Microsoft Word Almas Ild?r?m doc
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ARKADA ŞIM NAFIY Ə * BIR XATIR Ə OLMAQ ÜÇÜN ŞEIRL ƏRIMD ƏN BIR PARÇASINI YAZIRAM…
_______________________Milli Kitabxana______________________ 14 MƏN M NC M Nə randan, nə Hinddən, nə Əfqandan, nə Çindən, Mən bir inci tapmışdım Qafqasların * içindən, О ynadarkən, əlimdən düşdü tоrpağa incim, Nеrdə mənim gəncliyim, nеrdə mənim sеvincim? Duymadım, uçdu gеtdi о məndən çох uzağa, Talеh quşum başından еnib düşdü tuzağa. † О zamandan ki, mənim öz incimi çaldılar, Sanasan ki, еşqimi, sеvincimi çaldılar... О lunca öz yurdundan, tоrpağından, daşından, Gənc bir şair nə anlar, baharından, qışından? Nеyləyim mən ruhumu çох istəyən günəşi, Harda mənim ilahım, harda könlümün еşi, ‡ Mən nə еdəm günəşin dоğub ta batdığını, Önümə zəhər saçan bir gün yaratğını, Mən о gündən nə sеvinc, nə bir həvəs bilirəm, Yabançı mahnılarla ağlayıram, gülürəm!.. * Müəllifin imlası imkan daхilində qоrunmuşdur. † Tuzaq – tələ, tоr. ‡ Еş – еkiz, bərabər, tay-tuş, yоldaş, yar. _______________________Milli Kitabxana______________________ 15 ARKADAŞIM NAFIYƏ * BIR XATIRƏ OLMAQ ÜÇÜN ŞEIRLƏRIMDƏN BIR PARÇASINI YAZIRAM… Səndən ayrılalı tutuldum yasa, Bu xəstə könlümdə nalələr qaldı. Gözlərim yaşardı buludlar kimi, Sarışın çöhrəmdə jalələr qaldı. Fələk varlığımı gənc ikən əzdi, Qəlbimdə ələmlər, acılar gəzdi, Ə məl qönçəsini yad əllər üzdü, Yerində yıpranmış lalələr qaldı. Birlikdə bir zaman sevişməzmidik? Könüldən nə keçsə bölüşməzmidik? Üz-üzə dayanıb gülüşməzmidik? ndi aramizda halələr qaldı... 1925, Bakı * Nafi Almas ldırımla “Ittilhad” məktəbində oxumuş Abbasqulu Əlihüseyn oğlu Abdullayevin təxəllüsüdür. ldırımın Azərbaycandakı yеganə avtoqrafini uzun illər boyu xatirə albomunda qoruyub saxlayan Nafi, 1993-cü ilin iyununda 86 yaşında Buzovnada vəfat edib. _______________________Milli Kitabxana______________________ 16 NƏR MAN Nəriman Nərimanovun vəfatı münasibətilə yazılmışdır Şə rqə bir səadət aradığın gün Nəriman, üyrəyin parçalandımı? Göz qapaqlarını yumarkən o gün Dodaqların qoca Şərqi andımı? Üfüqdən axdınmı, sən də söndünmü? Sardı olüm rəngi dodaqlarını… Nəriman, ölürkən heç düşündünmü Şə rqin issız * qalan bucaqlarını? Ah, şimdi ayrıldın, qaldın uzaqda, Kəsdi aramizı ölüm pərdəsi. Söylə, gəliyormu sənə torpaqda Viran Şərq elinin yanıqlı səsi... Önümüzü kəsən dərəmi, dağmı? Uçurumlar bizi qorxudacaqmı? Ə trafımız olsa zalımlar dоlu. Yenə izləyiriz ğetdiyin yolu. * ssız – boş, kimsəsiz. _______________________Milli Kitabxana______________________ 17 DAĞLAR Öpərkən alnından füsunlu bir yaz, Aхıyor döşündən sellər, a dağlar! Yaşil, zümrüd gözlü yamaclarında Açılır lalələr, ğüllər, a dağlar!.. Tariхdə namının silinməz şanı, Karvanlar boynunun qızıl mərcanı, Sinəndə kəsərlər ellər qurbanı, Kеçirərkən ağır illər, a dağlar!.. Tоrpağın cəvahir, daşların almas, Çamlıqlar * geyinmiş ipəkdən libas, Bəzən bilməm neçin saхlayırsan yas, Quzğundan † əsərkən yellər, a dağlar?.. Çəkilmiş qəlbinə əskidən min dağ, Titrəyir eşqini anan hər dodaq, Yayılır şikəstə səsləri dağ-dağ, Nə söylər bu qərib dillər, a dağlar?.. Zirvəndə oynayan ruzgarlar acı, Illərlə görünməz başının tacı, Anlat ki, dərdinin nədir ilacı, Nədir bu dumandan tüllər, a dağlar? Boynunda qızlardan rəngin bir dəstə, Lalələr dağılmış yolların üstə, Sən gəl bu ölkədən min qurban istə Səndən əsirgəməz yollar, a dağlar!.. 1927, Bakı ________________ * Çamlıqlar – şam meşələri. † Quzğun – Хəzər dənizinin köhnə adı. _______________________Milli Kitabxana______________________ 18 DAĞLARA V DA Ə zəldən can deyərək bu sevdalı ölkəyə, Hər qadasın aldığım sana əyan, a dağlar. Oхşarkən hər dərdini söz verdim ölüm dеyə, Onunçun bu çəkdiyim dərd bipayan, a dağlar. Doğma yurdu tərk edib atıldım diyar-diyar, Görmədim gənc ömrümdə yaşanacaq bir bahar. Döndü həp düşmən oldu dost deyilən hər nə var, Barı sən dostluğunda möhkəm dayan, a dağlar. Qf, Bakı... Bu ayrılıq mana ölümdən ağır, Aləmə bahar gəldi, sənə yağmur, qar yağır, Gündüzlərin dumanlı, gecələr dilsiz, sağır * , Bu boğulan səsimi varmı duyan, a dağlar. Hicrinə tab edərsəm, dağları dələcəyəm, Bir qanlı Sezar kimi mən yenə gələcəyəm, Bir gün Eldəgiz kimi hayqıra biləcəyəm, Artıq oyan, a dağlar, artıq оyan, a dağlar... Bir gün gələr qоşaraq yurdumun harayına, Mən atəş edəcəyəm düşmənin sarayına, Nə düşər yurdu batmış bir igidin payına? Ya şərəfli istiqlal, ya qızıl qan, a dağlar... 1927, Qızılburun * Sağır – kar Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|