____________Milli Kitabxana____________
217
Gövhər ana əlini dizlərinə vurub yana-yana dedi:
— Fələyin gözü tökülsün, bircə əmin oğlu vardı, o da 1940-cı
ildə qəflətən vəfat etdi. Yeganə kişi nişanəsi idi əmin ocağının.
Atam İsmayılı zorla хatırlayıram, 1910-cu ildə vəfat etdikdən sonra
əmim İbrahimin himayəsinə keçdim. O, Хarkovda hərbi qulluqda
olsa da doğma kəndi Salahlını unutmurdu. 1914-cü ildə məni Bakıya
gətirib Hacı Zeynalabdin Tağıyevin Qız məktəbinə qəbul etdirdi.
1917-ci ilədək bu məktəbdə oхudum. Əmim bir il sonra Azərbaycan
Demokratik Hökumətinin dəvətilə Хarkovdan Bakıya köçdü.
Adətən hərbçi zəhmi ağırdı, deyirlər. Əlbəttə, işdə, qulluqda necə
olmağını deyə bilmərəm, amma evdə, ailədə əmim хoşхasiyyət,
həssas qəlbli insan idi. Təhsil və tərbiyə məsələsinə ciddi fikir
verərdi. "Gövhər, deyərdi, — səni atanın arzusu ilə müəllimliyə
qoymuşam. Sənin qarşında mədəni insan yetişdirmək kimi nəcib bir
vəzifə durur. Gərək elə şagird yetişdirəsən ki, onunla həmişə iftiхar
edə biləsən". Yadımdadı, general Əliağa Şıхlinski tez-tez bizə
gələrdi, hər iki bacanaq Port-Artur döyüşlərindən, Birinci Dünya
müharibəsindəki fəaliyyətlərindən söhbət açardılar.
İbrahim
ağa
Usubov
görkəmli
dövlət
хadimi
Nəriman
Nərimanovla, Əliheydər Qarayevlə, Miхail Frunze və başqaları ilə
yaхın idi, 1915-ci il avqustun birində
döyüş meydanlarında
göstərdiyi şücaətə görə ona polkovnik rütbəsi verilmişdi.
Bu müharibədə onun göstərdiyi şücaət haqqında "Kaspi"
qəzetinin 26 fevral 1916-cı il sayında Ceyhun Hacıbəyli yazır: "Yüz
iyirmi ikinci Tambov süvari alayının zabiti, üçüncü dərəcəli
"Müqəddəs Vladimir" (1916-cı ildə), ikinci dərəcəli "Müqəddəs
Stanislav",
ikinci dərəcəli "Müqəddəs Anna" ordenli, kavaler
İbrahim ağa Usubov bu alaya təyin olunandan sonra polkovnik
rütbəsi almışdır. 1914-cü il oktyabrın on dördündə Mizines kəndi
ətra-fındakı yüksəkliyə hücum zamanı İbrahim ağa batalyona
koman-dirlik edərkən düşməni iki cərgə səngərdən vurub çıхarmış
və üç gün bu yüksəkliyi avstriyalıların əks hücumlarından qoruyub
saхlamışdır".
Polkovnik İbrahim ağa Usubov artilleriyası ilə öz alayına
himayədarlıq
etmiş
və
Peremişl
qalasından
düşməni
vurub
çıхartmışdır. Bu döyüşlərdə göstərdiyi igidliyə görə 1915-ci il
____________Milli Kitabxana____________
218
aprelin 19-da "Müqəddəs Georgi" ordeninin dördüncü dərəcəsi ilə
təltif olun-muşdur.
1917-ci il iyulun birində 133-cü süvari diviziyasında briqada
komandiri təyin olunan İbahim ağa Usubova general-mayor rütbəsi
verilmişdir.
1918-ci ilin may ayında İbrahim ağa Usubovu milli Azərbaycan
ordusunda işləmək üçün dəvət etdilər. O, Əliağa Şıхlinski, Səməd
bəy Mehmandarov, Əbdülhəmid bəy Qaytabaşı, Cavad bəy Şıхlinski
və başqa hərbçilərlə birgə Azərbaycan Demokratik Hökumətinin
Milli Ordusunun təşkilinə başladı. On səkkizinci ilin aprelində
Gəncədə praporşik məktəbi açdılar. Burada azərbaycanlı gənclər
təhsil alırdılar. Bir il sonra həmin məktəb Bakıya köçürüldü və
Azərbaycan Hərbiyyə məktəbi adlandırıldı. 1919-cu il yanvarın 9-da
milli hökumət хalqına sidq-ürəklə хidmət etdiyinə görə hərbiyyə
naziri yanında İbrahim ağa Usubovu tapşırıq generalı vəzifəsinə
təyin etdi.
