- Bilmirəm, - dedi, - fıkir verməmişəm: gözəldir, ya yox.
Zaur bunu müəyyən əsəbiliklə dedi, çünki xoşu gəlmirdi M urtu-
zovlardan. Doğrudur, Fira haqqmda bunu deyə bilməzdi, bu cavan
qızcığazdan nə xoşu, nə acığı gəlirdi. Elə bil o heç yoxmuş, amma ata-
anasından, illah da qardaşmdan zənd-zəhləsi gedirdi.
Hər halda, - dedi, - Fira ailələrinin başqa üzvlərindən bir cə - hətcə
üstündür ki, dinib danışmır, heç olmasa həmişə susur...
Deyəsən, onlarla aran yoxdur, hə? Doğrudan a, heç ağlıma gəl-mir, -
harda görünüb ki, qonşu-qonşuyla yola getsin... Mətbəxdə yə - qin, gündə
dava-mərəkədir, xəlvətə salıb bir-birinizin qazamna çən - gəllə duz atırsız,
elədi?
Zaur quru tərzdə dedi:
Çox üzr istəyirəm, amma bizim mətbəxlərimiz ayrı-ayndır, m ən-
zillərimiz də başqa-başqa mərtəbələrdodir.
Belə de. Onda deməli qonşuyla ədavət daha yüksək zəmindədir?
Murtuzovgil təzə fin mebeli alıblar, amma bizimki, Zeynalovlarmkı köhnə
ərəb mebelidir, dad-bidad!
Zaur:
Adamı sancıb-dalamaqdan ləzzət alırsan? - dedi,
Yaxşı, yaxşı, mısmırığmı sallama, camm-ciyərim, - dərindən nəfəs
aldı, - ciyər demişkən, dorindən nəfəs al, Zaur, - dedi, - çək bu havanı
ciyərlərinə, məcundur bu... Oxqay...
Zaur siqaret çıxartdı. Təhminə:
Çəkmə, - dedi, - özünü zəhərləmə. Bir bu təmiz dəniz havasını
doyunca ud.
Zaur siqareti qutusuna qoydu.
Ay səni Zaurik, qiyamət oğlansan.
Yaxşı, söhbətimiz yarımçıq qaldı axı... Başa salmadın məni ki. niyə
bu axırmcı görüşümüzdür və no səbəbdən ayrılmalıyıq.
Nə sobəbdən? - Təhmino çiyinlorini çəkdi. - Bunu izah eləmək uzun
çəkərdi. O qədər səbob var ki... Mosələn, belə bir səbəb: birdən bir səhor
yuxudan durarıq, görorik ki, bir qolbdən min qəlbə aşiq ol-muşuq bir-
birimizə. Hər halda ikimizdon birimiz, tutalım elə mon, aşiq oldum sənə,
vuruldum. Onda neco olsun?.. Kimə lazımdır bu - sənə, mənə?.. Bir də ki...
ümumiyyotlə, axı, həyatı qəlizləşdirmək ne-çin, hə? Onsuz da cəncəldir bu
həyat...
Zaur düşündü ki, onu düz deyir, həyatı qəlizləşdirmək nəyə gorək?
Axı belə molum oldu ki, bu cohotdon arxayınçılıqdır, dedi. Son aşiq
olub cloyon deyilson, olsaydın olardın da, üç aydır görüşüriik - vurulub
clomomison ki? “Aşiq olmaq”, “vurulmaq” sözlərini hor ikisi yüngül bir
istehzayla toloffüz cdirdi. - Ho, vurulmamısan ki, mo-nə? Düz demirom?
Təhminə:
Bos, sən? - dedi.
Mən!
Bəli, sən. Sən necə, vurulmusan?..
Əlbəttə. Bu no sözdiir. Mən elo birinci görüşümüzdon dəli-diva-
nəyom... Axı sənə də ilk görüşdən dedim ki sevirəm səni... Mocnun kimi,
mon nə bilim, Korom kimi, Fərhad kimi...
Dayan, dayan, küyə basma... Demək - bir şeydir, duymaq, dedik-
lərini doğrudan-doğruya hiss etmək - başqa şey... Bir də ki, sən bütiin bu
yağlı dillori o vaxt, üç ay bundan qabaq tökürdün, onda aramızda hcç bir
şey yox idi. Bos indi, indi də bu sözləri təkrar eləyə bilərsənmi. Bc-lə
yarızarafatnan, lağ-lağıya sala-sala, masqaraya qoya-qoya yox, cid-di-ciddi,
tam ciddiliklə... dilinə gətirə bilərsən bu sözləri?..
