FARUQ SÜMƏR
398
YER ADLARI SIRASINA GÖRƏ OĞUZ BOYLARI
Boyun adı
XVI əsr
Bu gün
Kayı
94
25
Avşar (Əfşar)
86
53
Kınık
81
46
*
Eymür
71
28
Karkın
62
34
Bayındır
52
28
**
Salur
51
22
Yürəgir
44
9
Çəpni
43
36
İğdir
43
14
Bayat
42
32
Ala-Yundlu
29
1
Kızık
28
21
Yazır
24
19
Dodurğa
24
12
Bəydili
23
9
Büğdüz
22
6
Çavuldur (Çavundur)
21
17
Yıva
19 (?)
-
Döyər
19
6
Qara-Evli
8
6
Peçeneq
4
10
***
Alka-Bölük (Alkaravlı)
-
-
Baharlu
-
-
*
Bu adda İzmirə aid bir qəsəbə var.
**
Yenə bu adda İzmirə aid bir qəsəbə var.
***
Şərəfli Qoç-Hisar yaxınlığında Peçeneq-Özü adlı bir yörə də vardır.
OĞUZLAR (TÜRKMƏNLƏR)
399
ANADOLU və SURİYADAKI TÜRKMƏN
OYMAQLARI İLƏ İLGİLİ SİYAHILAR
Anadolu və Suriyada yaşayan türkmən oymaqları haqqında bəzi siyahı-
lar vardır. Bu siyahılardan ən əskisi XIV əsrdə tərtib edilmişdir. Digərləri
isə XV, XVII və XVIII əsrlərdə meydana gətirilmişdir Bunlardan başqa,
XIX əsrdə Çuxurovada və Qərbi Anadoluda yaşayan oymaqlarla əlaqədar
siyahılar da vardır. Kitabda yeri gəldikcə bu siyahılardan istifadə edilmişdir.
türkmən oymaqlarının tarixini tədqiq etmək istəyənlərə kömək üçün Katib
Çələbinin siyahısı orijinalda, digər müəlliflərin siyahılarının türkcə tərcümə-
si aşağıda verilmişdir.
Ən əski siyahı XIV əsrdə yazılmış “Kitabü icabət is-sail ila mərifət ir-rə-
sail” adlı əsərdədir. Bu siyahı XV əsrın ilk rübündə ölən (1418) Kalkaşəndi
adlı misirli müəllifin “Sübh ül-aşa”adlı kitabında da var. O, türkmənlərə dair
başqa bilgilər də verir. Bundan dolayı həmin müəllifdəki siyahı əsas kimi
qəbul olunmuş və “Kitabü icabət is-sail”dəki siyahıya istinadən lazımi dü-
zəlişlər edilmişdir.
1. ƏN ƏSKİ SİYAHI (XIV əsr)
"Ət-Təskif”də
1
deyildiyinə görə, türkmən oymaqlarının çox azına Şərq
ölkələrinin böyüklərinə göndərilən məktublar kimi məktub yazılırdı. Geri
1
Bu, itmiş bir əsərdir. Onun məmlük dövləti təşkilatından məmlük əmirlərinə, qazılara və
digər dövlət məmurlarına, hökmdarlara, türkmən və ərəb əmirlərinə yazılacaq yazılarda
hansı ünvanlardan istifadə ediləcəyi haqqında bürokratlara bilgi vermək üçün yazılmış bir
kitab olduğu anlaşılır.
FARUQ SÜMƏR
400
qalanlarına “taətiş-şərifə” sözü yazılır. Bununla bərabər, onlara göndərilən
mühüm yazılarda yalnız “şərifə” kəlməsi olur.
1. Türkmənlərdən Murad xoca
1
. Buna əs-sami yazılmır, yalnız adı yazı-
lır.
2. Bozdoğan oğlunun qardaşı oğlu Böyük Bakiş (Bəgiş?). Buna əs-sami
yazılmır, yalnız adı yazılır
2
.
