Microsoft Word Alarin menalari

33 

 

İqsir -  (Ər.). 1.Orta əsrlər kimyaçılarının fövqəladə təsirli gücdə saydıkları cisim. 2.Təsirli. 3.Ən təsirli səbəb. 

- Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İlahə - 1.Ilahi, varlıq.  2. İslamiyyətdən öncə qadın cinsindən olan büt. 

İlbada -  Mərhəmət, sitayiş, dua. 

İlbaşı - (Tür.) Selçuklularda kənd idarəçisi.  

İlbəy - (Tür.) Bir müddət "qubernator" qarşılığında rəsmi olaraq istifadə edilən uydurma söz. 

İldırım - (Tür.) 1. Böyük işıq parlaması və göy gurultusuy ilə ortaya çıxan buludlar arasında və ya buluddan 

yerə elektrik boşalması.  2. Şiddətli, sürətli, tez! İldırım hərəkatı. 3.Mubarize, yenilməzlik. 4.Məşhur Osmanlı 

padşahı: Yıldırım Bəyazid. 

İlgi -  (Tür.)

 

1.İki obyekt arasındakı bağ, əlaqə. 2.Kimyada bir cisimin başqa bir cisimlə birləşməyə olan meyli. 

- Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İlgü -  (Tür.)

 

Əngəl, maneə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə ediləir. 

İlgül -  (Tür.) 1.Ölkənin gülü. 2.Çox gözəl qadın.  

İlkbahar -  (Tür.) İlin ilk mövsümü, bahar.  

İlkcan -  (Tür.) İlk doğulan  uşaqlara verilən ad. 

İlkənan - (Tür.) Yeni qanunlar, qanunlar qoyan hökmdar, idarəçi. 

İlkər -  (Tür.) İlk doğulan oğlan uşaqına verilən ad. 

İlkim -  (Tür.)

 

İlk doğulan uşaqlara verilən ad. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İlkin -  (Tür.) Birinci, ilk, əvvəl, əvvəlcə *Uydurma bir söz. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İlknaz - (Tür.) İlk doğulan qız uşaqlarına verilən ad. 

İlknur -  (Tür.) İlk ay, ayın ilk halı. 

İlksel -  (Tür.) Uzun müddət uşağı olmayanların, daha sonra ekiz və ya üç uşaqları olduqda verilən ad. -Kişi 

və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İlksər -  (Tür.) İlk baş, ilk öncə, birinci. 

İlkyaz -  (Ər.) Yaz, yaz əvvəllərində doğulanlara verilən ad.  

İlqar - Vəd, vəfa, əhd, söz vermə. 

İlmaz - Cəsur, qoçaq. 

İlmi -  (Ər.) Elmlə, məlumat ilə əlaqədar.  

İlmiyyə - (Ər.) Elmə aid, elmə mənsub. 

İltifaf - (Ər.) 1. Sarınma, bürünmə, örtünmə.  . 

İltifat -  (Ər.) 1. Üzünü çevirib baxma. 2. Diqqət. 3. Xatirlayıb soruşma, könül almaq.  - Kişi və qadın adı 

olaraq istifadə edilir. 

İltimas - Xahiş, rica. 

İlyas - İlahi qüvvə, köməyə gələn.  

İmam -  (Ər.) 1. Namazda özünə tabe olunan kimsə. 2.Qabaqda olan, təşəbbüskar olan kimsə. 3.Xəlifə. 

Dövlət başçısı. 4.Məzhəb quran yüksək dərəcəli alim. 5.Hz. Əli nəslindən gələn. 6.İmam-ı Əzəm: Hənəfiyyə 

məzhəbinin qurucusu. 

---

34 

 

İmadəddin -  (Ər.)

 

1.Dinin dirəyi.  

İmaq -  İnam.  

İman  - Təsdiq etmək, həqiqiliyinə inanmaq. 

İmdad  - (Ər.) 1. Kömək edən. 2. Yardıma göndərilən qüvvət. 

İmran  - 1.Evinə bağlı qalan. 2.Hz. Məryəmin atası, Ali-İmran: İmran ailəsi. Musa, Harun-Məryəm və İsa. - 

Quran-ı Kərimin 3-cu surəsi. 

İmtizal  -  Başıqapazlılıq, itaət. 

İnac - Ünsiyyətçillik. 

İnam - Əminlik, əmin olmaq. 

İnayə ( İnayət) - Qayğı. 

İnayət -  (Ər.) 1.Diqqət. 2.Səy, etina etmə. 3.Lütf, ehsan, iyillik.  

İnayyə -  Qayğı, diqqət. 

İnsaf -  Ədalət, bərabərlik. 

İnsar - Qalib.  

İncisər -  (Tür. Ər. Fars)  Baş inci, ən gözəl inci. 

İnarə -  (Ər.)

  

Nurlandırma, işıqlandırma. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İncə - Nazik, zərif. 

İnci - (Tür.) 1.İstridyə cinsindən olan dəniz heyvanlarının içindən çıxan parlaq, yumru və zinət əşyası olaraq 

istifadə edilən qiymətli daş. 2.Kiçik, təmiz və sevimli. 3.Qiymətli. 

İncifəm - (Tür. Ər. İb.) İnci kimi gözəl ağızlı. 

İncilay - (Tür.)  Ayın ən incə olan zamanı. - İnci və ay sözlərindən birləşmiş ad. 

