62
nümunəsi icad edildi, ondan bişirilən bir porsiya bifşteks 30 min funt sterlinqə başa
gəldi. Belə bədxərcliklə qidalanma bəşəriyyətə olduqca baha başa gələ bilər. Onu da
qeyd emək lazımdır ki, qida maddələrinin süni yolla kütləvi istehsalı hələlik üfüqdə də
gözə dəymir.
Ona görə də hər bir xalq malik olduğu əvəzsiz kapitaldan – torpaqlardan daha
səmərəliklə istifadə etməyə çalışmalıdır. Kimyaçılar qoy öz axtarışlarını etsinlər, hərdən
bir öz icadlarını elan etməklə qısa müddətli sensasiya yaratmaqda davam etsinlər.
Bitkiçilik və heyvandarlıq üzrə olan elmlər, əkinçilik texnologiyaları əhalinin artımını
nəzərə alaraq inkişaf etməli, kənd təsərrüfatı məhsullarının çoxaldılması üçün yeni
yollar və vasitələr axtarıb tapmalıdır. Əkinçilik sisitemi öz təkamülünü davam
etdirməlidir, çünki «yaşıl inqilablar» barədə bəzi ölkələrdə hay-küy qaldırılsa da,
dünyanın bəzi guşələrində aclıq narahatlıq doğuran bir problem olmaqda davam edir.
Əkinçilik yüksək və sabit məhsulun alınmasına xidmət etməlidir, kənd təsərrüfatı
istehsalı yalançı, bayağı şüarlardan azad olmalı, öz inkişafına xidmət edən cəhətlərə və
vasitələrə diqqəti yönəltməlidir. Optimal səpin dövriyyəsi və torpağın becərilməsi,
gübrələrdən, bitki mühafizəsi vasitələrindən daha səmərəli istifadə edilməsi aqrar
bölmənin mühüm vəzifəsinə çevrilməlidir. İndiyədək boş şüarlarla, vədlərlə kimisə
qidalandırmaq mümkün olmamışdır, bununla məşğul olan alimlər az qala «dahilik»
qiyafəsi eşqinə düşsələr də, onların proqnozları sabun köpüyü təsiri bağışlamaqdan
uzağa getməmişdir.
Əkinçilik sistemlərinin tətbiqində dünyaya məlum olan metodlardan istifadəyə
də əyri gözlə baxmaq yolverilməzdir. Dəmyə zonalarda taxıl- herik sisteminin tətbiqi
gündəlikdən çıxarılmamalıdır. Təmiz herik, becərilmənin və gübrələrin düzgün tətbiq
edilməsi hesabına məhsuldarlığı xeyli yüksəltmək olar.
Minimum, optimum və maksimumdan ibarət olan əkinçilik qanunlarına görə
məhsulun miqdarı minimumda yer tutan faktorlarla müəyyən edilir. Ən yüksək
məhsul faktorların optimal təsiri ilə əldə olunur. Faktorların maksimal (izafi) təsirində
məhsul aşağı düşür. Bitkilər vasitəsilə torpaqdan çıxan mineral qida elementlərinin
əvəzinin ödənilməsi zərurəti meydana gəlir. Ona görə də torpağa üzvi və mineral gübrə
verilməsi mühüm əhəmiyyətə malikdir. Peyin torpağa bitkilərin götürdüyü kül
elementlərini və azotun xeyli hissəsini qaytarır. Torpaq – bitki – emal edilmiş bitki
maddələrin qalıqları – torpaq – bitki dövriyyəsi baş verir.
Əkinçilikdə geniş təkrar istehsalın iqtisadi və təbii prosesləri birləşir. Torpaq və
bitkilər əsas istehsal vasitəsi və əmək obyektləri kimi çıxış edirlər. Əkinçilikdə həm də
kənd təsərrüfatı istehsalının mövsümi xarakter daşıması kəskin qaydada öz əksini tapır,
bu isə ilin mövsümlərində Günəş enerjisinin bərabər qaydada düşməməsi ilə və
bitkilərin becərilməsinin biologiyası ilə əlaqədardır. Bizim eradan əvvəl II əsrdə
Romada yaşamış məşhur dövlət xadimi Böyük Katon kənd tətərrüfatına həsr edilmiş
kitabında bitkilərin müxtəlif məhsuldarlığa malik olmasını, bəzən məhsul verməməsi
ehtimalını əsas götürərək 100 yügerlik (25 hektarlıq) torpaq sahəsini ona qədər növ bitki
altında bölməyi məsləhət görürdü ki, torpaq sahibi becərdiyi yalnız bir bitkinin
məhsulu olmadığı ildə tam iqtisadi iflasla üzləşməsin.
