39
Qəmzə - (Ər.) 1.Süzgün baxış. 2.Çənə və ya yanaq çuxurluğu.
Qəndab - Şərbət, qənd şərbəti.
Qənimət - (Ər.) Kafirlərlə döyüş nəticəsində ələ keçirilən mal, pul, silah kimi mallar. İslami üsullara görə
təsnif edilib, beytülmala, kasıblara, yoxsullara və mücahidlərə paylanır.
Qərənfil - (Ar.) Qoxulu bir çiçək növü.
Qərib - 1.Yad yerdə yaşayan,yad. 2.Kimsəsiz,yazıq. 3.Adətdən kənar. 4.Döyüsçü, əsgər.
Qərib (Qəribə) - (Ər.) 1.Xarici, əcaib. Kimsəsiz, məmləkətindən uzaq.
Qəribə - 1.Görünməmiş iş, eşidilməmiş hadisə. 2.Təəcüblü (hadisə haqqında).
Qətibə - Əlçatmaz.
Qətrə - (Ər.) 1.Damla. Damlayan şey.
Qəzalə - Gözəl, ceyran.
Qəzəl - İşvə, naz, sevgi sözləri.
Qəzənfər – yüksəklikdə yaşayan.
Qismət - 1.Hissələrə ayırma,bolmə. 2.Birisinə çatan hissə,pay. 3.Tale.
Qiyas - (Ər.) 1.Tutuşdurma,müqaisə. 2.Bənzətmə. 3.Qlçü. 4.Müqayisənin nəticəsi. 5.Kömək,yardım. Imdad.
2.Səmərəli, məhsuldar.
Qiyasəddin - (Ər.) Dinin yayılması üçün köməyi toxunan şəxs.
Qiymər - Dəyər.
Qılman - (Ər.)
1.
Tükü, bığı çıxmamış oğlan, uşaq, övlad, cavanlar, gənclər. 2.Kölələr, əsirlər. 3.Cənnətdə
xidmət göstərən kişi.
Qızqayıt - Sonradan doğacaq qızların əvəzinə oğlanın dünyaya gəlməsi məqsədi ilə qoyulur.
Qorqud - (Tür.) 1.Böyük dolu dənəsi. 2.Qorxusuz, yavuz, heybətli. 3.Cin, şeytan. 4.Alov, işıq.
Qoşqar - Qürurlu, təmkinli, böyük.
Qönçə - (Fars.) 1.Hələ açılmamış gül, tumurcuq. 2.Sevgilinin ağızı.
Ququş - Qu quşu.
Qulu - Mübariz, üsyankar.
Qumral - Xurma rəngi.
Qumru - (Fars.) Göyərçinlər, uzun quyruqlu boyunun yanlarında xallar olan və göyərçinlər, daha kiçik olan
boz rəngli quş.
Qurban - 1.Bİr niyyət üçün kəsilən heyvan.
Qüdrət - (Ər.) 1.Qüvvət, taqət, güc iqtidar, iradə, möhkəmlik, nüfuz. 2.Allahın əzəli gücü, yaradılış, fitrət.
3.Varlıq, zənginlik. 4.Allah quruluşu, yaradılış, insan əliylə də tapılmayan şeylər. 5.Səlahiyyət qabiliyyət.6. Bir
yolda fəda olma. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Qürbət - (Ər.) Doğulub yaşanılmış olan yerdən uzaqda olan. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
L
Laçın - (Tür.) 1.Bir cins şahin. 2.Dik və möhkəm. 3.Uzaq görən, itigözlü, cəngavər. 4.Şiddətli. - Adam və
qadın adı olaraq istifadə edilir.
Lalə - Gözel, qəşəng gül.
Laləfam - (Fars.) Lalə rəngində.
40
Laləgül - (Fars.) Türk musiqisini bir məqam.
Laləgün - (Fars.) Lalə rəngində.
Laləruh - (Fars.) 1.Lale yanaqlı, yanağı lalə kimi qırmızı olan. 2.Türk musiqisində mürəkkəb bir məqam.
Lami (Lamiyə) - Parıldayan, parlaq, parıltılı.
Lamih ( Lamihə) - (Ər.) 1.Hz. Nuhun qardaşı. 2.Parlayan, parıldayan, parlaq.
Laminur - (Ər.) - Nur saçaraq parlayan. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Lamis - Əl ilə tutub yoxlayan. Toxunan. Təmas edən.
Lamiyə - Incə və zərif ulduz.
Lana - Zərif, mehriban.
Lanə - (Fars.) Yuva, ev.
Lanəzir - (Ər.) Bənzərsiz. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Lasif - (Ər.) Parlayan, parlayıcı.
Layiq - (Ər.) Yaraşan, yaraşıqlı.
Lazım - (Ər.) Gərəkli şey. Gərəkcə.
Leyla - Gecə, gecə anadan olmuş, sevgilim, qarasaçlı.
Leyli - Gecə.
Leysan – 1.Bahar yağışı. 2.Suriya təqvimi ilə aprel ayı.
Ləal - (Ər.) İncilər.
Ləbabə - (Ər.) Ağıl sahibi olma.