Doli olmusan, Təhminə?.. Əlbəttə, mən zarafat eləmirəm, ciddi
sözümdür, doğrudan da sevirəm səni... vurulmuşam sənə...
Zaur bu sözlori deyirdi, amma özü də hiss edirdi ki, tamamilo tu-
tumsuz, içi boş sözlori toloffüz edir, bu sözlərin dalında duran duyğu-ların
heç birini hoqiqətdo yaşamadan deyir. Hətta bu yarızarafat tor-ziylə də
gizlodo bilmirdi yalanını və Təhminə də bunu dərhal duydu: tükü-tükdən
seçərdi Tohmino...
- Yaxşı, di boşla, Zaur, dedi. Adamın lap ürəyi qalxır sonin bıı
sözlorindon... havayı-havayı danışdıq, bəsdir.
Zaur əlini Tohminonin üziino çəkdi. Bilirdi ki, sözlər kara gol-
moyondo, gücsüzloşondə kömoyo horəkotlor, əllorin novazişi, sığal,
tobəssiim yetir. Tohminə onun olindon yapışdı, bir qodər öz sifotindo
saxladı Zaurun olini, sonra üzündon araladı, çevrilib ovcunun içino baxdı.
Elo baxdı, elo bil Zaurun olinin içini birinci dofoydi göriirdü.
Əllorin no iridir, Zaurik! - dcdi.
Haradansa, çox uzaqlardan elektrik qatarının səsi gəldi vo bu sos uzun
müddot havada qaldı, sonra yavaş-yavaş əriyib itdi...
Tohmino şohadot barmağını Zaurun ovcunun içino dirodi, yumşaq,
pişik cırmağı kimi iti bir horokotlo dımağını Zaurun ovcundakı cızıq-lara
çokdi vo dedi:
İstəyirsən falına baxım?
Baxa bilərsən?
Əlbəttə. O biri əlini də aç görüm.
Zaurun hər iki əlini əlləri arasına aldı, uzun-uzadı ovuclarının içi-nə
tamaşa elədi.
- Sağ əl keçmiş və indiki vaxtdır. Ona görə ki, sağ əl fəaldır, işdə-dir,
olmuş və indi bu saat olacaq işləri göstərir. Sol əl isə gələcəkdir, hələ olacaq
hadisələri xəbər verir, odur ki, hələ hərəkəti azdır, passiv-dir... Bax, bu xətlər
xoşbəxtlik, yalqızlıq, kədər xətləridir... Bu gözlə-mədir, bu xətt isə qəribə,
gözlənilməz işlərə qadir olub-olmamağım göstərir. Görək indi səndə
necədir? Bax bu, şöhrət xəttidir, səndə var bu xətt. Bu xətt Ay xəttindən
başlamr, yəni real həyatdan daha çox fantaziyalara qapılırsan... Amma bu
xətt də real həyat xəttinə qovuşur. Bunu görürsən, bax, bu xətt... Aha... İşə
bax, iki, ya üç uşağın olacaq
hər halda ikisi mütləq oğlan uşağıdır...
Yəni bunu da təyin eləmək olur?
Bəs necə? Elə bilirsən halvaymış səninçün... Bax, bu xətti görürsən -
sənin bir bacarığın varmış - bütün hisslərini, düşüncələrini işə, zəhmətə
yönəldə bilirsənmiş... Şüurun dəqiqdir, müstəqimdir, bir balaca, lap belə
cüzi dərəcədə xəyala, fantaziyaya meyil edirsən... Lap qoca yaşlarınacan
ömür sürəcəksən və axıra qədər də həyatı sevəcək-sən... Dövlətin çox
olmayacaq. Başqa şəhərə köçüb eləməyəcəksən...
Aha,.. bu xətt mübarizə xəttidir, amma o heç bir başqa xəttə qovuşub eləmir.
Bax, bu da Venera kəməridir - sevmək və aldanmaq bacarığı...
Bu xətt də yarıda qırılır... Bütün xətlər elə bil yarımçıqdır e, Zaurik!
Dad yarımçıq əlindən...
Dalına qulaq as... Ən çətin sınaqdan orta yaşlarında keçəcəksən...
