Kilic cevdet



Yüklə 290,6 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə5/8
tarix02.12.2017
ölçüsü290,6 Kb.
#13679
1   2   3   4   5   6   7   8

- 577 - 

 

olu   içinde  olan  görünü   boyutudur.



52

  Bu  boyutta  varlık  tamamlanmayacak  olan  bir  olu  

içindedir.  Bu  olu   sebebiyle  dünya  hiçbir  zaman  tamlı a  ve  ideaların  durumuna  ula amaya-

caktır.  te  varlı ın  kendisi  hakkında  kesin  cümlelerin  kurulamamasının  sebebi  burada  yat-

maktadır. Çünkü bu onun özünden kaynaklanan bir sorundur.  te varlı ın var olan ve de i en 

durumları Platon felsefesinde birbirleriyle tam kar ıt konumdadırlar.  

Platon  tabiat  felsefesinin ana  temellerini  Herakleitos’un  duyulur dünyanın  sürekli  bir 

olu   içerisinde  oldu u  görü üne  dayandırır.  Bu  olu u  gerçekle tiren  Platon’un  tabiri  ile  ilahi 

sanatçı  evreni  bilgelik  üzerine  kuran  sanatkâr,  isçi,  yaratıcı,  yapıcı  ve  hâkim  demek  olan  De-

miurgos’tur.  Platon'a  göre  evren,  her  zaman  aynı  kalan  eye  göre  yapıldı ı  için  yapılmı  

ey’lerin en güzeli olarak kabul edilir.

53

 Demiurgos’un kendilerine bakarak meydana getirdi i, 



do mamı  ve yok olmayacak, içine hiçbir yabancı nesne kabul etmeyen, kendi de ba ka hiçbir 

eyin içine girmeyen, gözle görülmeyen, hiçbir duyuyla görülemeyen, yalnız kavram tarafından 

görülebilen bu de i mez  ekil ise ona göre “ilk tür”dür.

54

 



Demiurgos  evreni  neden yaratmı tır? Platon’a  göre  bunun  cevabı;  “iyilik  ve güzellik-

ten”dir. Demiurgos’un kendisi güzeldir ve o evreni meydana getirirken elden geldi i kadar her 

eyin  kendisine  benzemesini  istemi tir.

55

  te  evrendeki  her  ey  bu  istek  do rultusunda  sekil 



almı tır.  ekilden yoksun ve düzeni belirsiz ana madde Tanrı’nın, iyinin ve ideaların  ekil veren 

enerjisi  sayesinde  canlanıp  düzene  girmi lerdir.  Bu  sayede  sekil,  form  ve  güzellik 

kazanmı lardır.  Acaba  burada  Platon  idealardan  duyusal  varlı a  geçi te  bir  zorluk  ya amı  

mıdır?  Bu  problemi  nasıl  a mı tır?  Aslında  bu  soru  Platon  felsefesinin  en  önemli  problemle-

rinden biridir. Ancak Platon’un eserlerine bakıldı ına bu problemi a mada kullandı ı argüman 

“Tanrısal  iyilik”  kavramıdır.  Bu  kavramla  Platon,  iyinin  iyiyi  meydana  getirmeden  ede-

meyece ini, iyinin iyiyi meydana getirme iste i do rultusunda Tanrı için meydana getirme esas 

oldu unu, idealar için ise kendi kendini tekrar etmenin esas oldu unu vurgular.

56

 Bu durum, 



nedensellik  ilkesi  gere ince  do an  her  eyin  bir  neden  zoruyla  do ması  gerekti ini  dü ünen 

Platon için, aynı zamanda evrenin do u unu açıklayan bir tür argüman niteli indedir.  



e. Ruh  

Platonda ba lı ba ına bir ruh biliminden söz etmek oldukça güçtür. Platon ruh konusuna 

dea ve evren anlayı ı çerçevesinde de indi i için, ba ımsız olarak ruh anlayı ından söz etmek 

zordur.


57

  Platon'a  göre,  ruh  bedenden  ayrıdır  ve  insanın  sahip  olabilece i  en  de erli  yöndür.  Ruh 

tanrısal  bir  ey  oldu undan  biz  insan  olmadan  önce  de  vardı  bu  nedenle,  insanın  “göksel  bir 

bitki”  oldu unu  söylemek  mümkündür.

