51
Nəzirə - (Ər.) 1.Birini doğru yola (Sirat-ı Müstəqimə) yönəltmək üçün Allahın əzabı ilə göz dağı verərək
qorxutmaq. 2.Dilək, təsis. 3.Bənzətmə, nümunə,örnək. 2.Bir şairin şeirinə oxşadılaraq yazılan şeir.
4. Özünü Allah yoluna həsr edən adam.- Quranda 40 dan çox yerdə keçməkdədir.- Hz. Peyğəmbərin
adlarından.
Nəzmi (Nəzmiyyə) - (Ər.) Düzme, tərtib etmə, sıraya qoyma, sıra, tərtib. - Vəznlə, qafiyəli söz.
Nəzrət - (Ər.) 1.Təzəlik. 2.Baxma, baxış. 3.İdarə, rəislik. 4.Nazirlik. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Nəzrin - Su zanbağı,tənha çiçək.
Nəzzam - (Ər.) Nizam verən, təşkil edən.
Nicat - (Ər.) 1.Arzu, murad. 2.Qurtulma, xilas olma, salamat qalma, qurtuluş, salamatlıq.
Nigar - 1.Gözəl, yaraşıqlı, sədaqətli. 2.Şəkil, surət.
Nihad - (Fars.) Təbiət xasiyyət, yaradılış, şəxsiyyət, struktur.
Nihal - İncə və düzgün bədənli, fidan kimi.
Nihalə - 1.Yeni yetişmiş, düzgün. 2.Ovçu qorxuluğu. 3.Döşəmə, döşənəcək şey.
Nihan - (Fars.) Gizli, tapılmayan, görünməyən.
Nilay - (Ər.) Seyhan və Ceyhan çayları. Fırat və Dəclə çayları.
Nilgün - (Fars.) Aciq rəngində, göy.
Nilhan - (Ər.) Nil hövzəsi xanlarından.
Nilsu - (Tür.) Nil ve su adlarının birləşməsidir.
Nilufər - (Fars.) Çiçək adı.
Niyaz - (Fars.) 1.Yalvarma, yalvarmaq, dua. 2.Bəzi təriqətlərdə kiçiyin böyüyə qarşı olan salamı, hörmət və
duası. 3.Ehtiyac, muhtaçlık.
Niyazi - (Fars.) (bax Niyaz). 2.Yalvarıcı, niyaz edici,sevgili.
Nisar - Bağışlanma.
Niyaz - 1.Mərhəmət. 2.Ehtiyac, xahiş, arzuolunan.
Nizam - (Ər.) 1.Sıra, quruluş, üsul, tərtib, yol, qayda. 2.Qanunlar. 3.Hindistandakı kiçik dövlətlərin
hökmdarlığı.
Nizami - (Ər.) 1.Üsuluna uyğun, tərkibli, nizamlı. 2.Qanun və nizama aid,- onunla əlaqədar. Nizami;
Azərbaycanın ən böyük şairlərindəndir, Gəncəlidir.
Nizami - Nizam, intizam.
Nizamuddin - Dinin nizamı. - Dilimizdə "Nizaməddin" olaraq istifadə edilir.
Nofəl - Alicənab, comərd.
Novcəvan - (Fars.) Gənc, dəliqanlı.
Novrəstə - (Fars.) Yeni yetişən, yeni bitən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Novsalə - (Fars.) Gənç, təzə, kiçik.
Novruz - Təzə gün.
Nuran - (Fars.) Işıqlı. Nurlu, nura aid.
Nurani - (Fars.) Işıqlı, işıq saçan, hörmət oyandıran, nurlu.
Nuratay - (Ər.) Nurlu, ışıq saçan tanınmış kimsə.
52
Nuray - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq saçan ay, ay Işığı, ışıqlı ay, ayın ən çox işıq saçdığı dövrü.
Nural - ( Ər.Fars.Tür.) Nur, işıq al, işıqlı ol.
Nuraləm - (Ər.) Kainatın nuru, aləmi işıqlandıran.
Nurbaki - (Ər.) Davamlı işıqlı olan, nurlu səhər.
Nurbanu - ( Ər.Tür.İbr.) Nur üzlü xanım, gəlin, şahzadə. - Nur və ba-nu'dan birləşmiş ad.
Nurbay - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı kimsə.
Nurcan - ( Ər.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, həyat dolu.
Nurcahan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Cahan nuru, işığı, dünyaya işıq saçan. 2.Türk-Hind imperatoru Cihangirin
arvadı.
Hurcəvan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Parlaq, şən, gənc. 2.Mərd, qorxmaz, gənc.
Nurçin - ( Ər.Tür.İbr.) Nur yığan, işıq yığan.
Nurdağ - ( Ər.Tür.İbr.) Nur dağı, Nurdan dağ.
Nurdan - ( Ər.Tür.İbr.) Nura aid, nurdan edilmiş.
