İMÂm ali (A. S) R sûresi Rahman, Rahim Allah'ın Adıyla "Şüphesiz biz, sana Kevser'i verdik. Şu hâlde Rabbin için namaz kıl ve tekbir alırken, namazda ellerini boğazına kadar kaldır. Doğrusu asıl soyu kesik olan, sana kin duyandır

121- İMÂM ALİ'nin (A.S) ŞECÂATİ VE SAVAŞLARDAKİ DURUMU

552- Hz. Ali'nin (a.s) şöyle dediği rivâyet edilmiştir:

"Vallahi, eğer Arapların hepsi benimle savaşmak için bir araya gelseler, ben asla onlara sırtımı dönüp (kaçmam). Eğer fırsatlar, onların hepsinin kellesini uçurmama imkân sağlasa, hemen bunu yaparım!"^608[608]

553- Abdurrahman b. Hâtıp'tan şöyle nakledilmiştir:

"Hz. Ali (a.s) savaşa çıkmak istediğinde tehlil (Lâ İlâhe İllallah) ve tekbir (Allah-u Ekber) söylerdi; ardından şöyle seslenirdi: 'Ben ölümden ne zaman kaçabilirim? Ölümüm takdir edildiği gün mü, takdir edilmediği gün mü?"^609[609]

554- Şöyle rivâyet edilmiştir:

"Amr b. Abdeved, Hendek günü (Müslümanları) savaşa çağırdığında, kimse ona müspet cevap vermedi. Hz. Ali 'Canım sana feda olsun ya Resulallah, bana izin veriyor musun?' Allah Resulü, 'Ama o, Amr b. Abdeved'dir!' buyurduğunda, Ali (a.s) 'Ben de Ali b. Ebî Tâlib'im!' dedi. Ardından (Resulullah'ın izniyle) Amr'ın karşısına çıktı ve onu öldürdü…"^610[610]

555- Tabersî'nin Hendek vakıası hakkında naklettiği hadislerin birisinde şöyle geçmektedir:

"Hz. Ali (a.s), bin atlıya bedel olan Amr b. Abdeved'in karşısına çıkıp onu öldürdü. Ondan önce Allah Resulü (s.a.a) onun hakkında şöyle dua etmişti: 'Allah'ım onu önünden ve arkasından, sağından ve solundan, yukarısından ve aşağısından koru!"^611[611]

556- Abdullah b. Mes'ûd'dan şöyle rivâyet edilmiştir:

"Ali, Amr b. Ebdeved'in karşısına çıktığında Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu: "Bütün iman, bütün şirkin karşısına çıkmıştır!" Onu öldürdüğünde ise şöyle buyurdu: "Müjdeler olsun sana ey Ali, senin bu günkü amelin bütün ümmetimin ameliyle tartılsa, senin amelin onların ameline ağır basar."^612[612]

557- Yine şöyle nakledilmiştir:

"Peygamber (s.a.a), Hz. Ali'ye Amr b. Ebdeved'in karşısına çıkması için izin verdiğinde ve Ali onun karşısına çıktığında Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu: "İmanın hepsi, şirkin hepsinin karşısına çıkmıştır!"^613[613]

558- Hüzeyfe de Resulullah'ın (s.a.a) şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Ali'nin hendek gününde vurduğu darbe, ümmetimin Kıyâmete kadar yapacakları amellerden üstündür!"^614[614]

559- Resulullah (s.a.a): "Ali'nin Hendek gününde Amr b. Ebdeved ile mücadelesi, ümmetimin Kıyâmet gününe kadarki amelinden daha üstündür."^615[615]

560- İmâm Cafer-i Sâdık (a.s) babasından, o da İmâm Zeynü'l-Âbidîn'den (a.s), Resulullah'ın (s.a.a) Ali b. Ebî Tâlib'e (a.s) şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

"Ey Ebel-hasan, eğer bütün yaratıkların imanları ve amelleri bir kefeye ve senin Uhud savaşındaki amelin diğer bir kefeye konsa, hiç şüphesiz seninki bütün mahlukata ağır basar. Allah-u Teâlâ, Uhud gününde senin ile mukarrep meleklerine övündü; gökten perdeyi kaldırdı ve senin ile cenneti ve onda olanları aydınlattı. Senin fiilinle âlemler sevindi. Hiç şüphesiz Allah-u Teâlâ, o güne karşılık sana her peygamber, resul, sıdık ve şehidin gıpta edeceği bir karşılık verecektir."^616[616]

