Azərbaycanda Landşaft Planlaşdirilmasi ( (ilk təcrübə və tətbiq)
89
nəticəsində landşaftın strukturunda dəyişiklik müşahidə olunur. Bu proseslər milli parkın qərb və
cənub-qərb hissəində daha da güclənmişdir. Ərazinin səthi əsasən hamarlanmış, bəzi yerlərdə isə
relyefin deflyasiya formaları olan dyunlar və dayaz dərələr yaranmışdır. Bəzi yerlərdə isə sahil
yolları, qədim sahil xətləri (üst yeni xəzər) müşahidə olunur. Sahil zonasında müasir çimərliklər
inkişaf etmişdir. Relyefin daha hündür yerləri əsasən Bəndovan, Durovdağ, Dovşandağ palçıq
vulkanlarında qeyd olunur. Burada bitki örtüyündən məhrum olmuş yastı dibli sahələrə rast gəlinir.
Ə
razinin torpaqları əsasən boz-çəmən və şoranlıqlardan ibarətdir. Bitki örtüyü yarımsəhra və
səhra tipindən təşkil olunmuşdur. Şirvan milli parkının landşaft komplekslərinin formalaşması və
dinamikasında palçıq vulkanları böyük rol oynayır.
Bəndovan palçıq vulkanı dəniz səviyyəsindən 76,1 m hündürlükdə olub, gümbəzə oxşar
formaya malikdir. Vulkanın geoloji strukturunda ağcagil, abşeron və dövrdüncü dövr süxurları
üstünlük təşkil edir. Vulkanın əsası üst pliosen çöküntülərindən təşkil olunmuşdur. Brekçiyaların
tərkibində üst təbaşir yaşlı süxurlara rast gəlinir. Vulkanın yamaclarında bitki örtüyü zəif inkişaf
etmiş, əsasən kəngiz və sirkana rast gəlinir.
Durovdağ palçıq vulkanı dəniz səviyyəsindən 30 mhündürlüyə malikdir. 1200 m
2
sahədə
bitki örtüyü zəif inkişaf etmişdir. Vulkanın yamacları yarğanlarla parçalanmışdır. Palçıq vulkanın
yaşı üst pliosenin orta abşeron mərtəbəsinə uyğun gəlir. Vulkanın yuxarı hissəsində bir neçə sopka
və çoxlu sayda qrifonlar inkişaf etmişdir. Vulkan sopkalarının nisbi hündürlüyü 2 - 5, diametri isə
3m təşkil edir. Onların bəziləri fəaliyyətdədir və zəif sukeçirən və gillicəli məhsulları ilə xarakterizə
olunur.
Dovşandağ palçıq vulkanı Babazənən strukturunun cənub-qərbində yerləşir və zəngin neft
və qaz ehtiyatına malikdir. Vulkanın brekçiyasının sahəsi 50 ha olub, bəzi yerlərdə qalınlığı 60 m-ə
çatır. Vulkanın yaşı üst pliosenin orta abşeron mərtəbəsinə uyğun gəlir.
Cənub-Şərqi Şirvanda geniş əraziləri şor və təpəli şoranlıqlar əhatə edir. Çökəkliklərdə
toplanmış qrunt və kapilyar suları yay aylarında intensiv olaraq buxarlanır və onların səthində toz
şə
klində duzlar yaranır ki, onlar da şimal-şərq küləklərinin təsiri ilə ətraf ərazilərə yayılır. Hərəkət
edən bu duz tozları bəzən kolluqların və hündür otların ətrafında toplanaraq kiçik təpəciklər
yaradırlar.
Ş
irvan milli parkının yarımsəhra landşaft kompleksində və həmçinin ətraf ərazilərin torpaq-
bitki örtüyünün müxtəlifliyini nəzərə alaraq bizim tərəfimizdən aşağıdakı yarımtiplər ayrılmışdır
(bu bölgü həm də landşaft xəritəsinin şərti işarələrinin legendasını əks etdirir):
1. Zəif parçalanmış, yastıdibli xırda təpəli düzənliklərin humuslu qumlu-gilli boz-çəmən
torpaqlarında yağlı şorangə, yovşan və efemerlər. Landşaftların differensiyası aydın müşahidə
olunur.
2. Parçalanmamış, zəif parçalanmış allüvial-delta düzənliklərin qədimdən suvarılan
ortahumuslu çəmən-boz torpaqlarda yağlı şorangə, çərən, qarağan, efemer bitkiləri. Hamar səthli,
yastıdibli çala və akkumlyativ relyef formalarına rast gəlinir. Bitki örtüyündən qış otlaqları kimi
istifadə olunur, əsasən ceyranlar yaşayır.
3. Zəif parçalanmış, təpəli dəniz düzənliklərin orta şorlaşmış boz, boz-çəmən, az humuslu
ibtidai qumlu və ağır gilli torpaqlarında ağacşəkilli şoran, çərən, yulğun bitkiləri. Təbii şərait
ə
razidə ceyranların çoxalması, çoxlu sayda köçəri və yerli quşların (qutan, qu quşu, dəniz quşları,
ağbaş ördək və s.) toplanması üçün əlverişlidir.
