Sadiq bəY ƏFŞar şEİRLƏr baki 2010

48

* * *

Göstərdi tiği-hicran rişteyi-ömrünü əhbabın,

Kəməndi-gərdəni-can olmasaydı zülfi-pürtabın.

Məgər məsti-meyi-vəsl ola könlüm bəzmi-işrətdə,

Vəgərnə ol qədər keyfiyyəti yox badeyi-minanın.

Degilsə qiblədən məqsud qədü qamətin görmək,

Nədür

bəs

sana

qarşudur

zövqi-məscidə

mehrabın.

Mana fərmanın olmaq urdu lütf qılma eylərsən,

Nədəndü iltifatı o taqi-fərmanə qəssabın.

Mənim tək çərx əlindən hər zəman dönüb fəğan

eylər,

Keşişdən bir havadardur məgər başında dolanın.

Nə nan kənar basar xublar mənim tək aşiqə talib,

Əcəmidədir tələbkarı çox olsa cinsi-kəmyabın.

Cünundin Sadiqi ol bəzmi-eyşin padşahidür,

Kim, onda fərq yox xakistəri-gülxənlə sübhanın.

* * *

Dərddin xanəvü beyt tutdum eymən cananın, 

Xəncərin çəkdi miyanından ki, budur dərmanın.

Bəni-qəribi səgi-kuyin eşigindən qavdı,

Bu vilayətdə məgər qədri budur mehmanın?

Sinədən gör yolu tutdu sirişkim yerinə.

---

49

Dəmbədəm suzi-dilimdən iritin peykanın.

Qaşların payi xəm olduqca dəgər sinəmə ox,

Olmayımmı məni-sərgəştə sənin qurbanın.

Gözlərin mərdümi mərdümlük edib mane olur,

Hər qaçan qətlim üçün tiğ çəkər müjganın.

Kərəm etdin qəmu əğyarə vüsalın nəqdin,

Padşahım, qanı dərvişlərə ehsanın?

Biqərar etdi fələk dönə-dönə Sadiqini,

Şimdi bildim ki, qərarı yox imiş dövranın.

* * *

Gözə ol şəh yolidin özgə gubari bolmasun,

Məndin özgə kimsəgə andin güzari bolmasun.

Gülşəni-kuyində kim, sərvi-qədi məvasidür,

Hər tərəf əşkimdin özgə cuybari bolmasun.

Köyməsün könlüm evün bivəch, ya Rəb, hicr odu,

Təndə bərqi-vəsldin özgə şərarı bolmasun.

Məndin özgə bolmasun məhrəm hərimi-bəzmdə,

Tən nəmidin özgə onda pərdədarı bolmasun.

Müntəzir bol kim, gəlür qətlünğə dersən, ey rəfiq,

Hər nə bolsa-bolsun, əmma intizarı bolmasun.

Dedi kim, bəzmində bolsun pərəstkarı, Sadiqi,

Leyk meyli-işrətü busü kənarı bolmasun.

* * *

---

50

Dustlar, sərf eylərəm, nəqdi-vəfa bir yar üçün

Kim, edər yüz min cəfa hər dəm bana əğyar üçün.

Ayrılığ zə'fi bilən bəs kim, ölürmən dəmbədəm,

Tutdular yüz min kərəz

1

matəm məni-bimar üçün.

Yox sana lütfivü var əğyara dersən, ey rəfiq,

Necə bir könlüm məlul olsun bu yoxü var üçün.

Müşkili-düşvari-eşqə etmə tədbir, ey həkim,

Eyləməz tədbir ……… bu müşkili-düşvar üçün.

Bir qədəh mey birlə dün bəzmində rəf' oldu qəm,

Can fəda bolsun anın tək həmdəmi-qəmxar üçün.

Sadiqi, azürdə istər hər zəman canan səni,

Guiya xəlq eylədi xaliq səni azar üçün.

* * *

Ç arə kimdür ələmi biçarə olmuş könlümü,

Qandadur bir cəm edən sədparə olmuş könlümü.

Cənnətü cuyi dil bəni avarə qıldı, bilməzəm,

Qanda, ya Rəb, istəyim avarə olmuş könlümü.

Etmə, zahid, vaizü təsbihə talib Tanruçün,

Mən' əsiri mübtəla zünnarə olmuş könlümü.

Yağıleydi nafə tək qan əşki-gülgün kaş ki,

Payvənd ol zülfi-ənbərbarə olmuş könlümü.

                                                

1

Кяря, дяфя.

---

51

Sadiqi tək yandurun ey ahi-atəşbarını,

Arsızlıqda müti əğyarə olmuş könlümi.

* * *

Müddəi qövlilə çün kim salmadın gözdən bəni,

Saxlasun,  ey sevdügim,  Tanrı yəman gözdən

səni.

Bənə dağ eylədi puşidə üryan cismimi,

Neylərəm, ey həmnişin, şimdən geri pirahəni.

Keçdi dün damən keşan səndin baxam çak,

Eyb olmaz çün kim, əlimdən getdi dövlət daməni.

Mehrin,  ey məh,  eyləməz ta mehriban könlümğə

seyr,

Edəməz hərçənd kərəm olsa quyaş bəzm ahəni.

Göz üzün gördü, fəqihə eylədi tərki-səlah,

Ey gözüm mərdümləri, əhli-səlamət rəhzəmi.

Müddəilə aşiqi bixanüman sanman ki, var,

Guşeyi-qəm mənzili, künci-məlamət məskəni.

Sadiqi, Qarun vəqt urmaqda eşqilən ki, yar,

Sinəyə getməz gənci-məhəbbət məxzəni.

* * *

Şad olamazmı bilür bir qəmi-aləm nə imiş,

Mən ki,  qəm həmdəmiyəm, mən bilürəm qəm nə

imiş.

Mən ni qədr çü avarə olam kuyindən,

Bilür ol ləhəzatın qədri ki, həmdəm nə imiş.

---

52

Ey soran lütfilə matəmzədələr əhvalın,

Bəzmi məndin xəbər al, anla ki, matəm nə imiş.

Yürəgim qan oluban tutdu gözüm rəhgüzərin,

Şimdi bildüm səbəbi-əşki-dəmadəm nə imiş.

Sadiqi birgə xərabatnişin ortamudur,

Qəsri-qeysər nədürü səltənəti-Cəm nə imiş.

* * *

Bir nigarın hicrivü nabədin cəhanın möhnəti,

Kaş aləmdin kəsileydi könülnün ülfəti.

Sordu dün aləmni ol şux vücudun irmədüm,

Ahü əfğan kim, tilimni tutdu eşqin dəhşəti.

İl gözinə qoydu çün Şirin nişani Kuhkən,

Aqibət urdu başiğə tişə eşqin qeyrəti.

Dün təbib istürdi kim, söhbət nişani-məndə bar,

Bu sözün, ey həmnişin, əlbəttə yoxdur söhbəti.

Gərdi-xakistər bolub cismimdə,  naseh,  qılma

mən',

Eyb imastur aşiqin bolsa bu mayelik kisvəti.

Gərçi eşqin tüstüsün Fərhadü Məcnun çaldılar,

Şimdi eşq olub olardin bizgə verdi növbəti.

Sadiqidin badə tərkin istəmə, ey əhli-zöhd,

Guiya mey birlə bolmuşdur müxəyyər tinəti.

* * *

Mənzilim dərgahi-cananımda bolğay kaş ki,

Ya ona mənzil mənim canımda bolğay kaş ki.

---