqlı təsirlərin ərazi sistemlərinin öyrənilməsi coğrafi
ekologiyada mühüm əhəmiyyət kəsb edir.Coğrafi ekologiyanın təhlilində və
predmetinin formalaşmasında aşağıdakı qanunlar mühüm yer tutur:
təbii zonallıq;
dinamiklik;
epigenetiklik;
dövrilik və s.
Coğrafi ekologiya vahid coğrafiyanın yəni fiziki,iqtisadi,əhali coğrafiyasının
ə
sasında formalaşmışdır.Yəni coğrafi ekologiyada təbii ərazi sistemləri və ərazi -
istehsal sistemlərinin yaranması onlar arasındakı qanunauyğunluqlardan xəbər
verir.
Təbiidir ki, ekoloji proseslər geoloji,geokimyəvi və geofiziki amillərlə də
bağlıdır.Bu sahədə Yerin və biosferin kimyəvi strukturu və onun mühiti,biosferin
və yerin geoloji qabığı,Yerin canlı aləminin planetar mahiyyəti və s.kimi elmi
təhlillər ekologiya elminin inkişafında mühim əhəmiyyət kəsb edir.Coğrafi və
ekoloji
biliklərin
inteqrasiyası
1980-ci
illərdən
sonra
məqsədyönlü
istiqamətlənməyə başlamışdır.
Ətraf mühitin strukturu və mühitdə gedən proseslərin sərhədləri bir çox
halda coğrafi və coğrafi ekologiyanın tədqiqat obyektlərinin sərhədlərinə uyğun
gəlmir.Bu sahədə biologiya,kimya,geologiya,astrofizika və s. elmləri xüsusi rol
oynayır.Avropa ölkələrində ekoloji biliklərin elmi və praktiki istiqamətləri ətraf
mühitin ekologiyası adı altında formalaşmışdır.
7) Yer kürəsinin planetar xassələrinin ekoloji xüsusiyyətləri
Yer kürəsi özünəməxsusluğu ilə fərqlənir. Bununla yanaşı,başqa planetlər
kimi,Günəş sisteminə daxil olduğuna görə planetlərarası əlaqələrə və başqa
keyfiyyətlərə də malikdir.Bu sahədə Geosentrik,Heliosentrik,Kosmoqonik və
s.,nəzəriyyələr yaranmışdır.Yerdə gedən qravitasiya ,enerji kimyəvi proseslər Yer
örtüyünün
yaranmasına,yerin
daxili
və
xarici
sferalarının
(litosferin,hidrosferin,biosferin,atmosferin)
formalaşmasına
təsir
göstərmişdir.Yerin sferaları birlikdə coğrafi təbəqənin yaranmasında mühim rol
oynamışdır.Yerin coğrafi sferasına yuxarıda göstərilənlərdən başqa texnosfera da
daxil edilmişdir.Hər bir sferanın özünəməxsus ekoloji xassələri vardır.Yerin
sferaları və eləcə də texnosfera hamısı birlikdə çox mürəkkəb ekoloji sistemə
malikdirlər.Təbii sferaların qarşılıqlı təsiri və həmçinin kosmik sferlə qarşılıqlı
ə
laqələr bütünlüklə biosferin formalaşmasına təsir göstərmişdir.
Yerin forması ekoloji və ekocoğrafi problemləri bir çox elmlərin birbaşa
tədqiqat obyekti olmasa da, Yer planetinin formalarının nəticələri ekoloji
proseslərdə özünü əks etdirir.Yerin kürə şəklində,qütblərdən basıq olması,onun
hissələrinin mühitəmələgətirmə amili kimi qiymətləndirilməsi coğrafiya elmi
vasitəsilə öyrənilir.Eyni zamanda yerin geotermik hissələrinin ekoloji proseslərin
yaranmasına təsiri coğrafi ekologiyanın funksiyalarına aiddir.
Yerin forması,onun Günəşdən daima eyni məsafədə olması,öz oxu və Günəş
ə
trafında sabit sürətlə hərəkət etməsi,Yer planetinin Günəş sistemindəki tarazlığına
şə
rait yaradır.
Yerin sutkalık hərəkəti nəticəsində gündüz və gecə növbələşməsi,sutka və il
ə
rzində Günəşə meylliliyinin dəyişməsi temperatur,təzyiq,rütubət fərqi və hava
axınları dəyişməsinə görə canlı aləmin,eləcə də,əhalinin ətyraf mühiti və ekoloji
şə
raiti müxtəlif olur.Müxtəlif hava axınlarının da Yerə təsiri və onların sutkalık və
fəsli dəyişkənliyi xüsusilə qeyd edilməlidir.Yerin öz oxu ətrafındakı hərəkəti
nəticəsində coğrafi təbəqədə aşağıdakı coğrafi və coğrafi-ekoloji proseslər baş
verir:
- Yer səthinin sutkalıq ritmi yaranır;
- Yer səthində hava hərəkətləri ilə bağlı maraqlı və mürəkkəb proseslər baş verir;
- Günəş-Yer-Ay planetlərinin qarşılıqlı təsirləri yaranır;
- llik hərəkətin coğrafi təbəqəyə təsiri ekoloji nəticələr yaradır
8) Dünya okeanının ümumi səciyyəsi
Okean yunan sözü olub-okeanos kimi ifadə edilir və yeri əhatə edən böyük
çay mənasını verir.Okeanlar dünyanın və yerin hidroqrafik sferasının əsasını təşkil
edərək Yer səthinin 70,8%-nə əhatə edir.Bəzi alimlər Yerin daxilində nüvə və
mantiyada
olan
suları
belə
okean
sularının
tərkib
hissəsi
kimi
qiymətləndirirlər.Okeanlarda yerləşən sular fiziki və kimyəvi tərkibinə görə
Dostları ilə paylaş: |