Microsoft Word O. Xayyam Rubailzr doc
Yüklə 334,63 Kb. Pdf görüntüsü
|
39 Təbim oda dönür, sözlərim suya! Yüz möcüz önümdə eyləməyir tab.
Torpağım qəlibə tökülən zaman Yaranmışdır ondan min fitnə, min qan. Bundan yaxşı ola bilmərəm, çünki Belə çıxarıldım mən qalıbımdan.
Orucu, namazı yıx təməlindən. Sən Ömər Xəyyamdan eşit düz sözü Mey iç, inciməsin kimsə dilindən.
Dostum, gəl sabahçün çəkməyək möhnət Bu bir anlıq ömrü bilək qənimət. Sabah qəbrə girrik yeddi min illik Ölüyə bərabər olarıq, əlbət.
Dünyadan tamahı azalt, şən yaşa! Mey iç, bir gözəlin saçını oxşa. Əl çək zəmanədə yaxşı – yamandan. Bu beş günlük ömrü tez gələr başa.
Bu ucsuz – bucaqsız göyün altında Şən keçin, dövranda az deyil cəfa; Sənə növbət çatdı heç ah eyləmə, Hamı gedəcəkdir çünki torpağa.
Sanma ki, yeyirdim onu bixəbər. Oruc əzabından günüm gecəydi, Obaşdan gəlirdi gözümə səhər.
Bizə deyirlər ki, mey içən insan
40 Cəhənnəmlik olur, bu, boş bir yalan. Cəhənnəmlik olsa aşiqlər, məstlər Cənnət boş görünər sənə ovcundan.
Məscidi, namazı, orucu burax, Dilənçi olsan da mey iç, kefə bax. Ey Xəyyam, öldünmü, bil, torpağından Gah qədəh düzələr, gah kuzə, bardaq.
Döndərin yaquta sarı çöhrəni. Mən ölsəm qırmızı şərabla yuyun, Meynə tabutunda aparın məni.
Qəlbin məhəbbətlə çırpınsın gərək, Çalış inciməsin səndən bir ürək. Dəyər yüz kəbəyə bir könül almaq! Kəbəyə getməkçin bəsləmə dilək.
Ey dost, gəl özünü qüssəyə salma, Bu köhnə dünyanın qəminə dalma, Olmayan gəlməmiş, olan keçmişdir, Olub – olmayanın hayına qalma.
Satmışıq tacları biz heç bir şeyə, İpək sarıqları satmışıq neyə. Hiylə xəbərçisi təsbehi də biz Satarıq bir qədəh gül rəngli meyə.
Əziz ömrümüzün solur yarpağı. Şərab iç, qəm yemə, - filosof demiş: - Tiryəkdir mey, cahan qəmləri ağı.
41 Səhər zamanıdır qalx, ey sərvnaz! Mey içək, çal incə qəlb ovundan saz. Getməyənlər burda qalmaz çox zaman Gedənlər bir daha geri qayıtmaz!
Çiçəklər açanda, bülbül ötəndə Ay üzlü dilbərlə yaşıl çəməndə Mey içmək arzusu olmuş, var, olar Ömrüm düşməyincə mənim kəməndə.
Sən şadlıq bağında şənsən hər zaman. Bir gecə çəmənə düşən şeh kimi Səhər birdən – birə yox olacaqsan.
Gözümü açınca, bu alçaq fələk Əlimi bağladı, qurdu min kələk. Nə yazıq, ömrümdən sayılacaqdır Şərabsız keçinmək, yarsız keçinmək.
Olmamış işlərçün yemə qüssə, qəm. Uzaq düşünənlər çəkər dərd – ələm. Xoş keçin dünyada, sıxma könlünü, Artırıb – əksiltməz ruzunu matəm.
Sevinc içindədir, ey saqi, gülzar, Düşün, bircə həftə gülün ömrü var. Mey iç, gül – çiçək dər, sən göz açınca Səbzələr, çiçəklər olar tarümar.
Çox yaxşı bilirdi nə vardır onda. Hökmü olmayınca günah etmərəm. Neçün cəhənnəmin yanım odunda.
