______________Milli Kitabxana_______________
rəhbərliyində olan "Yevrey"lərin hamısı yüz faiz inanır ki, Vatikanda, başda
"Papa" olmaqnan, hamısı "Yevrey"di. "Papa" isə "qlavnıy Yevrey"di! Və
planetin bütün "Yevrey"ləri "Papa"nın gizlin hakimiyyətinə əsirdirlər! Min
illərnən bəşəriyyəti soyan Quldar İlan, "otun arasından başını qaldırıb deyir:
"Yeş, vkusno!" İnsanpozulub Rusiyada, Avropada! Əxlaqlı insan tək-tək
taparsan, onlar da pozulurlar. İşdən çıxar-çıxmaz, ər, cibində arağı, bir yana
gedir, arvadı o biri yana! Mən demirəm bunu, Moskva özü deyir! OdAğÜz
BağOdƏr planeti necə üz döndərməsin belə vəhşidən?! EySar ÜnEvin çarmıxa
çəkilməsini, sonra da ƏlAğ EySann çarmıxa çəkilməsini "İudey"in adına yazan
Quldarın "Bibliya"sı gör necə fateh hiylələrindən ibarətdi, oğul!
"Bibliya"ynan "Quran"dakı dəhşotlər bir çox hallarda səsləşir.
"Quran"da OdÜn - "kain"ə - "Kainat"a çevrilib, EvƏl "Habil" adında
"insan"a, OdEvƏl "Qabil" adında insana çevrilib.
"Bibliya"da OdÜn "Kain" adında insana, EvƏl "Avel" adında insana çevrilib.
"Kain ubil Avelya". Ölüm guya insanın dəyişməsindən yox, "Kain"in "Avel"i
Öldürməyiynən başlanıb! Burda da hırıltı var: "OdÜn EvƏli öldürdü!"
"Bibliya"da EyEv "Yeva"ya, "Quran"da "Həvva"ya çevrilib. Yenə deyirəm,
OdMən EyEv "Adam i Yeva"ya - "Adəm və Həvva"ya dönüb. EyEv ƏlAğ -
"yablok"aya, BağOd - "buğda"ya çevrilib. Bağdayın Olamdan sonrakı ilk
GurOdu - "Yurdu" (vilayəti) ƏrEy - "Ray"a, ƏrEyin OdÜnü "cənn"ə, "Cənnət"ə
döndərilib. Od - "ad"a (Cəhənnəmə), OdÜn həm də "cəhənn"ə, "Cəhənnəm"ə
döndərilib!
"Mif"in əsli - ÖdƏrcəsi BağEvdi. İndi gör, təhrif dil, təhrif şüur BağEv ƏlAğı
necə "mifologiyaya" çevirib. ƏlAğ - "Allah" hara, guya elm mənasında olan
"loq", "logiya" hara?!
"Mif" qəhrəmanları ölümdən sonra "əbədi kölgəyə" dönüb "yerin altında
yaşayırlar". Nədi bu?! Hardan yaranıb?! Necə deyərlər, qulaqlarını aç, yaxşı-
yaxşı eşit: Cahil insan SafAğ İşıqdan, ikinci doğuluşdan məhrum olub torpağa
qarışır. EySarın dilindən deyilən "ne ubiy" -ÜnEvEydəndi. Bağ qatilləri
OdƏrlərin də qisas hissinə qapıldıqlarını görüb qorxu altında, özlərini müdafiə
niyyətiynən "ne ubiy" yazıblar. Əmma bu ifadənin təsir gücü də var; sadəlövh
dindar "xristian" çəkinir qan tökməkdən. Belələri nə qədər günah işləmiş olsalar
da, ikinci dəfə doğulurlar. "Din"indən, dilindən asılı olmayaraq, az-çox işıqlı
adamların "Ruh"u - ƏrAğı uçur, əmma birbaş OdAğÜzə yox, "mifologiya"dakı
həmən "yer altına" gedir.
