Varolmanэn Dayanэlmaz Hafifliрi
Yüklə 1,43 Mb.
|
| :::::::::::::::::
8 Tereza aracılıрıyla Beethoven'i tanıyıp sevmişti gerçi ama, Tomas müzik konusunda çok fazla bir şey bilmiyordu; onun Beethoven'in ünlü 'Muss es sein? Es muss sein!' motifinin ardında yatan gerçek olayı bildiрinden kuşkuluyum. Olay şöyle: Dembscher diye birinin Beethoven'e elli florin borcu vardır. Sürekli olarak para sıkıntısı içinde yaşayan besteci Dembscher'e kendisine olan borcunu hatırlattıрında adam yaslı bir iç çekişiyle "Muss es sein?" (Şart mı?) der. Beethoven gürültülü bir kahkaha atarak "Es muss sein!" (Şart!) diye cevap verir ve bu sözcüklerle onlara eşlik eden ezgiyi bir yere not eder. Bu gerçekçi motif üzerine dört ses için bir kanon yazar; üç ses "Es muss sein, es muss sein, ja, ja, ja, ja!" diye söylerken dördüncü ses 'Heraus mit dem Beutel!" (Çıkar keseyi!) diyerek araya girer. Bir yıl sonra, aynı motif Beethoven'in opus 135 son kuartetinin dördüncü muvmanının temelini oluşturacaktır. Beethoven, Dembscher'in kesesini unutalı çok olmuştur. 'Es muss sein!' cümlesi çok daha ciddi bir tını taşımaktadır artık; doрrudan doрruya 'yazgı'nın aрzından çıkmaktadır şimdi bu sözler. Kant'ın anadilinde, gereрince vurgulanarak söylendiрinde 'günaydın' sözcüрü bile metafizik bir sav kılıрına bürünebilir. Almanca aрır sözcüklerle dolu bir dildir. 'Es muss sein!' şaka olmaktan çıkmıştır; "der schwer gefasste Entschluss" (zor ya da aрır karar) olmuştur. Demek ki Beethoven muzip bir esini ciddi bir kuartete, bir şakayı metafizik bir gerçeрe dönüştürmüştü. Hafifin aрırlaşması ya da Parmenides'in sözcükleriyle söylersek olumlunun olumsuza, artının eksiye çevrilmesidir bu. Ama ne gariptir ki bu dönüşüm pek de şaşırtamaz bizi. Oysa Beethoven, kuartetinin ciddiyetini Dembscher'in kesesiyle ilgiIi dört sesli şakacı bir kanona dönüştürseydi, asıl o zaman şaşırır, sersemlerdik. Öte yandan öyle yapsa, Parmenides ruhuna ters düşmemiş olur, aрırı hafifletmiş, yani olumsuzu olumluya, eksiyi artıya dönüştürmüş olurdu. Önce (bitmemiş bir taslak olarak) o büyük metafizik gerçek, sonra (bitmiş bir başyapıt halinde) -şakaların en hafifi, en sıradanı! Ama Parmenides'in düşündüрü gibi düşünmeyi unuttuk çoktandır.
saldırgan, aрırbaşlı "Es muss sein!" çaрrısından gizli gizli rahatsız oluyor ve Parmenides ruhunu izleyerek aрırı hafife dönüştürmeye yönelik derin bir istek barındırıyordu içinde. Hayatının bir noktasında ilk karısıyla oрlundan tümüyle koptuрunu, ana-babası onunla bütün ilişkilerini kestiklerinde derin bir soluk alarak rahatladıрını unutmayın. Bütün bunların temelinde, kendi kendini Tomas'ın aрır görevi, Tomas'ın "Es muss sein!"ı olarak duyuran şeyi geri çevirmeye yönelik aceleci ve pek de akılcı sayılamayacak bir adımı atma isteрinden başka ne yatabilir?
bir "Es muss sein!"ı: Hekimliрe duyduрu sevginin "Es muss sein!"ı ise içseldi. Daha da kötüydü bu. Içsel buyruklar çok daha güçlüdür ve bu yüzden de başkaldırmaya daha çok kışkırtır insanları.
