(gənəşmək)” feili eyni anlamlı Azərbaycan xalqı arasında (xüsusilə
qərb bölgəsində) işlədilməkdədir.
65. Yabqu - Əski türklərdə xaqanın qohumlarından olan və
xaqandan sonra gələn və imperatorluğun bir hissəsini idarə edən
şəxsin rütbəsidir. Miladdan öncə Hun imperatorluğunda bu
rütbəni daşıyan şəxslərin olduğu məlumdur. Göy Türk dövlətində
xaqanların bir çoxu taxta çıxmamışdan öncə “yabqu” rütbəsini
daşımışlar. “Yabqu”nun türk dillərində “cabqu”, “yavqu”
(“yafqu”) kimi variantları var.
“Yabqu” sözünü kök baxımından əsassız olaraq, zorla başqa
dillərə (Hind-Avropa) bağlamaq istəyənlər var. Görkəmli türkoloq
V.Tomsen inandırıcı şəkildə “yabqu”nun “yap” (“yapmaq”
feilindən) və türkcə “qu” şəkilçisindən meydana gəldiyini irəli
sürmüşdür.
66. Şad - Əski türklərdə ən yüksək hərbi-inzibati rütbələrdən biri.
Qaynaqların verdiyi bilgiyə görə bu rütbəni xaqanın qardaşları,
oğulları daşımışdır. Şad müstəqil bir ordunun başçısı olub,
müəyyən bir bölgəni idarə edirdi. Ümumiyyətlə, boyun əydirilmiş
torpaqlarda xaqanın canişini idi. Qaynaqlara söykənərək belə
düşünmək olur ki, rütbə baxımından “şad” “yabqu”dan sonra
gəlirdi. Ancaq “şad” rütbəsini daşımış xaqan ailəsinin bir sıra
üzvləri sonralar “xaqan” olmuşlar.
Bəzi araşdırmaçılar “şad” sözünün kökünü başqa xalqlara aid
etmək istəyirlər. Ancaq heç biri inandırıcı dəlillər gətirə bilmir.
1969-cu ildə Leninqrad nəşriyyatının buraxdığı əski türk
sözlüyündə (“Drevnctyurkckiy slovar”, L., 1969) da soqd köklü
göstərilməsi də bir yanlışlıqdır.
“Şad”ı “şah” (buradan da “şahnə”) sözünə bağlamaq girişmi
(təşəbbüsü) də büsbütün əsassızdır. Bu yalnız sadəlövh bir
düşüncədir.
67. Feminist - Feminizm tərəfdarı. Feminizm (fransızca
“fcminizm” latınca “femina”
“qadın” sözündən əmələ gəlib)
qadınları hüquq baxımından kişilər ilə bərabərləşdirmək,
toplumda qadınların hüquq və vəzifəsini genişləndirmək məqsədini
güdən axım hərəkat. 18-ci yüzildə Qərbdə meydana gəlmiş, 20-ci
yüzildə isə daha da güclənmişdir. Türkiyədə bu axımın öncüləri
Namiq Kamal və Əhməd Midhəd idi. 1876-cı ildən (1-ci
Məşrutiyyət dövründən) sonra Türkiyədə feminizm axımı xeyli
gücləndi və lürkçülər feminizmin ən qızğın tərəfdarı oldular. 20-ci
yüzilin ortalarından Qərbdə feminizm hərəkatında radikal
istiqamət güclənməyə başladı. Hətta kişi cinsinə, toplumdakı
198
sosial-mənəvi quruluşa qarşı kəskin mənfi münasibət də
formalaşdı. Feminizm Qərb toplumunda meydana çıxan hərəkat
idi.
Qərbin ənənələrinə,
cinslərarası
kəskin
ziddiyyətlərə
əsaslanırdı. Gender hərəkatı və nəzəriyyəsi də bu feminizmdən
doğmuşdu.
Ancaq
Türk-İslam
mühitində
cinslərarası
münasibətlərdə kəskin ziddiyyət mövcud deyildi. Buna görə də
Türk-İslam mühitindəki qadın hərəkatı Qərbin feminizmindən
məzmun və xarakter baxımından xeyli fərqlənirdi. Eyni zamanda
Türk-İslam toplumunda qadın hərəkatı milli oyanışın tərkib
hissəsi kimi meydana çıxmışdı. Ziya Göyalpm dövründə
feminizmin məqsədi libcral-demokratik məzmunlu idi. Türk-İslam
toplumundakı qadın hərəkatından fərqi hələlik bir o qədər gözə
çarpmırdı. Bu səbəblərdən Z.Göyalp feminizmə cinslərarası kəskin
ziddiyyətə əsaslanmayan hüquq bərabərliyi kimi baxırdı.