Ləbabət - (Ər.) Ağıllılıq, ziyrəklik. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Ləbib (ləbibə) - (Ər.) Ağıllı, zəkalı, həssas, ehtiyatlı. hissiyyatlı, incə.
Ləma - (Ər.) Pırıltı. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Ləman - (Ər.) Parlama, parıltı, qaranliqda işıq.
Ləmariz - (Fars.) Parlayan, parıldayan. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Lərzan - (Fars.) Titrək, titrəyən.
Lərzə - (Fars.) Titrətmə.
Lərzəndə - (Fars.) Titrəyən, titrək.
Lətafət - (Ər.) 1.Lətiflik, xoşluq, Incəlik, xeyirxahlıq. 2.Gözəllik. 3.Nəzakət. 4.Yumşaqlıq.
Lətif - (Ər.) 1.Allahın adlarındandır. 2.Yumşaq, xoş, gözəl, nəzakətli. 3.Bütün incəliklərə vaqif. 4.Incə, zərif
Lətifə - (Ər.) Güldürəcək, qəribə və gözəl söz, hekayə, zarafat.
Lətimə - (Ər.) Müşk, gözəl qoxu.
Ləftiyə - Zərif, incə, cazibəli.
Ləvami - (Ər.) Parlamalar, nurlar.
Ləvniz - (Ər.) 1.Rəng, boya, üz. 2.Cür, növ.
Ləvzi - (Ər.) 1. Badam formasında olan. 2.Badamla əlaqədar. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
41
Ləyal - (Ər.) Gecələr.
Ləyaqət - (Ər.) Layıq olan.
Ləziyyə - (Ər.) 1.(bax Ləvzi). 2.Badam ərik, vişnə, gilas və ya buna bənzər meyvələr qrupu.
Limən - (Tür.) Bir ölkə xalqından olan kimsə, vətəndaş. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Loğman – 1.Əfsanəvi həkim Loğmanın adından. 2.Həkim, igıd, qorxmaz. 3.Alim həkim, çox bilikli adam
Lulu - İnci, parlaq, ziyalı, qiymətli.
Lutfəli - Mərhəmət.
Lütfi ( Lütfiyyə) - (Ər.) Xoşluq, gözəllik, yaxşı davranış. xeyirxah, mehriban
M
Maarif - Məlum, məşhur, tanınmış.
Mahfuz - (Ər.) Qorunmuş, gozlədilmiş. Gizlənmiş, saxlanmış.
Mahinur - (Fars.) 1.Ayın nuru (işığı). 2.Ay üzlü gözəl.
Mahir (Mahirə) - (Ər.) Məharətli, hünərli, əlindən iş gələn, bacarıqlı. usta, məharətli, bacarıqlı,bilikli.
Mahizar - (Fars.) İnləyen ay.
Mahizər - (Fars.) Şan, qızıl rəngində ay.
Манур - (Ər.) Qalib.
Mahmud - (Ər.) 1.Həmd olunmuş, məşhur olmuş səna edilmiş, tərifə dəyər, tərifə layiq. Məqam-ı Mahmud:
Hz. Məhəmmədin ən böyük şəfaət məqamı, cənnət. 2. Əbrəhənin Kəbəni yıxmaq üçün gətirdiyi filin adı.
4. Mahmudiyə: - Mahmud dövründə nəşr olunan qızıl pul.
Mahmudə - (Ər.) Mingör otu.
Mahmur (Mahmurə) - (Ər.) 1.Sərxoşluğun verdiyi sərsəmlik. 2.Yuxu basmış, ağırlaşmış, huşsuz göz.
Mahparə - (Fars.) Ay parçası, çox gözəl qadın.
Mahpəri - (Fars.) Ay kimi, pəri kimi gözəl.
Mahru - (Fars.) Ay üzlü, üzü ay kimi olan gözəl.
Mahsun - (Ər.) Gücləndirilmiş, güclü.
Mahrux - Aypara, ay parcası.
Mahtər - (Fars.) Yeni ay, ayça, hilal.
Mahur - (Fars.) 1.Muğamlardan biri. 2.Türk musiqisinin rast pərdəsində qərar tutan bir mövqe. - Kişi və
qadın adı olaraq istifadə edilər.
Maidə - (Ər.) 1.Üzərində yemək olan süfrə. yemək, mərasim. 2.Quran-ı Kərimin 5-ci. surəsinin adı. 3.İsa və
həvarilərinə göydən enən süfrə (Maidə-i Məsih).
Mail (Mailə) - (Ər.) Meyli olan, meyil salan. 1.Bir yana əyilmiş, əyik. üfüqi və şaqulu arasında olan. 2.Həvəsli,
İstəyən, sevən istəkli, qabiliyyətli. tərəfli, içdən istəkli. 3.Xatırladir, bənzər. 4.Tutqun. düşkün.
Mais - Böhtançı, fitnıkar, aravuran.
Maisə - Məğrur, qürurlu.
Maqsud - (Ər.) 1.Yığılmış, toplanmış, əkini biçilmiş, biçilmiş əkin. 2.İstənilən şey, istək, məqsəd, niyyət,
murad. 2.Varılmaq istənilən yer.
Dostları ilə paylaş: |