104
Anaya da yetdi axır bu xəbər,
Nələr düĢünmədi o yazıq, nələr?!
Özünü göstərib anasına Ģən,
ġam tək əriyirdi oğlan dərdindən.
Bir axĢam oğlunu görüb pəriĢan,
Ananın beyninə sanki vurdu qan;
Divardan xəncəri çəkib, qopardı
Özü öz əliylə köksünü yardı.
Dedi: - Ürəyimi götür al, oğlum,
Gözümün iĢığı, xoĢbəxt ol, oğlum!
Apar ürəyimi ver sevgilinə,
Qoy o zamin olsun xoĢbəxtliyinə.
Oğlan nalə çəkdi: - Nə etdin, ana?
Məni qəm odunda əritdin, ana!
Oğlan titrəyirdi incə tel kimi,
Göz yaĢı axırdı coĢqun sel kimi.
Ürək dilə gəldi, dedi: - Can bala,
Ay qeyrətli bala, mehriban bala!
Apar niĢanlına, xahiĢ edirəm,
Əgər aparmasan, özüm gedirəm.
Oğlandan bir cavab almayıb ürək,
Qanı axa-axa yola düzəldi.
Qohumu evinə gedib çatan tək,
Qapıda o qızla üz-üzə gəldi.
Dedi: - ĠstəmiĢdin, gəlmiĢəm özüm,
Ancaq sənə vardır bir neçə sözüm.
Unutma, ay qızım, bir vaxt gələcək
Sənin də gəlinin doğma balandan,
Həyatına iĢıq, qüvvət olandan
105
Sənin ürəyini tələb edəcək.
Göz ol sən oğluma, qıyma sən ona,
Vəfalı yoldaĢ ol, həm də ki, ana.
Bax onda dünyadan rahat gedərəm,
Sənə öz qanımı halal edərəm.
Gəlin vahimədən tir-tir əsirdi,
Sözlər xəncər olub onu kəsirdi.
O, aldı ürəyi dərhal əlinə,
Qaçaraq üz tutdu oğlan evinə.
Oğlan onu görcək qəzəbdən yandı,
Sanki damarlarda qanı dayandı.
Ana ürəyini qız asta-asta
Ananın köksündə qoydu yerinə.
BaĢını söykəyib sinəsi üstə,
Əllərini aldı öz əllərinə.
Gözlərindən axdı yaĢ, gilə-gilə,
Ana gözün açdı, gələrək dilə:
- Ağlama ay qızım, daha ağlama,
Yaralı qəlbimi bəsdir, dağlama.
Qız qucub ananın öpdü üzündən,
Böyük bir məhəbbət aldı gözündən.
Dedi: - Əziz ana, ürək deyəndə,
Səndən səxavəti istəmiĢəm mən.
Oğluna məhəbbət böyükdür səndə,
Mənə məhəbbəti istəmiĢəm mən.
Taleyim həyatın yeni yolunda
Qınama, anacan, sən öz gəlinini;
Ġstədim sınayım sənin oğlunda
Sənə məhəbbətin möhkəmliyini.
106
Doğma anasını sevməyən bir kəs,
Özgə birisini heç sevə bilməz!
Ana dedi: - Qızım, məhəbbətimi
Sizin ikinizə bütöv verirəm.
Məhəbbət bölünsə var ola bilməz,
Səni balam kimi doğma bilirəm.
...Belə nəql edirlər, bu kiçik evdə
Qurulub o zaman gözəl ailə.
Gəlinlə qaynana mehribanlığı,
Əsrləri aĢıb, düĢübdür dilə.
Bəli məhəbbətin qanadı qoĢa,
Bilsin sevən qızlar, sevən oğlanlar;
XoĢbəxt tale ilə verib baĢ-baĢa
Ana məhəbbətin uca tutanlar...
1982
107
GÖRÜŞ
II dünya savaşında qəhrəmancasına
həlak olmuş dostum Hacı Həmdullanın
atası X.Zahirovun əziz xatirəsinə
22 iyun, qırx birinci il,
Aparan Ģadlığı, həm sevinci, il.
