Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

qilingan uyasidan part-purt qilib kaklik uchib chiqdi, jo'jalaridan judo
bo'lgan kaklik alamidan lochin degan baloi azim dan ehtiyot bo'lish
lozim ligini unutgandi. Bo'ri bolasi ham m asini ko'rib turardi, aloha
ko'rganlari unga bir saboq vazifasini o'tardi. L ochin maysalarga ulkan
qanotlari tekkudek darajada pastga tushib keldi, o'tkir tirnoqlarini
kaklikning badaniga botirdi. Kaklik jon achchig'ida chirqillab yubordi,
lochin esa o'ljasini changalidan qo'ym ay, yuqorilab ketdi.
Bo'ri bolasi ancha paytgacha hech qayerga chiqm ay yashirinib olgan
yerida yotaverdi. U ko'p narsani tushunib yetdi. Tirik mavjudot borki —
go'sht, m aza qilib yeyish m umkin. Shundaylikka-shunday, lekin yirik
mavjudot ta’ziringni berishi mumkin. Kichkina, kaklik jo'jalariga o'xsha-
ganlarini yesa bo'ladi, yiriklaridan — ona kaklikka o'xshaganlaridan esa

---

saqlangan m a ’qul. N im a b o ‘lgan taqdirda ham u n in g g'ururi ozor
chekkandi, birdan uning ona kaklik bilan yana olishgisi keldi, afsus,
lochin uni olib ketdi. Balki boshqa kaklik uchrab qolar?! Izlab ko'rish
kerak.
B o ‘ri bolasi qiyalama qirg‘oqdan daryo bo'yiga tushdi. Shu choqqacha
u oqar suvni k o ‘rmagan edi. Bir qaraganda suv bexavotir tekis ko'rindi.
U tap tortm ay olg'a qadam tashladi-yu, o ‘takasi yorilib, anhor tubiga
cho'ka boshladi. Y ana n o m a ’lum narsaning changaliga tushgandi u.
Suv o ‘ta muzdek bo'lganidanm i nafasi tiqildi. Odatdagidek uning o ‘pkasi
havo bilan em as, suv bilan to ‘la boshladi.
U hozir ajal sirtm og‘ida baayni bandidan uzilay deyayotgan bir
yaproqqa o'xshardi. U hali o ‘lim nim aligini bilm asdi. Biroq, Shim ol
o'lkalarida istiqom at qiluvchi barcha jonivorlar kabi undan qo'rqardi.