ne gizli olduрuna bakmak demektir. Belki de Tomas'ı cerrah olmaya götüren, "Es muss sein!"ın öte yanında gizlenenin ne olduрunu öрrenme arzusuydu; başka bir deyişle, kişi, bir zamanlar kendisine görev bellediрi şeyleri reddettiрinde hayattan geriye kalan şeyi. Prag'ın bütün vitrin camlarıyla sergi vitrinlerinin temizliрinden sorumlu olan iyi huylu kadıncaрızın yanına çıktıрı ve olanca somut ve kaçınılmaz gerçekliрi içinde kararının sonucuyla yüzyüze geldiрi gün, şok geçirdi Tomas. Yeni işinin ilk birkaç günü pençesinden kurtulamadıрı bir şok. Ama yeni yaşamının şaşırtıcı garipliрinden kurtulduрunda (bir haftasını aldı bu) birdenbire yalnızca upuzun bir tatile çıkmış olduрunu anladı. Işte kalkmış umurunda bile olmayan işleri yapıyor, bir yandan da bu durumun keyfini çıkarıyordu. Artık insanları (hep acıdıрı insanları) içsel bir "Es muss sein!"ın zorlamasına uymadan bir iş üstlendiklerinde mutlu eden, sonra da evlerine döndüklerinde bu işi akıllarından silip atmaya götüren şeyin ne olduрunu anlıyordu. O mutluluk verici kayıtsızlıрı ilk defa olarak duyuyordu içinde. Ameliyat masasında bir şeyler ters gitmişse, o gece üzüntülü olur, gözüne uyku girmezdi. Kadınları bile çekmezdi canı. Mesleрinin "Es muss sein!"ı bir vampir gibi emmiş durmuştu kanını. Şimdiyse elinde fırça ve sırıkla Prag sokaklarını arşınlıyor, kendini on yaş genç hissediyordu. Bütün tezgahtar kızlar onu 'doktor' diye çaрırıyor (Prag'ın fısıltı telgrafı her zamankinden de iyi işliyordu), soрuk algınlıkları, sırt aрrıları, düzensiz adet görmeleri hakkında öрüdünü soruyorlardı. Onun camı suyla ıslatıp fırçasını sırıрın ucuna taktıktan sonra camı yıkamaya girişmesini seyrederken neredeyse utanıyorlardı. Dükkanda müşterilerini yalnız bırakıp çıkabilseler, sırıрı elinden kaptıkları gibi camı onun yerine sileceklerine kuşku yoktu. Tomas çoрunlukla büyük maрazalar tarafından çaрrılıyordu, ama patronu onu özel müşterilere de gönderiyordu. Insanlar, Çek aydınlarının kitle halinde kovuşturmaya uрramalarına hala bir dayanışma sarhoşluрu içinde tepki gösteriyorlardı; onun için de eski hastaları, Tomas'ın aç kalmamak için cam sildiрini duyduklarında telefon edip ad vererek onu istetiyorlardı. Sonra onu bir şişe şampanya ya da erik rakısıyla karşılıyor, sipariş fişine on üç cam sildiрini yazıp imzalıyor, sonra da bir yandan saрlıрına içerek iki saat çene çalıyorlardı. Tomas bir sonraki ev ya da dükkana keyfi gıcır yollanıyordu. Rus görevlilerinin aileleri ülkenin dört bir yanına yerleşir, radyolardan işinden kovulan radyocuların yerini alan polis memurlarının okudukları uрursuz haberler yankılanırken, Tomas bir eрlentiden ötekine giden biri gibi, Prag sokaklarında bir bardak şaraptan ötekine sürtüp duruyordu. Tomas'ın şahane tatiliydi bu. Bekarlık günlerine geri dönmüştü. Tereza birdenbire çıkmıştı hayatından. Onu sadece gece geç saatte bardaki işinden döndüрünde, uyku sersemi görüyordu; sabahları ise uyku sersemi olmak sırası Tereza'ya geliyor, Tomas işine yetişmek için acele ediyordu. Her iş günü kendine ait on altı saati vardı, beklenmedik bir özgürlük. Ve özgürlük Tomas'ın ilk gençliрinden bu yana 'kadın' demekti.
soruyu geçiştirmeye çalışır, eрer çok sıkıştırırlarsa "Eh, aşaрı yukarı iki yüz," diye cevap verirdi. Aralarında kıskanç olanları onu abartmakla suçlarlardı. "Bu o kadar da çok deрil," derdi kendini savunmak üzere. "Yirmi beş yıldır içli dışlıyım kadınlarla, iki yüzü yirmi beşe bölün, yılda sekiz kadın falan çıkar. Bu da o kadar çok sayılmaz, öyle deрil mi?"
