86
III – uluγ taluj smutri
kim bulγaq telgäk üküš… ‘Ulu dәniz
Samurdur, harada ki dalğalanma böyükdür’ (ДТС, s. 123); boluγluγ körür
men‚ jaraγu munï/ kičigliktä taštïn aδїn joq müni… ‘ Mәn görürәm ki, o,
çalışmaq üçün gәlmәlidir/ Az yaşlılıqdan başqa onun bir qüsuru yoxdur
(ДТС, s. 112).
Birinci bölgüdә verilmiş cümlәlәrin hәr ikisi mürәkkәb şәrt konst-
ruksiyasıdır. Birinci cümlәdә normal olaraq budaq cümlә әvvәl, baş cümlә
sonra gәlmişdir. İkinci cümlәdәki asılı komponentin postpozisiyada
işlәnmәsi isә inversiya hadisәsidir. Demәli, qәdim türk dilindә dә sintaktik
sıralanmada simmetrik vә asimmetrik dil-nitq hadisәlәri bir-biri ilә paralel
olaraq işlәnilmişdir.
İkinci bölgüdәki birinci iki sintaktik konstruksiya aydınlaşdırma-
subyekt әlaqәli xususi-mürәkkәb polipredikativ quruluşdur, yәni әnәnәvi
şәkildә adlandırsaq, mübtәda budaq cümlәli tabeli mürәkkәb cümlәlәrdir.
Hәr iki mürәkkәb cümlәnin asılı komponentlәrindә işlәnilәn “kimüŋdä”,
“qajuda” bağlayıcı sözlәrinin әsas hissәlәrdәki korrelyat-qarşılığı olan ‘o’
әvәzliyi burada fakultativdir. Qәdim türk dilindәki hәmin sintaktik
vahidlәrin eyni tipli ümumoğuz varyantındakından başlıca fәrqi isә mәhz
bağlayıcı sözlәrin yiyәlik deyil, yerlik halda işlәnilmәsindәn ibarәtdir.
Komponentlәri asılı hissәlәrdәki ‘nečä’ bağlayıcı sözü ilә әlaqәlәnәn
ikinci iki sintaktik vahid isә müqayisә mәnalı polipredikativ vahidlәrdir.
Üçüncü bölgüdәki birinci konstruksiya atributiv әlaqәli xususi-
mürәkkәb polipredikativ vahiddir, yәni әnәnәvi dilçilikdәki adı ilә
adlandırsaq tәyin budaq cümlәli tabeli mürәkkәb cümlәdir. Burada әsas
komponentdә korrelyat funksiyasını “kim” әvәzliyi yerinә yetirir, asılı
hissәdәki relyat-bağlayıcı söz isә fakultativdir. İkinci konstruksiya isә
aydınlaşdırma-оbуекt әlaqәli xususi-mürәkkәb polipredikativ vahiddir,
yәni әnәnvi dilçilikdәki adı ilә adlandırsaq tamamlıq budaq cümlәli tabeli
mürәkkәb cümlәdir. Komponentlәrindәn biri açıq quruluşlu olan mürәk-
kәb cümlәdә tәkcә analitik deyil, hәm dә sintetik bağlayıcı vasitәlәr
işlәnilir. Bu da hәmin konstruksiyaları çağdaş variantlarından fәrqlәndirir.
