494
Yağışlı, yağmurlu, dumanlı daglar,
Seller senden gider, duman beklemez.
Adam yaradılmış uzun kısalı,
Akıllı fikirli, mecnun ve uslu,
Yiğitlik bir güyȃ baharın faslı,
Bahar senden gider, zaman beklemez.
Gelene karşı çık, olsa mecȃlin,
Yahşi tutuver niyetin, talebin,
Dünyȃ devranında açık tut elin,
Devir senden gider, devran beklemez.
Bu dünyȃ kavgadır, bir hengamedir,
Kimi ver ha verdir, kim al ha aldır,
Yiğitler, bu dünya böyle misaldir,
Şimşek çakar gökte, bârân beklemez.
Bir menzil, üç gün yiyip içmek için,
Yerleşip, gerinip, bel açmak için,
Üzengin çeker, dört gün geçmek için,
Beş günden fazla mihman beklemez.
Koynun açar bir gün, yer seni gizler,
Kara kumdan dolar bu nazik gözler,
Adına güvenme, çimenli düzler,
Çimen senden gider, seyran beklemez.
Mahtumkulu, der ki arif dostuna,
Kim kalır düşmeyen ecel destine,
495
Felek bir gün koyar yerin altına,
Ağız dilden kalır, lîsan beklemez.
GÖNLÜ BENDENİN
Ey, yârenler, haram işe ulaşmaz,
Eger dürüst olsa gönlü bendenin.
Harama ulaşmaz, pise bulaşmaz,
Hakka doğru olsa yolu bendenin.
Taze ömrün solar ecel yelinden,
Ahir noksan gelir dünya kȃrından
Boynu azat ola tamu odundan,
Hakkı yȃd eylese dili bendenin
Kabrine salmazlar dünya malından,
Yüz kararır, cevap gelmez dilinden,
Mahşer günü şikayetçi elinden,
Zekatsız yığılan malı bendenin
Nefs hayalde, gönül dünya köyünde,
Yol uzaktır, ağır yük hem boynunda,
Ayağı talepte, eli oyunda,
Ecel ağzındadır beli bendenin
Mahtumkulu, her kim işi saf kılmaz,
Mȃlumdur ki ahiretten korkmaz,
Aziz teni ateşe dayanamaz bulmaz,
Ya Râb, nasıl olur hȃli bendenin?
