54
Vəfat xəbəri bir neçə dəqiqədə səhabələr arasında yayıldı. Bu acı xəbər
onların dünyalarını qaraltdı. Üzüntüdən şüurlarını itirəcək hala
gəlmişdilər. Nə edəcəklərini bilmədən hıçqıra-hıçqıra ağlayırdılar. Ömər
-
radıyallahu anhu – məscidə gələrək: «Allah münafiqləri
yox edincəyə
qədər Rəsulullah ölməyəcəkdir» deyə qışqırmağa və öldü deyəni
öldürəcəyini söyləməyə başladı. İnsanlar nə edəcəklərini bilmədən
şaşqınlıq içində sağa-sola hərəkət edirdilər. Aişə
- radıyallahu anhə –
deyir ki, Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – vəfat etdikdə Əbu
Bəkr
- radıyallahu anhu – Sunhda idi. Əbu Bəkr
- radıyallahu anhu – bu
xəbəri eşidincə evindən yola çıxır və məscidin qapısına kimi gəlir. Orada
Ömər
- radıyallahu anhu – xalqa bir şeylər söylədiyini görür. Lakin
əhəmiyyət vermədən Aişə
- radıyallahu anhə – nin
evinə üzəri örtülü
vəziyyətdə olan
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına girir.
Üzərindəki örtüyü qaldıraraq onu öpür və: «Atam, anam sənə fəda olsun!
Sağlığında da səndən gözəl iy gəlirdi, öləndən sonra da səndən gözəl iy
gəlir. Nəfsim əlində olan Allaha and
olsun ki, Allah ölümü sənə iki dəfə
daddırmaz. Əbu Bəkr
- radıyallahu anhu – cəmaatın yanına çıxır. Allaha
həmd səna etdikdən sonra: «Ey insanlar!
Kim Muhəmmədə ibadət
edirdisə bilsin ki, artıq o, vəfat etmişdir. Kim Allaha ibadət edirdisə bilsin
ki, Allah əbədi və ölməzdir:
«Şübhəsiz ki, sən də öləcəksən, onlar da
öləcəklər!». (əz-Zumər 30). «Muhəmməd ancaq bir Peyğəmbərdir.
Ondan əvvəl də peyğəmbərlər gəlib getmişlər. Əgər o, ölsə və ya
öldürülsə siz gerimi dönəcəksiniz? Halbuki geri dönən şəxs Allaha heç
bir zərər yetirməz. Lakin Allah şükr edənlərə mükafat verər». (Ali İmran
144)
158
. Ömər
- radıyallahu anhu – deyir ki: «Allaha and olsun ki, Əbu
Bəkr
- radıyallahu anhu – bu ayəni oxuyuncaya qədər Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – in vəfatına qane deyildim. Ayəni duyunca
dəhşətə gəldim və yerə yıxıldım. Ayaqlarım yerində durmurdu. O, vaxt
anladım ki, həqiqətən də Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm –
dünyasını dəyişmişdir». Aişə
- radıyallahu anhə – rəvayət edir ki,
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – 1-ci günü dünyasını dəyişdi
(Başqa rəvayətdə:
1-ci günü dünyasını dəyişdi və
2-ci günü isə dəfn
edildi)»
159
.
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – in cəsədi
2-ci günü yuyuldu.
Aişə
- radıyallahu anhə – deyir ki: «Onu yumaq istədikdə: «Ölülərimizi
soyundurduğumuz kimi onu da soyundurub yuyaq, yoxsa paltarı əynində
olduğu haldamı yuyaq» deyə təşviş içində qaldılar. Bu
vaxt Allah onlara
158
Buxari 3667.
159
Tirmizi «Şəmaili Şərif».
55
bir yuxu verdi. Hamımızın çənəsi köksünə düşdü. Evin bir kənarından
tanımadıqları biri onlara xitab edərək dedi: «Onu üzərindəki paltarını
çıxarmayaraq yuyun». Bundan sonra paltarı üzərindən suyu tökərək
yumağa başladılar. Yumaq işinə Əli, Abbas, iki oğlu Fadl, Qasım, Usamə
Şarkan su tökür, Əli
- radıyallahu anhu – isə yuyurdu. Cəsədi
üç dəfə
yudular. Cəsədi yuduqları suyu Quba məscidində olan Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – in də o, sudan içdiyi Sad b. Heysəmə
quyusundan gətirmişdilər. Üç parça ağ Yəmən bezi ilə kəfənlədilər.
Harada dəfn olunacağını müzakirə etdilər. Bəziləri Məkkədə, bəziləri
Qütsdə dəfn olunmasını təklif etdilər. Əbu Bəkr
- radıyallahu anhu – isə
Peyğəmbərlər öldükləri yerdə dəfn olunurlar dedi və Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – in otağında qəbr qazıldı. Əbu Təlhə
-
radıyallahu anhu – qəbrini qazdı. Cənazə namazı qılındı. Otaq darısqal
olduğu üçün ilk öncə qohum-əqrabası, sonra mühacirlər, ənsarlar, qadınlar
və uşaqlardan başlamaq üzərə insanlar qrup halında gəlib cənazə namazı
qılırdılar. Beləcə səhərə yaxın Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm –
in mübarək cəsədi qəbrə endirildi və dəfn edildi. Fatimə
- radıyallahu
anhə – deyirdi: «Ey Ənəs! Allah Rəsulunu torpağa qoyub üzərinə torpaq
atmağa könlünüz necə razı oldu»
160
. Ənəs: «Onu torpağa qoyub üzərinə
topraq atmaq bizim də qəlbimizi ağrıtmış, lakin biz bunu onun əmrini
yerinə yetirmək məcburiyyəti ilə könüllərimiz ağlaya-ağlaya etdik».
PEYĞƏMBƏRİMİZİN XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Peyğəmbərimiz Muhəmməd
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
in bir neçə
xüsusiyyətləri vardır:
1. Peyğəmbərlərin Sonuncusudur - «Lakin o, Allahın Rəsulu və
Peyğəmbərlərin sonuncusudur». (əl-Əhzab 40). Muhəmməd,
Peyğəmbərlərin və Rəsulların sonuncusudur. O, Allahın risalətinin təbliği
üçün seçdiyi son elçi, ona kitabların ən uca və ən əzəmətlisi endirilmişdi.
O, Rəsulların əzəmətlisi, aləmlərin Rəbbinin həbibi və xəlilidir. Ondan
sonra kim Peyğəmbərlik iddiasında
olarsa kafirdir, onu doğrulayan da
kafirdir. Bunda şübhə edən də kafirdir. Mömin ondan sonra Peyğəmbərin
olmayacağına iman edər. Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
Dəccal ilə əlaqəli olan hədisdə buyurur: «Mən Xatəmun-Nəbiyyinəm
(Peyğəmbərlərin sonuncusuyam)
və məndən sonra Peyğəmbər
gəlməyəcəkdir»
161
. Başqa rəvayətdə: Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və
160
Buxari 7/753, İbn Məcə 1630, Darimi 1/40.
161
İmam Əhməd «Musnəd» 3/79.