68. Məslək - Bax: 1-ci bölüm, 188.
69. Seyid (ərəbcə)- Burada: böyük, başçı, ağa.
70. Axın (akın)- hücum, axm; düşmən torpaqlarına biıgə basqııı.
Türklər atlı hücumçu dəstələrinə “akınçılar” deyərdilər.
71. Birinci nəşrdə (1991) «Türkçülüyün əsasları»nın Varlıq
nəşriyyatı (İstanbul) tərəfindən hazırlanmış may 1961-ci il tarixli
4-cü nəşrinə əsaslanaraq «torunlar» kimi verdik. Ancaq başqa bir
oxunuşda bu sözün «tudunlar» olduğu irəli sürülmüşdür.
«Tudunlar» oxunuşu daha inandırıcıdır. Tudun əski Türk
dövlətində yüksək vəzifə, titul adı idi. Orxon yazılarında bu ifadə
işlənib (Bilgə Kağan mətni). Qamlar əski türklər şamana “qam”
deyirdilər. Qamların toplumda yüksək yeri vardı. Buyruqlar və ya
buyruq (“buyurmaq” feilindən olub hərfi anlamı “xaqanın
adından əmr edənlər, idarə edənlər” deməkdir)- “rəis”,
“sərkərdə”, “vəzir” anlamlarını bildirir. Tabe edilmiş xalqların
hərbi-inzibati işlərini idarə etmək üçün mərkəzi hökumət
tərəfindən təyin edilən yüksək məmur. Bitikçilər və ya bitikçi
(“bilik”+ “çi”) Yazıçı, katib, Dövlətin yazı və maliyyə işlərinə
baxırdılar. “Bitikçi” sözü və rütbəsi türklərdən monqollara
keçmişdir.
72. Mülkiyyə (ərəbcə)-hərbi olmayan, mülki məmurlar təbəqəsi.
Elmiyyə (ərəbcə)-din işləri ilə məşğul olan məmurlar (din
xadimləri) sinifi. Seyfiyyə (ərəbcə “seyP’-qılınc sözündən)-hərbi
işləri idarə edən məmurlar. Qələmiyyə (ərəbcə “qələm”dən) Yazı
və maliyyə işlərinə baxan məmurlar təbəqəsi.
72a. Əxilik: Ərəbcə «qardaşım» anlamım bildirən «əki» («axı»)
sözündən gəlir. Ancaq bəzi müəlliflərə görə «comərd» anlamını ve
199
rən türkcə «akı» sözündən əmələ gəlib. «Əxilik» sənət, əxlaq və i q
tisadiyyat ilə bağlı bir qurumdur. Bu təşkilat daha çox A nadolu
bölgəsini əhatə edir. «Fütüwət»in sözlük anlamı «cəsarət», «igid
lik» və «mərdlik»dir. Bu ifadə ümumiyyətlə «başqasını özündən
üstün tutmaq, sonsuz bir mürüvvət yiyəsi olmaq» anlamını bildirir.
Təsəwüf mühitində «comərdlik, şəfqət vəalturizm anlayışını bildi
rən bir deyimdir. «Fütüwətnamə»lərdə fütüwətin əsaslan, onun
əxlaq və sosial prinsipləri, təşkilata qəbul şərtləri yazılmışdı.
73. Damğa-bir şeyin kimə və hansı dövrə, çağa aid olduğunu
bildirən əlamət, iz, işarət. Onqun -burada: Totem, gerb, arma.
Söyük-Ehtimal ki; “süngük” (“sümük”) sözündəndir.
74. Ziya Göyalpm “Türk Törəsi” adlı əsəri ilk dəfə 1923-cü ildə
nəşr edilmişdi. İkinci dəfə 1976-cı ildə nəşr edilib (İstanbulda).
75. Təkin və ya ligin -1) Əski türklərdə hökmdar ailəsinə mənsub
olanlara, hökmdarın oğullarına deyilirdi. Ümumiyyətlə, prins,
şahzadə. 2) Əski türklərdə atanın daşınmaz mal və mülkünün
mirasçısı olan kiçik oğula da deyilirdi. Inal (Ymal)-oski türklərdə
titul, rütbə adı. “İnanma”, “etimad” anlamını verən “inanan”
kökündən törəmişdir. “İnal”ın hərfi anlamı “inanılan, güvənilən
adam” deməkdir.
Kaşqarlı Mahmudun “Divan-i Lüğət-it
Türk”ündo isə göstərilir ki, “inal”-anası əsilzadə (xatun əsilli),
atası isə sadə xalq içindən çıxmış gənclərə deyilirdi. Bir sıra
görkəmli türk hərbi və dövlət xadimləri “inal” titulunu daşımışdır.
Məsələ, Səlcuqlular dövlətinin qurucusu Toğrul bəyin ögey qardaşı
istedadlı komandan İbrahim Yınal.
“İnal”ın çox az anlam fərqləri ilə “inaq” (“yınaq”), “inanc”
(“ymanc”) kimi variantları da vardır.
