106
cəngavər kimi vuruşurdular. Rivera hələ ayaq üstə dayana
bilirdi. Bundan sonra iki dəqiqə də keçdi.
Sonra hamını heyrətə gətirən hadisə baş verdi. Birdən nəsə
qarışıqlıq oldu, oyun dayandırıldı.
Rivera tək dayanmışdı. Denni - dəhşətli dərəcədə qorxmuş
Denni, arxası üstə uzanmışdı. Hakim Riveranın bir əlindən
tutub geri çəkdi və iki qladiator arasında dayanıb saymağa
başladı. Hakim “beş” deyənə kimi Uordun gözü qarşısında hər
şey fırlanırdı, yeddi saniyədə bir dizi üstə dayanaraq dincəldi.
O, “doqquz”dan sonra “on”u deməmiş qalxmağa hazırlaşdı.
Əgər “on” deyəndə onun dizi döşəməyə dəyməzsə, onda bu
“noqdaun” hesab edilir, yaxudda ki, “nokaut”. Əgər diz
döşəməni tərk edərsə, “qalxmış” hesab olunur və bu halda
Riveranın onu yenidən vurub yıxmağa icazəsi var idi.
Riveranın başqa imkanı yox idi. Uordun dizləri döşəmədən
qalxan kimi Rivera ona zərbə endirəcəkdi. O ətrafına baxdı,
hakim onun qarşısında dayanmışdı.
Rivera bilirdi ki,
hakim çox
asta sayır. Hamı ona qarşı idi, hətta, hakim də.
Hakim “doqquz” deyən kimi cəld hərəkətlə Riveranı geri
itələdi. Əlbəttə, bu ədalətsizlik idi. Bu vaxt Uordun yerdən
qalxmasına açıq imkan yarandı. Denni gülümsədi.
İkinci və üçüncü raund da keçdi. Dördüncü raundda Denni
yenidən noqdauna düşdü. Zaldan qulaqbatırıcı müxtəlif
qışqırtılar, söyüşlər yağırdı.
Vuruşma daha əvvəlki kimi sürətli getmirdi. Hər iki
boksçunun yorğunluğu aydınca görünürdü. Bu dəfə Rivera
noqdauna düşdü. Zalı yenidən sevinc dolu səslər, qışqırtı
bürüdü. Rivera bir dizi üstə duraraq dincəldi. O, bilirdi ki, indi
hakim saniyələri çox tez-tez sayır.
- Öldür onu, Denni! Öldür! – deyə hamı ayağa qalxıb qışqırırdı.
Bu səslər Riveraya canavarların ulaşmasını xatırladırdı.
Rivera isə yaşayırdı, beyni daha aydın işləyirdi.
Riveranın xəyalında yenidən düşüncələr qanad açdı: -
qızmar səhra boyunca uzanan dəmiryolu, Meksikanın polis
əsgərləri, amerikan polisləri, həbsxanalar, tətildən sonra
108
Hakim sayıb qurtarandan sonra Denninin sekundantı onu
yerdən götürüb öz küncünə apardı.
- Kim qalib gəlir? - Rivera tələb etdi.
Hakim könülsüz halda onun əlindən əlcəyi çıxardı və əlini
göyə qaldırdı.
Riveranı heç kəs təbrik etmədi. O, heç nəyə əhəmiyyət
vermədən öz küncünə tərəf addımladı. Onun sekundantı isə
artıq çoxdan getmişdi. O, əyilib kəndirin arasından keçəndə,
ona dikilmiş minlərlə qəzəbli baxışlarla rastlaşdı. Onlar bu
gəlmələrə o vaxta kimi nifrətlə baxacaqlar ki, bütün on min
gəlmələri süpürüb atana kimi. Riveranın dizləri titrəyirdi,
həyəcandan hıçqırırdı.
Bir azdan isə Riveranın gözləri qarşısında qəzəbli baxışlar
əriyib yox olmuşdu. Təngnəfəslikdən başı hərlənsə də, o, irəli
can atırdı. Bir zaman Rivera onlara silah xatırlatmışdı. Rivera
onlar üçün qorxunc bir silah idi, çünki inqilab həqiqətə
çevrilmişdi.
İndi Rivera hər yerdə şölənənən inqilab alovlarını aydın
görürdü...
Alar kəndi, 1985 - ci il.