Beləliklə, formal mənada Konstitusiyanın ən yüksək
hüquqi qüvvəsi onda təzahür edir ki, birincisi, onun normaları
digər qanunların müddəalanndan və icra hakimiyyəti
orqanlarının aktlarından üstündür; ikincisi, qanunlar və digər
normativ aktlar Konstitusiyada nəzərdə tutulmuş orqanlar
tərəfindən və Konstitusiyada müəyyən edilmiş prosedur üzrə
qəbul olunur. Maddi mənada Konstitusiyanın ali hüquqi
qüvvəsi ondadır ki, digər normativ hüquqi aktlar səviyyəsinə
görə mahiyyət etibarilə Əsas Qanunun normalarına müvafiq
olmalıdır.
İstər
formaca,
istərsə
də
mahiyyətcə
Konstitusiyaya zidd olan hər bir normativ hüquqi akt etibarsız
hesab olunmalıdır. Məsələn, Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyasının 149-cu maddəsinin məzmununa görə,
Azərbaycan Respublikasının dövlət hakimiyyəti orqanlarının
bütün qanunları və digər normativ hüquqi aktları Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiyası əsasında və ona müvafiq
olaraq qəbul edilməlidir.
Faktiki və hüquqi konstitusiyaların nisbət dinamikası
mürəkkəbdir. Hüquqi Konstitusiyanın mahiyyəti, onun
məzmunu faktiki Konstitusiya ilə, cəmiyyətin və dövlətin
inkişafının müxtəlif mərhələlərində sosial-iqtisadi və ictimai
proseslərlə müəyyən edilir.
Hüquqi və faktiki Konstitusiyaların nisbətinin təhlili üçün
Konstitusiya normalarında real formalaşmış ictimai
münasibətlərin düzgün əks olunması məsələsi mühüm
əhəmiyyət kəsb edir. Burada hüquqi Konstitusiya ilə
müqayisədə faktiki Konstitusiyanın yalnız müəyyənləşdirici
deyil, həm də qabaqlayıcı inkişafı barədə məsələ ön plana
çıxır. Hüquqi Konstitusiya qəbul olunduğu vaxt formalaşan
faktiki münasibətləri təsbit edir.
Hər bir Konstitusiya ən yüksək hüquqi qüvvəyə malik
olan əsas qanun kimi özünün hüquqi mahiyyəti ilə bəra
— 55 —
bər, sosial-siyasi mahiyyətə də malikdir. Bu da ondan
ibarətdir ki, Konstitusiya qəbul olunduğu zaman özündə
mövcud olan siyasi qüvvələrin nisbətini təcəssüm etdirir. Bu,
necə deyərlər, cəmiyyətin müxtəlif hissələrinin siyasi
mənafelərinin razılaşdırıldığı ictimai müqavilədir (əlbəttə, bu
heç də hüquqi mənada müqavilə deyildir). Hər belə ictimai
sinif, sosial təbəqə, ərazi, milli və digər birliklər siyasi
mübarizədə öz sosial mənafeyini müdafiə edir və bu
mübarizədə nail olduqları səviyyə Konstitusiyada öz əksini
tapır. Belə razılıq olmayan cəmiyyətdə hüquq qaydası
mövcud ola bilməz.
Lakin sovet dövrünün dövlət hüququ elmi uzun illər
ərzində siyasiləşdirildiyindən və ideolojiləşdirildıyindən
sovet və xarici ölkə Konstitusiyalarının təhlilinə əsasən sinfi
mövqedən yanaşaraq, onları sinfi qüvvələrin nisbəti,
sinfi-siyasi hökmranlığın aləti kimi səciyyələndirirdi. Belə
təhlildə sinfi mənafelər ümumxalq mənafeyini, milli
mənafelər ümumbəşəri mənafeyi üstələyirdi. Bu yanaşma
marksizm-leninizm ideologiyasının əsaslarına söykənirdi.
Şübhəsiz, digər sosial hallar kimi. Konstitusiyaya dar sinfi
yanaşma tərzi də dövlət hüququ elmini dayazlaşdı- rır,
kasadlaşdırırdı. Ölkəmizin müasir hüquqşünashq elmi sosial
institutların
ideolojiləşdirilməsindən
imtina
edir.
Konstitusiyaya müəyyən sinfin siyasi hakimiyyətini təsbit
edən hüquqi sənəd kimi baxılması aradan qaldırılmışdır. İndi
Konstitusiya - dövlət və cəmiyyətin Əsas Qanunu sinfi
mənafelərin deyil, xalq mənafelərinin ifadə forması, sosial
proseslərin hüquqi tənzimləyicisi, yüksək səviyyədə siyasi və
hüquqi həmrəyliyin məhsulu kimi nəzərdən keçirilir.
Konstitusiya hər yerdə və həmişə siyasi reallıqdan irəli gələn
ictimai güzəşt deməkdir.
— 56 —
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası suverenliyi,
müstəqilliyi və dövlət hakimiyyətinin aliliyini təsbit edən
hüquqi təsis sənədidir. O, Konstitusiya quruluşuna sistemli
baxışa əsas verir, dövlət institutları sistemində balans yaradır.
Konstitusiya quruluşunun sabitliyini təmin edir.
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası yalnız
dövlətin təşkilini deyil, həm də qeyri-dövlət sahələrini -
sosial-iqtisadi quruluşun əsaslarını, cəmiyyətin mədəni
həyatını, insan və vətəndaşın hüquq, azadlıq və vəzifələrini
əhatə edir. Onun tənzimləyici rolu bütün dövlət orqanizminə
aiddir. Odur ki, Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası
onun Konstitusiya qumluşunun əsaslarını, insan və
vətəndaşın hüquqi statusunu, vətəndaş cəmiyyətinin əsas
cəhətlərini,
unitar
dövlət
quruluşunu,
Azərbaycan
Respublikasında qanunveriei, icra və məhkəmə hakimiyyəti
orqanlarının təşkili və fəaliyyəti prinsiplərini, yerli
özünüidarəetmənin əsaslarını təsbit edir.
Bu gün respublikamızın hüquqi dövlət quruculuğu yolunu
tutması onun sosial və mənəvi həyatımızda yeni, yüksək
zirvələrə doğru irəliləməsindən xəbər verir. Onun hüquq
sistemi kompleks sosioloji tədqiqatlann və digər işlərin
həyata keçirilməsini, iqtisadi və siyasi sisteimin normal
fəaliyyətinin hüquqi əsasının analizini, müqayisə- li-hüquqi
xarakterli materiallardan istifadə olunmasını, bütövlükdə
qanunvericilik prosesinin öyrənilməsini, insan hüquqları və
vətəndaş azadlıqlarının real müdafiəsi üçün əsaslandırılmış
tövsiyələrin işlənib hazırlanmasını nəzərdə tutur.
Xalqın hakimiyyət və qanunların icrası üzərində
nəzarətinə nail olması belə bir fikir söyləməyə əsas verir ki,
«müasir mədəni dövlət elə Konstitusiya dövlətidir».
— 57 —
Dostları ilə paylaş: |