Əkinçiliyin növləri də torpaqdan istifadədə nəzərdən qaçılırmamalıdır. Bu
növlərə sabit, quru (qeyri-sabit), suvarılan, dəmyə və dağ əkinçiliyi daxildir. Hamıya
63
yaxşı məlumdur ki, kənd təsərrüfatı bitkilərinin səhra rayonlarında suvarmasız
becərilməsi mümkün deyildir. Həmçinin dəmyə, yaxud dağ əkinçiliyi növləri özlərinə
müvafiq qaydada qulluq göstərilməsini tələb edir. Dəmyə əkinçilikdə xüsusi sistemin
tələblərinə əməl edilmədikdə, bu, acınacaqlı nəticələrə gətirib çıxarır. Qazaxıstandakı
xam torpaqların istifadəsinə başlandıqdan az sonra bu tipli bəlalar özünü nümayiş
etdirirdi. 1960-cı illərin əvvəllərində iri bir taxılçılıq sovxozunda (adətən onların əkin
sahəsi on minlərlə hektarı əhatə edirdi), alaq otu zəmiləri bütünlüklə altına aldığından
biçin üçün kombaynları onlara buraxmaq mümkün olmadı, bir az sora isə yağan qar
zəmilərin məhsulunu yığmağa imkan verməyəcəkdi. Sovxoz direktoru vəziyyətə real
qiymət verib, məhsulu yetişmiş zəmiləri şumlatdırdı. Onu təqib etdilər, cəzalandırmaq
istədilər. Onun cəsarətli qərarı yaxşı nəticə verdi, gələn ili həmin sahələrdəki yazlıq
taxıl zəmilərindən iki qat artıq məhsul götürüldü və sovxoz direktoru xeyli
məşhurlaşdı. O, öz kitabında qeyd edirdi ki, o, heç də yenilik etməmişdi, öyrənmişdi ki,
qədim misirlilər 2 min il əvvəl torpağın bir hissəsini təmiz herik altında qoymaqla,
yaxşı məhsul götürə bilirdilər. Onun novatorluğu qədim əkinçilərin təcrübəsinə
əsaslanırdı. Axı Misir həmin vaxtlar Qədim Roma imperiyası üçün taxıl ambarı
vəzifəsini yerinə yetirirdi.
Dünyada daha münbit, ən yüksək keyfiyyətli torpaq qara torpaq hesab olunur.
Onun tərkibində humusun miqdarı 4 faizdən 15 faizə qədər və bəzən daha çox olur. Bu
torpağın dünyadakı ümumi sahəsinin xeyli hissəsi Rusiyadadır, ona görə onu bildirən,
ingilis dilində də rus dilindən götürülmüş «çernozem» sözü torpağın qara rəngindən
götürülmüşdür. Bəzi statistikaya görə, onun dünyada ümumi sahəsi 240 milyon hektara
bərabərdirsə, bunun yarıdan çoxu, 130 milyon hektarı keçmiş SSRİ ərazisində idi. 1889-
cu ildə Parisdə keçirilən Ümumdünya sərgisində Rusiyanın nadir eksponatı kimi bir
kubmetr ölçüdə olan qara torpaq nümayiş etdirilirdi, onu Voronej torpağından
götürmüşdülər. Rusiya sərgidə qiymətli metallara qədər çox şey göstərə bilərdi, lakin
belə nümunələr başqa ölkələrdə də var idi. Rusiyanın əbədi və qiyməti ölçüyə
gəlməyən sərvəti olan qara torpağa üstünlük verilmişdi və sərgiyə gələnlər bu qəribə
eksponata böyük heyranlıqla tamaşa edirdilər. Təəssüf ki, həm çar Rusiyasında, həm də
SSRİ dövründə bu nemətdən səmərəli istifadə edilməmişdi. Qara torpaq qidalı
maddələrə çox miqdarda malik olması, yüksək məhsuldarlığı ilə seçilir. Lakin həm də
belə qiymətli sərvət özünə düzgün, savadlı qulluq göstərilməsini tələb edir. Bu təbii
kapitala adekvat qayğı göstərilmədiyindən, çox humuslu torpaqların sahəsi 2,5 dəfə
azalmışdır. Aşağı humus tərkibli olan torpaqların sahəsi isə 4,5 dəfə artmışdır. Uzun
müddət ərzində humus parçalanmağa məruz qalır, məhsulun əmələ gəlməsinə sərf
olunur və geri qaytarılmadan torpağı tərk edir. Buna görə də qaratorpağın münbitliyi
durmadan aşağı düşür. Sovet dövründə məhsuldarlığı artırmaq naminə Şimali
Qafqazda həmin torpaqların suvarılması onlara böyük ziyan vurdu. Qara torpaq
süxurla əvəzolunma sərhədində özünü qaloş kimi aparır, suyu aşağı buraxmır və
buxarlanma öz nəticəsi kimi torpağın şoranlaşmasına gətirib çıxarır. Təbii yağışla əldə
edilən məhsul suvarılmadan iki-üç il sonra xeyli aşağı düşür və region ciddi iqtisadi
ziyanla üzləşməli olur. Torpaqşünaslar müəyyən etmişlər ki, qaratorpağın bir faizinin
itirilməsi əkinçilərə gələcək on potensial məhsula başa gəlir.