Nurdanay - ( Ər.Tür.İbr.) Çox ışıqlı, çok parlaq.
Nurdanə - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq və ışıqlı olan.
Nurdil - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı könül.
Nurdoğan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq biri şəkildə doğulan.
Murəddin - (Ər.) Dinin nuru (ışığı), inam işığı, dinin işığı.
Nurəfşan - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlıq verən, ortalığı işıq içində buraxan. - Nur və əfşan sözlərindən birləşmiş ad.
Nurəl - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu əl.
Nurər - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu insan.
Nurfidan - ( Ər.Tür.İbr.) Təzə və parlaq gənc, zərif xanım.
Nurgül - (Fars.) Gülün ən parlaq olanı.
Nurgün - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Nurlu gün, işıqlı gün. 2.Günün və bütün həyatın nurlu, parlaq olması.
Nurhilal - (Ər.) (Bax.Nuray) İşıqlı ay.
Nurxan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurun idarəçisi, hakimi.
Nurnisə - (Ər.) Nurlu qadın.
Nuri - (Ər.) İşıq, İşığa aid olan.
Nuridə - Gözümün işıgı.
Nuriyyə - (Ər.) Işıqlı, işıqdan gəlmə.
Nurqan - ( Ər.Tür.İbr.) Təmiz, aydın soydan gələn.
Nurqut - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax. Nurqan) Işıqlı, aydınlıq.
Nurlan - Nur, işıq, nur saçan,
parıldayan, işıqlandıran.
Nurmələk - (Ər.) (Bax. Mələk).
Mələk kimi saf və təmiz gözəl.
Nurnigar - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlı, aydınlıq, sevgili.
53
Nurpəri - ( Ər.Tür.İbr.) Işıklı, pəri qədər gözəl.
Nursabah - (Ər.) Aydınlıq sabah.
Nursaç - ( Ər.Tür.İbr.) "Işık saç, aydınla" “işığ saçan” anlamında.
Nursal - ( Ər.Tür.İbr.) IşıQ saç, çevrəni aydınla.
Nursel - ( Ər.Tür.İbr.) Nur, işıq seli (axışı).
Nursevən - (Ər.) Aydınlığı, ışığı seven.
Nursev - ( Ər.Tür.İbr.) Işığı sev.
Nursevil - ( Ər.Tür.İbr.) "Parlaq, aydın gözəllər tərəfindən sevil" mənasında istifadə edilən bir ad.
Nursim - (Fars.) Aydınlıq və gümüş kimi parlaq.
Nursima - (Fars.) Işıqlı, aydın üz.
Nursinə - (Fars.) Işıqlı, aydın ürəklı.
Nursu - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu su.
Nursultan - Sultanın işığı.
Nursun - ( Ər.Tür.İbr.) Sən işıq, nur kimi aydınsan. - mənasında istifadə edilən bir ad.
Nurşah - (Fars.) Parlaq hökmündə.
Nurşən - (Fars.) Çox, çox ışıqlı, nəşəli insan.
Nurtac - ( Ər.Tür.İbr.) Nurdan tac.
Nurtək - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq kimi, parlaq.
Nurtəkin - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax Nurtək) Aydın və güvənilən, əmin. İşıq kimi.
Nurtən - Bədəni işıq kimi ağ olan.
Nurulla - (Ər.) Allahın nuru, Alllahın işığı.
Nurvəli - (Ər.) Müqəddəs.
Nurzad - (Tür.) Nurlu, aydın kimsə.
Nurzən - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, ışıklı qadın.
Nurzər - (Ər.) Qızıl kimi parlaq ışıq, qızılı ışıq.
Nuşirəvan - ( Ər.Tür.İbr.) İranda 531-579 illər arasında hökmranlıq etmiş və doğruluğu ilə şöhrət tapmış
olan Sasani şahı, "ədalətli" ləqəbiylə tanınır.
Nübar - Məhsul, bar.
Nürəddin - İnamın (İlahi) işığı, dinin gətirdiyi nur.
Nüşabə - (Fars) 1.Agıllı və gözəl qadın. 2.İçənə ölümsüzlük verəcəyinə inanılan su, Bengi su, həyat suyu.
Nüsrət - (Ər.). 1.Kömək. 2.Allahın köməyi. 3.Zəfər, üstünlük qələbə, muvəffəqiyyət. - Kişi və qadın adı
olaraq istifadə edilir.
Nüsrəddin - (Ər.) 1.Dinin kömək etdiyi. 2.Dinin müvəffəqiyyətli nümayəndəsi.
O
Odxan - (Tür.) 1.Atəşli hökümdar. 2.Canlı, coşqulu kimsə. 3.Atəşqanlı. 4.Dəlisov, dəliqanlı.
Odman - (Tür.) Atəş kimi canlı, coşqulu, hərəkətli kimsə.
Dostları ilə paylaş: |