Microsoft Word haluk tezw 1

10 

 

Elektron mikroskobu ile Ehrlichia ve Anaplasma türlerinin iki lamelli olduğu ve hücre 

duvarında büyük miktarda peptidoglikan içermediği görülmüştür (12).   

A. marginale ve E. ruminantium, E. chaffeensis, E. canis ve A. phagocytophilum’un tam 

genomik sekansı  çıkarılmıştır. Erlihyalarda lipopolisakkarit, peptidoglikan, glutamat 

biyosentezi ve glikoliz ile ilgili genlerin çoğu yoktur. Primer karbon kaynakları glutamindir 

(12). Krebs döngüsünün tüm enzimleri mevcuttur. Muhtemelen ATP sentaz kompleksine ve 

aerobik solunum zincirinin diğer enzimlerine sahip oldukları için ATP sentezi 

gerçekleştirirler. Tip II-IV sekresyon sistemi genleri diğer α-proteobakterilerdeki gibi vardır 

ve bunlar virulansla ilgilidir (12,52).  

  

KLİNİK TABLOLAR  

 

İnsan Hastalıkları 

İnsan monositik erlihyozu: HME için kene ısırığı ve kene maruziyeti hastalardaki ortak 

bulgudur. Hastalığın kuluçka süresi 1-2 hafta olup ortalama 9 gündür ve her üç hastanın ikisi 

erkektir. En sık 50 yaş üzeri erişkin hastalarda görülür. Medyan yaş 44’tür (53,54). HME 

ateşli bir hastalıktır. Hastalarda genellikle spesifik muayene bulguları olmaksızın tipik olarak 

ateş (%97), başağrısı (%81), halsizlik (%84) ve kas ağrısı (%40-60) olur. Ayrıca 

lenfadenomegali, hepatomegali, splenomegali, farenjit, daha az sıklıkla konjonktivit, dizüri ve 

periferik ödem görülür. Gastrointestinal tutulumla ilgili bulantı, kusma ve ishal, solunum 

sistemi tutulumu belirtileri öksürük veya pulmoner infiltratlar ve eklem ağrıları nadirdir. 

Merkezi sinir sistemi tutulumu ense sertliği, bilinç bulanıklığı ve menenjit tanımlanmıştır 

(55). Hastaların üçde birinde döküntü görülür (4), sıklığı çocuklarda daha fazladır ve çocuk 

olguların %67’sinden daha fazlasında görülür (56). Döküntü şekilleri özellik, dağılım ve 

görünümleri itibariyle değişkendir. Döküntüler peteşiyal, maküler, makülopapüler ve 

eritematöz olabilir (57). Nonspesifik klinik belirti ve bulgulara rağmen laboratuvar bulguları 

hastaların en az %86’sında anormaldir. Lenfopeni ve nötropeniyle birlikte olan lökopeni 

(%60-74), trombositopeni (%70-90) ve artmış serum aspartat transaminaz aktiviteleri (%80-

90) görülür. Çoklu organ yetmezliği ile seyreden toksik şok benzeri sendrom, 

meningoensefalit, renal yetmezlik, erişkin respiratuvar distres sendromu ile ilişkili diffüz 

alveoler hasar ve insan immün yetmezlik virusu (HIV) tarafından oluşturulan, yüksek doz 

kortikosteroit veya organ nakli ile meydana gelen immün düşkünlüğü olan hastalarda 

fulminan enfeksiyonlar ciddi komplikasyonlardır (58-62). Etkin antimikrobiyal tedavi 

---

11 

 

verilmezse olgu ölüm oranı yaklaşık %2-3’ten yüksek olur. Ölüm en sık olarak erkeklerde, 

yaşlı hastalarda, immün düşkün olanlarda ve güçten düşürücü hastalığı olanlarda, gecikmiş 

tanı ve tedavi alanlarda tanımlanmıştır. Vakaların yarısından çoğunda hastaneye yatış 

gerekmektedir (3). 

Amerika Birleşik Devletleri’nde Teksas’da ulusal referans laboratuvarında serolojik 

olarak 1997-1998 arasında toplam 486 olguya tanı konulmuştur (3). 1.300’den fazla HME’li 

olgu hastalık önleme ve kontrol merkezi (CDC) tarafından 1999-2004 arasında belirlenmiştir 

(63). Yapılan çalışmalar ABD’de hastalığın riketsiyoz kadar sık veya daha fazla olduğunu 

göstermektedir (18,55). Üç yıllık prospektif bir çalışmada 100.000 kişide 2 ila 4.7 arasında bir 

insidans gösterilmiştir (64). Olguların çoğu ABD’nin güney, orta ve güneydoğusunda 

belirlenmiştir, ancak orta Atlantik bölgesinde de artan bir şekilde enfeksiyonlar 

bildirilmektedir.  

Kene  ısırığı olanların prospektif olarak değerlendirilmesi sonucu, E. chaffeensis’e karşı 

antikor serokonversiyonu gelişenlerin yaklaşık %75’inin subklinik olduğu görülmüştür (53). 

Yapılan bildirimler E. chaffeensis’in veya yakın ilişkili mikroorganizmaların Latin Amerika, 

Afrika, Avrupa ve Asya’da da bulunduğunu göstermektedir (65-69). Çin’in farklı 

bölgelerinden farklı kene türlerinde E. chaffeensis nükleotit sekansları PCR ile gösterilmiştir 

(70). 