______________Milli Kitabxana_______________
Yəni haraya?
"Vərəsə"mizdə bu barədə geniş yazılmışdı. Mifologiyadakı "Yer altı"
həqiqətdə "Ay" adlandırdığımız "Ağ" planetinin içidi, idrak acı balam.
Heyrətlənmə!
İndi izah eliyəcəm, biləcəksən ki, "Ay"- Ağ planetinin quruluşu "Yer" -
EyƏrin quruluşunun əksinədi.
Biz "kürrə"nin, "şar"m, eşiyində yaşayırıq, OdÜnEyƏsin - "Gü-nəş"in
"doğduğunu", "batdığını" eşikdən görürük. "Öl"əndən, ikinci doğuluşdan sonra
"Ay"ın - Ağın içinə gedənlər isə, "Günəş"in "doğduğunu", "batdığını" planetin
içindən görürlər. "Vərəsə"mizi oxuyanlardan, bir də şagirdlərimizdən başqa hələ
heç kəsin xəbəri yoxdu ki, "Yer" "alim"lərinin "ay ləkəsi", "okean"
adlandırdıqlan sahə boşluqdu. "Günəş" o "boşluğun" bu başında "doğur", o
başında "batır". "Yer"in atmosferi, səthi - relyefi, dağı, düzü, meşəsi, çayı, gölü,
dənizi necədisə, "Ay" - Ağın daxili də elədi. Biz, "Yer" sakinləri planetimizin
yuvarlaqlığını hiss eləmədiyimiz kimi, "Ay"- Ağm daxilinə gedənlər də nə
planetin eşiyindəki yuvarlaqlığı hiss eləyirlər, nə də içəridəki tərs yuvarlaqlığı.
Həyatımızın oxşar cəhəti bundadır ki, biz gözümüzü açanda özümüzü ailə, dost-
tanış mühitində gördüyümüz kimi, "Ay"ın içinə gedənlər də gözlərini açanda,
yəni şüura gələndə özlərindən bir qədər əvvəl "ölüb axirətə gedənlərin"
mühitində, çox vaxt ailə, qohum-əqrəba, dost-tanış arasında görürlər, başlarına
gələn hadisələr, "ölüm", "doğuluş", "Axirət" - AğƏr, "Kain"at - OdÜn, OdƏr
bəşəriyyəti, Bağlar, Sarlar haqqında ilkin məlumatdan və çox az müddətli
xoşbəxtlikdən sonra olduqca işgəncəli dərs dövrü başlanır. İkinci dəfə doğulan
insan, necə deyərlər, yarandığına peşman olur. Çünki günün müəyyən saatlarında
beyni tutulur. EySann adından deyilən OdÜn –həqiqət Ünündən başqa heç nə
eşitmir, Ər- İşıq içində göstərilənlərdən başqa heç nə görmür; "Yer" - də, necə
deyəllər, nə qələt qarışdırıbsa, nə oyunlardan çıxıbsa, hamısını bütün çılpaqlığı,
bütün murdarlığıynan görüb, iyrəncliyini dərk eləyir. Günlərnən, aylarnan,
bəzən, hətta illərnən əzab-işgəncədən qıvrılan, özünə ölüm diləyən adamlar olur
orda -"Ay"da. Ağa- SafAğ insana dönəndən sonra isə Saflığın, Ucalığın, əsil
mənada gözəlliyin gur hissiyatıynan, biliyinin hüdudsuzluğuynan, əbədi həyata
qovuşmağıynan xoşbəxt olur. Həmin bu vaxt - SafAğ dövrü başlananda
ətrafındakı əzizlərinə yenidən qovuşur, yəni hərbirinin Saflığını, Ucalığını,
Əbədiliyini dərk eləyir və günlərin birində İşıq gəmisinə doluşub OdAğÜzə,
əcdadlarının planetinə gedirlər. Budu "cəhənn"ə, "cənn"ə döndərilən OdÜn -
Həqiqət Ünü dünyası - "o dünya!", AğƏr-
______________Milli Kitabxana_______________
SafAğ İşıq - "Axir" - "Axirət". Bəşəriyyətimiz o qədər murdarlanıb ki, hətta
qatillikdən çox uzaq olan adamların əksəriyyəti də, öz murdarlığıynan öz
mənəviyyatını - özünü öldürdüyünə görə SafAğ İşıqdan məhrum olur.