getirmişti. Bu durumun beraberinde getirdiрi organizasyon zorluklarından dolayı, erotik etkinliklerini dar bir zaman parçasına (ameliyat odasıyla ev arası) sıрdırmak zorunda kalmıştı; bu da, çok yoрun bir biçimde kullanılmasına karşın (daрlı bir çiftçinin küçük topraрının her bir karışını sonuna kadar sürmesi gibi), durduk yerde kendisine armaрan ediliveren şu on altı saatle karşılaştırıldıрında solda sıfır sayılırdı. (On altı saat diyorum, çünkü pencere silmekle geçirdiрi sekiz saat yeni tezgahtar kızlar, ev kadınları ve kadın memurlarla doluyor, bunlardan her biri de erotik ilişki potansiyeli taşıyordu.) Onlarda ne arıyordu Tomas? Onu onlara çeken neydi? Sevişmek aynı şeyin sonsuz tekrarından başka bir şey deрil midir sonuç olarak?
her zaman her sevişmede vardır. Bir kadını giyinik olarak gördüрünde, elbette çıplak olarak neye benzeyeceрini aşaрı yukarı düşleyebiliyordu (hekimlik deneyimi aşıklık deneyimini tamamlıyordu burada), ama düşüncenin yaklaşıklıрı ile gerçeрin kesinliрi arasında düşlenemez olanın yarattıрı küçük bir boşluk vardı ve onun bir türlü peşini bırakmayan da bu boşluktu. Hem sonra, düşlenemeyenin arayışı çıplaklıрın ortaya serdikleriyle sınırlı deрildir; daha da ötesi vardır: Soyunurken nasıl davranacak? Erkek onunla sevişirken neler söyleyecek? Iniltileri nasıl çıkacak? Orgazm anında yüzü nasıl bir biçim alacak! 'Ben'de özgün ve benzersiz olan şey, bir kişide düşlenemeyen ne varsa onun içine gizlenir. Düşleyebildiklerimiz herkesin başkaları gibi yaptıрı şeyler, insanların ortak yanlarıdır ancak. Bireysel 'ben' alelade olandan farklı olan, yani önceden tahmin edilip kestirilemeyen, peçesini, örtüsünü sıyırıp açmak, fethetmek gereken şeydir. Hekimlik çalışmalarının son on yılını sırf insan beyni üzerinde yoрunlaştıran Tomas, 'ben'ini ele geçirmekten daha zor bir şey olmadıрını biliyordu. Hitler'le Einstein ya da Brejnev'le Soljenitzin arasındaki benzerlikler ayrılıklardan fazladır. Sayılarla söylersek, dokuz yüz doksan dokuz bin dokuz yüz doksan dokuz oranında benzerliрe karşın milyonda bir benzeşmezlik vardır.
arzusu bir saplantı halindeydi; bu milyonda biri saplantısının çekirdeрi olarak görüyordu. Saplantısı kadınlar deрildi; onların her birindeki o düşleme sıрmayan parçaydı; başka bir deyişle bir kadını hemcinslerine benzemez yapan o milyonda birin kendisiydi. (Işte belki burada da cerrahlık tutkusu ile kadınlara olan tutkusu birleşiyordu. Sevgilileriyle birlikte olduрunda bile, o hayali neşteri elinden bırakamıyordu bir türlü. Onların içinde, ta derinde yatan bir şeye sahip olmak istediрi için, onları yarıp açmak gereрini duyuyordu.)
deрil de cinsellikte aradıрını sorabiliriz. Aynı şeyi, diyelim ki, bir kadının yürüyüş biçiminde, mutfakla ilgili kaprislerinde ya da sanatsal zevkinde neden bulamıyordu? Kuşkusuz, o milyonda bir benzeşmezlik insan varlıрının her alanında vardır, ama cinselliрin dışındaki bütün alanlarda gözönündedir, bu nedenle de birinin bulup çıkarmasına, neştere gerek duymaz. Kadının biri peyniri yemeрin sonunda yemekten hoşlanır, bir başkası karnıbahardan nefret eder ve böylelikle her biri kendi özgünlüрünü ortaya koymuş olur. Ama gene de, kendi konu dışılıрını, alakasızlıрını sergileyen bir özgünlüktür ve kendisine pek aldırmamamız, kendisinden deрerli bir şeyler beklemememiz konusunda uyarır bizi.
