Microsoft Word safruh. Inama dogru doc
Yüklə 2,84 Mb. Pdf görüntüsü
|
_________________Milli Kitabxana ________________
109 İbadət, insan yaşamının bütünlüklə uyum-ahəng üzərində qurulmasını tələb edir; başqa sözlə, ibadət — həyatın ona tabe tutulmasını istəyir. ***
Var gücünlə qaça-qaça (lap elə sadəcə: qaça-qaça) balanla, körpə ilə anlaşa, nəvazişləşə bilməzsən. *** Qaça-qaça ağsaqqalla, ağbirçəklə, sevgilinlə, Dağlarınla, Düzlərinlə, Göylərinlə, Çaylarınla da anlaşa, sevişə bilməzsən, çünki bunların da hamısının əslləri körpə xislətlidir.
***
Həyatın əsl ritmi — körpədə görünənidir; sən körpəni heç bir əslsizlikdə, heç bir qondarmaçılıqda qınaya bilməzsən. *** Deməli, həyatın əsl ritmi — ruhanidir. *** Həyatı əslliyə qaytarmadan, əsllik üzərində qurmadan ibadətçilik etmək — yalana uymaqdır, ən yaxşı halda istər-istəməz, zorən yalançılıqdır. ***
Minimal əmək, minimal məişət, minimal iqtisadiyyat prinsipləri gerçəkləşməyincə (heç olmasa şəxsin həyatında) — ibadətçilik qondarma çıxacaq, qondarma görünəcək, qondarmaçılıq yaradacaq və əsl ibadətçi xislətli insanlara əzab verəcək. *** İbadət — mərasim siqlətli yaşamağın əlamətlərindən biridir, müqəddəslik izharıdır. ***
Deməli, həyat ibadətləşə bilər, mərasimləşə bilər, onda bu imkan var. ***
Həyat özünü yalnız ibadət üstə, yalnız mərasim üstə tam dolğunluğuyla tanıyır, dərk edir. *** Həyatımız yalnız ibadət üstə, yalnız mərasim üstə kökləndiyi dərəcədə — bizimdir, bizimkidir, bizə doğmadır. ***
Mərasimimiz, ibadətimiz həyat üstə qurulduğu, kökləndiyi dərəcədə qondarmalaşır, yalanlaşır, çünki anlamını itirir. *** İbadət — Buddaçıların, İndusçuların, Musaçıların, İsaçıların — dualar oxuması, İslamda — namazlar, Asif Ata İnamında — Mütləqlə Təmaslar, Ataya Ricalar... _________________Milli Kitabxana ________________
110 ***
İbadət məqamıyla ibadətlər arası müddət, mərasim anıyla mərasimlər arasındakı məsafə, müddət — eyni boyalı, eyni ziyalı, eyni həyalı olmalı, alınan nəfəs eyni havalı olmalıdır; başqa cür olanda ibadət qondarmalaşır, mərasim yalanlaşır, əsllərə əzab verir. *** Qurtararmı əsllər əzabdan?! Qurtulaydılar kaş! *** Uca Anlam diləklə bəlirlənir, biliklə biçimlənir, hünərlə gerçəkləşir.
***
Əlləş, vuruş, ey Varlığım, yenilmə Yoxluqlara!
*** Atamız var olsun!
TİKAN ÜSTƏ YERİMƏK (Haray) Əski, bəlkə də əzəli (və əbədi?) qayğıymış!.. Budda öz Övladları — öyrənciləri haqqında deyir: “Hətta indi, mən hələ həyatda ikən bhikkhular bir-birinə sayğı göstərmirlər, mən bu dünyanı tərk edəndən sonra onlar nə işlərdən çıxacaqlar?!” (“Kəklik haqqında söyləm” — cataka-pritça). ***
Asif Atanın Mütləqə İnam Ocağında — Tikan üstə yeriyən kimiyəm, çünki burada hamı bir-birini sancır. Bu sancının ağrısıyla qarnım doludur. *** Ocaq öz içindən idarə olunmasa, qıraqdan idarə olunacaq — gözə görünmədən və ya görünməklə. ***
Özündən idarə olunmaq — yaşamaqdır; qıraqdan idarə olunmaq — ən yaxşı halda mövcud olmaqdır — imperiya içindəki Azərbaycan kimi. *** Asif Atanın Mütləqə İnam Ocağında Soylu — Göylərə doğru can atır, böyüyür; Ötkün — dərinlərə doğru can atır, böyüyür; “İşıq” Ailəsi — üfüqlərə doğru can atır, böyüyür. ***
_________________Milli Kitabxana ________________
111 Hər üç yönümüz — Sonsuzluğa doğrudur. *** Mütləqə İnamın Atasına: 1) Soylunun baxışı — dinçilik qətiyyəti çalarındadır; 2) Ötkünün baxışı — ruhani-fəlsəfi çalardadır; 3) “İşıq” Ailəsinin baxışı — qarışıq çalardadır — dinçiliklə elmçilik arasında. *** Ruhani o şəxsdir ki, əli ətəklərdən üzülsə də, öz ətəyindən əlləri kəsmir. *** Soyluya (Amaldaşa) qarşı söz demək — Ocağa qarşı söz deməkdir. *** “Soyluya (Amaldaşa) tapınıram” demək Ocağa qarşı söz deməkdir. Soylunun (Amaldaşın) əlini öpmək — Ocağa qarşı yeriməkdir. ***
Amaldaşa əlini öpdürmək — Ataya qarşı, Ocağa qarşı çıxmaqdır. ***
Ötkünə (Amaldaşa) qarşı söz demək — Ocağa qarşı söz deməkdir. ***
Ötkünə (Amaldaşa) tapınmaq — Ocağa qarşı tövr almaqdır. Ötkünün (Amaldaşın) ağzından asılı qalmaq, əlini ağdan qaraya vurmamaq — Ocaqçılığını itirməkdir. ***
Tapınağımız birdir, bircədir və O — İnam Atadır (Asif Atadır) — əzəli, əbədi. ***
Ataya ortaqlar qoşmaq — Ocaqdan ayrılmaqdır. ***
“İşıq” Ailəsinə qarşı söz demək — Ocağa qarşı söz deməkdir. ***
Dəstəbazlıq — Ocaq əməli deyil. Böyüyü eşitməmək — başıpozuqluq becərməkdir. Başıpozuqlar yığnağı “dəstə” adlana bilər, “Ocaq” adlana bilməz. *** Daim “özgəni”, başqasını döymək varsa — Özüylədöyüş yoxdur. (Hər üç yönümüzə aiddir). ***
“Özgədə”, başqasında özünü görməmək varsa — ruhani, insani gözlülük yoxdur. (Hər üç yönümüzə aiddir). *** Suçu öldürə bilməmək — ruhani iqtidarsızlıqdır. *** Suçun ölümünə inamsızlıq varsa — insana inam yoxdur. *** Suça güzəşt — ruhani təslimçilikdir. Ancaq həm də: Yüklə 2,84 Mb. Dostları ilə paylaş:
|