30
zamanın inkiĢafını, dövrün axarını Səfər onlardan daha yaxĢı
duyur, gözəlliyi daha dərindən yaĢayır. Buna görə də Moskvaya
oxumağa gedəndən sonra da Əbili fikrən kəndlə yaĢayır, kənd
düĢüncələrindən, kənd xatirələrindən ayrıla bilmir; ürəyini bu
kənddə, ―bu dağların arasında, bu yerlərin çiskinliyində-çənində
qoyub gedir‖. Ġnanır ki, ―bundan sonra bütün ömrü boyu nə
edəcəksə, bu yerlərin, bu balaca kəndin sayəsində edəcək‖, baĢa
düĢür ki,‖bütün ömrü boyu bu yerlərə, bu balaca kəndə borclu
olacaq və heç vaxt həmin borcundan çıxa bilməyəcək‖.
Kitabxanaçı: UĢaqlar fikirlərinizi çox bəyəndim. YaxĢı bəs
yazıçının ―BaladadaĢın ikl məhəbbəti‖ əsəri haqqında fikriniz
nədir?
I Oxucu: ―BaladsadaĢın ilk məhəbbəti‖ də Elçin Əfəndiyevin
sevilən əsərlərindəndir. ―BaladadaĢın ilk məhəbbəti‖ hekayəsində
baĢına ―aerodrom‖ kepka qoyub süst bir həyat keçirən və
gözlənilmədən eĢqə düĢən BaladadaĢın qəribə sevgisi verilir.
Səhərdən axĢamacan çöldə oturub Ģumaqədər yonan və ətrafda
baĢ verən hadisələrə tam biganə olan BaladadaĢ Çexovun
qəhrəmanlarını xatırlatsa da orijinal tipdir. Çünki onun süst həyatı
,arabir özünə məlum olmayan cəsarəti ilə ürəyinin lap dərinliyində
qoruyub saxladığı poetik aləm arasında təzad var. Sevdiyi qızı
görmək üçün hıqqana-hıqqana su gətirməyi özünə rəva bilir,
amma qızın niĢanlısı ona həmin suyun müqabilində dəmir
birmanatlığı uzadanda özünü təhqir olunmuĢ hesab edir. Həmin
oğlanın qırmızı ―Moskviç‖inə minib bir neçə kilometr getdiyi
üçün cibində olub qalan üç abbasını oturacağın üstünə atır və
oğlanın nə dediyinin fərqinə varmadan dənizə tərəf gedir.
BaladadaĢın gülməli məhəbbəti, onun key təbiəti və təmiz,
ləyaqətli cavan qəlbi gözümüzün qarĢısında canlanır. BaladadaĢ
bir tərəfdən uĢaqdır, axĢamacan uĢaqlarla oturub-durur, bir
31
tərəfdən, böyükdür, əsgərlikdə olan dostu barədə düĢünür.
Dostuna xəbər göndərir ki, hökmən o da Amur vilayətinə gəlib
orada kursa girəcək. Beləliklə, müəllif uĢaqlıqla gəncliyin
sərhəddində olan BaladadaĢın tam surətini yaradır. Həm Əbili,
həm də BaladadaĢ özlərində kəndin təmizlik və sadəliyini, təbiilik
və adiliyini cəmləĢdirirlər. Ancaq BaladadaĢ sərtdir, xasiyyətində,
davranıĢ və münasibətində bir qədər qeyri-adilik vardır. O, hekayə
boyu inamından dönmür, həyati vəziyyətdən çıxmır, ―Öz bildiyini
atasına da vermir‖. Elçin Əfəndiyev BaladadaĢın psixologiyasını,
hiss və duyğusunu əsərdə məharətlə açır. BaladadaĢ vəzifə və
mövqeyi ilə öyünən , daĢ – qaĢla niĢanlısına xoĢ gəlmək istəyən
bir adama Murada ibrət – nəzakət dərsi verir, onu sarsıdır, ağır
düĢüncəyə aparır.UĢaqlıqla gəncliyin sərhəddində uĢaqların
qəlbində baĢ qaldıran hissləri ifadə etmək üçün müəllif yenə də
rənglərdən istifadə edir. Rənglər hisslərin obrazı kimi özünü
göstərir və əsərin daha canlı olmasını Ģərtləndirir.