58

  Platon  için  ruh  nedir?  Gerçekten  onun  mutlak 



varlı ından bahsedilebilir mi? Veya bir tanımı yapılabilir mi? Platon’a göre ruh denilen  eyin ne 

oldu u ancak tasvirlerle anlatılabilir. Ruh tabiatı gere i elle tutulup gözle görülemeyen bir varlıktır. 

De i meyene  ve  Tanrılık  olana,  ölümlü  olmayana,  dü ünülebilene,  yalın  olana,  da ılmayana,  her 

zaman aynı kalana benzer.

59

   


Ruh hareketin kayna ıdır. Ruhun bedene üstünlü ü kabul edilmelidir.

60

 Çünkü beden, en geni  



anlamda, maddedir ve kendisi hareketin kayna ı olmaksızın hareket ettirilmekte olan varlıktır. Platon'a 

göre bu evren de ruhtan yoksun de ildir. Tanrının bu evrenin ortasına bir ruh koydu unu cismin dı ını 

bile onunla kapladı ını ve ruhu her yana yaydı ını söylemektedir. Ancak bizim daha sonra (cisimden 

sonra) bahsetti imiz bu ruhun cisimden sonra yaratılmadı ını özellikle vurgulamaktadır. Çünkü 

Ruh,  hem  yaratılı  hem de erdem bakımından vücuttan üstündür. Zira ruh emretmek, vücut boyun 

                                                 

52

 Mengü o lu, Takiyettin (2003). Felsefeye Giri ,  stanbul, s. 117, 128-129



 

53

 Platon, Timaios, 29c-e.



 

54

 Platon, Timaios, 52a, Kratylos, (2009). (Diyaloglar  çinde) çev.: Teoman Aktürel,  stanbul, 386a.



 

55

 Platon, Timaios, 53d; Stumpf, a.g.e.,  s. 81; Köni, a.g.e.,  s. 71.



 

56

 Platon, Timaios, 29e.



 

57

 Platon, Phaidros, 246a.



 

58

 Platon, Timaios, 90a.



 

59

 Platon, Phaidros, 279c; Phaidon, 7a-80e; Weber, a.g.e.,  s. 63; Demos, a.g.e.,  s. 78.



 

60

 Platon, Yasalar, 896a.



 


- 578 - 

 

e mek  için  meydana  getirilmi tir.



61

  Ruhun  kurulu u  Tanrının  iste ine  göre  tamamlanarak  ruhla 

cisim birbirine ba lanmı , gö ün her tarafına yayılmı , gö ü dı arıdan daire  eklinde, çeviren ve kendi 

üzerinde  dönen  ruh,  sonraki  zamanların,  sürekli  ve  sakin  hayatının  Tanrılık  ba langıcı  olmu tur. 

Platon  öyle der:  

“Ruhun kurulu u, kurucusunu istedi i gibi bitince içine tene ait olan her  eyi koydu ve ruhla 

teni orta yerlerinden birbirine ba ladı.  te böylece, ortasından ta uçlarına kadar gö ün her tarafına 

yayılan,  onu  dı arıdan  daire  eklinde  çeviren  ve  kendi  üzerinde  dönen  ruh  bundan  sonra  gelecek 

zamanların  devamlı  ve  sakin  hayatının  tanrılık  ba langıcı  oldu.  Böylece  bir  yandan  gö ün  gözle 

görülür vücudu, öte yandan gözle görünmeyen, fakat akılla ahenge ba lı olan, akıl ve ölmezlik sahibi 

varlıkların en kemallisi tarafından yaratılmı   eylerin en kemallisi olan o ruh do du”

62

 



Platon ruhun üç bölümünden bahseder.  

1. Akıllı olan, dü ünen, do ru olan yönü:  Bu yön, insanı hayvandan ayıran, ölümsüz ve Tanrısal 

olana  en  çok  benzeyen  yönüdür.  lkesi  akıl,  erdemi  ise  ihtiyattır.  Ruh’un  i tahlı  olan  ve  kahramanlık 

ta ıyan bölümleri ise yok olabilirler. Platon Timaios'ta bazı kaygılarından dolayı ruh'un aklî parçasını 

kafaya;  canlı,  yürekli  parçasını  kalbe;  i tahsal  parçasını  da  alt  tarafa,  karna  kar ılık  olarak 

göstermektedir.