4. Şoranlıq-laqun, parçalanmamış qumlu-təpəli, sahil valları ilə mürəkkəbləşmiş
düzənliklərin boz, boz-çəmən və şoran torpaqlarında ağacşəkilli şoran, yulğun və efemer bitkiləri.
Ceyranlarla yanaşı burada çoxlu sayda köçəri quşlar olan qaz və ördəklər toplanır.
5. Palçıq vulkanları dağlarının intensiv parçalanmış yamaclarında inkişaf etməmiş boz-
çəmən torpaqlarda yovşan, çərən və kəngiz bitkiləri. Palçıq vulkanları yamaclarında bitki örtüyü
Azərbaycanda Landşaft Planlaşdirilmasi ( (ilk təcrübə və tətbiq)
90
zəif inkişaf etmişdir, krater hissəsi isə bitki örtüyündən tamamilə məhrum olmuşdur. Vulkanların
yuxarı hissəsində intensiv olaraq eroziya-denudasiya prosesləri gedir. Yamaclar yarğanlarla
parçalanmışdır.
Ş
irvan milli parkında turizmin inkişafı üçün hər cür şərait vardır (şəkil 5.5). Burada
atraksionlar, istirahət yerləri, gəzinti stansiyaları otellər və s. vardır. Kiçik, orta və uzaq marşrutlar
vardır. Kiçik marşrutlar turistlərin qısa vaxt ərzində Şirvan Milli Parkı ilə tanış olması üçün
yaradılmışdır. Turistlər muzeyə, ekoturist mərkəzinə və “Xilaskar piri” adlanan sitayiş yerinə
gedirlər. Bütün bunlar vidiomaterialların göstərilməsilə yerinə yetirilir. Xüsusi baxış
meydançalarından teleskop vasitəsilə ceyranlara baxmaq olar.
Orta uzaqlıqda marşrutların uzunluğu 7,5 km-dir. Turistlərə velosiped, avtobus, faytonla
gəzinti təşkil olunur. Teleskop vasitəsilə təbii landşaft, ceyranlar, dəniz və göl quşlarına tamaşa
edilir. Müştərilərə çay və yemək verilir. Sonra isə qayıqla göldə gəzinti olur. Marşrutun gəzinti
müddəti 3,5-6 saat davam edir.
Uzaq marşrutun uzunluğu 11-12 km-dir. Turistlər laquna gedirlər, hansı ki, orada çimərlik
var. Burada dəniz idmanı və balıq tutmaq üçün hər cür şərait vardır. Bəndovan dağına səyahət
edilir. Arzu edənlər buradakı Bəndovan pirinə gedə bilərlər.
5.2.2. Bitoplar
Bitgi örtüyü ceyranların məskunlaşması və populyasiayası üçün əsa və xüsusi əhəmiyyət
kəsb etdiyindən inventarlaşma mərhləsi bu təbii komponent haqqında məlumatdan başlayır.
Park və onun ətraf ərazilərində aşağıdakı bitgi tiplərinə ən çox rast gəlinir (Q.Prilipko,
1970):
• Səhra tipi şoranlıqlarda inkişaf etmiş qaraşoranlı, şahsevdili, duzlaq çoğanlı formasiyalar ilə
örtülmüşdür. Qaraşoranlı bitgilər parkın ərazisini 40%-də yayılmışdır:
• Səhra tipli bitgi örtüyü bir neçə formasiya yaradır. Onların içərisində çərənli – şahsevdili
formasiyanı səhra bitgisindən yarımsəhra bitgisinə keçid kimi adlandırmaq olar. Yovşanlı-
efemerli formasiya ən zəngin növ tərkibinə malikdir, parkın ərazisinin 40%-ni tutur.
• Çəmən tipli bitgi örtüyü parkın düzənlərində, relyefin rütubətli çökəkliklərində inkişaf
etmişdir. Ot örtüyü iki yarusludur. Birinci yarusu hündürlüyü 60-70 cm-ə çatan dəvə tikanlı,
ikinci yarusu isə 10-15 cm hündürlüklü qaçan çayırlı otlar təşkil edir. Hərdən buraya qonşu
yarımsəhra sahələrindən daxil olmuş ətiryovşanlılara rast gəlinir.
Ş
irvan Milli Parkının bitoplarının xəritəsini hazırlamaq üçün əsas mənbə kimi yer
quruluşunun 1: 25 000 miqyaslı xəritəsi və ekspertin şəxsi müşahidələrindən istifadə olunmuşdur.
Eyni zamanda yerüstü və aerokosmik məlumatlar toplanıb, fond və ədəbiyyat materiallarındam
istifadə olunub. Sadalanan materialların analizi nəticəsində Şirvan Milli Parkı və ətraf zonasının
bitgi örtüyünün təsnifatı verilmiş (cədvəl 5.1), həmin ərazinin 1: 25 000 miqyaslı biotop xəritəsi
(şəkil 5.6) tərtib olunmuşdur. 5.2. cədvəlində ŞMP-nın bitki xəritəsinin legendası verilmisdir.
Cədvəl 5.1-dən göründüyü kimi baxılan ərazinin bitgi örüyünün təsnifatı assosiasiya dərəcəsinə
qədər işlənmiş və 5 tip, 14 formasiya və 17 assosasiya qrupu və yaxud biotopları birləşdirən 7
formasiya sinfi ayrılmışdır.
Dostları ilə paylaş: |