41
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XII nömrə
üzərində hüquqların dövlət qeydiyyatına alınması üçün ərizənin baxılmamış saxlanılmasına və ya
hüquqların dövlət qeydiyyatının dayandırılmasına səbəb olan hallar aradan qaldırıldıqda, qeydiyyat
orqanı müvafiq qərar qəbul etməkdə haqlıdır.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130‐cu maddəsinin VI hissəsini və “Konstitusiya
Məhkəməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun 60, 62, 63, 65‐67 və 69‐cu maddələrini
rəhbər tutaraq, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu
QƏRARA ALDI:
1. Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 29‐cu maddəsinin VI hissəsi baxımından
“Daşınmaz əmlakın dövlət reyestri haqqında” Qanunun 15‐ci maddəsində nəzərdə tutulan
hüquqların dövlət qeydiyyatına alınmasından imtina hallarının bu Qərarın təsviri‐əsaslandırıcı
hissəsində əks olunan hüquqi mövqeyə uyğun təkmilləşdirilməsi Azərbaycan Respublikasının Milli
Məclisinə tövsiyə edilsin.
2. Məsələ qanunvericilik qaydasında həll edilənədək torpaq sahəsi üzərində hüquqların dövlət
qeydiyyatına alınması üçün təqdim edilən sənədlərdə torpağın kateqoriyası (məqsədli təyinatı)
müvafiq icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən müəyyən olunmuş kateqoriyaya uyğun gəlmədikdə,
həmin torpaq üzərində hüquqların dövlət qeydiyyatından imtina edilə bilər. Torpaq sahəsi üzərində
hüquqlarının dövlət qeydiyatına alınmasından imtina edilən maraqlı şəxs “İnzibati icraat haqqında”
Azərbaycan Respublikasının Qanununa müvafiq olaraq məhkəməyə müraciət edə bilər.
Torpaq sahəsi üzərində hüquqlar dövlət qeydiyyatına alınarkən torpağın kateqoriyasının
(məqsədli təyinatının) müəyyən edilməməsi aşkar olunduqda, “Daşınmaz əmlakın dövlət reyestri
haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun 14.1‐ci maddəsinə uyğun olaraq qeydiyyat
dayandırıla bilər. Torpaq sahəsi üzərində hüquqların dövlət qeydiyyatına alınması üçün ərizənin
baxılmamış saxlanılmasına və ya hüquqların dövlət qeydiyyatının dayandırılmasına səbəb olan
hallar aradan qaldırıldıqda, qeydiyyat orqanı müvafiq qərar qəbul etməkdə haqlıdır.
3. Qərar dərc olunduğu gündən qüvvəyə minir.
4. Qərar “Azərbaycan”, “Respublika”, “Xalq qəzeti”, “Bakinski raboçi” qəzetlərində, “Azərbaycan
Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Məlumatı”nda dərc edilsin.
5. Qərar qətidir, heç bir orqan və ya şəxs tərəfindən ləğv edilə, dəyişdirilə və ya rəsmi təfsir
edilə bilməz.
Sədr Fərhad Abdullayev
42
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XII nömrə
İNSAN HÜQUQLARI ÜZRƏ AVROPA MƏHKƏMƏSİ
BİRİNCİ BÖLMƏ
AXUNDOV AZƏRBAYCANA QARŞI
(Şikayət № 39941/07)
Q Ə R A R
03 fevral 2011ci il
Bu qərar qətidir, lakin redaktə edilməsi üçün yenidən baxıla bilər. Qərar Konvensiyanın 44cü
maddəsinin 2‐ci bəndində göstərilən hallarda qəti olacaq. O, yenidən redaktə edilə bilər.
Axundov Azərbaycana qarşı iş üzrə,
İnsan Hüquqları Üzrə Avropa Məhkəməsi (Birinci Bölmə) aşağıdakı tərkibdə,
Xristos Rozakis, Sədr,
Nina Vajiç,
Xanlar Hacıyev,
Din Spilman,
Sver Erik Jebens,
Qeorqe Nikolau, hakimlər,
və Soren Nilsen, Bölmə Katibi,
13 yanvar 2011‐ci ildə qapalı şəkildə müzakirə edərək, həmin gündə bu qərarı qəbul edir:
PROSES
1. «İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında» Konvensiyanın 34cü maddəsinə
əsasən, Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı olan cənab Marif Xəlil oğlu Axundovun («ərizəçi»)
Azərbaycana qarşı verdiyi şikayət üzrə (№ 39941/07) iş 12 sentyabr 2007‐ci ildə başlanılmışdır.
2. Ərizəçini Azərbaycanda vəkil işləyən cənab F.Ağayev təmsil edib. Azərbaycan Hökumətini
(«Hökumət») onun nümayəndəsi Ç.Əsgərov təmsil edib.
3. Ərizəçi, xüsusən iddia etdi ki, 23 fevral 1998‐ci il tarixli qətnamənin icra olunmaması onun
Konvensiyanın 6, 13 və 1 saylı Protokolun 1‐ci maddələri ilə təmin olunmuş ədalətli məhkəmə
araşdırılması, səmərəli hüquqi müdafiə vasitəsi və mülkiyyət hüquqlarını pozmuşdur.
4. Bölmənin Sədri 26 noyabr 2008‐ci ildə şikayət barədə Hökuməti məlumatlandırmaq qərarına
gəlib. Həmçinin qərara alınmışdır ki, şikayətin mahiyyətinə onun məqbuliyyəti ilə eyni vaxtda
baxılsın (Konvensiyanın 29‐cu maddəsinin 3‐cü bəndi).
FAKTLAR
5. Ərizəçi 1951‐ci ildə anadan olmuşdur və Bakıda yaşayır.
6. Ərizəçi Maliyyə Nazirliyinin (“Nazirlik”) Bakı şəhəri üzrə Nəzarət‐Təftiş İdarəsinin (“İdarə)
müfəttişi işləmişdir. 01 may 1997‐ci ildə işi qənaətbəxş qiymətləndirilmədiyi üçün Nazirlik
tərəfindən vəzifəsindən azad olunmuşdur.
7. Ərizəçi Nazirliyə qarşı iddia qaldıraraq əmrin qanunsuz hesab olunmasını tələb etmişdir. 23 fevral
1998ci il tarixli qətnaməsi ilə Səbail rayon məhkəməsi iddianı təmin edərək, onun işinə bərpa
olunmasını qət etmişdir. Bundan başqa, məhkəmə 01 may 1997‐ci ildən (işdən çıxarılma tarixi) 23
fevral 1998ci ilədək (qətnamənin çıxarılma tarixi) ödənilməmiş əmək haqqının ödənilməsini
Nazirliyə tapşırmışdır. Qanunla müəyyən olunmuş müddətdə 23 fevral 1998‐ci il tarixli qətnamədən
şikayət verilməmiş və həmin vaxtda qüvvədə olan qanunvericiliyə uyğun olaraq, o, çıxarılmasından
10 gün sonra qüvvəyə minmişdir.