42
Bu uzun yollardan kim dönüb geri; Gətirsin bizimçün düzgün xəbəri. Bu tamah, ehtiyac yolu ağzında Bir arzu buraxma, dönməzsən geri.
Gördüm bir kuzəçi göstərir hünər. Torpaqdan yaradır gözəl kuzələr. Atamın torpağı kuzəgərdəydi; Bunu mən gördümsə, görməz bixəbər.
Bir udum mey dəyər bütün cahana, Bir küpün kərpici dəyər min cana. Şərablı dodağı silən bir dəsmal Dəyər min sarığa, min teyləsana 1 . Başqadır dəyərli yaqutun kanı, O dürrün var başqa gözəl nişanı. Eşqi dərk eləyə bilməz hər insan, Başqadır sevginin, eşqin dastanı.
Səhər zamanıdır, dur, ey novcavan, Tök billur qədəhə yaqut şərabdan. Bu fani dünyada bir anlıq ömrü Sən çox axtararsan bil ki, bir zaman.
Dövran gərdişindən nəsibini al, Şərab iç, şadlıq et, bilmə dərd – məlal Laqeyddir taətə, günaha tanrı, Bari sən aləmdə muradınca qal.
Xalqa ibrət olsun bu halım mənim, Meylə torpağımdan kərpic yoğrulsun, Bir küpün qapağı olsun bədənim.
1
43
Xəbərim olmadan məni yaratdı, Dünyada gün – gündən heyrətim artdı. Gəlişin, gedişin səbəbini mən Bilmədən, ömrümü heçliyə atdı.
Var dərdi, yox dərdi çəkməyim əbəs, Gələcək zamanı bilərmi bir kəs? Qədəhi doldur ki, bəlli deyildir, Geri dönəcəkmi çəkdiyim nəfəs.
Deyirlər məhşərdə hurü cənnət var Gözəl bulaqlardan bal – şərab axar. Demək gözəl sevmək, mey içmək xoşdur, Madamki orda da olacaq bunlar.
Gəl bircə arzuma, xacə, et əməl, Törətmə yolumun üstündə əngəl. Mənim düz işimi əyri görürsən, Get, öz gözlərini düzəlt sən əvvəl.
Deyirlər cənnətin var bir nəşəsi. Məncə, daha xoşdur üzüm şirəsi. Nəqdi al, nisyənin ardınca düşmə, Təbilin uzaqdan xoş gələr səsi.
Davudun nəğməsi sazdır dünyadə. Burax gələcəyi, anma keçmişi, Bu günkü ömrünü keçir səfadə.
Olur ayıqlıqda şadlığım pünhan. Gəlir sərxoşluqdan ağlıma nöqsan. Ayıqlıqla məstlik arasındakı
44 Hal əsl həyatdır, ona can qurban.
Madamki aləmdə düşürsən dərdə, Vəfasız dünyada ölüm var bir də. Bəxtiyar odur ki, yaşadı bir an, Ya heç doğulmadı bu fani yerdə.
Həyat kitabını bitirdin, sonu? Elə bil yaşadın yüz il, ömrünü İkinci yüz ilə yetirdin, sonu?
Səhərin mehindən açılıb güllər, Gülün sevincilə ötür bülbüllər. Mey için, dünyada çox qızılgülü Bitirmiş, yenə də soldurmuş illər.
Şad ol, ömrü vurma kədərlə başa, Bu zalım dünyada sən adil yaşa. İndi ki, dünyanın sonu yoxluqdur Zənn et yoxsan, ömrü azad vur başa.
Qocaykən eşqinə bağladım əməl, Yaşadıqca meydən götürmərəm əl. Bu şərab satana edirəm heyrət, O nə alacaqdır şərabdan gözəl?
Tövbə eləyənin səbatı olmaz, Badə kimi abi – həyatı olmaz, Orucluq ayında tövbə edərsə Namazın əlindən nicatı olmaz.
Pərdədən səhrayə eylədin zühur. Yüklə 334,63 Kb. Dostları ilə paylaş:
|