561- Abdullah b. Mes'ûd, Resulullah'tan (s.a.a) şöyle nakletmiştir: "Ben, Ali'yi hangi savaşa gönderdiysem, mutlaka onun sağında Cebrâîl'in ve solunda Mîkâîl'in hareket ettiğini gördüm. Allah-u Teâlâ, zaferi ona nasip kılıncaya kadar bulutlar da onun üzerini gölgeliyorlardı."^617[617]

562- Resulullah (s.a.a): "Hiç şüphesiz, Ali'nin Amr'a vurduğu darbe, insanlar ve cinlerin ibâdetine bedeldir!"^618[618]

563- İmâm Cafer-i Sâdık'ın (a.s) şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir: "Bedir gününde, Rıdvan isimli bir melek semâdan şöyle seslendi: 'Zülfikâr gibi bir kılıç ve Ali gibi bir yiğit yoktur."^619[619]

564- İbn Abbâs'tan senetli bir şekilde, Resulullah'ın (s.a.a) şöyle buyurduğu nakledilmiştir:

"Rabb'im bana Zülfikâr'ı verdi ve şöyle buyurdu: 'Ey Muhammed, şunu al ve yeryüzünün en iyi insanına ver. Ben, 'Ya Rab, bu kimdir?' diye sorduğumda şöyle buyurdu: 'Benim yeryüzündeki halifem olan Ali b. Ebî Tâlib'dir."^620[620]

122- İMÂM ALİ'nin (A.S) HAYBER'İN KAPISINI AÇMASI

565- Hz. Emirü'l-Müminin Ali'nin (a.s) Sehl b. Hüney-f'e yazdığı mektubunda şöyle buyurduğu nakledilmiştir:

"Vallahi ben Hayber'in kapısını bedenî bir güçle ve gıdaya dayanan bir hareketle açmadım; ben melekûti bir güçle ve Rabb'imin nuruyla nurlanmış bir ruhla teyid edildim. Ben Ahmed'e (s.a.a) nispetle ışıktan bir ışık gibiyim. Allah'a andolsun ki eğer bütün Araplar benimle savaşmak için bir araya gelip yardımlaşsalar, ben asla onlara sırtımı dönüp kaçmam. Eğer onların hepsinin kafasını uçurma fırsatı bulursam, bir tanesini bırakmam. Evet, ölümünün ne zaman geleceği endişesini taşımayan kimsenin kalbi, olaylar karşısında elbet ki muhkem ve sabit kalır."^621[621]

566- Câbir b. Abdullah'tan şöyle nakledilmiştir:

"Hz. Ali (a.s), Hayber günü (kalenin) kapısını ellerinde tuttu; böylece Müslümanlar onun üzerinden yukarıya çıkıp Hayber'i fethettiler."^622[622]

567- İbn Cerîr Taberî, kitabında şöyle nakletmiştir:

"Hz. Ali dört dirsek boyunda, beş karış kalınlığında olan ve saf taştan yapılmış olan Hayber kapısını sol eliyle taşıdı; öyle ki İmâm'ın parmakları, kapıda iz bıraktı! O, kapıyı hiçbir halkası-tutacak yeri olmadan yukarıya kaldırıp, kendine kalkan edindi ve düşmanlarıyla çarpışmaya başladı ve onlara saldırdı. Daha sonra da o kapıyı arkasına doğru kırk dirsek boyu uzaklara fırlattı."^623[623]

568- Bir rivâyette ise şöyle geçmektedir:

"O kapı, on beş dirsek boyundaydı. Kapının önüne kazılmış hendeğin eni ise on dirsek boyundaydı. Hz. Ali, kapının bir tarafını hendeğin bir tarafına koydu, diğer tarafını ise elleriyle tuttu ve askerler onun üzerinden geçtiler; hem atlı hem de piyadeden oluşan askerlerin sayısı sekiz bin yedi yüz (8700) idi."^624[624]