Kitabxanaçı: Əziz oxucularımız. Bildiyimiz kimi ―GümüĢü,
narıncı, məxməri‖ hekayəsi də yazıçının uĢaqlara həsr etdiyi
əsərlərindəndir. Gəlin bu hekayə ətrafında diskusiya aparaq.
Hekayədəki rənglər nəyi ifadə edir? Əsərin qəhrəmanı haqqında
fikirləriniz. Bu əsərin ―Bu dünyadan qatarlar gedər‖ hekayəsi ilə
bənzərliyi nədədir?
I Oxucu: ―GümüĢü, narıncı, məxməri‖ hekayəsinin qəhrəmanı
Allahverdi uĢaqlıqla gəncliyin sərhəddində özünə də məlum
olmayan hisslər keçirir. Çox sonralar ona məlum olur ki, bu
hisslər Sədəf adlı qızı sevməsi ilə bağlıdır. Lakin müəllif bu
hissləri mürgülü, yarıyuxulu uĢaqlıq dünyasının qurtarması kimi
verir və onun rəng çalarlarını tapır. Allahverdi ilk eĢqə düĢən
gündən rəngli yuxular görür. Bu yuxular gümüĢü, məxməri və
narıncı rənglərlə doludur. Rəng obrazları Elçin Əfəndiyevin
32
realist – romantik hekayələrində xüsusi bir xətt kimi nəzəri cəlb
edir. Yazıçı hər bir rəngin ifadə etdiyi hissi vermək üçün məlum
yolla getmir, özü yeni yollar axtarır və hər dəfə məqsədinə uyğun
Ģəkildə ondan istifadə edir. Məsələn ‖ Bu dünyadan qatarlar
keçər‖ hekayəsində sevinc hissilərini əks edən çəhrayı rənglə
mənfi obraz yaradanda biz görürük ki, yazıçı rənglərin ifadə etdiyi
təbii hissilərdən asılı qalmır, özü rənglərə təzə məna verir və bizi
həmin mənaya inandıra bilir. ―GümüĢü, məxməri, narıncı‖
hekayəsində də rənglərin ifadə etdiyi təbii hisslər yazıçı üçün əsas
olmur. Müəllif Allahverdinin qəlbində bir – birinə qarıĢan sevgi,
qürrə, xudbinlik kimi hisslərin hamısını rənglər Ģəklində görə
bilir. Elçin Əfəndiyevin hekayələrində ilk baxıĢda əhəmiyyətli
olmayan detallar həlledici rol oynaya bilir, qəhrəmanın özünə
məlum olmayan hisslərinin ifadəçisinə çevrilə bilir.
II Oxucu: ―GümüĢü, narıncı, məxməri‖ hekayəsinin qəhrəmanı
Allahverdi uĢaqlıq həyatının yuxulu günlərini keçirdir. Hətta
yoldaĢı Sədəfin sevgi məktubu da Allahverdinin mürgülü
hissilərini oyada bilməyib. Müəllif burada belə bir fikir söyləyir
ki, gəncliyin ilk oyanıĢ çağlarında onun mürgülü həyatını pozmaq
üçün bir təkan olmalıdır. Bəli, Allahverdi Sədəfin ona yazdığı
sevgi
məktubunu
qətiyyən
qiymətləndirə
bilmir.
Lakin
kinooperatorun Sədəfi kinoya çəkmək istəməsi, bu barədə kənddə
gedən söz-söhbətlər Allahverdini yuxulu uĢaqlıq günlərindən
ayırır. Bu təkan onu uĢaqlıqdan gəncliyə keçməsinə kömək edir.
Allahverdi Sədəfə yenidən baxa bilir və qızı sevdiyini yalnız bu
hadisədən sonra özü üçün aydınlaĢdırır.
Sonda kitabxanaçı diskussiyanı yekunlaşdırarkən Elçin
Əfəndiyevin əsərlərinə konkret şəkildə fikrini bildirir:
Dostları ilə paylaş: |