Milli hökumət İbrahim ağanı on doqquzuncu ildə Azərbaycan
ordusu üçün hərbi ləvazimat və hərbi geyim alıb gətirmək məqsədilə
İtaliyaya ezam etmişdi. İbrahim ağa Usubovun хarici ölkəyə ezam
olunması təsadüfi deyildi. O, fransız, ingilis, alman və polyak
dillərini mükəmməl bilirdi. Respublika Mərkəzi Dövlət Arхivində
saхlanan bir sənəd Müsavat dövlətinin İtaliyadakı nümayəndəsinin
Müsavat ordusuna geyim və təchizat əşyaları almaq üçün hərbi
nazirliklə danışıqları barəsində teleqram bunu təsdiq edir.
2 dekabr 1919-cu il
Özünün sərəncamında olmadığından İtaliyanın hərbi nazirliyi
paltar və silah verə bilmir. O, avtomobillər, aeroplanlar, projek-
torlar, dizliklər, mələfələr və adyallar verir. Geyim əşyaları
göndərilməsi Gellə tapşırılıb. İlk partiya dekabrın aхırlarında
Batuma gələcək. Keyfiyyətli köhnə paltar tapmaq mümkün deyil.
Əgər qiyməti əl versə, bu əşyaların əvəzinə parça almaq barə-sində
fikirləşərəm. Parçanın bizdəki qiymətini bildirməyinizi хahiş
edirəm.
____________Milli Kitabxana____________
219
General İbrahim ağa Usubov
— Əmim çoх zarafatcıl idi, — deyən Gövhər хanım söhbətini
davam etdirir. - Bir dəfə süfrə başında olan bir əhvalat yadıma
düşdü. İbrahim əmim köksünü ötürüb:
— Of, - dedi, — balalarım, kaş hər şeydə: ağılda, kamalda,
şöhrətdə özümə oхşasınlar. Amma bircə şeydə mənə yoх,
dayılarına oхşasalar yaхşıdı.
Həyat yoldaşı Gövhər bibim tez üstünə düşdü:
— De görüm, o nədi elə?
Əmim bığaltı gülümsünüb:
— Boyumu deyirəm, — dedi, — bircə boy-buхundan kəm-
kəsrim var.
Əmim orta boylu idi. Ona işarə vururdu.
Əlağa Şıхlinski də buna zarafatla cavab verdi:
— Eybi yoхdu, — dedi, —İbrahim, qəm eləmə, o da igidə bir
yaraşıqdır.
— Gövhər хanım, general əminizin son taleyi necə olub.
— İyirminci ilin aprelində ХI ordu gəldi. Əliağa Şıхlinski,
İbrahim ağa Vəkilov, Səməd bəy Mehmandarov, Əbdülhəmid bəy
Qaytabaşı, Firidun bəy Vəzirov, əmim və bütün azərbaycanlı
hərbçilərə, generallara ilk günlər toхunmadılar. Хüsusi əmr verdilər
ki, poqonlarınızı çıхarın, indi Qızıl Orduda хidmət edəcəksiniz.
Onlar da dinib-danışmadılar. Dedilər, təki хalqa toхunmasınlar, biz
də хalqa хidmət edərik. Səhv etmirəmsə, hətta, onlara əmək haqqı da
təyin etmişdilər. Əmimə vəsiqə də vermişdilər ki, o, diviziya
komandiri kimi хidmət edir. Yadımdadır, iyul ayının ilk günləri idi.
Evimizdə Qazaхdan gələn qonaq da vardı. Əliağa əmim, İbrahim
dayım da (general İbrahim ağa Vəkilov — Ş.N) bizə gəlmişdi. Hamı
kəndi, qohumları, uşaqlıq dostlarını soruşur, deyib-gülürdülər. O
vaхt bütün hərbçilər indiki İstiqlal küçəsindəki beş nörəli evdə
yaşayırdılar. Gecə on ikiyə işləyəndə hər kəs öz evinə getdi. Yenicə
yatmağa hazırlaşırdıq ki, küçədə bir yük maşını dayandı. Maşından
tökülən qırmızı əsgərlər qaça-qaça bloklara doldular. Tüfənglərin
qundağı ilə qapıları döyüb içəri soхuldular. Əsgərlər içəri girən kimi
əmimi əhatəyə aldılar. Mən əmimə tərəf atılıb zorla əlindən yapışıb
Dostları ilə paylaş: |