Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
170 qapısının dəstəyindən tutmalı oldum və iĢəyərkən üzümdən necə tər axdığını hiss etdim. Mən xəstə idim, özü də əməlli-baĢlı. Nəhayət, həbsxanaya çatdım, cənub qapısından içəri girib maĢınımı həmiĢəki yerində saxladım və birbaĢa rəisin yanına getdim. Saat təxminən altı olardı. Miss Hannanın kabineti boĢ idi – o, nisbətən məqbul vaxt olan yeddidən tez gəlməzdi, – lakin Mursun kabinetində iĢıq yanırdı; iĢığın yandığını donuq ĢüĢədən görə bilirdim. Etinasızlıqla qapını döydüm və açdım. Belə erkən saatda heç kimi gözləməyən Murs səksənərək baĢını qaldırdı. Özüm də onu belə miskin görkəmdə, üzündə aciz bir ifadə ilə görməmək üçün çox Ģeydən keçərdim. Onun, adətən, səliqə ilə daranmıĢ ağ saçları bu dəfə pəriĢan idi, hərəsi bir tərəfə baxırdı. Kabinetinə girəndə o, əlləri ilə baĢını tutub oturmuĢdu, qızarmıĢ gözlərinin altındakı dəri ĢiĢərək tuluqlanmıĢdı. Məni ən çox pərt edən isə onun oturduğu yerdə tir-tir əsməsi idi. Onu heç vaxt belə görməmiĢdim, elə bil, çox soyuq havada bütün gecəni bayırda gəzib yenicə içəri gəlmiĢdi. – Hal, bağıĢla, səni narahat etmək istəmirdim, mən sonra gələrəm, – deyə kabinetdən çıxmaq istədim. – Yox, – deyə dilləndi. – XahiĢ edirəm getmə, Pol. Qapını bağla və içəri keç. Bir bilsən, indi kiminləsə dərdləĢməyə nə qədər ehtiyacım var! Qapını bağla və içəri keç. Yuxudan durandan ilk dəfə olaraq öz ağrı-acımı yaddan çıxararaq, onun xahiĢini yerinə yetirdim.
www.vivo-book.com
171 – Onun beynində ĢiĢ var, – Murs dedi. – Həkimlər onun baĢını rentgenə salanda, beynində ĢiĢ olduğu məlum olub. Çəkdikləri rentgen Ģəkillərindən də çox razı qalıblar. Həkimlərdən biri mənə dedi ki, bu Ģəkil onların indiyədək çəkdikləri rentgen Ģəkilləri arasında bəlkə də ən yaxĢısıdır. Hə, bir də dedi ki, onlar bu Ģəkilləri Nyu-Enqlandda bir tibbi jurnalda qonorar qarĢılığında dərc etdirmək istəyirlər. Onlar mənə dedilər ki, ĢiĢ limon boydadır və dərinə gedir. Ona görə də onu cərrahiyyə yolu ilə götürmək mümkün olmayacaq. Bir də dedilər ki, onun çox az ömrü qalıb, heç milad bayramınadək yaĢamaz. Mən bunları ona deməmiĢəm. Təsəvvür edə bilmirəm ki, bunu ona necə deyim. Ondan sonra necə yaĢayacağımı da təsəvvür edə bilmirəm. Bunları deyəndən sonra hönkür-hönkür, içini çəkə-çəkə ağlamağa baĢladı. Onun hönkürtüləri, içini çəkməyi məndə həm mərhəmət, həm də bir növ qorxu hissi yaratdı – Hal Murs kimi özünü ən çətin anlarda belə ələ almağı, soyuqqanlılığını qorumağı bacaran insanın birdən-birə belə hala düĢməsinə baxmaq adamı vahiməyə salır. Bir müddət yerimdən tərpənmədən baxdım, sonra ona yaxınlaĢdım və qolumu boynuna doladım. O, suda batan adam kimi hər iki əlini uzadıb məni qucaqladı və üzünü sinəmə dayayıb, ağlamağa davam etdi və deyəsən, bu ona bir qədər yüngüllük gətirdi. Çünki bir qədər sonra özünü ələ alıb, məndən üzr dilədi. Üzr istəyəndə üzümə baxmadı, elə bil, ömrü boyu yaddan çıxara bilməyəcəyi dərəcədə ayıb bir iĢ görmüĢ adam kimi utanırdı. Ġnsan hətta özünü belə bir vəziyyətdə görmüĢ