Ömrün haçalanacaq - bax, görürsən, bu haçalanmış xətt - tale xəttidir
haçansa iki od arasında qalacaqsan... Sinnə dolduqca xasiyyətin da-ha
mülayim olacaq, amma zohmin, zabitən artacaq... Kaş sənin sinli çağını,
zəhmli-zabitəli vaxtını görəydim. Zaurik, heç səni bu sifətdə təsəvvür edə
bilmirəm...
Yaxşı, mənim məsələmi bildik. İndi öz falına bax.
Yox, nə danışırsan, qorxuram, heç vaxt öz falıma baxmaram,
qoymaram da ki, başqası baxsın. Bir dəfə baxdırmışam, bəs eləyib.
Baxdırmısan, nə çıxıb ki?
Demərəm.
Yaxşı, de görək, ürəyimizi çəkmə...
Yox, yox...
Öziin bil...
Z au r təkid eləm odi
və h om işo
olduğu kimi indi d ə
inadından vaz
keçon kimi T o h m in ə özii razılaşdı:
- Yaxşı, dcyorəm ,
ancaq birco
şortlo, - dedi, -- bu
sirri heç koso
verm əy əsən . Bir son bil bunu, bir do mon. O v cu m u n içinə bax, bu x ə t - ti
görürsən, burada qırılır, görürson?
Hə...
Bilirsən niyə qırılır burda?
Yox.
Bu m ən im öm rüm dür . Q ırılm ası da ölüm . E rkən ölüm ... Bir qoca
falçı vardı, o baxıb falım a, o dedi...
-
Utanmırsan, ali təhsilli qızsan, başını belə cəfəngiyatla doldurursan.
E lə bil eşitm ədi Z au ru n sözlorini:
- B ə z ə n düşü n ü ro m , Zaur,
dedi. - Birdən, doğrudan da, bütiin bu
sən dem iş cofongiyat düz oldu,
neco deyərlər, çin çıxdı. Günü sabah
azarladım
öldüm , to y y aro d ə, y a m aşm d a
q əzay a düşdüm , n ə bilim,
ırıin cü r sobəbdon
insan ölo bilor... Bozən
belə flkirlər dolur başıma,
ö z - ö z ü m o yam an y azığım gəlir,
az qalıram ağlayım ... D üşünürəm ki,
sabah yıxılıb ölsom , kim m ə n im ç ü n yanacaq? Ə rim ? T utalım bir ay, üç
ay heyifsilondi, sonra h o r şeyi unudacaq gedəcək ...
Başqa kim - q o n -
şum uz M odino, o da
tutalım bir ay, yox, bir ay da
yox, iki həfto yas
saxladı m onim çün ...
B aşqa kiırı? Son? Yaxşı, son d ə iki
həftə, ya
b a -
ğışla, iki hofto çox uzun m üddotdir, bir hofto iiç gün m onim çün m atom
saxladın,
d o rd o - q o m o batdın,
lap saldın üroyino... Sonra?
Sonra axı
son do unudacaqsan,
clo
deyil?.. H or şcyi unudacaqsan ... Bu görüşlo -
ı imizi do, o sahili do,
bax h om in
bu cyvanı da... Düz dcm irom ?
- S ofch - sofeh d an ışm a q d an yorulm adın? Nodi clo başına q a ra - q u -
ra fıkirlor salırsan, gah
ayrılm ağ ım ızd an
doırı vurursan,
gah ölüm don .
Gol yanım a...
O tağa kcçdilor. O taq d a
içindo neço vaxtdan
bori
insan yaşam ayan
monzilin soliqosizliyi
vardı
k ü n cd o
scm cnt qutuları qoyulm uşdu, bir
qırağa m ism arlar, çokiclor,
m işar vo rəndo
atılmışdı, qab - q acaq p o n -
coro ağzına yığılm ışdı,
qarğıdan
hörülmiiş hosir sobotlor ü st- üsto q a -
lanm ışdı,
s ın ıq - s a lx a q
şk a fm ro flo rin d o
sirko, a b q o ra
şüşolori
düziilmüşdü, zivonin
d alına döşoklor,
üzsüz balışlar
vo
yorğanlar
yığılmışdı...
Z au r T əh m in ən i ö p dükco, oxşad ıq ca T ohm ino:
Dostları ilə paylaş: |