Dədə Qorqud ● 2015/I I 156
vuşmasını çətinləşdirir. Sevgililər böyük mübarizə və sınaq yolu keçməli olur,
hətta Şah Abbasın hüzuruna qədər gedib çıxırlar. Nəhayət, şahın icazəsi və xe-
yir-duası ilə Tufarqanda böyük toy məclisi qurulur. Beləliklə, dastan Abbasla
Gülgəzin qovuşması ilə başa çatır. Bununla yanaşı, hər bir versiya və variantın
özünəməxsus xüsusiyyətləri var. Hər birində fərqli motiv və epizodlar, şeir par-
çaları yer almışdır.
İşin elmi nəticəsi. Gəldiyimiz qənaət belədir ki, dastanın bu günədək top-
lanmış və nəşr edilmiş mətnləri üç versiyanın müxtəlif variantlarıdır. Həmin va-
riantların ümumi sayı on ikidir.
İşin elmi yeniliyi. Məqalənin elmi yeniliyi ondan ibarətdir ki, “Abbas-Gül-
gəz” dastanının versiya və variantları ilk dəfə olaraq xüsusi şəkildə araşdırılır.
İşin tətbiqi əhəmiyyəti. “Abbas-Gülgəz” dastanının versiya və variantları
haqqında məlumatın verilməsi dastanın ümumilikdə öyrənilməsinə münbit şərait
yaradacaq.
ƏDƏBİYYAT
1. Abdullayev B. Arazam, Kürə bəndəm, Bakı, “Yazıçı”, 1986
2. Aşık Şevki Halıcıdan derlenen Halk Hikayeleri. Ankara, 2009
3. Azərbaycan dastanları. 5 cilddə, II cild, Bakı, Azərbaycan Elmlər Akademiyası
nəşriyyatı, 1966, səh.113-174
4. Azərbaycan ədəbiyyatı. Azərbaycan dastanları. Bakı, Çaşıoğlu, 2004
5. Azərbaycan folkloru külliyatı. 29-cu cild. “Dastanlar” (19-cu kitab), Bakı,
“Elm və təhsil” nəşriyyatı, 2011
6. Azərbaycan folkloru külliyatı. 30-cu cild, “Dastanlar” (20-ci kitab), Bakı,
“Elm və təhsil” nəşriyyatı, 2012
7. Azərbaycan folkloru külliyatı. Azərbaycan dastanları. 5 cilddə
8. Azərbaycan xalq dastanları. I cild, Bakı, 1961
9. Azərbaycan məhəbbət dastanları. Bakı, “Elm” nəşriyyatı, 1979
10. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatına dair tədqiqlər (IX kitab), Bakı, “Səda”
nəşriyyatı, 2000
11. Dünya uşaq ədəbiyyatı kitabxanası. Azərbaycan xalq dastanları. Bakı, 1988
12. Şirvan dastanları və aşıq rəvayətləri. I hissə, Bakı, “Elm və təhsil”, 2012
13. Təhmasib M. Azərbaycan xalq dastanları (orta əsrlər). Bakı, Elm, 1972
14. www.youtube.com
15. www.turuz .com
Çapa tövsiyə edən: fil.ü.f.d. Elxan Məmmədli
Dədə Qorqud ● 2015/I I 157
Xanım SULTANOVA
Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru,
AMEA Nizami adına Ədəbiyyat
İnstitutunun doktorantı
e-mail: sultanovaxanim@gmail.com
MİF-MİFOLOGİYA-MİFOPOETİKA
(Problemin tədqiqinə dair)
Xülasə
Məqalədə mifologiyanın yaranmasında miflərin inkişafını izləyən müxtəlif ölkələrin araş-
dırıcılarının tədqiqatları kontekstində mif və reallıq probleminə baxış var. Eyni zamanda məqa-
ləyə mifopoetikanın bir sıra aktual problemlərini izləyən populyar fikirlər daxil edilmişdir. Xü-
susilə də Azərbaycanda miflər haqda elmin yaranmasına diqqət yetirilir. Mifopoetikanın inkişa-
fına zəmin yaradan bir çox sahələr təqdim olunur.
Açar sözlər: Mif, mifologiya, mifopoetika, arxetip, Azərbaycan poeziyasi, folklor, poezi-
yanın konseptləri
MYFH-MYTHOLOGY-MYTHOPOETIC
Summary
The article says about the problems between mythology with reality by investigators of
different countriees about myths and mythology their existing and developing .The plot of the
article says of different popular thoughts which are very important of myhtopoetics.Particullarly
attention waz paid about fields of myths in Azerbaycan were introduced of tasks of theiir solving
which are the aim of developing mythology .
Key words: Myth, mythology, mythopoetic, arcetype, Azerbaycaen poetry, folk, the
conseption of poetry
MИФ-МИФОЛОГИЯ-МИФОПОЭТИКА
Резюме
В статье рассматриваются проблемы соотшения мифов с реальностью в контексте
прослеживания исследователями разных стран развития мифов становления мифологии.
В обойму статьи попали различные мысли, порой популярные, в которых так или иначе
прослеживаются актуальные проблемы мифопоэтики. Особое внимание уделено станов-
лению науки о мифах в Азербайджане. Представлен спектр задач, решение которых будет
способствовать развитию мифопоэтики.