bir benzeşmezlik, çünkü uluorta görülemeyeceрi için, fethedilmesi, ele geçirilmesi gerekir. Daha elli yıl öncesine kadar, bu ele geçirme biçimi epey zaman (haftalar, hatta aylar!) alır ve ele geçirilen nesnenin deрeri ele geçirmeye harcanan zamanla oranlı olurdu. Ele geçirmeye harcanan zamanın çok daha kısaltıldıрı günümüzde bile, cinsellik bir kadının 'ben'inin gizini içinde tutan bir kasa olmayı sürdürüyor sanki. Demek ki Tomas'ı kadınların peşi sıra sürükleyen, zevke duyulan istek (zevk fazladan gelen bir şey, işin cabasıydı) deрil, dünyayı sahiplenme (uzanmış yatan dünyanın bedenini neşteriyle yarıp açmak) isteрiydi. ::::::::::::::::: 10 Çok sayıda kadının peşinde koşan erkekleri rahatlıkla iki kategoriye ayırabiliriz. Bazıları bütün kadınlarda kendi öznel ve deрişmez kadın düşlerinin gerçekleşmesini beklerler. Ötekiler ise nesnel kadın dünyasının sonsuz çeşitliliрini ele geçirme isteрiyle davranırlar.
kendileri, kendi idealleridir ve bir ideal tanımsal olarak hiçbir zaman bulunamayacak bir şey olduрuna göre, tekrar tekrar hayal kırıklıрına uрrarlar. Onları kadından kadına sürükleyen şey, kararsızlıklarına bir tür romantik özür saрlar, öyle ki birçok duygusal kadın onların bu gemi azıya almış çapkınlıklarında dokunaklı bir yan bulur.
bir dokunaklı yan görmezler; erkek, kadınlara öznel bir ideal yansıtmaz ve onun için her şey ilginç olduрundan, hiçbir şey hayal kırıklıрına uрratamaz. Bu hayal kırıklıрına uрrayamama özelliрinde rezilce bir yan vardır. Epik çapkının saplantısında kefaret yanının (hayal kırıklıрı yoluyla ödenen kefaret) eksik olması insanların gözüne batar.
bir sevgiliyi ötekinden ayıranın ne olduрunu görmeyiz bile. Dostları sürekli olarak onun sevgililerini birbiriyle karıştırıp, aynı adla çaрırarak yanlış anlamalara neden olurlar. Bilginin peşinde olan epik çapkınlıklar ise (elbette, Tomas onların safında yeralıyordu) çarçabuk bıktıkları alışılmış kadın güzelliрinden yüz çevirirler ve kaçınılmaz olarak birer garabet koleksiyoncusu olup çıkarlar. Bunun farkındadırlar ve biraz da utanırlar bu durumdan; öyle ki dostlarını zor durumda bırakmamak için, sevgilileriyle insan içine çıkmaktan kaçınırlar.
onu yeni bir müşteriye yolladılar. Kadının garip görünüşü hemen dikkatini çekti Tomas'ın. Garip ama aynı zamanda da ölçülü, çok göze batmamaya çalışan, hoş bir sıradanlıрın sınırları içinde kalan (Tomas'ın garabetlere duyduрu çekim, Fellini'nin ucubelere duyduрu çekimle hiçbir ortak yan taşımıyordu) bir görünüşü vardı; çok uzun boylu, Tomas'tan da epeyce uzun boyluydu ve güzel denemeyecek kadar alışılmamış (güzel diyecek olsa hemen karşı çıkardı arkadaşları!) bir yüzde zarif ve upuzun bir burun taşıyordu, ama gene de bu yüzün (en azından Tomas'ın gözünde) çekici olmadıрı söylenemezdi. Pantolon ve beyaz bir bluz giymişti ve zürafa, leylek ve hassas delikanlı karışımı garip bir yaratıktı.
uzun, dikkatli, soran gözlerini dikip baktı. "Girin içeri, doktor," dedi.
bozuntuya vermedi ve sordu: "Nerede su bulabilirim?" Banyo kapısını açtı kadın. Tomas bir lavabo, küvet ve klozet gördü; banyo, lavabo ve klozetin her birinin önüne küçük pembe kilimler serilmişti.
kırıştı ve söylediрi her şey alayla, gizli mesajlarla dolup taşmaya başladı sanki.
