Ümidlər və arzular
Yüklə 4,35 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Nəcəfova Zeynəb Ədalət qızı
156 Mərkəzə tuşlandı güllə birbaşa, Silah qaldırırdı qardaş- qardaşa, Başçılar düşmüşdü yaman təlaşa, Bürüdü üstünü tufan xalqımın. Xocalı soyqırım oldu bir səhər, Alındı Fizuli, Laçın, Kəlbəcər, Qubadlı, Zəngilan, Ağdərə, Tərtər, Aldı Qarabağın düşmən xalqımın. Şimalda bir dövlət, cənubda Muğan, Yenə bölünürdü bu Azərbaycan. Təkcə Əliyevə qalmışdı güman, Ölkəsi dağılırdı hər an xalqımın. Yenidən quruldu doğru hökumət Əvvəlcə yox oldu ölkədə nifrət. Dövlətlər içində tanındı dövlət, Çəkildi üstündən yalan xalqımın. Yeni müqavilələr , yeni sazişlər, Siyasi ittifaq hərbi gedişlər. Beləcə yoluna düzəldi işlər, Xeyrinə dəyişdi zaman xalqımın. 157 İlhamla alaraq biz Qarabağı, Sahib! Azad edib ana torpağı, Şuşaya sancılar Vətən bayrağı, Çəkilər üstündən duman xalqımın. 158 Nəcəfova Zeynəb Ədalət qızı 25 avqust 1990-cı ildə Mingəçevir şəhərində anadan olub. 2005-ci il ildən şeir yazmağa başlayıb. 2010-cu ildə “Qəlbimin nuru” adlı ilk kitabı işıq üzü görüb. 2010-cu ildə “Mənim sevgim nəğmələrdir” şeirlər toplusu adlı diski buraxılıb. 2012-ci ildə “Duyğularım” adlı şeirlər toplusundan ibarət diski buraxılıb. 15 şerinə mahnılar bəstələnib. Telekanallarda müxtəlif mövzulara aid proqramlarda iştirak edib, “Kim nə bacarır” yarışmasında 4-cü yeri tutub. 159 Qorxudur məni Ən çətin günümdə çıxdın yoluma Güclü ol söyləyib tutdun əlimi. Sevgiylə baxıram indii həyata, Bu qədər xoşbəxtlik qorxudur məni. Özümü tanıya bilmirəm özüm, Şirin xatirəyə dönür hər günüm. Sevincdən yaşarır inan gözlərim, Bu qədər xoşbəxtlik qorxudur məni. Hər gecə əl açıb uca Tanrıma, Səninçün çox sağ ol deyirəm ona. Məhəbbət yağışı yağır başıma, Bu qədər xoşbəxtlik qorxudur məni. İnasanlar başqa cür görünür mənə, Sağalmaz yara da sağalar demə. Mən qurban olaraq sevgi sözünə, Bu qədər xoşbəxtlik qorxudur məni. Gözüm yox inan ki, dövlətdə-varda, Sağ canla oturum sevgi taxtına. Sağ ol ki, vaxtında çıxdın yoluma, Bu qədər xoşbəxtlik qorxudur məni. 160 Möhtacam Günahsız körpəydim, atıldım çölə, Annam yox, küləklər açdı bələyimi, Kimsəsiz, sevgisiz, dözdüm hər şeyə, İsti bir yuvaya möhtacam indii. Yatağım soyuq Daş, küçələr evim, Neçə il bir xəbər, bir zəng gözlədim. İnanın, mən süd yox, göz yaşı içdim, İsti bir yuvaya möhğacam indii Mən görə bilmədim, xoşbəxt ailəni, Bir yerdə, süfərədə yemək yeməyi. De niyə dünyaya gətirdin məni? İsti bir yuvaya möhtacam indii Qarnın tox yatırsan, isti evində, Heç sual verirsən, özün-özünə. Görəsən öldümü-qaldımı deyə? İsti bir yuvaya möhtacam indi. 161 Sən məni atsan da yenə anamsan, Qoynunda yatmadan, gözdə nurumsan. Bilirəm, dönəssən, sünki anamsan İsti bir yuvaya möhtacam indi. 162 Ürək Bilirəm, çox sevib bağlandın ona, O sənin qədrini biləydi gərək. Oynadı səninlə mələk dounda, Gedənə qal deyib, alçalma ürək! Qoy getsin üzülüb küsmə həyata, Saxlayıb yasını ağlama daha. Getmə yar söyləyib yalvarma ona, Gedənə qall deyib, alçalma ürək! Onsuz da alışdın sən hər zərbəyə, Bu sevgi dərs olsun ürəyim sənə. Sən onsuz dayanıb döyünməsən də Gedənə qal deyib, alçalma ürək! Bilirəm alışıb, şam tək yanmısan, Unuda bilməyib ağlar qalmısan. Sən qoşa yataqda tənha yatmısan Gedənə qal deyib, alçalma ürək! Gedəni yolundan saxlamaa çalış, Xoşbəxt ol söyləyib qismətlə barış. Vəfasız önündə ağlama çalış Gedənə qal deyib, alçalma ürək! 163 Qürur Söylədin ayrılaq, lad oldu dilim, Sənsizlik gözümün önündən keçdi. Nə olar, ayrılma, demədi dilim, Qürurum sevgimin önünə keçdi. Sevgimin qədrini bilmədin, gülüm Qarşımda ağlamaq istəmir gözüm. Getmə, qal söylədi, gizlicə qəlbim, Qürurum sevgimin önünə keçdi. İstədim bir anda sarılım sənə, Söyləyim sevgilim, geri dön mənə. Son anda qürurum qoymadı yenə Qürurum sevgimin önünə keçdi. Sənsizlik bürüdü dörd bir yanımı, Bu sevgi taqətdən salıb canımı. Qaytara bilmədim gedən yarımı Qürurum sevgimin önünə keçdi. Qürurum qoymadı, atım mən addım, Bircə söz bəs idi geri qaytarım. Zeynəbəm, bir anda söndü ocağım Qürurum sevgimin önünə keçdi. Yüklə 4,35 Kb. Dostları ilə paylaş:
|