 

İnsan granülositik anaplazmozu: HGA enfeksiyonunun gerçek insidans ve prevalansı 

bilinmemekle birlikte, kuzeybatı Wisconsin’de 1990-1995 boyunca pasif olgu toplama 

yoluyla yapılan çalışmada yıllık 100.000 kişide 16 olguluk insidans oranı olduğu 

gösterilmiştir (71). Ülke genelinde 1999 ve 2004 yılları arasında 2000’den fazla olgu 

bildirilmiştir (63). Yıllık en yüksek insidans oranları kuzeydoğu ve ortabatı eyaletlerindendir. 

Bazı Avrupa ve Asya ülkeleri gibi birçok diğer ülkelerden de enfekte olgular bildirilmiştir 

(4,18,72-79). 

Klinik olarak HGA, HME den ayrılamayabilir. HGA’nın ortalama kuluçka süresi 

kenelerinin  ısırmasından sonraki 5 ila 11 gündür ve en çok 43-60 yaşlarındaki hastalarda 

görülür (71,80). Hastalık erkeklerde kadınların iki katı kadar fazladır (81). HGA ile 

enfeksiyon sonrası çok az sayıda bireyde semptom gelişir. Tüm hastalarda ateş görülür, kas 

ağrısı, baş ağrısı ve halsizlik, daha az olarak hastalarda gastrointestinal, solunum, kas-iskelet 

veya merkezi sinir sistemi tutulumu görülür. Döküntü hastaların %11’inden daha azında 

gözlenir. Oysa HME’li hastaların 1/3’ünde döküntü görülür. Yine HGA’da adenomegali 

---

12 

 

görülme oranları daha düşüktür. Lenfopeniyle birlikte lökopeni, trombositopeni ve artmış 

serum transaminaz aktiviteleri hastalığın erken dönemi boyunca çoğu hastada vardır. 

Hematolojik anormallikler antimikrobiyal tedaviden önce normale dönebilir ve lenfositoz 

enfeksiyonun ilk haftasından sonra gözlenebilir (81,82). Semptomları olan hastaların 

yarısında hastaneye yatış gerekmektedir (2). HGA’nın ciddi komplikasyonları çoklu organ 

yetmezliği ile birlikte toksik şok benzeri bir hastalık, erişkin respiratuvar distres sendromu ve 

fırsatçı enfeksiyonlardır (71,82-84). HGA’lı hastalarda menenjit bildirilmemiştir. Vertigo, 

fasiyal paralizi, periferik nöropati, pankardit, dissemine intravasküler koagülasyon, 

perikardiyal effüzyon ve tamponat görülebilen komplikasyonlardır. Ölüm oranı %1 kadardır. 

Avrupa’da bildirilmemiştir. En az altı ölüm HGA ile ilişkilendirilmiştir; bu hastaların en az 

üçünün kandida ösafajiti, kriptokok pnömonisi, invaziv pulmoner aspergilloz ve herpes 

ösafajiti gibi fırsatçı enfeksiyonlara sahip olduğu belirlenmiştir (71,83,84). HGA enfeksiyonu 

kendini sınırlar, tedavi ile 1-2 günde geçebilir, tedavisiz 60 gün kadar sürebilir. Kronik formu 

görülmez (1). 

 

Ewingii erlihyozu: E. ewingii ile insan hastalıklarının ilişkisi ilk kez 1999 yılında 

Missouri’de HME’den ayırt edilemeyen klinik ve rutin laboratuvar bulguları bulunan 

hastaların kanlarında DNA’sının saptanmasıyla gösterilmiştir (85). Esas vektörü A. 

americanum’dur.  Dermacentor variabilis kenelerinde E.  ewingii’nin bulunduğu da 

bildirilmiştir (86,87). Beyaz kuyruklu geyikler bu bakterinin rezervuarıdır ve son 

epidemiyolojik çalışmalar köpeklerin de hastalıkta rol oynayabileceğini göstermektedir 

(24,87). Serolojik olarak E.  chaffeensis’e benzer ancak A. phagocytophilum gibi 

granülositlerde çoğalır (11). Ewingii erlihyozunun HIV’li hastalar dahil çoğunlukla immün 

yetmezlikli hastaları etkilediği görülür (2,3,10). Ancak HIV ile koenfekte hastalarda ölümün 

bir nedeni olarak bildirilmemiştir. Klinik olarak HGA ve HME den ayrılamayabilir. 

Köpeklerde E. ewingii köpek granülositotropik erlihyozundan sorumludur.  

 

Sennetsu erlihyozu (Neoriketsiyoz): E. sennetsu ilk kez 1953’te izole edilmiştir. 1986 

yılına kadar insanlarda hastalık oluşturan tek erlihyoz etkeni olarak düşünülüyordu (5). 

Yapılan filogenetik çalışmalar ile ismi değiştirilmiş ve N. sennetsu denmiştir (8). 

Hastalık nadir görülür, hastalarda titreme, başağrısı, halsizlik, boğaz ağrısı, iştahsızlık ve 

yaygın lenfadenopati ile birlikte kendini sınırlayan ateşli bir hastalığa neden olur. Olgular 

Japonya’da ve Malezya’da tanımlanmıştır. Laboratuvar bulguları erken dönemde lökopeni, 

---