Inoq – qadimgi turkiy runiy bitiklarida “ishonch” ma’nosida qayd etilga. Buxoro xonligida
hukmdorning ishonchli kishisi, mansabdor. Xonlikda ulug’ inoq va kichik inoq bo’lgan. Ulug’ inoq darajasiga ko’ra, ko’kaltosh va ulug’ qushbegi (qushbegi kalon)dan so’ng turgan. Ulug’ inoq asosan, hukmdor farmonlarini kichik mansabdagi amaldorlarga etkazish va amir qabuliga muyassar bo’lganlarni kiritish bilan shug’ullangan. Kichik inoq ham xonning ishonchli kishisi bo’lib, ba’zan saroydan otga mingan holda chiqish huquqiga ega bo’lgan. O’z lavozimiga ko’ra, ulug’ mehtar, devoni sarkor va dasturxonchidan yuqori turgan. Kichik inoqqa hukmdorning muhrlari solingan qutichani ehtiyot qilish topshirilgan.
Kichik inoq, shuningdek, amir nomiga tushgan ariza
va shikoyatlarni qabul qilgan; elchilarni qabul qilish paytida ular keltirgan xatlarni ochib, amirning shaxsiy kotibi (munshiy)ga
taqdim etgan27.
Dostları ilə paylaş: