- 150 -
НАХЧЫВАН ДЮВЛЯТ УНИВЕРСИТ ЕТ И.
ЕЛМИ ЯСЯРЛЯР, 2015, № 3 (68)
NAKHCHIVAN ST AT E UNIVERSIT Y
.
С ЖЫЕНТЫФЫЖ WО РКС , 2015, № 3 (68)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТ ВЕННЫЙ УНИВЕРСИТ ЕТ .
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2015, № 3 (68)
ÇİNARƏ MƏMMƏDOVA
UOT: 615.03
HİPERTONİYADA İSTİFADƏ OLUNAN DƏRMAN (ANTİHİPERTENZİV)
MADDƏLƏRİNİN FARMAKOLOGİYASI
Аçar sözlər: Arterial təzyiq, hipertoniya, antihipertenziv dərman maddələri
Key words: Arterial pressur, hypertension, antihypertensive drugs
Ключевые слова: Артериальное давление, гипертония, антигипертензивные
средство.
Bu qrupdan olan dərman maddələrindən hipertoniya xəstəliyinin müalicə və profilaktikasında
istifadə olunur. Hipertenziya diastolik və sistolik təzyiqin patoloji yüksəlməsi ilə müşahidə olunan
xəstəlikdir. Arterial qan təzyiqi orqanizmin fərdi fizioloji xüsusiyyətlərindən asılıdır. Onun normal
hüdudları cavan kişilərdə 115-125/65-80 mm civə sütunu, cavan qadınlarda isə 110-120/60-75mm
civə sütunu olur. Müxtəlif ölkələrdə insanların 15-30%-i bu xəstəlikdən əziyyət çəkir. 40 yaşdan az
xəstələrdə bu xəstəliyə az hallarda təsadüf edilir. Yaşı 65-dən keçmiş insanların 50%-də bu
xəstəliyə daha çox təsadüf edilir. Xəstəliyi birincili (essensial) və ikincili olmaqla iki qrupa
bölürlər. Essensial hipertoniya zamanı qan təzyiqinin yüksəlməsi bu xəstəliyin əsas və əksər
hallarda yeganə klinik simptomudur. Hipertoniyanin bu forması ümumi xəstəliklərin 95%-ni təşkil
edir. İkincili hipertoniya digər xəstəlik və patoloji proseslər – böyrək xəstəlikləri, hipofiz və
böyrəküstü vəzin şişləri, damarların spazmı və s. nəticəsində əmələ gəlir və ümumi xəstələrin 5%-ni
təşkil edir. Bu zaman qan təzyiqin yüksəlməsi ilə yanaşı digər klinik simptomlarda baş verir.
Nəzərə almaq lazımdır ki daxilə təyin olunan kontraseptik maddələr, siklosporin, eritropoetin və
orqanizmə həddindən artıq mayenin daxil edilməsi kombinasiyalı müalicə tədbirləri də keçici
xarakter daşıyan ikincili hipertenziya törədir.
Arterial qan təzyiqi bilavasitə ürək fəaliyyəti, periferik qan damarlarının tonus və elastikliyi,
qanın ümumi miqdarı, onun elektrolit tərkibi və suvaşqanlığı kimi amillərin qarşılıqlı əlaqə və
vəhdətindən asılıdır.
Hipertoniya xəstəliyinin etiopatogenezi haqqında müxtəlif nəzəriyyə və elmi fikirlər söylənilsə
də, xəstəliyin baş verməsində, neyrohumoral sistemdə gedən dəyişikliklərin nəticəsi kimi damar
tonusunun tənzimi mexanizmlərinin pozulması və buna səbəb olan faktorlar (irsiyyət, stress və s.)
həlledici rol oynayırlar. Buna görə də, hipertoniya xəstəliyi zamanı əsas klinik əlamət kimi
meydana çıxan qan təzyiqinin patoloji yüksəlməsi halının farmakoloji korreksiyasını, məhz bu
fizioloji sistem və proseslərin tənzim mexanizmlərinə təsir göstərməklə törətmək mümkündür.
Bu məqsədlə hazırda istifadə olunan müxtəlif kimyəvi qruplardan olan klassik və müasir dərman
maddələrinin təsnifatı aşağıdakı kimidir:
I.
Neyrotrop maddələr
a) Vazomotor mərkəzləri süstləşdirən preparatlar
Klonidin (Klofelin ), Metidofa (Dopegit), Rilmenidin , Moksonidin
b) Vegetativ ( simpatik) qanqlionları blokada edən maddələr
Benzoheksonium, Pentamin, Hiqronium
c) Simpatolitiklər:
Oktadin, Rezerpin
II. Miotrop maddələr
a) Əsasən arterial damarları genişləndirən maddələr
Hidrolizin (Apressin)
b) Venoz və arterial damarları genişləndirən maddələr
Natrium nitroprussid
- 151 -
c) Kalium kanalı aktivatorları
Minoksidil, Diazoksid
d) Kalsium kanalı blakodorları
Nifedipin, Amilodipin, Isradipin
e) Müxtəlif preparatlar
Dibazol , Magnezium sulfat
III. Renintreangiotenzin sisteminə təsir göstərən maddələr
a) Angitenzin II-in sintezini blokada edən maddələr
Kaptopril, Enalapril, Lizinopril
b) Angiotenzin reseptorlarını blokada edən maddələr
Saralazin, Lozartan
IV. Su -duz mübadiləsinə təsir göstərən maddələr
Hidroxlortiazid, Furosemid, Spironolakton
Neyrotrop təsirli hipotenziv maddələr
Hipertoniya xəstəliyinin müalicəsində bu dərman maddələrindən geniş istifadə olunur. Bu
preparatlar damar tomusunun müxtəlif həlqələrinə təsir göstərməklə, son nəticədə damarları
genişləndirir və arterial qan təzyiqini aşağı salır. Klonidin bu sıranın tipik və klassik nümayəndəsi
hesab olunur. Farmakoloji təsir xüsusiyyətinə görə adrenoreaktiv sistemin aqonisti hesab olunur.
Aparılan elmi nəticələr sübut edir ki, klonidin α-adrenoreseptorların aqonosti olmaqla,
xüsusuən, α
2
yarımtipindən olan reseptor törəmələrə güclü stimuləedici təsir göstərir. Preparatın
sürətlə vena daxilinə yeridilməsi qısa müddətlə pressor effekt-hipertenziya törədir. Pressor effektə
səbəb klonidinin təyini zamanı periferik α
1
postsinaptik adrenorseptorların qısa müddətli
oyanmasıdır.
Klonidinin təsiri daxilə qəbuldan(gündə 3 dəfə 75 mikroqram dozada; istifadə dozası artırılıb
gündə 1,5 mq-a çatdrılır) 1-2 saat sonra başlayır və 6-8 saat davam edir. Orqanizmdən əsasən