Ключевыеслова: миф, мифология, мифопоэтика, архетип, азербайджанская поэ-
зия, фoльклор,консепты поэзии.
Məsəlinin qoyuluşu: Hər bir xalqın tarixinin və mədəniyyətinin başlanğı-
cı onun mifologiyası ilə təsdiqlənir. Qədim xalqların ilkin dünyagörüşünün məh-
sulu olaraq miflər arxetipik, universal, fövqəltəbii obrazlar silsiləsi sayılır. Bü-
tün dünya xalqarının mədəniyyəti mif bünövrəsinin üstündə yüksəlir. Mif-mifo-
logiyanı öyrənmədən heç bir mədəniyyətin, o cümlədən milli poeizyanın milli
spesifikasını sonadək öyrənmək mümkün deyildir.
Dədə Qorqud ● 2015/I I 158
İşin məqsədi: Məqalədə əsas məqsəd “mif”, “mifologiya” və “mifopoeti-
ka” anlayışlarına dünya və Azərbaycan folklorşünaslığındakı baxışları ümumi-
ləşdirmək və bu əsasda XX əsr Azərbaycan poeziyasında mifopoetik ənənə
probleminin elmi-nəzəri əsaslarını müəyyənləşdirməkdir.
Mifologiya elmi ilə məşğul olan bir cox mütəxxəsislərin (A.K.Bayburin,
S.A.Tokarev, Y.M.Meletinskiy və b.) fikrincə, mif antik dövr və Bibliyadan gə-
lən poetik-əfsanəvi, qəribə əhvalatlardır. Görkəmli rus alimi A.K.Bayburin
“mif” terminini bir tərəfdən, özündə müəyyən təsvirlə bağlı mətn kimi (sintaq-
matik), digər tərəfdən isə daha geniş anlamda dünya modeli ilə bağlı (paradiq-
matik vahid) məna kəsb edən təsəvvür sistemi adlandırmışdir. Yunanlarda isə
“mif“ sözü mahiyyətinə uyğun mənada başa düşülür və yarandığı anın dünya-
duyumunu əks etdirir.
Folklorşünas alim Seyfəddin Rzasoyun fikrincə, “mifologiya bəşər mədə-
niyyətinin başlanğıc nöqtəsidir. ...insanın özünü dərkinin yolu mifologiyadan
kecir. Mifologiyasız heç bir mədəniyyətin etnokosmik
mahiyyətinə nüfuz etmək
mümkün deyil. ...Mifologiya hər bir mədəniyyətin etnokosmik substratı kimi
onun diaxron və sinxron strukturunu eyni zamanda (paralel olaraq) təşkil edir.
İnsan şüurunun diaxronik başlanğıcı olan mifologiya onun təkamül dialektika-
sınin arxetipik sxemi olmaqla qalmayıb, həmin şüurun bütün tarixi inkişafınin
sinxron böyümə formullarının da genetik əsasında durur” (7, 5-6).
Bu fikirlərə əsaslanaraq qeyd etmək istərdik ki, mifologiya bəşər mədə-
niyyətinin bir parcası olan ədəbiyyatın da ilkin qaynağıdır. Belə ki, bu mifolo-
giya yazılı və şifahi ədəbiyyatın bir çox qiymətli, gözəl nümunələrinə təsir gös-
tərmiş, dünya ədəbiyyatının böyük simalarının yaradıcılığında, bədii təfəkkürün-
də silinməz izlər buraxmışdır. Yazılı ədəbiyyatın qədim nümunələrindən olan
“Avesta” və “Kitabi-Dədə Qorqud” bunun bariz nümunəsidir.
“Avesta” ilə azərbaycanlıların bədii təfəkkür əlaqəsini göstərən Y.V. Cə-
mənzəminli, M.H.Təhmasib, M.Seyidov kimi tədqiqatcıların fikirləri böyük ma-
raq doğurur. Bu barədə aparılan elmi müzakirələrə nəzər salmaq yerinə düşərdi.
Elmə məlum olduğu kimi əvvəlcə görkəmli yazıcı və folklorcu-alim Y.V.Cə-
mənzəminli, daha sonralar isə M.Seyidovun dövründə yaşamış xalq yaradıcılığı
mütəxxəsisi M.H.Təhmasib midiyalıların əsatiri təfəkkürlərinin, eləcə də
“Avesta”müddüalarının Azərbaycanla əlaqəsindən bəhs edərkən bu sahədə ilk
addım atmalarına baxmayaraq, cox ciddi elmi mülahizələr irəli sürmüş, bir cox
elmi məsələlərin həllinə cəhd etmiş və yeni, orijinal fikirlər söyləmişlər. Onlar
ayrı-ayrı folklor materiallarını, xüsusilə əsatir qalıqlarını tədqiq və təhlil edərkən
maraqlı elmi nəticələrə gəlmişlər. Lakin, tanınmış alim M.Seyidov aparılan
tədqiqatları yüksək qiymətləndirsə də, adı cəkilən alimlərin əldə etdikləri nəti-
cəyə daha dəqiq hesab etdiyi tərəfdən yanaşmış və qoyulan problemə elmi müla-
hizələri ilə aydınlıq gətirməyə calışmışdır. Tədqiqatcı yazır: “...hər iki müəllifin
Dostları ilə paylaş: |