yapabilirsiniz burada." "Yıkanabilir miyim?" diye sordu Tomas. "Yıkanmaktan hoşlanır mısınız?" diye sordu kadın. Tomas kovasını sıcak suyla doldurup oturma odasına geçti. "Nereden başlamamı isterdiniz?" "Size kalmış," dedi kadın omuzlarını silkerek. "Öteki odaların pencerelerini de görebilir miyim?" "Çevreye bir gözatmak istiyorsunuz, öyle mi?" Gülümseyişiyle, cam silme işine kendisini şu kadarcık ilgilendirmeyen bir kapris gözüyle baktıрını belli etmek ister gibiydi.
iki yatak ve duvarda gurup vakti kayınaрaçlarını gösteren bir tablo vardı bu odada.
ve iki bardak durduрunu gördü. "Şu büyük işe girişmeden önce, güç toplamak için bir şeyler içmeye ne dersiniz?"
ve masanın başına oturdu. "Herkesin nasıl yaşadıрını görmek ilginç olmalı," dedi kadın. "Eh, fena deрil," dedi Tomas. "Evde tek başlarına sizin yolunuzu gözleyen bütün o ev kadınları..." "Büyükannelerle kaynanalar demek istiyorsunuz herhalde." "Asıl işinizi özlemiyor musunuz hiç?" "Söylesenize, asıl işimin ne olduрunu nereden biliyorsunuz?" "Patronunuz sizinle övünmeye bayılıyor," dedi leylek kadın. "Hala mı?" dedi Tomas şaşkınlıkla. "Telefonda cam silecek birini istediрimde, sizi isteyip istemediрimi sordu. Hastanedeki işinden kovulan ünlü bir cerrah olduрunuzu söyledi. Eh, bu da benim ilgimi çekti tabii."
istiyorsunuz?" Kadın sayesinde, konuşmaları başından beri bir oynaşma gibi gelişiyordu. Söylediрi hiçbir şeyin dışardaki dünyayla bir ilgisi yoktu; her şey içeriye, kendilerine doрru çevrilmişti. Üstelik söylediklerinin hepsi öylesine açık seçik bir biçimde kendisi ve Tomas'la ilgiliydi ki, sözü dokunmayla tamamlamaktan daha kolay bir şey olamazdı. Böylece; Tomas kadına kısılan gözlerinden sözederken o gözleri okşadı, kadın da aynı şeyi yaptı. Anlık bir tepki deрildi bu; sanki özellikle, bilerek 'benim yaptıрımı yap' türü bir oyun kuruyordu kadın. Oldukları yerde yüzyüze oturup, elleriyle birbirlerinin bedenlerini okşadılar böylece.
Tomas onun ne kadar ciddi olduрunu kestiremiyordu. Bütün bunlar olup biterken epey zaman geçmişti. On dakika sonra bir sonraki müşteride olması gerektiрi için kalktı, gitmesi gerektiрini söyledi kadına.
dedi.
"Suç bende." Ardından yumuşak, masum bir sesle, aрır aрır: "Anlaşılan sizi bir kere daha isteteceрim, gelip benim yüzümden yarım bıraktıрınız işi bitireceksiniz," dedi.
sanki ondan bir iyilik yapmasını istercesine, "Ver onu bana. Lütfen, olmaz mı?" dedi kadın. Sonra tekrar gözlerini kıstı ve ekledi, "Hem ben vermiyorum ki parasını, kocam veriyor. Bu para da sana ödenmiyor zaten, devlete ödeniyor. Bu alışverişin ikimizle de bir ilgisi yok." ::::::::::::::::: 11 Zürafayla leyleрe benzeyen kadının garip asimetrisi Tomas'ın belleрini gıdıklamaya devam etti; oynaşmayla sallapatiliрin karışımı; alaylı bir gülümsemeyle süslenmiş son derece gerçek bir cinsel arzu; apartman dairesinin bayaрı tutuculuрu ve sahibesinin özgünlüрü. Sevişirlerken neye benzeyecekti acaba? Ne kadar uрraştıysa da gözünün önüne getiremedi. Günlerce bundan başka bir şey düşünmedi.
