38
4. Hər hansı bir Peyğəmbərin
dediklərini təsdiq etmək üçün, kömək
olsun deyə Peyğəmbər göndərilib.
Allah hər ümmətə onların içərsindən onları bir və tək olan Allaha ibadət
etməyə və ondan başqa ibadət olunan bütün varlılıqları rəd və inkar
etməyə çağıran Peyğəmbərlər göndərdiyinə inanmaqdır. Allah hər
ümmətə şəriət ilə bir Peyğəmbər göndərmədiyi və ya ondan əvvəlki
Peyğəmbərlərin şəriətini yeniləmək (təzələmək) üçün vəhy etdiyi bir
Peyğəmbər (nəbi) göndərilməmiş heç bir ümmət yoxdur.
Biz hər ümmətə:
«Allaha ibadət edin və tağutdan çəkinin» deyə Peyğəmbər göndərmiş-
dik». (ən-Nəhl 36). «Elə bir ümmət yoxdur ki, onun içindən qorxudan
bir peyğəmbər gəlib getməsin». (Fatir 24).
Onların çağırışları ümmətləri şirk və bütpərəstlikdən qurtarmaq,
insanları çirkin və fahiş işlərdən çəkindirmək üçündür. Onlar risalətlərini
təbliğ etdilər, üzərilərindəki əmanəti əskiksiz
yerinə yetirdilər, ümmət-
lərinə səmimiyyətlə öyüd-nəsihət verdilər. Allah yolunda layiqli cihad
etdilər. Rəbləri tərəfindən dəstəklənmiş oldular.
«Allah mələklərdən
elçilər seçdiyi kimi insanlardan da seçər». (əl-Həcc 75).
Heç bir şeyi gizlətməyib, hər hansı bir dəyişiklik etmədiklərinə,
özlərindən ora nə bir hərf artırıb, nə də bir
hərf əskiltmədiklərinə
inanmaqdır
. «Peyğəmbərlərin vəzifəsi isə yalnız açıq-aşkar bir təbliğdir».
(ən-Nəhl 35).
Allah o, şərəfli Rəsulların göndərməsində hikməti:
«Biz Peyğəmbərləri
müjdə gətirən və əzabla qorxudan kimi göndərdik ki, daha insanlar
üçün Peyğəmbərlərdən sonra Allaha qarşı bir bəhanə yeri qalmasın.
Allah yenilməz qüvvət və bilik sahibidir». (ən-Nisa 165).
Rəsullar da yaradılmış insanlardır. Rububiyyət və Uluhiyyət
xüsusiyətlərindən heç birisinə sahib deyillər. Onlar Allahın istədiyindən
artıq
nə özlərinə, nə də hər hansı bir kimsəyə nə fayda, nə də zərər vermək
gücünə malikdirlər.
De ki: «Mən sizə demirəm ki, məim yanımda Allahın
xəzinələri vardır. Mən qeybi də bilmirəm və sizə də demirəm ki, mən
mələyəm. Mən özümə gələn vəhyə tabe oluram». De ki: «Kor görənlə bir
olurmu? Məgər düşünmürsünüz!». (əl-Ənam 50). «Peyğəmbərləri
onlara cavab olaraq demişdilər: «Biz də sizin kimi adi bir insanıq. Lakin
Allah öz bəndələrindən dilədiyinə nemət bəxş edər. Allahın izni olmadan
biz sizə heç bir dəlil gətirə bilmərik». (İbrahim 11). «De ki: «Mən də
sizin kimi ancaq bir insanam. Mənə vəhy olunur ki, sizin tanrınız yalnız
tək olan Allahdır. Kim Rəbbi ilə qarşılaşacağına ümüd bəsləyirsə yaxşı
iş görsün və rəbbinə etdiyi ibadətdə heç kəsi şərik qoşmasın» (Kəhf 110).
39
Onlara əmr edilən şeylərə uyan bir əmirdirlər.
De ki: «Mən sizə nə bir
zərər, nə də bir xeyir vermək qüdrətinə malik deyiləm!» De ki: «Məni
Allahdan heç kəs qurtara bilməz və mən ondan başqa heç bir sığınacaq
tapa bilmərəm!» (əl-Cinn 21-22). De ki: «Mən Allahın istədiyindən
başqa özümə nə bir xeyir, nə də bir zərər verə bilərəm. Əgər qeybi
bilsəydim, sözsüz ki, (özüm üçün) daha çox xeyir tədarük edərdim və
mənə pislik də toxunmazdı. Mən iman gətirən bir tayfanı qorxudan və
müjdələyənəm» (əl-Əraf 188).
Xəstəlik, ölüm, yemək və içmək kimi şeylərə ehtiyac duyduqları və s.
buna bənzər özəlliklər onlar haqqında da söz edilməkdədir.
«Məni
yaradan və məni doğru yola yönəldən Odur! Məni yedirdən də içirdəndə
Odur! Xəstələndiyim zaman mənə yalnız O şəfa verir. Məni öldürəcək
sonra dirildəcək də Odur və Qiyamət günü xətamı bağışlayacağına
ümüd etdiyim də Odur!». (əş-Şuəra 78-82). Həmçinin Aişə
- radıyallahu
anhə – rəvayət edir ki,
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm –
buyurdu: «Əgər sənə desələr Muhəmməd sabah nə olacağını bilir,
inanma»
118
. İbn Məsud
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Mən ancaq sizin kimi bir insanam.
Unutduğunuz kimi unuduram. Unutduğum zaman yadıma salın»
119
.
Əhli Sünnə əqidəsinə görə Peyğəmbərlər məsumdurlar (yəni onlar: Şirk.
Küfr və s. kimi böyük günahlardan uzaqdırlar). Lakin onların kiçik
xətaları olmuşdur: Məs:
Adəm – əlehissəlam – ın Allahın qadağan etdiyi
ağacdan yeməsi:
«(Adəm və Həvva) Ey Rəbbimiz! Biz özümüzə zülm
etdik. Əgər bizi bağışlamasan və mərhəmət etməsən. Biz şübhəsiz ki,
ziyana uğrayanlardan olarıq». (əl-Əhqaf 23). (Buxari,
Müslim şəfaət
hədisi),
Nuh – əlehissəlam – ın öz oğlu üçün bağışlanma diləməsi
(Buxari, Müslim şəfaət hədisi),
İbrahim – əlehissəlam – ın öz atası üçün
bağışlanma diləməsi və üç dəfə yalan danışması (Buxari, Müslim şəfaət
hədisi),
Musa – əlehissəlam – ın Qibtini öldürməsi (əl-Qəsəs 18-ci
ayəsinə bax),
Muhəmməd
120
– sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına
gələn kor Ummu Məktub
- radıyallahu anhu – dan üzünü çevirməsi
(Əbəsə surəsinə bax), namaz rükətlərinin sayının azaldıb, çoxaltması.
Sübh namazının yatıb qalmaları (Buxari,
Müslim namaz bölümü, səhv
səcdələri), balı özünə haram etdiyinə (başqa rəvayətdə: Mariya
-
radıyallahu anhə – nin yanına getmədiyi üçün ət-Təhrim 1-ci ayəsinə
118
Buxari.
119
Buxari, Müslim.
120
Muhəmməd – adı Qurani Kərimdə dörd dəfə çəkilibdir: Ali İmran 144, əl-Əhzəb 40, əl-Fəth 29,
Muhəmməd 2.