İncilə - (Ər.) 1.Parlama, cilalama. 2.Görünüş, müəyyən olma. 3.Parlaqlıq, işıq.  

İnçiraq - (Ər.) 1.Çatlayıb yarılma, yarıq olma. 2.Parlama. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İndira - (Ər.) 1.Müdaxilə. 2.Önə keçmə. 3.Bulud altından sıyrılma. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İnqilab - Çevriliş, qiyam, dəyişiklik. 

İnsaf - Ədalət, mərhəmət. 

İnşilal -  (Ər.) 1.Şelale meydana gətirmə. 2.Şiddətlə tökülmə, atılaraq axma. - Kişi və qadın adı olaraq 

istifadə edilir. 

İnşirah -  (Ər.) 1.Açılma. 2.Açıqlıq, fərəhlık. - Quran-ı Kərimdə bir müddət adı. - Kişi və qadın adı olaraq 

istifadə edilir.. 

İntiqam -  Əvəz, qisas. 

İntizam - Nizam. qayda, səliqə. 

İntizar - Gözləmə, həsrət çəkmə. 

İradə - 1.Əzmkarlıq, təmkinlik. 2.İstək, dilək. 3.İxtiyar.  4.Hökm, fərman. 

İrfan - (Ər.) 1.Bilmə, anlama. 2.Gerçəni sezmə, anlayış gücü. 3.Dini gerçək və sirrlə biliş. 4.Mədəniyyət. -Kişi 

və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İrfat - (Ər.) Yardım etmə, bir şey vermə. 

---

35 

 

İrgün -  (Tür.) Səhərin erkən saatları. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İrşad -  (Ər.) 1.Doğru yolu göstərmə, xəbərdar etmə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İsa - (Ər.) Allahın köməyi. 2.Allah xilas edəcək. 3.Əliaçıq. 4.Dörd böyük peyğəmbərdən biri. Dörd böyük 

kitabdan İncilin özünə göndərildiyi.  Fironlarla möhtəşəm mübarizə aparan böyük peyğəmbər. Quranda 25 

yerdə adı keçməkdədir. 

İsabət -  (Ər.) 1.Düşmə. 2.Düşmə, çıxma. 3.Dəyme, tutma. 4.Yerindelik, yazılmazlık. - Kişi və qadın adı 

olaraq istifadə edilir. 

Isaqulu - (Tür.) İsanın qulu. 

İsfəndiyar - (Fars.)  1.İran mifologiyasında adı çəkilən hökmdarın adı. 2.Müqəddəsin hədiyyəsi. 

Isilay - Parlaq ay. 

İskəndər - (Ər.) Havadar, müdrik hökmdar, qalib gələn, müdafiəçi, qalib. 356-323 illər arasında yaşayan və 

20 yaşında hökmdar olan Makedoniya kralı, Aristteldən dərs almışdır. Yunanıstan, İran, Anadolu, Suriya, 

Misir, Hindistanı zəbt edən hökmdara, Böyük İskəndər ləqəbi  verilmişdir. 33 yaşında ölmüşdür.  

İshaq -Təbəssüm, gülüş. 

İslam -  (Ər.) Tanrıya itaət, Allaha təslim olmaq, Allaha sadiq.1.Məhəmməd (səs) -ə nazil olan və özü 

tərəfindən insanlığa təbliğ edilən din, Allahın ən son dini. 2.Allaha təslim olma, onun əmrlərinə tabe olub, 

qadağan etdiklərindən qaçınma.3.Yaxşı dolanma, sülh içində olma. 

İsmayıl - (Ər.) Hz. İbrahim (ə.s) -n  oğlu. İbrahim (ə.s) onu Allaha qurban olaraq həsr etmiş və sözündə 

durmaq üçün hərəkətə keçmişdir. 1.Allahın qulu (Yəhudi). 2.Allah tərəfindən eşidilmiş, (Allah eşidir)                           

-(ərəblərin ulu babası hesab edilir)  

İsmət -  (Ər.) 1.Məsumluq, özünüsaxlama; müdafiə. himayə, təəssüb günahsızlık, təmizlik. 2.Haramdan 

namusa toxunan hallardan çəkinmə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Peyğəmbərin sıfətlərındəndır. 

İsmətulla - Allahın himayəsi altında olan. 

İsmixan -  (Ər.)  Hökmdar adları. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İsminaz -  (Ər.Tür.Fars) 1.Naz adında. 2. Çox nazlı olan. 

İsminur - (Ər.)  Nur adını alan. 

İsrafil -  (Ər.)

  

Dörd böyük mələkdən sura üfürme vəzifəsi verilən mələk. 

İsrail - (İbr.) Yaqub peyğəmbərin ləqəbi. Sonradan onun soyundan gələnlər İsrailoğullan deyə anılmışlardır. 

İsrailoğullan, Quranda çox sıx istifadə edilən bir addır. 

İstəgül - Arzu olunan gül, istənilən gül. 

İstək - Arzu, dilək. 

İşcan -  (Tür.) İşi sevən, çalışqan. 

 

İşfaq - Rəhm. 

İşraq -  Şəfəq. 

İşvə - (Ər.) Gözəllərin könül oxşayan, könül aldadıcı, nazlı davranış. 

İttifaq -  (Ər.) İttifaq, birləşmə. 

İyisan -  (Tür.) Yaxşı adla xatırlanan, yaxşı tanınan kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

İzafə - Artım, əlavə. 

İzar - Üstün tutma. 

---