3. Zeyn ül-mülk Bozdoğan. Buna da əs-sami yazılmır, yalnız adı yazılır.
Ancaq onun üçün “Şərq ölkələrindəki türkmən böyüyü” sifəti adından öncə
yazılır
3
.
4. Boz-oxlular. Türkmən İnal oğlu Əli bu icmadandır, əs-sami yazılmır,
bilinən adı yazılır.
5. Əlişar oğlu Yaqub. Buna adı və əs-sami yazılır. “Ət-Təskif”də deyil-
diyinə görə, 741-ci ildə (1340/1341) qazı Nəsrəddin bin ən-Nəsai ona (yəni
Əlişar oğlu Yaquba) belə yazmışdı
4
.
6. Döğər Salim
5
. Adı və əs-sami
6
yazılır.
Bilinməlidir ki, yenə “ət-Təskif”dən nəql edilərək Suriya (Şam) yörələ-
rindəki türkmənlər haqqında bilgi verilmişdir. Həmin kitabda türkmən bəy-
lərindən heç birinə taət
7
kəlməsi yazılmamışdır. Əgər onlara yazılması lazım
gələn bir şey olsa, bütün oymaqlarına göndərilən yazılarda mütləq şərif
8
kəl-
məsi işlənirdi.
Aşağıdaki oymaqlar türkmənlərdən sayılır:
Birincisi: boz-oxlar. Dulqədir oğlunun oymağı və daha öncə adı çəkilən
İnal oğulları bunlardandır.
İkincisi: üç-oxlar. Ramazan oğulları və özərlilər
9
.
Üçüncüsü: avşarlar. Bunlar Hələb türkmənləridır.
Dördüncüsü: döyərlər
10
. Bunlar Döyər Salimin oymağıdır.
1
Bizcə, bu, qaraqoyunlulardan Mosul hakimi Verdi xocadır, ancaq başqa biri də ola bilər.
2
“İcabət is-sail”də (vərəq 47) Bakişin (Bəgiş) Xarput valisi (naibi) olduğu deyilir.
3
“
İcabət is-sail”də Zeynəddin ibn Bozdoğan deyilir ki, doğrusu da budur. Bozdoğan oğul-
larının XIV əsrdə Mosul-Mardin arasında yaşayan bir ailə olduğu anlaşılır. Bu ailə sonra
Sivas-Kayseri hökmdarı Qazı Bürhanəddinin xidmətinə girmişdi.
4
“İcabət is-sail”də 772-ci il (1370/1371) tarixində deyilir. Əlişar oğlu Yaqub haqqında tari-
xi bilgiyə sahib deyilik. Yalnız Boz-oxda (əsasən Yozqat yörəsi) Qızıl Qocaluya bağlı əli-
şarlu adlı bir oymaq var. İndi bu adda bir çox kənd görünür (Türkiyədə məskun yerlər qı-
lavuzu, I, s.5).
5
Mətndə: Salim əd-Dülgəri. “İcabət üs-sai”də doğru olaraq: Salim əd-Dögəri.
6
Əs-sami: ulu, yüksək anlamında bir ünvandır.
7
Taət: Allahın buyruqlarını yerinə yetirmək, buyruqlarına qarşı çıxmamaq, itaət etmək.
8
Şərif: şərəfli.
9
Mətndə: əl-əmriyyə. “İcabət üs-sail”də: əl-əhəriyyə. Bu adın doğrusu əl-özəriyyə, yəni
özərlilərdir.
10
Yenə əd-dülgəriyyə. “İcabət”də: əd-dokəriyyə. 1440-ci ildən öncə yazılmış bir münşəat
məcmuəsində (150 a) döyərlərin Cabərdən Acluna gəldikləri və bu əsnada Salimin nəvəsi
və Diməşq Xocanın oğlu Qara (?) Əli'nin Aclun naibi, yəni valisi olduğu bildirilir.