mübarizə; 2) Marksizmə qarşı mübarizə; 3) Almaniya üçün Rusiyanın hesabına
“həyati genişlik” uğrunda mübarizə.
Hitler “Mənim mübarizəm” kitabının son fəsillərində yazırdı ki,
Almaniyaya lazım olan torpaqlar məhz Rusiyadadır, orada “yəhudi bolşevizmi”
Rusiyanı zəiflətmişdir və o, uçub-dağılmağa hazırdır. O, yazırdı: “Yəhudilərin
Rusiyanı idarə etməyinə son qoyulması ilə Rusiyanın bir dövlət kimi axırı
olacaqdır”. (382, s.743) Alman xalqının və alman dövlətinin başlıca vəzifəsi
gücünü toplayıb “yəhudi bolşevizmi”ni məhv etməkdir. Həmin işi isə yalnız özünü
bu məqsədə həsr etmiş dahi bir şəxs yerinə yetirə bilər. Çevrilişlə bağlı Landsberq
qalasında beşillik həbs müddətinin doqquz ayını yatıb azad olduqdan sonra Hitler,
həmin dahi lider rolunda özünü görürdü.
Qeyd edək ki, Hitler özünün ilkin fəaliyyəti dövründən müəyyən
keyfiyyətləri ilə çoxlarının rəğbətini qazana bilmişdi. Onun yaxın silahdaşlarından
olan Rudolf Qess göstərirdi ki, adamları nə isə məcbur edib Hitlerin təsiri altına
salırdı. Məsələn, o, Landsberq həbsində Hitlerin bir şəxsiyyət kimi böyük
əhəmiyyəti olduğunu dərk etmişdi.
Alfred Rozenberq isə nyurenberq prosesində danışırdı ki, o, Hitlerin dəmir
iradəsi, yaradıcı gücü öz intellektual səviyyəsini daima artırması ilə heyrətlənir və
onu nasist partiyasının yaradıcısı kimi qəbul edirdi.
İozef Göbbels isə “Mənim mübarizəm” kitabını oxuduqdan sonra
soruşmuşdu: “Kimdir bu adam? Yarımallah! Xristos həqiqəti, yaxud ancaq
Müqəddəs İohan?” Və məhz bundan sonra o, 1926-cı ilin 19 aprelində öz
gündəliyində yazmışdı: “Hitler, mən Sizi sevirəm!” (268, s.52)
“Hitleryuqend” təşkilatının sonralar lideri olmuş Baldur fon Şirak
xatırlayırdı ki, ilk dəfə 1925-ci ildə onun səsini eşidib heyrətə gəlmişdi. İnanmışdı
ki, Almaniyanı məhz Hitler xilas edəcəkdir.
German Gerinq isə yazırdı ki, Hitler onun üçün vicdandır. O, Hitlerdə
“nadir əlaqə... məntiqi fikir düşüncəsi, dərin fəlsəfədə və fəaliyyətdə olan dəmir
adam” xarakteri görürdü. (268, s.252)
Hitler öz yüksək bacarığı ilə qısa bir zamanda gənc Milli-Sosialist Alman
Fəhlə Partiyasının (1920-ci ilin fevralında Alman Fəhlə Partiyası öz adını
dəyişmişdi) aparıcı natiqinə çevrildi. 1920-ci ilin fevralın 24-də isə o, özünün
redaktə etdiyi, üzərində dəfələrlə işləyib hazırladığı Partiya Proqramını elan etdi.
Hitlerin mənsub olduğu partiyanın da sıraları genişlənirdi. 1919-cu ilin
sentyabrında 55-ci adam kimi daxil olduğu partiyanın üzvlərinin sayı 1920-ci ildə
2000-nə, 1921-ci ildə isə 3300-ə çatdı.
