Адил Ъямил
232
NAHAQ YERƏ
Dərdbilməzə qəm dadını
Bildirməyin nahaq yerə.
Ağlamaq istəyən kəsi
Güldürməyin nahaq yerə.
Bölünməz qardaş torpağı -
Böldürməyin nahaq yerə.
İnsaf edin, ölməzləri
«Ölüm haqdır» deyə-deyə
Öldürməyin nahaq yerə…
1984
Сечилмиш ясярляри
233
YUXUDA ÖLMƏK
Bu gecə yuxuda gördüm ölmüşəm -
Əlvida demişəm ömrün kefinə.
Bir aylı gecənin aydınlığında
Məni bükübdülər bir ağ kəfənə…
Aydınca görürəm ağlayanları,
Qızımın göz yaşı gözümdən axır.
Getmək istəyirəm öz məzarıma -
Görürəm tabutum özümdən ağır…
Tabutu üzürlər yerin üzündən,
Əlvan əklillərə «əkilir» adım.
Düşmən dostlarımın vida sözündə
«Yaxşı insan» kimi çəkilir adım.
Qərəzli-mərəzli tənqidçilər də
Təriflər yağdırıb üz tutur mənə.
Sağ ikən əl verib əl tutmayanlar
Öləndə yalandan yas tutur mənə.
Səsim diri qalır - hey qışqırırıram.
Fikirli izdiham eşitmir məni.
Soyuq çiyinlərdə tabut soyuyur,
İsti torpağacan isitmir məni…
Məni dəfn eləyib geri dönürlər,
Düşmən şübhələnib qorxur ayılam…
Mənim yas yerimə gələn kəsləri
Mən özüm qapıda qarşılayıram…
Адил Ъямил
234
Yenə də başlayır əvvəlki həyat,
Yenə də düşmənim, dostum seçilir.
Yuxuda gördüyüm ölüm yuxusu
Bir kiçik nöqtəyə dönüb kiçilir…
1984
GÖRÜRƏM
Düşünürəm olmuşları -
Haqqımı ağlar görürəm.
Vədəbazın hap-gopuyla
Səhrada «bağlar» görürəm.
Sinəmə dağ çəkildikcə
Yuxumda dağlar görürəm.
Qəribsəyən yurd yerində
Sönmüş ocaqlar görürəm.
Gah solumda, gah sağımda
Çürümüş sağlar görürəm.
Yeri eşən, göyü deşən
Amanlar, ahlar görürəm.
Sonra boynuma sarılan
Əkiz uşaqlar görürəm…
1986
Сечилмиш ясярляри
235
ƏZİZLƏRİM, ƏKİZLƏRİM
Dünyaya bir gəlmisiniz,
Bir ağlayıb, gülmüsünüz.
Bir nəfəsli iki cansız,
Eyni səsli həyəcansız.
Ölçüyə bax, ülgüyə bax,
Bu qəribə bölgüyə bax.
Birinizə soyuq dəysə
O biriniz xəstələnir.
Yatmaq üçün ikinizə
Eyni nəğmə bəstələnir.
Bapbalaca dünyanıza
Eyni gözlə baxırsınız.
Qoşalaşan çaya dönüb
Damarımda axırsınız.
Göyərçintək qonursunuz
Siz hərəniz bir qoluma.
İki qolum — iki budaq
Həm qızıma, həm oğluma…
Bir kədərə şəriksiniz,
Bir sevincə ortaqsınız.
Bir saplaqda çataqlaşan
İki körpə yarpaqsınız.
Havanız bir, suyunuz bir,
Yaşınız bir, boyunuz bir.
Ömrüm vəfa qılaydı kaş —
Bir olaydı toyunuz, bir…
Адил Ъямил
236
Oğlum Orxan, qızım Xumar —
Yurda qalan cüt izlərim,
Dünya boyda sevincimlə
Əkiz olan əkizlərim,
Mənim qoşa qanadımsız —
Uçam gərək, əzizlərim…
1984
Сечилмиш ясярляри
237
CAVANLIQDA QOCALIQ
Bir vaxt qıjıldayan dağ çayı idim,
İndi sakit axan sısqa bulağam.
Ömür-gün şamıtək gün-gün əridim,
Üzüldü, süzüldü yolum-yolağam.
Dəyişdi zirvəyə gedən cığırım,
Yüksəkdə gəzmədim ucalığımı.
Axırda gəlsəydi mənim axırım
Cavankən duymazdım qocalığımı.
Əgər sönməyibsə yanğım, alovum
Oduma alışan o pəri hanı?..
Yayınıb gözümdən qaçır söz «ovum»,
Bəs «ovçu» ilhamın təpəri hanı?..
Hələ ömür deyil ömrün uzunu -
Min illər yaşayır duyğusuz daş da…
Yaxşı deyirlər ki, insan özünü
Nə yaşda bilirsə, elə o yaşda…
1986
Адил Ъямил
238
DÜŞMƏSİN
İşıq diləyirəm insan ömrünə,
Heç kəsin bəxtinə kölgə düşməsin.
Gülsün üzümüzə günəşin üzü,
Ölkə ayağına ölkə düşməsin.
İnsan bu dünyada qonaq olsa da,
Arzular mənzili uzaq olsa da,
Ömür yollarında sınaq olsa da,
Yumşaq ürəklilər bərkə düşməsin.
Keçmişim bir ümman — dərindən dərin,
Dərdi yazılmayıb çox dərdi-sərin…
Yalandan bir gedib, bir gələnlərin
Adı tariximə birgə düşməsin.
Gəzirəm tapmıram itən günləri,
Hərəsi bir ilə o tən günləri…
Pozuram yaddaşdan ötən günləri —
Yadıma düşənlər bəlkə düşməsin.
Bəzən ləl gizlənir sel arasında,
Tikanlar bəslənir gül arasında.
Gərək elə gəzim el arasında
Mənim tərpənişim yekə düşməsin.
Fərqi var gürzənin koramal ilə,
İlan da yaşamır kor amal ilə.
Ürəyim çırpınır bir amal ilə —
Ləkəsiz ömrümə ləkə düşməsin.
Dostları ilə paylaş: |