63

 

2. Seven, acıkan, susayan vb. için isteyen, arzulayan yönü: Bu bölüm dünya zevklerine dü -



künlüktür. A a ı zevkler ona ba lıdır. Açlık, susuzluk, cinsel arzu, merkezi göbe in alt kısmıdır.  lkesi 

dü üncesizlik ve arzudur. Erdemi ölçüdür. 

3. Kızan, öfkelenen yönü(canlı yönü).

64

 Kalp ölümlü ruhun ikinci bölümüdür. Tutkular 



ondan  do ar,  merkezi  diyaframdır.  lkesi  öfke,  erdemi  ise  cesarettir.  Bu  öfke  arzuları  bas-

tırdı ından aklın müttefiki olabilir.

65

   


Platon ruhu niçin üçe ayırmı tır. Böylesi bir ayırım ruhun bütünlü ünü zedeleyecek bir tutum de il 

midir?  Bu  soruların  cevabı  Platon'un  ruh  anlayı ındaki,  ruhun  içerisindeki  çatı ma  olgusundan 

kaynaklanıyor  olabilece i  ihtimali  yüksek  görünmektedir.  Bu  çatı mayı  Phaidros  diyalogunda 

görmekteyiz.  Ruh'un  akıllı  olan  yönü  Platon  tarafından  bir  arabaya  benzetilir.  Ruhun  canlı  ve 

i tahsal parçaları ise iki ata benzetilir. Atlardan biri siyah gözlü beyaz bir attır. Güzel ve güçlü, 

temkinli ve ılımlıdır.  yidir.  yi olan yön ruhun canlılık tarafını temsil eder. Ölçülülük ve alçak 

gönüllülükle,  erdemi  sever,  içine  dü tü ü  bu  kötü  durumdan,  (beden  içinden)  asli  yerine 

dönme  e iliminde  olan  boyutunu  ortaya  koyar.  Bu  yön,  arabayı  do ru  yolda  götürmek  iste-

indedir.  Öteki  at  siyah  ve  gözleri  gri,  kötü  bir  hayvandır.  (Ruhun  i tahsal yönü)  Bu yön  ba -

kaldırı ın ve arsızlı ın dostudur. Ruhu, kötü olan beden içinde tutmak için (ruhun asli yerine, geldi i 

yere dönmesi için) elinden geleni yapar. Öyle ki, bu atın, kamçı ile sürekli kontrol edilmesi gerekir. 

De ilse, arabayı uçuruma yuvarlar. Ruh'un bu bölümü bedensel tutkunun esiridir.

66

  

Platon’un,  insanın  varlık  yapısını  dikkate  alarak  bu  sonuçlara  vardı ı  görülmektedir. 



Bölünmez parçalanmaz bir bütün olan ruh  için,  ilkeleri  olarak  kabul  edilebilecek,  akıllı,  canlı  ve 

i tahlı  yönler  ve  bunların  birbirlerinden  ayrı  parçalar  olarak  görülmeleri  uzla tırılmadan  kal-

maktadır.  Platon  için  önemli  olan  ruhun,  yöneten  ve  sürücü  olarak  kabul  edilen  akli  boyutudur. 

Çünkü bu yön, Tanrısallık ta ımakta ve bizzat Tanrının kendisi tarafından Dünya-Ruhu ile aynı mal-

zemelerden yapılmaktadır. Di erleri ise, beden ile birlikte göksel tanrılar tarafından yapılmı tır.

67

 Bu 



anlayı   do al  olarak  Platon'un  ruhun,  aklî  yönü  en  yüksek  yöndür  ve  yönetmek  için  do mu tur 

dü üncesinin bir uzantısı olarak görülebilir. Ruh yönetir. Çünkü Tanrısala daha yakındır.  

                                                 

61

 Paksüt, a.g.e.,   s. 347; Demos, a.g.e.,  s 78



 

62

 Platon, Timaios, 36d-e; Weber, a.g.e.,  s. 63; Collingwood, a.g.e.,  s. 93; Brun, a.g.e.,  s. 92.



 

63

 Platon, Timaios, 69d-70a.



 

64

 Platon, Devlet, 437d-e.



 

65

 Brun, Jean, (2007). Platon ve Akademia, çev.:  smail Yerguz, Ankara, s. 92; Russell, B. (1997). Batı Felsefesi Tarihi, çev.: 



M. Sencer, I-III,   stanbul, C. I, s. 261.

 

66



 Platon, Phaidros, 245b-246bd.

 

67



 Platon Timaios, 41e, 69b-c.

 



Yüklə 290,6 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə