Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu
/ 313
close meanings in the Compilation Dictionary, under the headings of comparatively
examined.
Key Words:
The Compilation Dictionary, Afyon Emirdag, dialects words.
GĠRĠġ
Afyon yöresi ve ağızları, bu bağlamda Emirdağ Anadolu ağızlarının
sınıflandırılmasında Batı grubu ağızları içerisinde yer almaktadır. Batı
grubunun birinci alt grubuna bağlı EskiĢehir, UĢak, Nallıhan ağızlarıyla
birlikte 2. derecedeki alt gruba girmektedir
1
.
Bu çalıĢmada Afyon‟a bağlı Emirdağ ilçesinde kullanılan mahallî
kelimeler ele alınmaktadır. Emirdağ ve yöresi üzerine en son Fatih Örnekkol
tarafından 2006 yılında yüksek lisans tezi yapılmıĢtır
2
. Türk dili dergisinin
daha önceki bazı sayılarında “Derleme Sözlüğüne Katkılar” baĢlığıyla
yayımlanan makalelerde Anadolu‟nun çeĢitli yörelerinden kısa adı DS olan
halk ağzından söz derleme dergisinde bulunmayan veya farklılık gösteren
mahallî kelimeler tespit edilmiĢtir
3
. GeçmiĢte Emirdağ yöresi ile ilgili yapılan
birkaç çalıĢma dikkat çekmektedir
4
. Daha önce biz de benzer çalıĢmamızda
EskiĢehir‟e bağlı Sivrihisar ilçesinden derlenen mahallî kelimeleri bir araya
getirmiĢtik
5
.
Emirdağ ve yöresi genellikle Türkmen, Karabağlı Türkmen,Yörük,
Muhacir Türk topluluklarının yaĢadığı bir yöredir. Bundan dolayı Emirdağ ve
yöresi, ağız çalıĢmaları bakımından önemli bir yere sahiptir. AraĢtırmamızda
önce Emirdağ‟a yerleĢen Türkmenlerin tarihi üzerinde genel bilgi
verilmektedir. Bundan sonra yöreden derlenen (Türkmen) kelimeler DS‟de
bulunup bulunmamasına göre karĢılıklı olarak incelenmektedir. Bu
1
Leyla Karahan, Anadolu Ağızlarının Sınıflandırılması, TDK Yay. Ankara, 1996, 178 s.
2
Fatih Örnekkol, Emirdağ Ağzı, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
2006 (YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi).
3
ReĢide Gürses, “Türk Dil Kurumunda Yapılan Ağız ÇalıĢmalarına Genel Bir BakıĢ” Türk
Dili, 607, s.175-188.
4
Nuray Açıkgöz, Emirdağ/Kaçarlı Türkmenleri Ağzı, Fırat Üniversitesi, Türk Dili, 1999
((YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi). Adnan Durmaz,
Emirdağ ve Yöresi Ağzı Fonetik Yapısı,
A.Ü. D.T.C.F., Türk Dili, Mezuniyet Tezi; Selahattin Koçar, Emirdağ ve Çevresi Ağızlarının
Fonetik Yapısı, Atatürk Üniversitesi Türk Dili Mezuniyet Tezi, 1989.
5
Can Özgür, “EskiĢehir Yöresi Ağızlarından Derleme Sözlüğüne Katkılar”, TDAYB, C.1,
2004, s.93-98.
314
/ Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu
kelimelerin bazıları DS‟de geçmemektedir. Bazıları ise DS‟de geçmekte, fakat
farklı ve yakın anlamda bulunmaktadır.
EMĠRDAĞ‟A YERLEġEN TÜRKMENLERĠN TARĠHĠ
Emirdağ Türkmenlerinin tarihî belgelerde Ortadoğu‟dan Orta ve Batı
Anadolu‟ya göç eden bir topluluk olduğu belirtilmiĢtir
6
.
Kelime anlamı “az, küçük, zayıf, arının son oğulu” anlamlarına gelen
Cırgın, kayıtlarda Emirdağ‟ın en eski Türkmen yerleĢim yeri olarak olmuĢtur.
Cırgın cemaatinin Muslucalı aĢiretinden olduğu Ģeklinde kayıt düĢülmüĢ olup
Cırgın iskanı Sultan III. Ahmet (1703-1730) döneminde geçmektedir. III.
Ahmet‟in Rakka (bugün Suriye‟de Fırat nehri kıyısındaki bölge) yazdığı
fermanda Boz Ulus Türkmenlerinden Muslucalı Cemaatinden: Çilli, ÖĢilli,
Kaçarlı, Ġncili, Hacı Fakılı, Ceberli Kabileleri Emirdağ‟a yerleĢmiĢtir.