"Ay"a - Ağa gedənlərin sayı çox azdı. Ün eşidə-eşidə dərsini "Yer"də alıb,
saflaşıb, kamilləşib bir baş OdAğÜzə gedənlərimiz isə o qədər azdı ki,
barmaqnan saymaq olar.
Bədbəxtliyimizin çoxu EyƏr ƏsƏlim adı dilə gətirilməyən "Yerusəlim"nən
bağlıdı. "Qüds"ə, bilirsən, "Beytül-müqəddəs" də
deyirlər. "Pravoslav"
kilsələrində, "Vatikan"ın özündə olduğu kimi, "Yerusəlim"dəki BağOd -
"Beyt"də də, bütün ƏsƏrƏl - "İsrail"doki ƏsÜnAğ -SinAğ - "sinaqoq"larda da
özlərini "Yəhud"i - "İudey" qələmə verən qədim "qara Muğ"lar dindar Qreklər
"Yer altında həyat" mifini hələ də saxlayırlar.
"Beytül-müqəddəs"in yanında "Ölüm dərəsi"
1
adlanan bir yer var. Keçmişdə
"Beyt"ə ziyarətə gedən xəstələr həmin "Ölüm dərəsi"ndə açıq havada yurd salıb
qalırmışlar ki, öləndə "yerin altına" getsinlər və "ölülər diriləndə" müqəddəs
"Qüds"ün yanında dirilsinlər. İnan ki, indinin özündə də inanırlar bu dəhşətli
mifo!
Qırx səkkizinci - əlli birinci illərin hadisələrindən sonra yaman üzülmüşdüm.
Məhərrəm on iki günlük putyovka düzəltdi "MK"-nın Moskva civarında
sanatoriyasına. Getdim, üçcə gün qaldım, qaçdım. Təsəvvür eliyəmməzsən ki,
həmin "Ölüm dərəsi" barədə həqiqəti dilimə gətirdiyimə görə bir "Yevrey"
öldürmək istəyirdi məni. "MK"-nın işçisi ey! Cibində KPSS bileti, "marksist",
"materialist", "atvetrabotnik MK!" Dedi: "Zapomni moyu familiyu: Kiknadze!
Koqda nibud Kiknadze nakajet tebya!" Bayaq o sürməli prokuror "sui-qəsd"
deyəndə o dəqiqə Kiknadzenin sifəti gəldi durdu qabağımda: qarayanız, qartal-
burun "Gürcü". Hardan biləydim ki, "Gurcil"nün içərisi "Ölüm dərəsi"ni Qüdsün
bir parçası sayan dəhşətli fanatik "İudey"di, elə ordan - sanatoriyadan birbaş
Mirqəzəbə zəng vuracaq, süfrə üstə o beş-on kəlməlik söhbətimə görə mənim
taleyimdə həlledici rol oynayacaq! Sanatoriyadan qayıdan kimi Persin qəbuluna
çağırıldım. Səhər saat ondan axşam səkkizə qədər ac-susuz gözlədi məni qəbul
otağında. Geyincəkli, silahlı, "oxranalı" - filanlı, çıxıb gedəndə də üzümə
baxmadı. Bircə kəlmə "Kiknadze!" - dedi. Burdadı indi Kiknadze. Məhkəmə
zalında. Qienaynan yanaşı oturur. Tənəffüsə çıxanda, tənəffüsdən qayı-
"Mehşər dərəsi", "Cəhənnəm dərəsi" də deyilir
Dostları ilə paylaş: |