www.vivo-book.com
172 birisinə nifrət etmək həddinə də çata bilər. Məncə, Mursun vəziyyəti dediyimdən bir qədər yaxĢı idi, lakin mən bura nə üçün gəldiyimi yaddan çıxardım və müzakirə etmək istədiyim iĢ barəsində bir söz belə demədim. Mursun kabinetindən çıxandan sonra öz maĢınıma dönmək əvəzinə “E” blokuna tərəf addımladım. Aspirin təsirini göstərməyə baĢlamıĢdı və qarnımın alt hissəsindəki ağrı asta nəbz döyüntüsü səviyyəsinə enmiĢdi. DüĢündüm ki, bu günü birtəhər yola verə bilərəm; Uortonu kamerasına yerləĢdirərəm, günortadan sonra gedib Hal Mursa bir də baĢ çəkərəm və günün sonunda sabah üçün xəstəlik kağızı alaram. Mənə elə gəlirdi ki, ən pis anlar artıq arxada qalıb, heç təsəvvürümə də gətirə bilməzdim ki, bu gün bizi nələr gözləyirmiĢ.
11 www.vivo-book.com
173 “DüĢündük ki, o, hələ də müayinə zamanı qəbul etdiyi narkotik dərmanların təsiri altındadır”, – Din axĢamtərəfi dedi. Onun səsi alçaqdan, xırıltılı çıxırdı, itin hürməsini xatırladırdı və boynunda tünd- bənövĢəyi qançırlar gözə dəyirdi. DanıĢarkən acı çəkdiyini açıq-aĢkar görə bilirdim, ona görə də bir anlıq ona daha danıĢmaması, baĢ verənləri ürəyinə salmamasını məsləhət görmək istədim, lakin fikrimi dəyiĢdim, çünki bəzən susmağın daha ağrılı olduğunu xatırladım. – Biz hamımız onun narkotik dərmanların təsiri altında olduğunu düĢünürdük, elə deyilmi? Harri Tervilliger bir söz demədən baĢını yırğaladı. Hətta kənarda düĢüncələrə qərq olaraq təkbaĢına oturmuĢ Persi də mənim dediklərimlə razılaĢaraq baĢını yellədi. Brutus mənə tərəf baxdı və baxıĢlarımız bir anlıq toqquĢdu. Biz bunun necə baĢ verdiyi haqqında, demək olar ki, eyni Ģeyləri düĢünürdük. Budur, sən öz həyatını yaĢayırsan, hər Ģeyi yalnız qaydalara görə eləyirsən, lakin buraxdığın bir səhv və – tarap – səma sizin baĢınıza yıxılır. Onlar elə düĢünürdülər ki, o, hələ də narkotik dərmanların təsiri altındadır – əslində, məntiqə uyğun bir fərziyyədir, – lakin onun həqiqətən narkotik dərmanlar qəbul edib-etmədiyi ilə heç kim maraqlanmadı. Mənə elə gəldi ki, Brutusun gözlərində nəsə baĢqa Ģeylər də gördüm: Harri və Din öz səhvlərindən ibrət götürəcəkdilər; xüsusilə də Din, çünki o, çox asanlıqla öz ailəsinin yanına ölmüĢ vəziyyətdə qayıda bilərdi. Persi nəticə çıxarmaz. Persi bəlkə də heç
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|