Qeyd edək ki, Hitlerin və onun başçılıq etdiyi nasist partiyasının nüfuzunun
getdikcə artmasında Versal müqaviləsinin Almaniya tərəfindən qəbul edilmiş
şərtləri də az rol oynamırdı. 1919-cu ilin iyunun 28-də Fransada – Versalda
Amerika Birləşmiş Ştatları, Böyük Britaniya, İtaliya, Yaponiya və digər dövlətlərin
imzaladığı Almaniyanın təslimçiliyi sənədi 1920-ci ilin yanvarın 10-da Almaniya
və dörd müttəfiq dövlət – Böyük Britaniya, Fransa, İtaliya və Yaponiya ratifikasiya
etdikdən sonra qüvvəyə mindi. (238, s.25)
Versal müqaviləsinə görə, Almaniya özünün bir sıra ərazisindən və ona aid
olan müstəmləkələrdən məhrum edilir və həmin yerlər sonradan qalib dövlətlər
arasında bölünürdü. Almaniya dövlətinə 100 mindən artıq quru qoşunları
saxlamağa icazə verilmirdi. Mütləq hərbi xidmət ləğv olunur, hərbi-dəniz
donanmasının böyük hissəsi qaliblərə verilirdi. Almaniya müharibə zamanı
Antanta ölkələrinin hökümətlərinə və ayrı-ayrı vətəndaşlarına dəyən zərəri ödəmək
öhdəliyini də üzərinə götürürdü.
Qeyd edək ki, dəyən zərərin də miqdarı olduqca yüksək idi. Hətta fantastik
rəqəmlər – 3, 7, 10 trilyon qızıl frank səslənirdi. Lakin, uuznmüddətli
diskussiyalardan sonra təxmini 325 milyard frank rəqəmi razılaşdırılmağa başlandı.
Məsələ belə həll olundu: 1921-ci ilin mayın 1-nə qədər Almaniya 20 milyard qızıl
markanı pul formasında, yaxud da natura halında ödəməlidir. Natura halında
ödəmələrdə kömür, heyvandarlıq, gəlirlər, maşınlar, istehsal alətləri və müxtəlif
əşyalar, hərəkət əmlakı nəzərdə tutulurdu. (317, s.54)
Versal müqaviləsi şərtlərinə görə Şərqi Prussiya Almaniyanın qalan
hissəsindən ayrılırdı. Almaniya Elzası və Lotaringiyanı Fransaya, Eypen və
Malmedi vilayətlərini Belçikaya, şimali Şlezvinqanı Danimarkaya, Poznan
vilayətini isə Polşaya verirdi. (317, s.25) Reyn çayının sahili boyu
silahsızlaşdırılmış ərazi sayılırdı. Müqavilə əsasında Almaniyanın 9,6 faiz əhalisi
daxil olamqla 12,7 fazi ərazisini alıb Fransaya, Belçikaya, Danimarkaya, Polşaya,
Çexoslovakiya və Litvaya verdilər. Bundan əlavə o, bütün Şərqi və Cənub-qərbi
Afrikadakı müstəmləkələrini itirdi. Asiyada Kamerunu və Toqonu, Avstraliyada
əhalisi 12,3 milyon olan 3 milyon kv m-lik ərazini Böyük Britaniyaya, Fransaya,
Belçika və Yaponiyaya verdi. Dansiq azad şəhər oldu və bu dəhlizlə Polşanın
dənizə çıxışı təmin edildi. Eyni zamanda, Versalda Millətlər Liqası təsis olundu.
Göründüyü kimi, Versal müqaviləsi Almaniyanı da çox ağır vəziyyətə
salmışdı. Başda Hitler olmaqla nasistlər Versal müqaviləsinin şərtləri 1921-ci ilin
yanvarın 30-da elan edildikdən sonra fevralın 1-də Münhenin “Krone” sirkində
etiraz mitinqi təşkil etdilər. Axşam saat 8-də altıminlik zal adamlarla dolmuşdu.
Hitlerin “Krone” sirkindəki iki saatlıq çıxışı “Gələcək, yaxud ölüm” adlanırdı.
Hitlerin çıxışı çox böyük marağa səbəb oldu. Məhz bu çıxışdan sonra onu yeni
lider kimi Münhenin mühafizəkarları və ekstremistləri də etiraf etdilər.
Amerikanın Berlindəki hərbi attaşesinin nümayəndəsi T.Smit elə həmin
illərdə Hitlerlə görüşündən sonra yazırdı: “Ağlasığmayan demaqoqdur. Mən bu
vaxta kimi belə inadkar və fanatik adam eşitməmişəm... Hitler alman siyasətində
əhəmiyyətli amildir. O, nə istədiyini bilir”. (317, s.55-56)
ABŞ-ın Berlindəki səfiri Robbins 1922-ci il dekabrın 5-də Vaşinqtona
göndərdiyi məktubda yazırdı: “Hitler gənc Avstriya feldfebelidir, müharibə zamanı
alman ordusunda vuruşmuşdur, indi isə faşist hərəkatına rəhbərlik edir.
Dostları ilə paylaş: |