76. Ziya Göyalp bu əsərini 1923-cü ildə yazıb başa çatdırmışdır.
Bu zaman İranda Qacarlar hakimiyyətdə idi (1796-1925).
77. Eşik-Qapınm alt yanında yanlamasına qoyulan taxta, açıq
pilləkən; bu pilləkənin yeri, astana; əski türklərdə həm də,
Tanrıların və ya iblis, cin, şeytan və s. kimi mövhumi varlıqların
astanası (qapısı) idi. Sonralar “eşik” deyimi təsəwüf tərəfindən
mənimsənilmiş və təsəvvüfdo “eşik” müqəddəs (qutsal) sayılmışdır.
Bir qayda olaraq içəriyə eşikdən keçib gedilir. Təriqətçilər buna
“bayırdan (xaricdən) daxilə (içəriyə) girib dərgahdakı mürşidə
yetişmək” anlamını verirdilər. Onlar mürşidin oturduğu yerə-
türbəyə girərkən “eşiy”i öpürdülər. Buradan da “eşiyə baş
qoymaq” deyimi yaranmışdır. Xalq təsəvvüfdəki “eşik” ilə bağlı
inanışı
qəbul edərək “eşiy”i basmağı, “eşik”də oturmağı bir
uğursuzluq saymışdır. Əlbəttə, bütün bunlar əski türk dinlərinin
200
təsiri idi.
77a. Abdulkadir İnana görə Toyonizm Buddizm dinidir (Bax:
A.İnan. Eski Türk Dini Tarihi. 1976)
78. Dirlik-burada: Osmanlı imperatorluğunda bir xidmətə görə
hər hansı bir şəxsə dövlət tərəfindən verilən aylıq və ya müəyyən
bir yerdən əldə edilən gəlir.
79. Zeamət (ərəbcə)-Osmanlı imperatorluğunda, başlıca olaraq
hərbi vəzifəyə (xidmətə) görə verilən və illik gəliri 20 min ilə 100
min axça arasında olan mülk. Zeamət sahibinə zaim deyilirdi.
80. Xas (ərəbcə)- Osmanlı imperatorluğunda illik gəliri 100 min
axçanı aşan dirlik (xidmətə görə verilən mülk).
81. “Əxlaq-i Əlai”- türk dilində yazılmış əxlaq kitabı. 1564-cü ildə
Şam qazisi Kınalızadə Əli əfəndi tərəfindən yazılmışdır.
Kınalızadə Əli əfəndi bu kitabı Suriya bəylərbəyi Əli Paşaya ithaf
etdiyi üçün ona “Əxlaq-i Əlai” adı verilmişdir.
“Əxlaq-i Əlai” bir müqəddimə və üç bölümdən (kitabdan)
ibarətdir Müəllif müqəddimədə türk dilində əxlaqa aid hamının
istifadə edə biləcəyi xüsusi bir əsərin olmadığına görə bu kitabı
yazdığını söyləyir.
Çox dəyərli bir qaynaq olan “Əxlaq-i Əlai” 1883-cü ildə Bulaq
çapı ilə nəşr edilmişdir.
82. Klan (kcltcə “qlan”-törəmə, nəsil) - Qohumlar qrupu; ailədən
böyük topluluq. Fıatriya (yunanca “pratriya”-qardaşlıq)- Bir
neçə nəslin ekzoqam birləşməsi. İlkəl topluluqda (ibtidai icmada)
ikinci pillə sayılır (birinci: klan).
83. İlah (ərəbcə)-Tanrı.
84. Eş - əski türkcədə: dost, yoldaş, silahdaş. Sur - alın yazısı,
uğur. Qut - ruh, həyat qüvvəsi; xoşbəxtlik, müvəffəqiyyət, rifah;
uğur.
85. Demokratiya (yunanca “demos” - xalq + “kartos” -
hakimiyyət) - hakimiyyət qaynağı kimi xalqa arxalanan, dövlət
işlərinin, vətəndaş hüququ və azadlığı məsələlərinin həllində xalqın
geniş iştirakına söykənən ictimai hakimiyyət və dövlət forması.
86. İmami Əzəm (ən böyük, imam, ən böyük öncü)
Əbu Hənifə
(699-767); Fiqhin - İslam hüququnun qurucularından biri. Kufədə
anadan olmuşdur. Əsil adı Human olan Əbu Hənifə soy
baxımından ərəb deyildi. Atasının adı Sabit idi. Babası müsəlman
olmuşdu. Əbu Hənifə, İmam Cəfər Sadiq ilə Mədinədə görüşmüş,
onun söhbətlərində iştirak etmişdir. Dərin biliyə, iti ağıla malik idi.
İmam Malik (maliki məzhəbinin qurucusu) deyirdi: “Əbu
Hənifənin məntiqi o qədər qüvvətlidir ki, “bu dirək qızıldandır”
201
Dostları ilə paylaş: |