Video cekilish texnologiyasi cdr
Yüklə 0,99 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Kameraların təkamülü və əsas işığa verilən tələblər
- Birinci mərhələ
- İkinci mərhələ
- Üçüncü mərhələ
- Dördüncü mərhələ
- §12. Maksimal görüntü kontrastı
55 haz nisbətən yüksək göstəriciləri əks etdirir. Belə ölçü üsulu bir az kobud – gözəyarı sayılsa da çox etibarlıdır. Çəkilən obyekt və ya ma teriallar eyni qayıdış əmsalına malikdirsə, düşən işıqdan əks işıqlanma gös təricisi kimi faydalanmaq mümkündür. Bəzi eksponometrlərin dü şən işığı ölçən foto ele men tinin səthi ha mar yox, qa barıq olur və təxminən in san sifətinin formasına bən zəyir. Bu cür eks po no metr lərdən müx təlif səmt lər dən ob yektin üzərinə düşən bü tün işıq se lini ölçmək müm kündür. İşı ğı daha də qiq ölç mək üçün eks po no met ri ka me ranın ye ri nə qoy maq və çə kiliş ob yek tin dən əks etdirilən işığı kamera istiqamətində öl ç mək lazım dır. Belə işıq “qa yı dan işıq” ad lanır. Teleistehsalda eksponometrlərin hər iki növü geniş yayılsa da, daha çox qa yıdan işığı ölçən eksponometrlərdən istifadə olunur. Ən çox da ona görə ki, ka meranın texniki izahatlarında onlar zəruri olan əsas işığın miqdarı çox vaxt dü şən işığın futkandel göstəriciləri ilə ifadə edilir.
Normal iş üçün zəruri işıq miqdarı baxımından televiziya (video) ka me ralarının təkamül dövrünü dörd mərhələyə ayırmaq olar: birinci mərhələ, tele yayım üçün ilk yüksəkkeyfiyyətli, monoxrom studiya kameralarının ya ra dıl masından başlanır. İkinci mərhələ rəngli studiya kameralarının, üçüncü mər hələ isə portativ videokameraların yaradıldığı zamanı əhatə edir. Dördüncü mərhələ yüklü rabitə cihazlarının (YRC) meydana gəlməsi ilə öz başlanğıcını götürür.
kameralarının normal fəaliyyəti üçün çox böyük işıq miqdarı tələb olundu. Əks halda tanınmalı görüntü almaq qeyrimümkün idi. Bir sıra texniki təkmil ləş dirmələrdən sonra ağır çəkisinə görə belə kameralardan, demək olar, yalnız stu diya şəraitində istifadə edilir.
ka merası yaradıldıqdan sonra birinci mərhələdəki vəziyyət təkrar olundu. İlk rəng li kameralar son dərəcə nəhəng və ağır olduqlarından, onlardan hər hansı işdə faydalanmaq üçün çox vaxt 400 futkandel gücündə həddindən çox yüksək işıqlanma səviyyəsi tələb olunur. Televerilişlərdə tətbiq edilən işıq qaynaqları o qədər güclü idi ki, studiyada yarım saatlıq müsahibənin çəkilişi zamanı masa üstü mikrofonların dayaqları əl vuranda adamın əlini yandırırdı. Hələ üstəlik, rəngli görüntünün keyfiyyəti kino sənayesində qəbul olunmuş standartlardan yenə də xey li idi. Hələlik, rəngli televiziya yenilik olaraq qalır, ancaq elə bunun özü də sey rçiləri razı salırdı. Deyilənlərdən nəticə çıxaraq. Seyrçilər təzə texniki nailiyyətlərə çox tez alı şır və ona özözlüyündə olmalı bir şey kimi baxırlar. Həmin səviyyədən aşağı olan hər şey onları əsəbiləşdirməyə başlayır. Yeni texniki standart təsdiqlənən və tutalım, əyləncəli verilişlərdə istifadə olunan kimi hətta xırdaformatlı proq ramların ixtisaslaşmış dar auditoriyası da bu standartın tətbiqini tələb etməyə başlayır.
56 Üçüncü mərhələ – ötürücü borulu portativ telekameralar. İlk portativ te lekamera modellərində də əvvəlki cihazlarda olan çatışmazlıqlar var idi. Onlar çoxlu işıq tələb edirdi. Xüsusən, zəif işıqlanma və çəkiliş obyektinin və ya ka meranın hərəkəti zamanı ətalət effektinə, yaxud təsviri və görüntünü yay ğın laş dırıb qarışdırmağa meyilli olurlar. Nəticə etibarilə texnologiyanın imkanları sayəsində zəif işıqda da effektiv işləyən rəngli portativ kameralar yarandı.
videomaqnitofonla bir yerdə portativ televiziya ötürücü kameraları). 80ci il lə rin ortalarından peşəkar və məişət televideokameralarda YPC tipli ötürücü tran zistor qurğuları getdikcə daha çox yayılmağa başladı. Onların işığa tələbatı 150200 futkandel arasındadır. Bu qurğunun köməyi ilə istər küçədə, istərsə də bi nanın içərisində adi və ya lüminessent işıqlarla gözəl görüntü almaq olar. §12. Maksimal görüntü kontrastı Son 30 ildəki nailiyyətlərə baxmayaraq, videosistemlər, insan gözü bir yana qalsın, kinolent üzərindəki maksimal görüntü kontrastını verməyə qadir de yildir. Bu mənada telekameranın, gerçəkliyi kinolentdə və həyatda gördüyümüz kimi əks etdirmək gücü yoxdur. Lap ümumi şəkildə hesab etmək olar ki, vi deo apa ratlar işıqla qaranlığın 20:1 nis bəti çərçivəsində işlə məyə qadirdi.
Başqa sözlə, çox işıqlı və yüksək əksetdirmə qabiliy yəti olan səthlə, tu ta lım, ağ di varla qayıdan işığı olmayan zülmət arasında fərq o cür ifa də olunur. Telekameranın tam kontrast diapazonunu sə li qəli verə bilməməsi çox vaxt özü nü onda göstərir ki, lent üzərindəki insan sifəti, fonun – səmanın, yaxud divarın parlaqlığı artdıqca siluetə çevrilir və ya ön planda onun qarşısına çox parlaq obyekt çıxanda çox qara, ya da dənəvər olur. Səhnənin parlaqlıq dərə cəsini, yaxud kontrast diapa zonunu kameranın necə əks et dirdiyini bilmək üçün tex niki termin var – qamma gös təricisi. Aşağı keyfiyyətli stu diyadankənar kameraların ço xunda sabit qammagös tə ri cisi olduğundan (hər cür tən zimlənir) məqbul görüntü al maqdan ötrü çəkiliş ob yekt lərinin parlaqlığına nəza rət et mək lazım gəlir. Bəzi hallarda nəzarət qeyri Şəkil 41. Fon parlaqlığı artdıqca ön plandakı obyekt siluetə çevrilir.
Yüklə 0,99 Mb. Dostları ilə paylaş:
|