Göründüyü kimi, türk dillәrinin hәm qәdim, hәm dә orta vә yeni
inkişaf mәrhәlәlәrindә mürәkkәb cümlәlәrin hәr iki quruluşunun işlәnil-
mәsindә elә bir fәrqli cәhәt müşahidә olunmur. Daha doğrusu, hәr hansı
bir sadә genişlәnmiş vә ya tabesiz mürәkkәb cümlә olaraq adlandırılan
sintaktik konstruksiyaların bir-birinә vә ya mürәkkәb cümlәyә çevrilmәsi
faktı nәzәrә çarpmır. Ona görә dә hәmin sintaktik konstruksiyaların predi-
kativ, yaxud yarımpredikativ komponentlәrә bölünmәsi dilin bütün inkişaf
87
mәrhәlәlәrindә yalnız informasiyavericiliyә görә olub danışıq ortamında
diferensiallaşır. Bu isә hәr hansı bir “göydәndüşmә” struktur-semantik
tәkamülü rәdd edir. Belә ki, mürәkkәb cümlә sintaksisindә asılı hissәlәr,
yәni budaq cümlә әsas kompenentdәn, yәni baş cümlәdәn yalnız qram-
matik cәhәtdәn asılı olur. Hәmin konstruksiyaların aktual üzlәnmәsindә
isә, yuxarıda gәtirilmiş nümunәlәrdәn dә göründüyü kimi, asılı hissә (bu-
daq cümlә) daha müstәqil, yәni rema verilәn, әsas kmponent (baş cümlә)
isә tema-mәlum olan yerindә özünü göstәrir. Bununla bәrabәr, әksinә
vәziyyәt dә istisna olunmur.
Belәliklә, çağdaş türk dillәri diferensiallaşana qәdәr ümumtrk di-
lindә polipredikativ vahidlәrin bütün tiplәri, istәr “mürәkkәblәşmiş” sadә
geniş cümlәlәr, istәrsә dә mürәkkәb cümlәlәr bir-biri ilә paralel olaraq
işlәnilmişdir. Bunu türkoloji dilçilikdә aparılan son araşdırmalarda mürәk-
kәb cümlәlәrin daha protodil sәviyyәsindә işlәnildiyinin göstәrilmәsi dә
sübut etmәkdәdir (Sheka 2009: 127).
Bu da qәdim türk dövründәn etibarәn bir sintaktik qurumun
digәrindәn әmәlә gәlmәsi fikrini qәtiyyәtlә ortadan qaldırır. Mürәkkәb
cümlәlәrin sinxron-diaxron aspekdә öyrәnilmәsi bir daha onu tәsdiq edir
ki, türk dillәrinin oğuz-karluk-qıpçaq layı onun şәrq qolundan, yәni
qırğız-yenisey dil-dialekt sistemindәn sintaktik quruluşunun analitikliyi-
mürәkkәbliyi ilә seçilir (Мусаев 1990b: 23). Ona görә ki, qәrb qoluna
daxil olan dillәr әn qәdim türk dövründәn vә ondan çox-çox öncә dә Ön
Asiyanın qәdim dillәri ilә bir arealda yerlәşmiş vә bir-biri ilә linqvistik
әlaqәdә olmuşdur. İkincilәr isә daha çox sintektik quruluşlu dillәrlә tәmas-
da inkişaf etmişdir.
Orxon abidәlәrinin dilindә işlәnilәn mürәkkәb cümlә predikativ
mәrkәzlәrinin qrammatik olaraq “sıfır” vәziyyәtindәki ifadәsi vә bağlayı-
cı vasitәlәrlә işlәnilmәsi diqqәti çәkir. Bununla bәrabәr, mürәkkәb cümlә-
lәrin şәrq qoluna daxil olan eyni dövr yazılı abidәlәrinin dilindәki uyğun
sintaktik konstruksiyalardan müәyyәn konstruktiv-qrammatik xarakterli
fәrqlәri dә türkoloji dilçilikdә әsaslı müqayisәli-tipoloji linqivistik araş-
dırmaların aparılmasını tәlәb edir. Bu tip araşdırmaların hәlәlik aparıl-
madığı bir halda, türk dillәri mürәkkәb sintaktik quruluşunun tәkamülü
haqqındaki mövcud fikir mübahisә doğurur. Hәmin fikrә görә, mürәkkәb
cümlәlәr guya bir, yaxud iki sadә cümlәnin inkişafı nәticәsindә әmәlә gәl-
mişdir (Şirәliyev 1953: 35-36). Əsl hәqiqәtdә isә belә bir mülahizә for-
mal-dialektik mәntiqә әsaslanır vә aprior hökmdür, çünkü türk dillәrinin
illüstrativ-diaxronik faktları ilә tәsdiq olunmur.