200
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
[ 186 \
QÕlmaya ԥrdim üzün görmԥk tԥmԥnna kaú ki,
Salmaya ԥrdim könül mülkünԥ qov÷a kaú ki.
Vԥsl ara düúdü könül mülkündԥ qov÷a, ey rԥfiq,
QÕla ԥrdi hicr odu könlümü ya÷ma kaú ki.
TanrÕ üçün tilbԥ könlümü itirgil, ey sipehr,
Kim, imԥs hasil bu bihasildԥn ala kaú ki.
Eúq ara rüsva olub mԥn bu tԥԥssübdԥn nԥ sud,
Ya diri÷idir hԥr iúin zimnindԥ ya kaú ki.
Ol quyaúÕn nԥqdi vԥsli gԥrçi rahatdÕr, vԥli
QÕlmaya ԥrdi könül onu tԥmԥnna kaú ki.
Mԥn ki ol ay eúqini qÕldÕm tԥmԥnna, ey könül,
QÕla ԥrdim zöhd içindԥ dideyi-bina kaú ki.
Çün Hüseyni dövlԥti-tövfiq sԥndԥn istԥdi,
Uúbu iúdԥ salma könlünԥ xudaya kaú ki.
201
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
[ 187 \
VardÕr ol úԥbxun libas içrԥ pԥri, ya adԥmi,
Ya mԥgԥr kim göz qarasÕnda ԥrԥr göz yordamÕ.
Gԥr gözümün mԥrdümi ԥrmԥs durar, pԥs nԥ üçün
Ԥúk axÕb bildirԥr hicran qԥmindԥn matԥmi.
Axsa ԥúki-hülleyi-úԥbxun ara, vah, nԥ ԥcԥb,
Gün qara bulud ara girgԥc, olar zahir nԥmi.
Derlԥr: ölmԥz zülmԥt içrԥ abi-heyvan tapan el,
Vah ki, mԥn tapÕb mԥnü, canÕm alar hԥr dԥm qԥmi.
Ey Hüseyni, bu qara qay÷Õnda canÕn olsa riú,
Qԥm yemԥ, bir gün dԥva qÕlar visali-mԥrhԥmi.
202
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
[ 188 \
Canda aydar mԥn: düzԥm hԥrfi-qԥmin tԥhririni,
Könlüm olmaz, vah ki, bilmԥzԥm bu iú tԥdbirini.
Bavԥr etmԥz ԥrdim el dԥrdin, vԥli qԥm görԥli,
Çin xԥyal eylԥrԥm elin naleyi-tԥzvirini.
Afiyԥt küncün tutaq derԥm qurtulÕb eúqdԥn,
Vah ki, özgԥ qÕlsa olmaz tanrÕnÕn tԥqdirini.
Dedim asayiú tapam eúq içrԥ, vah, müúkül dürur,
Sԥn pԥriru eúqindԥ qÕlmaq bu söz tԥqririni.
Vala olmuú vah Hüseyni yar ram olsun debԥn,
Tilbԥ olanlar kimi istԥr pԥri tԥshirini.
203
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
[ 189 \
Görԥli sԥn zülfi-meygün, gözlԥri mԥstanԥni,
Örtԥdi eúqin odu axÕr mԥni-divanԥni.
Bixԥbԥr ol zülfdԥn, can verdi könlüm xalÕna,
Bilmԥdi divanԥlikdԥn dam içindԥ danԥni.
Gԥr görüb nagah üzünü ölsԥm, ey can, nԥ ԥcԥb,
Aqibԥt çün úö’leyi-úԥm’ öldürԥr pԥrvanԥni.
Qisseyi-dԥrdimi gԥr zülfünԥ desԥm eyb imԥs –
Kim, uzun tünlԥrdԥ der olar kiúi ԥfsanԥni.
Ta yaratdÕ haq tԥala dünyada hüsnü cԥmal,
Görmԥdi dövran gözü bir sԥn kimi cananԥni.
Künci-möhnԥt içrԥ tapdÕ ay üzün mehrin Hüseyn,
Gԥnc ԥgԥr istԥrsԥn, ey can, qoyma bu viranԥni.
204
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
[ 190 \
Gül üzü yadÕ qÕlÕm, ya ol xԥtti-reyhanÕnÕ,
Vԥsli-ԥyyamÕnmÕ deyim, ya qԥmi-hicranÕnÕ.
Övrülüb baúÕna qoydum hicr vadisinԥ topra÷a üz,
Vah ki, bir saqÕnmadÕ hԥrgiz bu sԥrgԥrdanÕnÕ.
Nԥqdi-eúqin kim, pozulan könlüm içrԥ qoydu can,
Ԥsrü mԥmur eylԥdi ol gԥnc ilԥ viranÕnÕ.
Ox ki atdÕn köksümԥ, gԥrçi tԥnimԥ oldu zԥ’f,
Can bilԥ könlüm dalaúdÕlar onun peykanÕnÕ.
Gül üzün úövqündԥ qԥm dԥútini qÕldÕ lalԥzar,
Ti÷i-hicrin tökdü çün hԥr sarÕ ba÷rÕm qanÕnÕ.
Hüsnünԥ ol növ’ heyranam ki, heyran qaldÕlar,
Gördülԥr Fԥrhadü Mԥcnun çün onun heyranÕnÕ.
Ey ki cԥbrim navԥkin könlündԥ dersԥn kim, sana,
Ya÷dÕ onda÷ kim, yԥqin kԥm bilԥm onun sanÕnÕ.
Hüsni-dövrünԥ vԥfa çün yox, qԥnimԥt tut bu gün
Hԥm vԥfa ayinini, hԥm xubluq dövranÕnÕ.
Nalԥ eylԥr ԥrdi eúqindԥ Hüseyni yaúÕrÕn,
Hicrin etdi aúikar ol naleyi-pünhanÕnÕ.
205
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
[ 191 \
Vah ki, qԥm dԥútindԥ itԥn natԥvan könlüm hanÕ?
Tԥrki-canÕm eylԥyԥn bixaniman könlüm hanÕ?
Nԥ niúanÕndan xԥbԥr tapdÕm, nԥ adÕndan ԥsԥr,
Hicr vadisindԥ binamü niúan könlüm hanÕ?
Demԥ kim, canÕna aram istԥsԥn, tapúÕr könül,
Sԥn ԥvvԥl görԥn tԥk, ey arami-can, könlüm hanÕ?
Lütflԥr qÕlmÕú cahan rüsvasÕ üúúaqÕna yar,
Vah, bunun tԥk ça÷da rüsvayi-cahan könlüm, hanÕ?
Yel saçar gül bԥrgi-bostan içrԥ ol ay baúÕna,
Bu mahalda damla tԥk bir qԥtrԥ qan, könlüm hanÕ?
Sԥn xud dersԥn ki, eúq içrԥ gԥrԥk könlünԥ sԥbr,
Sԥbr edԥnԥ, ey rԥfiq, mehriban könlüm hanÕ?
Ey ki, dersԥn kim, Hüseyni özgԥyԥ vermiú könül,
Özgԥyԥ vermԥk üçün, ey bԥdgüman, könlüm hanÕ?
Dostları ilə paylaş: |