Yay fəsli olsa da, o yay deyildi,
O insan ömrünün xəzan çağıydı.
Neçə ömür bitdi, qamət əyildi,
Hələ neçə arzu, istək sağıydı.
Bax, o gün çinarın vaxtsız töküldü
Ərsəyə çatmamıĢ neçə yarpağı;
Cavan gəlinlərin qəddi büküldü,
Nənəm peĢə etdi hey ağlamağı.
Bax o gün GünəĢ də bərk yandırırdı,
Havanın qoxusu dəyiĢdi tamam.
Neçə ürək sındı, ümid qırıldı,
Neçə ürəklərdə qaldı arzu, kam.
Bax, o gün səmtini dəyiĢdi külək,
Yerdən göyə qalxan ahu-nalədən;
Ġntiqam hissiylə alıĢdı ürək,
(Bunu anlamadı cəlladlar nədən?...)
Bax, o gün gəlinlər toy yaylığıyla,
Sildilər tökülən göz yaĢlarını.
DöyüĢə yollandı qoca babalar
Xəlvət azaldaraq öz yaĢlarını.
108
Bax, o gün dəhĢətdən ağ göyərçin də,
Lap dərbədər düĢdü öz yuvasından
Zəhərli bir barıt qoxusu gəldi,
Kurort yerlərinin saf havasından.
O günün dəhĢətin duymayan varsa,
O da beĢikdəki körpələr idi
Ġyirmi iki iyun, qırx birinci il.
Ġxtiyar olsaydı əyər əlimdə
Deyərdim: Ey tarix bu günü, ili
Sən öz ayağından tamamilə sil!
Bəlkə də lazımdır onu saxlamaq,
BəĢər tarixində bir ibrət kimi.
Bəlkə də lazımdır onu saxlamaq,
Dünəndən bu günə bir qiymət kimi.
* * *
O gün tamam oldu cəmi beĢ ayı,
Nisəylə Xəlilin böyük toyunun.
Arzu istəklərin yox idi sayı,
Bilmək olurmu heç tale oyunun?!
Xəlil müəllimdi, bir kənd müəllimi,
Məqsədi kəndinə ziya paylamaq;
Nisə kolxozçuydu, adi kolxozçu,
Zəhmətdən bilməzdi heç vaxt yorulmaq.
Könüllü olaraq, əziz oxucum,
Qələm silah ilə əvəz olundu.
Ziyalı müəllim yaxĢı bilirdi,
Ədalət onundu, haqq da onundu.
109
Ayrılıq zamanı dedi: Əzizim,
Çoxlu arzumuz var, bilirsən, bizim
Hələlik saxlayaq bu arzuları,
Əridək ömürdən bu buzu, qarı.
Bu gün ürəyimdə bircə arzum var,
Gərəkdir məhv olsun alçaq yağılıar.
Sənə tapĢırıram özünü qoru,
Qırarıq faĢizmin qurduğı toru.
Bir də ki, əzizim əgər bacarsan,
Oğlum olsa, adın Həmid qoyarsan.
Əlvida demədi nə ər, nə arvad
Nisənin qəlbində qopdu bir fəryad...
* * *
Ukrayna torpağı, qardaĢ diyarı,
Mənə də əzizsən, öz canım kimi.
FaĢist qəlpəsindən yaralanmısan,
QardaĢ qanı axıb, öz qanın kimi.
Bilsən neçə oğul sənin yolunda
Öz canından keçib, Ģəhid olubdur?!
Ġgid yarasından xəbər tutunca,
Nənəmin gözləri yaĢla dolubdur.
Ukrayna, əsirdir Azov Ģəhəri,
DüĢmən ayaq altda qoyubdur onu.
Bu günlər çox ağır döyüĢlər gedir,
Ġnsan qəzəbinin heç yoxdur sonu.
Ordu qərərgahı... Serjant Zahirov
Yeni tapĢırığı alır o burda.
Dostları ilə paylaş: |