gene masanın üzerinde durmakta olduрunu gördü. Bu kez her şey tıkır tıkır işledi. Çok geçmeden yatak odasında (güneşin kayın ormanı üzerinde batmakta olduрu yatak odasında) ayakta durmuş öpüşüyorlardı. Ama Tomas kadına her zamanki 'Soyun!' komutunu verdiрinde, kadın sadece boyun eрmemekle kalmadı, 'Hayır, önce sen!' diyerek bir karşı komut da verdi. Böyle bir karşılıрa alışkın olmadıрı için biraz afalladı Tomas. Kadın pantolonunun önünü açmaya girişti. Birkaç kere daha 'Soyun!' komutu verdikten sonra (başarısızlıрı gülünç bir hal alıyordu artık) uzlaşmak zorunda kaldı. Bundan önceki gelişinde kadının koyduрu kurallar ('benim yaptıрımı yap!') uyarınca önce kadın Tomas'ın pantolonunu, sonra Tomas kadının eteрini, kadın Tomas'ın gömleрini, erkek kadının bluzunu çıkarttı, sonunda her ikisi de çırılçıplak kaldılar. Tomas elini kadının nemli cinsel organının üzerine yerleştirdi, sonra parmaklarını kadın bedeninde en çok sevdiрi yer olan anüse doрru kaydırdı. Bu kadınınki alışılmadık biçimde çıkıktı, kalınbarsaрın ucu hafif bir çıkıntı yaparak ele geliyordu. Hekimlerin sfinkter kası olarak adlandırdıkları o büzgülerin en güzelini, onun o güçlü, saрlıklı yuvarlaрını parmaklarıyla okşarken, birden kadının parmaklarını kendi bedeninin aynı noktasında hissetti. Demin de belirttiрim gibi, yaklaşık iki yüz kadınla (buna bir de cam siliciliрi yaptıрı günlerde elden geçirdiрi bir sürü kadını ekleyin) yatmış olsa da kendisinden daha uzun boylu, ona gözlerini kısarak bakan ve kıçını parmaklayan bir kadınla ilk defa karşılaşıyordu işte. Şaşkınlıрını gizlemek üzere, kadını zorla yataрın üzerine attı. Öyle bir aceleyle yapmıştı ki bunu, kadın boş bulundu. Upuzun boyuyla sırtüstü yataрın üzerine düşerken, Tomas kadının yüzündeki kırmızı lekelerin arasında, yitirdiрi dengenin neden olduрu korkulu ifadeyi gördü. Artık kadının üzerinde ayakta duruyordu. Onu dizlerinin altından tutarak kavradı, hafifçe iki yana açılmış bacaklarını havaya kaldırdı. Havada açık duran bu bacaklar, şu anda üzerine doрrultulmuş bir silah karşısında teslim olan bir askerin havaya kalkmış kollarına benziyordu.
-bu ikisi müthiş heyecanlandırdı Tomas'ı. Uzun süre sevişti kadınla. Bir yandan da sürekli olarak kırmızı lekelerle dolu yüzünde o korku dolu ifadeyi arıyordu; o ayaрına çelme takıldıрı için düşen kadın yüzünü; saniyeler önce beynine cinsel heyecan mesajını yollayan o benzersiz ifadeyi. Sevişmenin ardından banyoya yıkanmaya gitti. Kadın arkasından geldi, sabunun nerede olduрu, süngerin nerede olduрu, sıcak suyun hangi musluktan aktıрı hakkında uzun, gereksiz açıklamalarda bulundu. Bu kadar basit konularda böyle uzun açıklamalara girişmesine şaşırdı Tomas. Sonunda kadına her şeyi iyice anladıрını söylemek zorunda kaldı, eliyle işaret ederek kendisini yalnız bırakmasını istedi.
ve küvete işerken (Çek doktorlar arasında çok yaygın olan bir alışkanlık), kadının banyonun kapısı önünde bir aşaрı bir yukarı gezinip durduрu, içeri girmek üzere fırsat kolladıрı duygusuna kapıldı. Suyu kapatıp da apartman dairesi birden sessizleştiрinde, buna gözetlendiрi duygusu da eklendi. Banyo kapısının bir yerinde bir gözetleme deliрi bulunduрuna ve o güzel gözlerin kısılarak kendisini o delikten gözetlediklerine neredeyse emindi.
dondurup saklamaya, o özü kadının benzersizliрini (o milyonda bir benzeşmezliрi) tanımlamaya yarayacak bir kimyasal formül haline getirmeye çalıştı. Sonuç üç verili bir formül oldu:
bir askerin havaya kalkmış kolları. Bunları yeniden gözden geçirirken, dünyanın bir parçasını daha elde etmiş, hayali neşterini eline alıp evrenin sonsuz kanaviçesinden bir parça daha kesip çıkarmış olmanın sevincini Yüklə 1,43 Mb. Dostları ilə paylaş:
|