Emirdağ yöresine dört büyük Türkmen aĢireti yerleĢtirilmiĢtir:
Musacalı, Muslucalı, Morcalı, Boynuyoğunlu. Bunlardan Musacalı olanların
bir adı da Üsküdar Evi Türkmeni Ģeklinde geçmektedir. Aynı zamanda
Musacalı aĢireti Yeni Ġl Türkmenlerinin içine girmektedir. Yeni Ġl
Türkmenleri 18. yüzyıla kadar Sivas Divriği bölgesini yaylak, Suriye ve Irak‟ın
kuzeyini kıĢlak olarak kullanan konar-göçer bir cemaattir. Akkoyunlu bakiyesi
Türkmen topluluklarındandır. Bu Türkmen topluluğu Sultan III. Murat‟ın
annesi Nurbanu Valide Sultanın reayası olarak vergilendirilmiĢtir.
Üsküdar‟daki Valide Sultan vakfının arazisinin iĢletilmesi bunlara verilmiĢtir.
Hüdavendigar Salnamesine göre (H.1308, M.1890) Emirdağ‟a
yerleĢen cemaatlerden Musacalı ve Muslucalı cemaatleri olarak Emirdağ
merkez, Suvermez, Ağılcık, Dağılgan, Ekizce, Kuruca, Karaağaç köyleri
gösterilmiĢtir. Yapılan incelemede bu köylerden derlenen kelimeler üzerinde
durulmaktadır.
6
Burada verilen bilgiler için: Ahmet Urfalı, Emirdağ Tarihi I, Kitap Dünyası Yay., Konya,
2011, 447s.; Urfalı, Emirdağ Tarih ve Kültür Atlası, Özkağıtçılık Matbaa, EskiĢehir, 2013,
820s.; Urfalı, Türkmen Destanı Emirdağ, Emirdağ Belediyesi, 2006, 256s.; Halil Erenoğlu,
Emirdağ Yazıları, SBL Yayıncılık, EskiĢehir, 2010, 399s.
Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu
/ 315
DS‟de Bulunmayan Kelimeler
AğırĢık: Eklem
Ağlarçı: Ağlama alıĢkanlığı
Ağsayalı: Hortlak
Ağzıkara: Kötü söz söyleyen, ağzı
bozuk
Akta: ĠğdiĢ
Alaağız: Ara bozan, dedikoducu
Alakalabalık: Amaçsız toplanmıĢ,
insan kalabalığı
Ana dana kalmak: ĢaĢırmak
Arese: Serseri, baĢıboĢ
Ayaağılı: Ay ağılı, Ayın etrafındaki ıĢık
kümesi
Balaöynük: Düğünlerde giyilen süslü
önlük
Bildikli: Ukala
Cınnakçı: Oyun bozucu
Cip ĢaĢamak: ġaĢırmanın son haddi
Cukcuk: Küçük kafalı
Çat yangı: AĢırı sıcaklık
Çinci: Cam
Çotulum: Uzun eĢek oyunu
Dabandan: Düğün oyunu
Dulukbastı: BaĢa takılan bir altın Ģekli
Edeler: Çalgıcı abdallar
Emmemite: Amca çocuğu
Fırağan olmak: Çok kızmak
Fıydırma: Bir Ģeyi uzağa fırlatmak
Gağam: Hasım
Garazor: Güç yapılan iĢ
Garsavurdan: Palavracı, abartılı Ģeyler
anlatan
Gatöğün etmek: Önüne katıp
kovalamak
GoygunlaĢmak: YoğunlaĢmak
Göğdünüklü: Allah karĢılığı bir söz
GuĢguĢ akıllı: Gelgeç akıllı
Harelmek: Farkına varmak
Hıltı çıkmak: Çok yorulmak
Hokurdaklı: Öksürüklü, tıksırıklı, yaĢlı
HoĢurda: Küçük çağlayan, çavlan
Ilgar etmek: Çağırmak
Ġlkme: Yoğurt biriktirme derisi
Kizgin: Gururlanmak, gururlu
Kovulamak: Birisinin arkasından
çekiĢtirerek konuĢmak
Mayan: Rezil
Mirtildemek: Zamanlı zamansız
hareketli olmak
Nurayi: Ġki yüzlü
On on dökmek: Göz yaĢına boğulmak
Onyuz:Sağ taraf
Pırtma: KoĢarken tökezleme
PülüĢlü: Düzensiz, saçıp döken üstü
dökülen, salkım saçak
Sitare: Yıldıza benzeyen bir yayla
bitkisi
Suçukmak: Kendini suçlu hissetmek
Tingozak: Asabi ,çabuk öfkelenen
Tunnaç: Tava
UdküĢüm: AĢırı utanç hissi duymak
UlmuĢ: KorkmuĢ
Ulukütürdü: Bir iĢin ağır tarafının
geçmesi ya da bitmesi
Usulboy: Orantılı vücut
Yel gursak: Hiç laf tutmayan, sır
tutmayan
Yengattan: Yeniden
Yılbırt: Çok hızlı koĢmak
Zivleng: Sinsi yaklaĢan tazı